Wat betekent "seksueel actief"?
Of het nu uw arts, uw ouders of uw vrienden waren, u heeft waarschijnlijk iemand horen praten over 'seksueel actief' zijn.
Maak u geen zorgen als u in de war bent door deze term. Je bent niet de enige!
Hoewel deze term vaak wordt geassocieerd met penis-in-vagina (PIV) penetrerende seks, is het eigenlijk veel breder dan dat.
Het omvat ook verschillende vormen van handmatige stimulatie, zoals vingeren of handjobs, droog wippen of ander genitaal-naar-genitaal contact, rimmen of andere soorten orale seks, en anale penetratie.
Met andere woorden, hoewel u misschien geen enkele vorm van penetrerende seks heeft gehad, zou u in de ogen van uw arts heel goed seksueel actief kunnen zijn.
Telt masturbatie?
Technisch gezien niet.
Hoewel masturbatie als een seksuele handeling kan worden beschouwd, is er meestal geen huid-op-huidcontact met een andere persoon bij betrokken.
En als u niet fysiek met iemand anders wordt, hoeft u zich geen zorgen te maken over seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) of andere overdraagbare aandoeningen.
Hoe weet je of je klaar bent om seksueel actief te worden?
Bij bepaalde seksuele activiteiten loop je risico op soa's - en in sommige gevallen zwangerschap - dus er is veel waar je aan moet denken voordat je seksueel actief wordt.
Er zijn verschillende vragen die u uzelf kunt stellen om deze beslissing te helpen nemen, zoals:
- Doe ik dit omdat ik het wil, of is het omdat ik het gevoel heb dat ik het nodig heb om erbij te horen of mijn partner gelukkig te maken?
- Wil ik eerst een toegewijde relatie hebben, of voel ik me op mijn gemak met het hebben van een niet-toegewijde seksuele partner?
- Heb ik toegang tot condooms en voorbehoedsmiddelen?
- Kan ik daarna spijt hebben?
Misschien vindt u het nuttig om erover te praten met een goede vriend of mentor.
Als ze al seksueel actief zijn, kunnen ze misschien vertellen hoe ze zich realiseerden dat ze er klaar voor waren, vragen die ze hadden voor hun partners of andere tips.
Onthoud dat de beslissing uiteindelijk aan jou is. Het komt allemaal neer op hoe u zich voelt en waar u zich prettig bij voelt.
Kan een arts vertellen of u seksueel actief bent?
Waarschijnlijk niet.
Als je een vagina hebt, heb je misschien wel eens gehoord van 'het breken van je maagdenvlies' en dat dit een duidelijk teken is van seksuele activiteit. Dit is een mythe.
Sommige mensen worden geboren met hymens (een los stuk weefsel rond de vaginale opening), sommigen worden geboren met gedeeltelijke hymens en sommigen worden geboren zonder hymens.
Hoewel het maagdenvlies kan verscheurd worden tijdens seksuele activiteit (waar de mythe vandaan komt), maar kan ook scheuren als gevolg van lichaamsbeweging of andere fysieke activiteiten.
Er is geen manier om vast te stellen waardoor het maagdenvlies precies is gescheurd.
De enige manier waarop een arts kan vertellen dat u seksueel actief bent, is als u een bekken- of rectaal onderzoek heeft gepland en onlangs een partner in u heeft laten ejaculeren tijdens vaginale of anale seks.
Sperma kan tot 5 dagen in het lichaam leven, dus uw arts kan dit tijdens uw onderzoek zien.
Moet u uw arts de waarheid vertellen over uw seksuele geschiedenis?
Het delen van intieme details over uw seksleven kan moeilijk zijn, vooral als u zich zorgen maakt over een oordeel of bezorgd bent over vertrouwelijkheid.
Maar er zijn verschillende redenen waarom het belangrijk is om uw zorgverlener op de hoogte te houden.
Vaccinaties
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat u op de hoogte bent van de benodigde vaccins.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt bijvoorbeeld aan dat iedereen het humaan papillomavirus (HPV) -vaccin krijgt voordat hij seksueel actief wordt.
Dit vaccin helpt beschermen tegen sommige vormen van kanker en de meeste genitale wratten.
U kunt het HPV-vaccin nog steeds krijgen als u al seksueel actief bent, maar het is effectiever als het wordt gedaan vóór mogelijke blootstelling.
Uw arts kan ook vaccinaties tegen hepatitis A en hepatitis B aanbevelen.
Soa's
Uw arts kan uw individuele risico op verschillende soa's bespreken.
Hoewel veel mensen het soa-risico associëren met penetrerende seks, kunnen de meeste worden overgedragen via elk type contact met lichaamsvloeistoffen.
Anderen, zoals het herpes simplex-virus, worden overgedragen via huid-op-huidcontact.
Uw arts kan u uitleggen hoe u uw risico kunt verminderen met condooms en andere barrièremethoden.
Als je al seksueel actief bent, kunnen ze je aanraden om op soa's te testen terwijl je daar bent. Dit wordt meestal gedaan door een bloed- of urinemonster te nemen.
Anticonceptie
Als u of uw partner zwangerschap wilt voorkomen, overleg dan met uw arts over uw anticonceptiemogelijkheden.
Afhankelijk van uw behoeften, kunnen ze een van de volgende voorschrijven:
- een inbrengbaar diafragma
- een dagelijkse pil
- een maandelijkse huidpleister
- een maandelijkse vaginale ring
- een injectie van drie maanden
- een langdurig armimplantaat of spiraaltje
Ze kunnen u ook vertellen over uw vrij verkrijgbare opties, waaronder:
- binnencondooms (ingebracht in de vagina)
- buitencondooms (gedragen op de penis)
- een vaginale spons
- zaaddodend middel
Bekkenonderzoeken en uitstrijkjes
Als u nog geen jaarlijks bekkenonderzoek krijgt, kan uw arts u aanraden om te beginnen.
Misschien vindt u het nuttig om een bekkenonderzoek te beschouwen als een controle van uw voortplantingsorganen en geslachtsorganen.
Tijdens het onderzoek zal uw arts verschillende delen van uw bekkengebied visueel en fysiek inspecteren om te zoeken naar irritatie, zweren of andere symptomen die op een onderliggende aandoening kunnen duiden.
Als je een vagina hebt, gebruiken ze ook een speculum om je baarmoeder, baarmoederhals, eierstokken en eileiders van dichterbij te bekijken.
Uw arts kan ook voorstellen om routinematige uitstrijkjes te krijgen om te screenen op baarmoederhalskanker. Een uitstrijkje wordt uitgevoerd tijdens het interne bekkenonderzoek.
Wat als u zich maar één keer bezighoudt met seksuele activiteit?
Elke seksuele activiteit brengt u in gevaar voor soa's, ook al was het een eenmalig iets.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat sommige infecties, zoals HPV en chlamydia, geen zichtbare symptomen veroorzaken.
De enige manier om te weten of u bent blootgesteld, is door u te laten testen.
Wat als u al lange tijd geen seksuele activiteit meer heeft gehad?
U bent op dit moment misschien niet "actief", maar uw eerdere ontmoetingen hebben nog steeds een effect op uw algehele gezondheid.
Sommige aandoeningen, zoals genitale herpes, kunnen maanden of zelfs jaren sluimeren nadat u voor het eerst werd blootgesteld voordat u hun aanwezigheid kenbaar maakte.
Anderen vertonen misschien nooit symptomen en kunnen - als ze niet worden behandeld - leiden tot onvruchtbaarheid en andere complicaties op de lange termijn.
Wat kan er gebeuren als u uw arts de waarheid niet vertelt?
Uw arts de waarheid vertellen over uw seksuele geschiedenis is cruciaal. Dit bevat:
- het aantal partners dat u heeft gehad
- de specifieke activiteiten waarmee u bezig bent, zoals orale seks
- hoe consequent u condooms of andere barrièremethoden heeft gebruikt
- of u bekkenpijn, bloeding of andere ongebruikelijke symptomen heeft gehad
Met deze informatie kan uw arts de meest complete zorg verlenen.
Als ze niet weten dat u seksueel actief bent - of wat dat voor u inhoudt - zullen ze niet noodzakelijkerwijs op de volgende onderliggende aandoeningen screenen of u de middelen bieden die u nodig heeft om uw risico te verkleinen.
HPV
Maar liefst 79 miljoen Amerikanen hebben minstens één type HPV.
HPV verwijst naar een groep virussen. Er zijn meer dan 100 soorten HPV en er worden er minstens 40 verspreid via seksueel contact.
Bepaalde typen HPV zijn asymptomatisch en zullen uiteindelijk vanzelf verdwijnen. Anderen kunnen leiden tot genitale, anale of orale wratten, evenals bepaalde kankers.
Regelmatige uitstrijkjes zijn de enige manier om te screenen op HPV en andere abnormale cellen te detecteren.
Andere soa's
De CDC schat dat alleen al in de Verenigde Staten jaarlijks meer dan 20 miljoen nieuwe infecties optreden.
Veel soa's zijn asymptomatisch. Dit betekent dat ze geen symptomen vertonen, dus u kunt een infectie krijgen zonder het te weten. Daarom zijn soa-screenings zo belangrijk.
Als er symptomen aanwezig zijn, kunnen deze zijn:
- uitslag
- blaren
- jeuk
- ongebruikelijke afscheiding
- branden tijdens het plassen
- pijn tijdens geslachtsgemeenschap
- koorts
Eileiderontsteking
Pelvic inflammatory disease (PID) treedt op wanneer seksueel overdraagbare bacteriën zich vanuit uw vagina naar uw baarmoeder, eileiders of eierstokken verspreiden.
Het komt meestal voor als gevolg van onbehandelde chlamydia of gonorroe.
PID is, net als de infecties die het meestal veroorzaken, vaak asymptomatisch. Als er symptomen aanwezig zijn, kunnen deze zijn:
- pijn in uw onderbuik en bekken
- ongebruikelijke afscheiding
- pijnlijk of moeilijk plassen
- pijn of bloeding tijdens geslachtsgemeenschap
- spotten tussen menstruatieperioden
- koorts
- rillingen
Onbehandeld, kan PID chronische bekkenpijn en tubo-ovariële abcessen veroorzaken. Het kan ook leiden tot onvruchtbaarheid.
HIV
HIV is een virus dat het immuunsysteem aantast. Het wordt meestal overgedragen via genitale of rectale vloeistoffen tijdens seksuele activiteit.
Symptomen komen vaker voor binnen de eerste twee tot acht weken van blootstelling. Ze kunnen zijn:
- opgezwollen klieren
- koorts
- hoofdpijn
- spierpijn
Indien onbehandeld, kan hiv uw risico op bepaalde vormen van kanker en andere levensbedreigende complicaties verhogen.
Bepaalde kankers
Indien onbehandeld, kunnen hepatitis B en hepatitis C leverkanker veroorzaken.
Hoog-risico-stammen van HPV kunnen leiden tot de volgende kankers:
- mondeling
- cervicaal
- vaginaal
- vulvar
- anaal
Hiv kan ook uw risico op bepaalde vormen van kanker verhogen, vooral als het niet wordt ontdekt of niet wordt behandeld. Dit bevat:
- Kaposi-sarcoom
- lymfoom
- cervicaal
- anaal
Als u minderjarig bent, kan uw arts dat dan aan uw ouders vertellen?
Het hangt er van af. Als u uw arts privé vertelt dat u seksueel actief bent, heeft hij de verantwoordelijkheid om uw vertrouwelijkheid te beschermen.
Maar het kan een beetje ingewikkelder worden als het gaat om het daadwerkelijk verstrekken - in plaats van alleen bespreken - van verschillende seksuele gezondheidsdiensten.
Volgens de American Academy of Family Physicians, alle rechtsgebieden in de Verenigde Staten staan artsen toe soa's bij minderjarigen te diagnosticeren en te behandelen zonder toestemming van de ouders.
Of minderjarigen ouderlijke toestemming nodig hebben bij het aanvragen van de volgende diensten, verschilt van rechtsgebied tot rechtsgebied:
- anticonceptie
- zwangerschapstests
- abortus
- prenatale zorg
- bezorgdiensten voor kinderen
Als u zich zorgen maakt over uw vertrouwelijkheid, vraag uw arts dan wat hij / zij moet onthullen voordat u uw seksuele gezondheid bespreekt.
Als uw arts niet in staat is om de zorg te bieden die u nodig heeft zonder tussenkomst van de ouders, weet dan dat u wel andere opties voor medische zorg heeft.
Zijn er andere manieren om zorg te ontvangen?
Als u zich ongemakkelijk voelt om naar uw arts te gaan - of als u geen toegang heeft tot een huisarts of gynaecoloog - heeft u een paar alternatieven.
Sommige voorbehoedsmiddelen zijn zonder recept verkrijgbaar bij uw plaatselijke apotheek. Uw opties hier zijn allemaal niet-hormonaal:
- condooms (extern en intern)
- zaaddodende middelen (schuimen, zetpillen, gels, crèmes en films)
- sponzen
Verschillende orale noodanticonceptiva, zoals Plan B, zijn ook zonder recept verkrijgbaar.
Deze kunnen tot vijf dagen na onbeschermde seks worden ingenomen om het risico op zwangerschap te verkleinen.
U kunt ook naar uw plaatselijke vrouwenkliniek of de plaatselijke gezondheidsafdeling gaan om tegen gereduceerde of gratis kosten zorg te ontvangen.
Dit bevat:
- anticonceptie
- Uitstrijkjes
- SOA-testen
- zwangerschapstesten
het komt neer op
Beslissen wanneer u seksueel actief wilt worden, is aan u en alleen u.
En hoewel uw seksleven niet de zaak van iemand anders is, is het belangrijk om rechtstreeks contact op te nemen met uw arts.
Ze kunnen u de informatie geven die u nodig heeft om weloverwogen beslissingen te nemen over uw seksuele en reproductieve gezondheid.
Of dat betekent dat je moet bespreken wat precies wordt beschouwd als 'seksuele activiteit', hoe je het risico op soa's kunt verminderen of iets anders, hangt volledig af van waar je je op dat moment bevindt.
Uw provider is er om u te ondersteunen op de manier die u nodig heeft.
