Deoxyribonucleïnezuur, beter bekend als DNA, is wat je biologische zelf vormt. DNA kan ook informatie geven over uw gezondheid, groei en veroudering.
Gezien de toename van DNA-testkits thuis - meestal gedaan met speekselmonsters - vragen velen zich af of urinetesten thuis dezelfde resultaten zouden kunnen bieden.
Urine bevat kleine hoeveelheden DNA, maar lang niet zoveel als bloed of speeksel. DNA verslechtert ook sneller in de urine, waardoor het moeilijk wordt om betrouwbare testresultaten te extraheren en te produceren.
Blijf lezen om meer te weten te komen over het DNA in uw urine en welke aanwijzingen het kan bieden voor uw algehele gezondheid.
Over het DNA in je urine
DNA bestaat uit nucleotiden, waaronder 2-deoxyribose, stikstofbasen en fosfaatgroepen.
De exacte markers in elke DNA-streng worden door het bloed gemeten met behulp van witte bloedcellen en epitheelcellen, die worden aangetroffen in de oppervlaktelagen van uw huid. Naast bloed is DNA ook te vinden in speeksel, haarzakjes en ontbindende botten.
Hoewel DNA in de urine kan worden aangetroffen, houdt het rechtstreeks verband met de aanwezigheid van epitheelcellen en niet met de urine zelf. In feite kan DNA vaak beter worden gedetecteerd in vrouwelijke urine, omdat vrouwen mogelijk een hoger aantal epitheelcellen hebben dat via vaginale wanden in hun urine terechtkomt.
DNA-extractie uit een urinetest
Het is moeilijk om DNA in urine te detecteren. Een laag aantal witte bloedcellen en epitheelcellen kan het DNA in de urine beïnvloeden. DNA kan ook sneller achteruitgaan in de urine, waardoor het uitdagender wordt om biomarkers te extraheren voordat ze hun integriteit verliezen.
Sommige onderzoeken suggereren dat er veelbelovend kan zijn met DNA-extractie uit urine, maar er zijn enkele kanttekeningen:
- De eerste of tweede ochtendurine kan de hoogste opbrengst bevatten en het monster wordt meestal het best bewaard bij temperaturen van -112 ° F (-80 ° C). Natriumadditieven kunnen ook worden gebruikt voor verdere conservering.
- De onderzoekers vonden ook verschillen in DNA-opbrengst op basis van geslacht. De eerste ochtendurine had het meeste DNA bij mannen, terwijl middagurine hogere DNA-opbrengsten produceerde bij vrouwen.
Hoewel het mogelijk is om DNA uit urine te extraheren, zijn de omstandigheden niet ideaal. Andere, meer betrouwbare bronnen, zoals bloed, kunnen hogere opbrengsten opleveren zonder het risico van afbraak van biomarkers.
Sommige onderzoeken suggereren echter dat een urine-DNA-monster nuttig kan zijn als er geen andere soorten monsters beschikbaar zijn.
DNA uit urine en vroege opsporing van ziekten
Urinetests kunnen mogelijk DNA-fragmenten detecteren, maar de resultaten zijn mogelijk niet zo duidelijk als bij bloedtesten.
Urinemonsters kunnen echter worden gebruikt om bepaalde ziekten en gezondheidsproblemen op te sporen, waaronder:
- geboorteafwijkingen bij foetussen
- kanker
- HIV
- nierziekte
- leverziekte
- afwijzing van organen
- malaria-
- tuberculose
- zweren
Belangrijkste leerpunten
Bij het overwegen van DNA-extractie is een urinemonster niet de beste bron om te gebruiken. Bloed is de meest betrouwbare bron van DNA, gevolgd door speeksel en haarzakjes. Als u geïnteresseerd bent in DNA-testen, overleg dan met een arts over deze opties.
Toch mogen urinemonsters niet helemaal buiten beschouwing worden gelaten. Ze kunnen aanwijzingen geven voor uw algehele gezondheid en kunnen uw arts zelfs helpen bij het diagnosticeren van bepaalde ziekten en aandoeningen. Naarmate het onderzoek vordert, is het mogelijk dat we in de toekomst meer op urine gebaseerde DNA-tests zullen zien.
Als u twijfelt over mogelijke gezondheidsproblemen, zal uw arts waarschijnlijk beginnen met bloed- en urinetests. Als u geïnteresseerd bent in DNA-markers voor mogelijke toekomstige ziekten waarvoor u genetisch vatbaar bent, overweeg dan om een bloedtest te laten uitvoeren door een specialist.
