De wijsvinger is het tweede cijfer van de hand. Samen met de duim en middelvinger is het een van de meest gebruikte cijfers. Deze vinger heeft praktische toepassingen van zowel sensorische aanraking als greep, maar wordt ook vaak voor expressieve doeleinden gebruikt. Dit gebeurt meestal in de vorm van non-verbale handgebaren. Om deze reden wordt de wijsvinger ook wel 'de aanwijzer' genoemd. De vinger bestaat uit drie vingerkootjes die zich uitstrekken vanaf het tweede middenhandsbeentje van de hand. Het proximale vingerkootje vormt de basis van de vinger, die via het knokkelgewricht is verbonden met het tussenliggende vingerkootje. Aan het uiteinde van de vinger biedt het distale vingerkootje ondersteuning aan het gevoelige pulpa van de vingertop. De extensor indicis strekt de wijsvinger uit, terwijl de palmaire interosseus deze adducteert. Zuurstofrijk bloed komt bij de vinger via de gemeenschappelijke palmaire slagader, die zich uitstrekt vanaf de palmaire boog die de ellepijp en radiale slagaders verbindt. De medianuszenuw innerveren de huid van de vinger.
.jpg)
