Al van jongs af aan speelt eten een belangrijke rol in mijn leven.
Ik zou zelfs zeggen dat ik als kind misschien een beetje te veel van eten hield, tot het punt dat ik het grootste deel van mijn jeugd en tienerjaren overgewicht of obesitas had.
Opgroeien met overgewicht kan moeilijk zijn als kind, en vooral als tiener. Ik werd vaak gepest vanwege mijn gewicht, wat bijdroeg aan problemen met het lichaamsbeeld, onzekerheid en angst en uiteindelijk uitgroeide tot een eetstoornis die bekend staat als boulimie.
Mijn strijd met lichaamsbeeldproblemen en boulimia bracht me ertoe een carrière in voeding na te streven om een gezondere relatie met voedsel op te bouwen, mijn gezondheid te verbeteren en, belangrijker nog, anderen te helpen die met dezelfde problemen worstelen.
Hier is mijn verhaal.
Ascent / PKS Media Inc./Getty Images
Opgroeien met problemen met het lichaamsbeeld
De term lichaamsbeeld verwijst naar hoe iemand zichzelf ziet.
Voor mensen zoals ik die worstelen met problemen met het lichaamsbeeld, is de manier waarop je naar jezelf kijkt veel meer vertekend dan hoe andere mensen je zien. Een negatieve perceptie van uw lichaam kan gevoelens van angst, onzekerheid en depressie bevorderen - en soms tot een eetstoornis leiden.
Problemen met het lichaamsbeeld komen echter over het algemeen niet uit de lucht vallen. Ze kunnen worden aangestuurd door factoren zoals sociale media, pesten en maatschappelijke druk.
Toen ik opgroeide, had ik veel onzekerheden. Ik werd op school meestal gezien als het mollige kind en had maar heel weinig vrienden.
Kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor maatschappelijke druk en problemen met het lichaamsbeeld. School is een van de eerste plaatsen waar we contact hebben met mensen van dezelfde leeftijd die geen gezinsleden zijn.
Als een kind denkt dat zijn uiterlijk invloed heeft op zijn vermogen om vrienden te maken, kan hij proberen manieren te vinden om die factor zelf te veranderen. Dat was in ieder geval het geval voor mij.
Omdat mijn gewicht een factor was waarvan ik wist dat ik het kon veranderen, had ik elk nieuw dieet of elke truc geprobeerd die ik hoorde om af te vallen. Het internet was echter lang niet zo toegankelijk als het nu is, dus ik kon niet gemakkelijk gezonde manieren vinden om af te vallen.
In plaats daarvan geloofde ik dat als ik gewoon geen eten zou eten, ik zeker zou afvallen.
Mijn strijd met boulimia
Boulimia, een afkorting van boulimia nervosa, is een mogelijk levensbedreigende eetstoornis.
Het wordt meestal gekenmerkt door eetaanvallen, gevolgd door zuivering. Een veel voorkomende manier om met boulimie te zuiveren, is door gedwongen braken. Andere methoden zijn echter het nemen van een laxeermiddel of diureticum, vasten of deelnemen aan overmatige lichaamsbeweging.
Tijdens mijn tienerjaren hoorde ik vaak dat mensen braken na het eten als een gemakkelijke manier om af te vallen. Dus ik had het gevoel dat ik die weg zou gaan en me zou zuiveren na het eten om af te vallen en me uiteindelijk meer geaccepteerd te voelen door mijn leeftijdsgenoten - iets waarvan ik me later realiseerde dat het een grote vergissing was.
Terwijl ik aanzienlijk gewicht verloor, verslechterde mijn gezondheid mee. Ik kon nauwelijks lopen of me concentreren, ik viel haar uit en ik merkte dat ik regelmatig een black-out kreeg - niet wat je verwacht te ervaren als 14-jarige.
Zuiveren is geen gezonde of duurzame manier om af te vallen - ik ontdekte dat op de moeilijke manier. Binnen een paar maanden was mijn gewicht terug naar waar het begon.
De cyclus van niet-duurzaam gewichtsverlies door beperking en eetbuien duurde een aantal jaren totdat ik naar de universiteit ging, waar ik eindelijk meer over voeding leerde.
Voeding ontdekken
Gezondheid was altijd al een passie van mij op school. Deze passie bracht me er aanvankelijk toe om een carrière als arts na te streven, omdat ik dacht dat dit de beste manier was om mensen te helpen.
Tijdens mijn eerste jaar van undergrad begonnen we echter te leren over voeding en voeding en hun rol bij gezondheid en ziekten. Hoe meer ik over voeding leerde, des te meer raakte ik verteerd door de rol ervan in onze algehele gezondheid en welzijn.
Tegen het einde van het jaar besloot ik over te schakelen naar een bachelordiploma in menselijke voeding. Dit leidde er uiteindelijk toe dat ik mijn master in voeding en diëtetiek ging volgen en de andere vereisten behaalde die nodig zijn om een geregistreerde diëtist te worden.
Een van de belangrijkste dingen die ik tijdens de universiteit leerde, was dat mijn cyclus van zuivering en eetbuien als een eetstoornis werd beschouwd, en dat het veel vaker voorkwam dan ik dacht.
Om nog maar te zwijgen, het heeft veel gezondheidsgevolgen op de lange termijn die ik nooit heb overwogen, zoals een tot 10 keer hoger risico op vroegtijdig overlijden.
Dat is het moment waarop ik besloot om hulp te zoeken en samen te werken met een therapeut en zorgverlener om mijn lichaamsperceptie te veranderen en een gezondere relatie met voedsel op te bouwen.
Samen waren we in staat om de denkpatronen en overtuigingen te identificeren die hebben bijgedragen aan mijn boulimie. We werkten aan het vinden van manieren om mijn perceptie ervan te veranderen en ontwikkelden een onderhoudsplan om een terugval in de toekomst te helpen voorkomen.
Hoewel het proces even heeft geduurd, ben ik dankbaar voor de steun van mijn zorgverlener, therapeut en vrienden, die tijdens de reis naast me waren. Ze gaven me de veilige ruimte die ik nodig had om deze uitdaging het hoofd te bieden.
Het belangrijkste is dat deze reis en mijn universitaire opleiding me hebben geholpen de vaardigheden te leren die nodig zijn om anderen te helpen die in dezelfde positie hebben gezeten.
Eetstoornissen zijn een gevoelig onderwerp en mensen die ze hebben, laten het anderen vaak niet weten. Dit kan verschillende redenen hebben, waaronder hoe eetstoornissen soms negatief worden ervaren door de samenleving.
Als geregistreerde diëtist en gezondheidsprofessional streef ik ernaar een gastvrije en veilige ruimte te creëren voor al mijn klanten, waar ze zich op hun gemak voelen bij het bespreken van hun voeding, inclusief gevoelige onderwerpen zoals eetstoornissen.
Mijn relatie met eten vandaag
Ik kan nu gerust zeggen dat ik een veel gezondere relatie heb met eten en mijn lichaamsbeeld.
Hoewel de gevoelens van onzekerheid en angst van tijd tot tijd terugkomen, slaag ik er nu in om mijn emoties rondom eten beter te begrijpen.
Als het gaat om mijn dagelijkse inname, vind ik het het beste om geen bepaald dieet te volgen.
In plaats daarvan probeer ik genoeg eiwitten binnen te krijgen en de rest van mijn dieet te vullen met veel groenten en gezonde koolhydraten, zoals rijst, haver, bonen, fruit en quinoa.
Ik houd mijn eiwitinname hoog om te helpen bij mijn trainingsgerelateerde doelen, zoals het opbouwen van spiermassa. Ik probeer ook mijn inname van sterk bewerkte voedingsmiddelen te minimaliseren en me te concentreren op hele voedingsmiddelen, omdat ze veel voedzamer zijn.
Door het aantal factoren te beperken waarover ik mezelf in mijn dagelijkse voeding zorgen maak, helpt het me ook om een betere relatie met voedsel te behouden en ervan te genieten zoals het is.
Als je merkt dat je gestrest bent door je zorgen te maken over wat je moet eten, raad ik je aan om je maar op één nieuwe gezonde gewoonte tegelijk te concentreren, zoals een eiwitbron bij je hoofdmaaltijd of meer groenten in je dieet opnemen.
Hulp zoeken
Het eten van bestellingen komt relatief vaak voor en treft alleen al in de Verenigde Staten meer dan 30 miljoen mensen.
Als jij of iemand in jouw omgeving een eetstoornis heeft, is het belangrijk om te weten dat het oké is om hulp te zoeken of contact op te nemen met iemand die je vertrouwt.
Als u het gesprek begint met iemand die u vertrouwt, kunt u het gevoel krijgen dat er een enorm gewicht van uw schouders is getild.
Eetstoornissen zijn ingewikkeld en er is geen snelle oplossing. In plaats daarvan moeten ze vaak samenwerken met verschillende gezondheidswerkers, zoals artsen, diëtisten en therapeuten, die allemaal het beste met u voor hebben.
Hoewel het zoeken naar hulp in het begin misschien ontmoedigend lijkt, is het belangrijk om te weten dat u niet de enige bent en dat de weg naar herstel begint met een kleine stap.
Als u hulp zoekt, vindt u hier enkele goede bronnen:
- De National Eating Disorders Association
- De vertrouwelijke hulplijn van de National Eating Disorders Association
- Academie voor eetstoornissen
Ryan Raman is een geregistreerde diëtist gevestigd in Auckland, Nieuw-Zeeland. Hij heeft een masterdiploma in voeding en diëtetiek van de Universiteit van Auckland en een bachelordiploma in menselijke voeding. Naast het schrijven voor Healthline Nutrition, runt Ryan een online privépraktijk waar hij mensen van over de hele wereld helpt om gezonder te eten en de controle over hun gezondheid terug te nemen door middel van eenvoudige voedingspraktijken. In zijn vrije tijd houdt Ryan ervan om te wandelen, de wildernis te verkennen en te experimenteren met gezonde gerechten. U kunt hem bereiken via zijn website.
