Je verdient het om je lichaam vrij te bewegen.
Als iemand die in een dik en chronisch ziek lichaam leeft, hebben yoga-ruimtes me zelden veilig of gastvrij gevoeld.
Door te oefenen, heb ik me echter gerealiseerd dat velen van ons - ook degenen onder ons in gemarginaliseerde lichamen - al een oefening hebben om uit te putten. Elke dag merken we intuïtief dat we onszelf bezighouden met zelfverzachting die nabootst wat een goede yoga- of mindfulness-oefening ons zou leren.
De basis is er omdat ons lichaam die wijsheid al bezit. De vraag is hoe we dat bewuster in ons leven weven.
En dit is waarom ik zo gepassioneerd ben om mijn reis met anderen te delen.
Mijzelf machtigen en toegang krijgen tot mijn eigen praktijk is een heilige coping-tool geweest - een waarvan ik weet dat alle lichamen het recht moeten krijgen om toegang te hebben. Het is gewoon een kwestie van, vrij letterlijk, onszelf ontmoeten waar we zijn.
Vaak kan yoga voor mij net zo eenvoudig zijn als diep ademhalen tijdens een moment van stress, of een hand op mijn hart leggen als ik me angstig voel. Andere keren is het gewoon het observeren van mijn eigen ongemak en mijn fysieke grenzen.
Het zou eruit kunnen zien zoals vanmorgen tijdens de yogales, toen we werden uitgenodigd om langzaam te bewegen en dieper in onze houdingen op de mat te gaan zitten… totdat ik letterlijk in mijn eigen zweet gleed en naar Downward Dog ging.
Het cultiveren van een bewuste yogabeoefening heeft me ondersteund bij het navigeren door de wereld in een dik, chronisch ziek lichaam.
Een deel hiervan is dat ik de fijne lijn tussen ongemak en pijn beter in mijn lichaam heb opgemerkt.
Het dieper begrijpen van dit voordeel is eigenlijk een coping-instrument voor mij, omdat het me in staat zal stellen beter om te gaan met de stress en angst die vaak ontstaan in verband met mijn ervaring met chronische pijn.
Ik kon mezelf bijvoorbeeld toestaan te zitten in het ongemak van mijn benen die trillen en moe zijn terwijl ik ze gebruikte om in evenwicht te blijven, maar ik ontdekte een grens van hoeveel van die inspanning ik voelde dat ik fysiek aankon.
Ik zou dan kunnen overschakelen van een intense houding als plank naar een duurzamere houding zoals Child's Pose, waarbij ik de grenzen van mijn lichaam eerbiedigde. Ik kan ongemakkelijk blijven zitten als dat nodig is, zonder mezelf daarbij te schaden.
Als mensen in gemarginaliseerde lichamen wordt ons vaak gezegd deze limieten helemaal niet te respecteren. Door mijn yogabeoefening kan ik echter vertrouwen op wat mijn lichaam me vertelt.
Op deze manier kan yoga een buitengewoon bewustmakingsinstrument zijn, zolang het maar op een toegankelijke manier wordt onderwezen.
Ik zou iedereen willen aanmoedigen om nieuwsgierig te worden naar hoe een simpele yogapose een krachtig coping-instrument kan worden.
In de onderstaande video laat ik zien hoe je op een toegankelijke manier gebruik kunt maken van dit lichaamsbewustzijn.
Snelle tip
Bij het verkennen van verschillende yogahoudingen is opmerken een belangrijk onderdeel van de beoefening. Probeer te observeren:
- sensaties, gedachten, emoties, herinneringen of beelden die aangeven dat een pose ondersteunend en voedzaam is
- alle poses die negatieve reacties oproepen, en of u daar veilig in kunt leunen of dat u uw lichaam of blik moet verplaatsen
- de rand waar "gemak en inspanning" elkaar ontmoeten; de grens tussen ongemak en pijn
- houdingen die uw gemoedstoestand veranderen - voelt u zich veiliger? meer kinderlijk? speelser?
Klaar om het eens te proberen? Ik zal ons doornemen:
Yoga is veel meer dan gewone afbeeldingen je doen geloven
Net als veel andere 'welzijnspraktijken', is het op zeer problematische manieren gecoöpteerd. Dus om het echt als een authentiek hulpmiddel te gebruiken, is het ook belangrijk om de geschiedenis en wortels ervan te eren en uw eigen relatie ermee te ontwikkelen en te begrijpen wat het voor u kan betekenen.
Het beoefenen van asana (het 'fysieke' aspect van yoga waar we het vaakst aan denken) betekent niet dat je op magische wijze wijs wordt, maar het kan betekenen dat je bereid bent om jezelf authentiek te ontmoeten in het huidige moment - wat een soort wijsheid op zich!
Je verdient het om je eigen innerlijke kind, je eigen gelukkige baby en je eigen krijgerszelf te vinden. Je verdient het om je lichaam vrij te bewegen. Je verdient het om je gevoelens te voelen en je emoties te uiten.
Mijn ultieme uitnodiging aan iedereen die momenteel nog niet in een krakeling verstrikt is en nadenkt over de zin van het leven: ontdek, creëer en blijf nieuwsgierig!
Rachel Otis is een somatisch therapeut, queer intersectionele feministe, lichaamsactiviste, overlevende van de ziekte van Crohn en schrijfster die met haar master in counseling psychologie is afgestudeerd aan het California Institute of Integral Studies in San Francisco. Rachel gelooft in het bieden van de mogelijkheid om door te gaan met het veranderen van sociale paradigma's, terwijl het lichaam in al zijn glorie wordt gevierd. De sessies zijn beschikbaar op glijdende schaal en via teletherapie. Neem contact met haar op via Instagram.
