We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
Wat is de Epstein-Barr-virustest?
Het Epstein-Barr-virus (EBV) is een lid van de herpesvirusfamilie. Het is een van de meest voorkomende virussen om mensen over de hele wereld te infecteren.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention zullen de meeste mensen op een bepaald moment in hun leven EBV oplopen.
Het virus veroorzaakt doorgaans geen symptomen bij kinderen. Bij adolescenten en volwassenen veroorzaakt het in ongeveer 35 tot 50 procent van de gevallen een ziekte die infectieuze mononucleosis of mono wordt genoemd.
EBV, ook bekend als "de kussende ziekte", wordt meestal verspreid via speeksel. Het komt zeer zelden voor dat de ziekte wordt verspreid via bloed of andere lichaamsvloeistoffen.
De EBV-test staat ook bekend als 'EBV-antilichamen'. Het is een bloedtest die wordt gebruikt om een EBV-infectie te identificeren. De test detecteert de aanwezigheid van antilichamen.
Antilichamen zijn eiwitten die het immuunsysteem van uw lichaam afgeeft als reactie op een schadelijke stof die antigeen wordt genoemd. In het bijzonder wordt de EBV-test gebruikt om antilichamen tegen EBV-antigenen te detecteren. De test kan zowel een huidige als een eerdere infectie vinden.
Wanneer zal uw arts de test bestellen?
Uw arts kan deze test bestellen als u een van de tekenen en symptomen van mono vertoont. Symptomen duren meestal één tot vier weken, maar in sommige gevallen kunnen ze drie tot vier maanden aanhouden. Ze bevatten:
- koorts
- keelpijn
- gezwollen lymfeklieren
- hoofdpijn
- vermoeidheid
- stijve nek
- milt vergroting
Uw arts kan ook rekening houden met uw leeftijd en andere factoren bij de beslissing om de test al dan niet te bestellen. Mono komt het meest voor bij tieners en jonge volwassenen tussen de 15 en 24 jaar.
Hoe wordt de test uitgevoerd?
De EBV-test is een bloedtest. Tijdens de test wordt bloed afgenomen op het kantoor van uw arts of op een poliklinisch klinisch laboratorium (of ziekenhuislaboratorium). Bloed wordt uit een ader gehaald, meestal aan de binnenkant van uw elleboog. De procedure omvat de volgende stappen:
- De prikplaats wordt schoongemaakt met een antisepticum.
- Een elastische band is om uw bovenarm gewikkeld om uw ader met bloed te laten opzwellen.
- Een naald wordt voorzichtig in uw ader ingebracht om bloed op te vangen in een bijgevoegde injectieflacon of buis.
- De elastische band wordt van je arm verwijderd.
- Het bloedmonster wordt voor analyse naar een laboratorium gestuurd.
Er kunnen in het begin van de ziekte zeer weinig (of zelfs nul) antilichamen worden gevonden. Daarom moet de bloedtest mogelijk binnen 10 tot 14 dagen worden herhaald.
Wat zijn de risico's van een EBV-test?
Zoals bij elke bloedtest, is er een klein risico op bloeding, blauwe plekken of infectie op de prikplaats. U kunt matige pijn of een scherpe prik voelen wanneer de naald wordt ingebracht. Sommige mensen voelen zich licht in het hoofd of vallen flauw nadat hun bloed is afgenomen.
Wat betekenen normale resultaten?
Een normaal resultaat betekent dat er geen EBV-antilichamen in uw bloedmonster aanwezig waren. Dit geeft aan dat u nog nooit bent geïnfecteerd met EBV en geen mono heeft. U kunt het echter op elk moment in de toekomst krijgen.
Wat betekenen abnormale resultaten?
Een abnormaal resultaat betekent dat de test EBV-antilichamen heeft gedetecteerd. Dit geeft aan dat u momenteel bent geïnfecteerd met EBV of in het verleden bent geïnfecteerd met het virus. Uw arts kan het verschil zien tussen een eerdere en een huidige infectie op basis van de aan- of afwezigheid van antilichamen die drie specifieke antigenen bestrijden.
De drie antilichamen waarnaar de test zoekt, zijn antilichamen tegen IgG van het Virale Capside-antigeen (VCA), IgM VCA en nucleair antigeen Epstein-Barr (EBNA). Het niveau van antilichaam dat in het bloed wordt gedetecteerd, de titer genaamd, heeft geen enkele invloed op hoe lang u de ziekte heeft gehad of hoe ernstig de ziekte is.
- De aanwezigheid van VCA IgG-antistoffen geeft aan dat er ooit recent of in het verleden een EBV-infectie heeft plaatsgevonden.
- De aanwezigheid van VCA IgM-antilichamen en de afwezigheid van antilichamen tegen EBNA betekenen dat de infectie recent heeft plaatsgevonden.
- De aanwezigheid van antilichamen tegen EBNA betekent dat de infectie in het verleden heeft plaatsgevonden. Antilichamen tegen EBNA ontwikkelen zich zes tot acht weken na het tijdstip van infectie en zijn levenslang aanwezig.
Zoals bij elke test, gebeuren er fout-positieve en fout-negatieve resultaten. Een vals-positief testresultaat toont aan dat u een ziekte heeft terwijl u dat in werkelijkheid niet doet. Een vals-negatief testresultaat geeft aan dat u geen ziekte heeft terwijl u dat echt doet. Vraag uw arts naar eventuele vervolgprocedures of stappen die kunnen helpen ervoor te zorgen dat uw testresultaten nauwkeurig zijn.
Hoe wordt EBV behandeld?
Er zijn geen bekende behandelingen, antivirale middelen of vaccins beschikbaar voor mono. Er zijn echter dingen die u kunt doen om uw symptomen te verlichten:
- Blijf gehydrateerd en drink veel vocht.
- Zorg voor voldoende rust en vermijd intensieve sporten.
- Neem vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals ibuprofen (Advil) of paracetamol (Tylenol).
Het virus kan moeilijk te behandelen zijn, maar de symptomen verdwijnen meestal vanzelf binnen één tot twee maanden.
Nadat u hersteld bent, blijft EBV de rest van uw leven in uw bloedcellen slapen.
Dit betekent dat uw symptomen verdwijnen, maar het virus blijft in uw lichaam en kan af en toe opnieuw worden geactiveerd zonder symptomen te veroorzaken. Gedurende deze tijd is het mogelijk om het virus via mond-op-mondcontact naar anderen te verspreiden.
-during-your-period.jpg)
