Borstkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen over de hele wereld. Het is door de geschiedenis heen uitgebreid bestudeerd.
In feite heeft onderzoek naar borstkanker de weg vrijgemaakt voor doorbraken in andere soorten kankeronderzoek.
De manier waarop we borstkanker behandelen, is in veel opzichten veranderd sinds de eerste ontdekking van kanker. Maar andere bevindingen en behandelingen zijn al jaren hetzelfde.
Lees verder om te ontdekken hoe de behandelingen van borstkanker zijn geëvolueerd tot wat we vandaag de dag kennen.
Vroege ontdekking van borstkanker
Mensen zijn al lang op de hoogte van borstkanker. Zo beschrijft de Edwin Smith Surgical Papyrus gevallen van borstkanker. Deze medische tekst dateert uit 3.000-2.500 v.G.T.
In het oude Griekenland brachten mensen votiefoffers in de vorm van een borst aan de god van de geneeskunde. En Hippocrates beschreef de stadia van borstkanker in de vroege jaren 400 v.G.T.
In de eerste eeuw experimenteerden artsen met chirurgische incisies om tumoren te vernietigen. Ze dachten ook dat borstkanker verband hield met het einde van de menstruatie. Deze theorie heeft mogelijk geleid tot de associatie van kanker met oudere leeftijd.
In het begin van de middeleeuwen was de medische vooruitgang verweven met nieuwe religieuze filosofieën. Christenen dachten dat operaties barbaars waren en waren voorstander van gebedsgenezing. Ondertussen hebben islamitische artsen Griekse medische teksten bekeken om meer te weten te komen over borstkanker.
De Renaissance zag een heropleving van de chirurgie, met artsen die het menselijk lichaam verkenden. John Hunter, bekend als de Schotse vader van de onderzoekschirurgie, identificeerde lymfe als oorzaak van borstkanker. Lymfe is de vloeistof die witte bloedcellen door het lichaam vervoert.
Lumpectomieën werden ook uitgevoerd door chirurgen, maar er was nog geen anesthesie. Chirurgen moesten snel en nauwkeurig zijn om succesvol te zijn.
Mijlpalen in het onderzoek naar borstkanker
Onze moderne benadering van de behandeling en het onderzoek van borstkanker begon zich in de 19e eeuw te vormen. Overweeg deze mijlpalen:
- 1882: William Halsted voert de eerste radicale borstamputatie uit. Deze operatie zal tot in de 20e eeuw de standaardoperatie voor de behandeling van borstkanker blijven.
- 1895: De eerste röntgenfoto wordt gemaakt. Uiteindelijk zullen laaggedoseerde röntgenfoto's, mammogrammen genaamd, worden gebruikt om borstkanker op te sporen.
- 1898: Marie en Pierre Curie ontdekken de radioactieve elementen radium en polonium. Kort daarna wordt radium gebruikt bij de behandeling van kanker.
- 1932: Er wordt een nieuwe benadering van borstamputatie ontwikkeld. De chirurgische procedure is niet zo ontsierend en wordt de nieuwe standaard.
- 1937: Naast een operatie wordt bestralingstherapie gebruikt om de borst te sparen. Na het verwijderen van de tumor worden naalden met radium in de borst en in de buurt van lymfeklieren geplaatst.
- 1978: Tamoxifen (Nolvadex, Soltamox) wordt goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik bij de behandeling van borstkanker. Dit anti-oestrogeenmedicijn is het eerste in een nieuwe klasse geneesmiddelen die selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM's) worden genoemd.
- 1984: Onderzoekers ontdekken een nieuw gen bij ratten. De menselijke versie, HER2, blijkt verband te houden met agressievere borstkanker wanneer deze tot overexpressie wordt gebracht. Het wordt HER2-positieve borstkanker genoemd en reageert niet zo op behandelingen.
- 1985: Onderzoekers ontdekken dat vrouwen met borstkanker in een vroeg stadium die werden behandeld met een lumpectomie en bestraling, vergelijkbare overlevingskansen hebben als vrouwen die alleen met een borstamputatie zijn behandeld.
- 1986: Wetenschappers ontdekken hoe ze het HER2-gen kunnen klonen.
- 1995: Wetenschappers kunnen de tumorsuppressorgenen BRCA1 en BRCA2 klonen. Overerfde mutaties in deze genen kunnen een verhoogd risico op borstkanker voorspellen.
- 1996: FDA keurt anastrozol (Arimidex) goed als behandeling voor borstkanker. Dit medicijn blokkeert de productie van oestrogeen.
- 1998: Tamoxifen blijkt het risico op het ontwikkelen van borstkanker bij risicovolle vrouwen met 50 procent te verminderen. Het is nu goedgekeurd door de FDA voor gebruik als preventieve therapie.
- 1998: Trastuzumab (Herceptin), een medicijn dat zich richt op kankercellen die overproductie van HER2 produceren, wordt ook goedgekeurd door de FDA.
- 2006: Het SERM-medicijn raloxifene (Evista) blijkt het risico op borstkanker te verminderen bij postmenopauzale vrouwen met een hoger risico. Het heeft een kleinere kans op ernstige bijwerkingen dan tamoxifen.
- 2011: Uit een grote meta-analyse blijkt dat bestralingstherapie het risico op herhaling van borstkanker en sterfte aanzienlijk vermindert.
- 2013: De vier belangrijkste subtypes van borstkanker worden gedefinieerd als HR + / HER2 ("luminaal A"), HR- / HER2 ("drievoudig negatief"), HR + / HER2 + ("luminaal B") en HR- / HER2 + (" HER2-verrijkt ”).
- 2017: Het eerste biosimilar-medicijn, Ogivri (trastuzumab-dkst), is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van borstkanker. In tegenstelling tot generieke geneesmiddelen zijn biosimilars kopieën van biologische geneesmiddelen en kosten ze minder dan merkgeneesmiddelen.
- 2018: Een klinisch onderzoek suggereert dat chemotherapie na een operatie 70 procent van de vrouwen met borstkanker in een vroeg stadium niet ten goede komt.
- 2019: Enhertu is goedgekeurd door de FDA en dit medicijn blijkt zeer effectief te zijn bij de behandeling van HER2-positieve borstkanker die is uitgezaaid of die niet operatief kan worden verwijderd.
- 2020: Het medicijn Trodelvy is goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van uitgezaaide triple-negatieve borstkanker voor mensen die niet op ten minste twee andere behandelingen hebben gereageerd.
Borstkankerbehandelingen in de 21ste eeuw
De behandeling van borstkanker wordt steeds persoonlijker naarmate artsen meer over de ziekte leren.
Het wordt nu gezien als een ziekte met subtypes die verschillende patronen en manieren hebben om op het lichaam in te werken. Het vermogen om specifieke genen te isoleren en borstkanker te classificeren is het begin van meer op maat gemaakte behandelingsopties.
Speciale tests kunnen artsen ook meer vertellen over borstkanker.
De Oncotype DX-genprofieltest kan bijvoorbeeld een deel van een tumor onderzoeken om erachter te komen welke genen daarin actief zijn.
Artsen kunnen bepalen welke patiënten met borstkanker in een vroeg stadium kunnen worden behandeld met alleen anti-oestrogeentherapie en voor wie de toevoeging van chemotherapie nodig is.
Minder invasieve en minder giftige technieken
De schildwachtkliertechniek identificeerde de eerste lymfeklieren waar de kanker zich kon verspreiden. Hierdoor kunnen minder lymfeklieren worden verwijderd.
Studies hebben ook aangetoond dat kortere stralingskuren en meer gerichte vormen van bestralingstherapie net zo effectief kunnen zijn als langere stralingskuren. Dit omvat bij sommige patiënten bestralingstherapie tijdens de operatie.
Bovendien kunnen artsen door gerichte en biologische therapieën in bepaalde situaties chemotherapie vermijden. Een groot onderzoek uit 2018 gaf aan dat adjuvante endocriene therapie en chemo-endocriene therapie even effectief waren bij bepaalde soorten borstkanker.
Outlook
We hebben een lange weg afgelegd sinds het oude Griekenland, maar we moeten nog veel leren over hoe borstkanker ontstaat en hoe het moet worden behandeld.
Volgens de American Cancer Society werd in 2019 in de Verenigde Staten bij 268.600 vrouwen en 2.670 mannen de diagnose borstkanker gesteld.
Vroegtijdige opsporing en behandeling wordt nog steeds beschouwd als de beste verdedigingslinie tegen borstkanker. Met de huidige technologie leren onderzoekers sneller dan tientallen jaren geleden.
Naarmate de technologie evolueert, zullen er meer behandelingen - en misschien ook preventiemethoden - aan het licht komen.
