Huilen is een manier waarop mensen zich inleven en een band met anderen opbouwen. Als je de mythe hebt gehoord dat narcisten (of sociopaten) nooit huilen, zou je je kunnen voorstellen dat dit volkomen logisch is.
Immers, als tranen voortkomen uit empathie - het vermogen om de gevoelens van anderen te begrijpen en te overwegen - lijkt het redelijk om aan te nemen dat mensen zonder empathie nooit huilen.
Hoewel het waar is dat mensen met narcisme minder empathie hebben, laag empathie betekent niet automatisch Nee empathie.
Narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) komt voor in een spectrum. Mensen met narcisme kunnen in feite empathie tonen en eraan werken om het verder te ontwikkelen als ze daarvoor kiezen.
Veel mythen over narcisme komen voort uit de overtuiging dat alle mensen met deze aandoening slecht zijn en niet in staat tot verandering, maar dat is gewoon niet waar.
Hier is een meer genuanceerde kijk op de mythe van het narcisme, samen met een paar andere die je misschien bent tegengekomen.
Dus mensen met narcisme huilen echt?
Het snelle antwoord is ja, absoluut. Wat betreft het lange antwoord, het hangt ervan af.
Mensen huilen om verschillende redenen.
U kunt tranen voelen als u:
- voel me gefrustreerd en heb wat hulp en ondersteuning nodig
- pijn ervaren
- voel een plotselinge golf van woede of een andere emotie
- worden ontroerd door het leed van iemand anders
Huilen is een normale menselijke reactie, maar degenen die zelden of nooit huilen, hebben niet per se een persoonlijkheidsstoornis.
Mensen kunnen om een aantal redenen moeite hebben met huilen, dus tranen zijn geen lakmoesproef die je kunt gebruiken om empathie (of het gebrek daaraan) te meten.
Maar zijn de tranen echt?
Het is waar: sommige mensen huilen inderdaad om sympathie van anderen te verdienen of om iets te krijgen dat ze willen. Dit soort huilen kan gebeuren als iemand geen andere manier kent om in zijn behoeften te voorzien.
Iemand met narcisme zou gemakkelijk tranen kunnen gebruiken om de sympathie en aandacht te verdienen die ze nodig hebben, maar ze kunnen ook huilen om dezelfde redenen als iemand anders zou doen.
Mensen met narcisme zijn extreem kwetsbaar voor echte of ingebeelde kritiek. Ze kunnen het meestal niet verdragen om een realiteit te beschouwen waarin ze bestaan als een 'normaal' persoon.
Vanuit hun perspectief zou 'normaal' zich kunnen vertalen in inferieur, gemiddeld of zwak. Als reactie daarop bouwen ze een superieur zelfbeeld op om een realiteit weer te geven waarin ze speciaal en diep bewonderd worden.
Als iets dit gevoel van superioriteit en recht in de weg staat, kunnen ze het volgende ervaren:
- woede
- schaamte
- frustratie
- een verlies van eigenwaarde
Mensen met narcisme kunnen ook last hebben van een slecht humeur, verdriet en depressie. En natuurlijk ervaart bijna iedereen fysieke pijn.
Elk van deze omstandigheden kan echte tranen veroorzaken.
Deskundigen benadrukken ook dat hoewel narcisme een onwil inhoudt om na te denken over hoe andere mensen zich voelen, dit niet hetzelfde is als een volledig onvermogen om rekening te houden met de gevoelens van anderen.
"Mensen die empathie voor andere mensen in hun leven lijken te missen, kunnen enorme bezorgdheid, medeleven en sympathie voor dieren uiten", legt Mary Lamia uit, een Californische psycholoog, professor en auteur.
'Iemand met NPD kan bijvoorbeeld huilen als zijn huisdier sterft. Als ze een nieuwsbericht lezen over een kind dat gekwetst is, kunnen ze empathie of medeleven tonen, omdat de situatie hun eigen gevoel van eigenwaarde niet rechtstreeks beïnvloedt of erbij betrokken is ”, zegt ze.
Voelen mensen met narcisme schuld of wroeging?
Sommige mensen met narcisme kunnen een zeer lage (of niet-bestaande) empathie hebben, of zelfs een zekere vreugde scheppen in de pijn van anderen.
Kwaadaardig narcisme heeft bijvoorbeeld vaak betrekking op eigenschappen die verband houden met een antisociale persoonlijkheidsstoornis, waaronder een gebrek aan wroeging.
Dit is echter niet kenmerkend voor de ervaring van elke persoon met narcisme.
Narcistische afweermechanismen zijn grotendeels geconstrueerd om schaamte af te weren, een zelfgestuurde emotie die vaak een intern gevoel van onwaardigheid weerspiegelt.
Schuldgevoel houdt daarentegen in dat je de verantwoordelijkheid voor wangedrag accepteert, dus het vereist een eerlijke kijk op specifieke acties en de gevolgen daarvan.
Mensen die in hun eigen perfectie, speciaalheid en eigendunk geloven, kunnen het moeilijk vinden om fouten toe te geven, laat staan spijt te tonen. Toch betekent dat niet dat ze nooit schuldgevoelens ervaren.
Nogmaals, het komt terug op empathie.
"Mensen gaan ervan uit dat een kenmerk van narcisme te maken heeft met 'gebrek aan empathie', maar dit is niet noodzakelijk waar", legt Lamia uit.
“Ze hebben weliswaar een vermogen tot empathie, maar hun kwetsbaarheid noodzaakt het bewust of onbewust onthouden. Daardoor hebben ze eerder een onwil om zich in te leven dan een gebrek aan empathie. "
Veel mensen hebben moeite met empathie, en niet voor niets:
- Het vereist kwetsbaarheid.
- Het daagt je uit om na te denken over de behoeften van anderen.
- Het schept de mogelijkheid dat u zelf wat leed ervaart.
Als u een fout heeft gemaakt, kan empathie ook betekenen dat u moet erkennen hoe uw actie anderen heeft beïnvloed.
Als u niet veel nadenkt over hoe andere mensen zich voelen, zult u waarschijnlijk niet veel tijd besteden aan het feit dat uw gedrag hen pijn doet.
Narcisme houdt doorgaans een extreme mate van egocentrisme in, dus het kan voor iemand met narcisme niet eens registreren dat anderen hun preoccupatie niet met zichzelf delen.
Dat gezegd hebbende, wanneer mensen met narcisme de schoenen van iemand anders kunnen aantrekken en dingen vanuit hun standpunt kunnen bekijken, kunnen ze zich vaak gaan inleven in hun leed.
Wanneer ze beseffen dat hun acties tot dat leed hebben geleid, kunnen ze spijt betuigen met een verontschuldigend gebaar, zelfs als ze de fout niet ronduit toegeven.
Sommige onderzoeken suggereren dat vertrouwen kan leiden tot meer empathie bij mensen met narcisme. Deze toegenomen empathie kan op zijn beurt het vermogen vergroten om schuldgevoelens te ervaren en wroeging te uiten.
Kunnen mensen met narcisme geeuwen ‘vangen’?
Geeuwen kunnen behoorlijk besmettelijk zijn, zoals iedereen die ooit een late-night-studiegroep of een lange post-lunch-bijeenkomst heeft bezocht, weet.
Maar er is een algemene mythe dat mensen met narcisme hier immuun voor zijn, waardoor sommigen beweren dat je narcisme kunt detecteren door te controleren of iemand gaapt als je dat doet.
Deskundigen zijn van mening dat het besmettelijke gapenfenomeen betrekking heeft op spiegelneuronen, waarvan wordt aangenomen dat ze een rol spelen bij empathie.
Door iemands lichaamstaal te spiegelen of na te bootsen, kun je contact met hem of haar opbouwen en een band opbouwen. Deze natuurlijke sociale reactie vergroot uw inlevingsvermogen.
Mensen met minder empathie reageren mogelijk niet op dezelfde manier op lichaamstaal.
In een onderzoek uit 2015 werd gekeken naar 135 studenten die de Psychopathic Personality Inventory-Revised namen, een schaal die is ontworpen om psychopathische eigenschappen te meten.
Degenen die hoger scoorden op de subschaal koudhartigheid (een maatstaf voor empathie) hadden veel minder kans om te geeuwen als reactie op de geeuw van iemand anders.
Narcisme en psychopathie zijn niet hetzelfde, maar empathie lijkt opnieuw de doorslaggevende factor te zijn. Houd er echter rekening mee dat de auteurs van het onderzoek een verminderd kans op geeuwen, niet een volledig onvermogen om te geeuwen.
Bovendien heeft niet iedereen met minder empathie last van narcisme of een andere aandoening.
Houden mensen met narcisme van kussen?
Het idee dat mensen met narcisme een hekel hebben aan kussen, houdt opnieuw verband met een moeilijkheid om de behoeften van anderen te herkennen en ermee te identificeren.
Seks, kussen en knuffelen kunnen belangrijke fysieke behoeften vervullen, maar ze kunnen ook de hechting bevorderen en de intimiteit vergroten.
Iemand die niet de behoefte voelt om een band op te bouwen, heeft misschien niet veel tijd voor niet-seksuele genegenheid, zoals kussen of knuffelen met de redenering: "Dit doet niet veel voor mij, dus waarom zou je je druk maken?"
In het begin van de relatie besteden ze mogelijk veel aandacht aan uw behoeften. Later kan seks oppervlakkig lijken of je het idee geven dat ze alleen om hun verlangens geven.
Aan de andere kant kunnen ze een oprechte toewijding tonen om 'de beste te zijn die je ooit hebt gehad'. Ze hebben misschien veel goedkeuring van u nodig, en u krijgt misschien de indruk dat ze een voorstelling neerzetten om uw bewondering te verdienen.
Als je toevallig hun interesses deelt en niets dan lof hebt voor hun prestaties, heb je misschien niet veel problemen, maar waarschijnlijk merk je ook niet veel binding.
Als ze niet de behoefte voelen om je band te verdiepen, zal fysieke genegenheid vaak de intimiteit missen die je zoekt.
Als je meer tijd wilt besteden aan kussen en knuffelen en dat niet doen, kun je teleurgesteld raken - tenzij ze kussen zien als een andere manier om hun bekwaamheid te tonen en je bewondering te verdienen.
Ze kunnen ook meer bereid zijn om mee te doen als ze het zien als een manier om je iets te laten doen wat ze willen.
Dat gezegd hebbende, kan therapie vaak tot verbetering leiden, zolang uw partner niet mishandelt en bereid is zich in te spannen om verandering aan te brengen (meer hierover hieronder).
Kunnen mensen met narcisme veranderen?
Deskundigen hebben verschillende meningen over de vraag of mensen met narcisme kunnen veranderen.
Maar de consensus lijkt te zijn dat ze dat kunnen - als ze een voldoende sterke motivatie hebben om die verandering te stimuleren. Iemand die het niet nodig vindt om te veranderen, zal waarschijnlijk niet de nodige moeite doen.
Verandering vereist een verkenning van kwetsbaarheden en reflectie op persoonlijke tekortkomingen. De meeste mensen vinden dit in ieder geval een beetje een uitdaging. Voor iemand die zijn eigen onvolkomenheden niet aankan, kan dit een bijna onmogelijke hindernis zijn.
Narcisme omvat meestal splitsen of alles-of-niets-denken. Deze cognitieve vervorming leidt tot de redenering: "Als ik niet perfect ben, moet ik inferieur en volkomen gebrekkig zijn."
De sleutel tot verandering ligt meestal in het ontwikkelen van relaties tussen objecten, of het erkennen dat iedereen een combinatie van negatieve en positieve eigenschappen heeft.
Lees meer over hoe mensen met narcisme kunnen (of kunnen) veranderen.
het komt neer op
Mensen met narcisme hebben de neiging om minder bereid te zijn om empathie te oefenen, wat betekent dat ze minder snel zullen huilen, spijt betuigen of zich verontschuldigen, of intiem contact maken.
Narcisme maakt iemand echter niet onmenselijk. Mensen met deze persoonlijkheidsstoornis kunnen nog steeds emoties en empathie ervaren. Ze kunnen nog steeds relaties onderhouden, hoewel ze vaak professionele begeleiding nodig hebben.
Een therapeut die is opgeleid om met mensen te werken die tekenen van narcisme vertonen, kan essentiële validatie en ondersteuning bieden bij het opbouwen van empathie en het leren erkennen van de gevoelens van anderen.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden omvatten Aziatische talen en literatuur, Japanse vertalingen, koken, natuurwetenschappen, seksuele positiviteit en geestelijke gezondheid. Ze zet zich in het bijzonder in om het stigma rond psychische problemen te helpen verminderen.
