De vrij recentelijk bedachte term "echoïsme" komt van de Griekse mythe van Echo en Narcissus, waar we ook de term "narcisme" vandaan halen.
Vervloekt door de godin Hera, kan de nimf Echo niet meer voor zichzelf spreken, alleen de laatste woorden herhalen van wat anderen tegen haar zeggen.
Ze begint haar gevoel van eigenwaarde te verliezen, samen met haar stem, dus verstopt ze zich diep in haar bos - totdat een mooie jongeman het bos binnenkomt en vraagt: "Is er iemand hier?"
Opgewonden roept ze terug: "Hier!" en rent naar buiten om hem te ontmoeten.
Door haar vermogen tot interactie en het delen van haar gedachten te verliezen, begint Echo zelf echter te vervagen. Narcissus wijst haar af en laat haar achter in het bos, waar haar overgebleven identiteit en levenskracht wegdruppelen.
Net als Echo hebben mensen met echoïsme moeite om zich uit te drukken. Ze maken zich zorgen over het feit dat ze behoeftig overkomen en missen mogelijk een gedefinieerde zelfidentiteit of duidelijke verlangens. Ze lijken dus vaak tevreden om gewoon anderen te steunen.
Echoïsme ligt aan het uiteinde van het narcisme-spectrum. In het midden vind je mensen met wat experts beschouwen als gezonde niveaus van narcisme (dat klopt - narcisme is niet altijd de kwade kracht die het wordt geacht te zijn). Aan de andere kant vind je mensen die voldoen aan de criteria voor narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD).
Hoe het eruit ziet
Psycholoog Craig Malkin, die echoïsme bespreekt in zijn boek uit 2015, "Rethinking Narcissism", beschrijft het als een gebrek aan gezond narcisme.
De meeste mensen verlangen enige aandacht van anderen en geloven dat ze bepaalde unieke eigenschappen hebben die hen ooit zo iets specialer maken dan de gemiddelde persoon.
Er is helemaal niets mis mee om je een beetje speciaal te voelen en te hopen op liefde en genegenheid. Deze gevoelens kunnen zelfs helpen:
- zelfvertrouwen bevorderen
- optimisme stimuleren
- versterk uw besluit om gezonde relaties op te bouwen
Echoïsme, aan de andere kant, is wanneer je dit gevoel van speciaalheid niet voelt.
Mensen met een hoge mate van echoïsme kunnen:
- angst lof
- de aandacht actief afwijzen
- doe er alles aan om anderen niet tot last te zijn
- focus op het voorzien in de behoeften van anderen om te voorkomen dat ze hun eigen behoeften in overweging nemen
- geloven dat door mee te gaan met wat anderen willen, hun genegenheid zal beschermen
- moeite hebben met het creëren van grenzen of het stellen van behoeften
- geloven dat het uiten van meningen of behoeften kan leiden tot verlies van liefde
- veel zelfbeschuldiging op zich nemen en zichzelf regelmatig bekritiseren
- moeite hebben met het herkennen van voorkeuren en antipathieën
- vermijd koste wat het kost om aandacht zoekend of egoïstisch over te komen
- vraag heel weinig van anderen
- hebben een hoog inlevingsvermogen
Omdat mensen die meer neigen naar narcisme een sterke behoefte hebben aan bewondering en erkenning, kunnen ze vaak in relaties terechtkomen met mensen met echoïsme.
Dit biedt de Echo in de relatie een (meestal ongezonde) manier om deze aandacht te geven zonder zelf in de schijnwerpers te staan.
Echoïsme versus wederzijdse afhankelijkheid
Deze eigenschap wordt vaak verward met wederzijdse afhankelijkheid, gedrag mogelijk maken of een passieve persoonlijkheid, maar echoïsme is complexer.
Mensen met echoïsme zijn vaak verre van passief, vooral als ze aandacht krijgen, vermijden ze liever. Ze kunnen veel moeite doen om anderen aan te moedigen zich open te stellen en hun worstelingen te delen.
Maar hoewel ze de neiging hebben om goed te luisteren, zullen ze niet per se proberen om iemands acties te sturen of over te nemen, zoals blijkt uit codependency.
Waar het vandaan komt
Echoïsme wordt gezien als een coping-mechanisme - een hulpmiddel dat wordt gebruikt om te overleven wanneer u leert dat uw behoeften en persoonlijke doelen anderen ongemakkelijk maken. De angst om positieve achting te verliezen kan je achterlaten met een diepgewortelde behoefte om je op anderen te concentreren, zodat ze goedkeuring blijven bieden.
Zoals met veel andere coping-mechanismen, heeft echoïsme een sterke band met uw ervaring met uw ouders of verzorgers als kind.
Ouders met narcistische trekken
Echoïsme komt vaak naar voren als een resultaat van narcistisch ouderschap.
Therapeut Donna Savery, auteur van "Echoism: The Silenced Response to Narcissism", suggereert dat echoïsme een aspect is van wat zij het echoïstische narcistische complex noemt.
In haar jarenlange werk met cliënten met echoïstische eigenschappen, ontdekte ze dat de meeste van hen een ouder hadden met narcisme. Ze merkte ook dat ze de neiging hadden om relaties aan te gaan met partners die ook narcisme hadden.
Het patroon dat zich in deze relaties afspeelt, kan vertrouwd en zelfs veilig aanvoelen voor degenen die al lang geleden hebben geleerd om niet over hun eigen behoeften te praten of om aandacht te vragen.
Ouders met kenmerken van echoïsme kunnen hun kinderen ontmoedigen om te veel voor zichzelf te willen.
Het is volkomen redelijk dat ouders hun kinderen waarschuwen voor arrogantie en buitensporig opscheppen. Ouders die hun kinderen bekritiseren omdat ze dromen of trots zijn op hun prestaties, kunnen uiteindelijk de ontwikkeling van echoïsme bevorderen.
Ouders die het moeilijk hebben met emotionele regulering
Als je ouders moeite hadden om hun emoties onder controle te houden, heb je misschien geleerd om ze door hun leed heen te steunen, zelfs op jonge leeftijd, door ze te kalmeren of hun gevoel van eigenwaarde op te bouwen. Door aan hun behoeften te voldoen, had je weinig ruimte om de jouwe te uiten, dus je verloor uiteindelijk het contact met wat je ooit voor jezelf wilde hebben.
Misschien heb je je zorgen gemaakt als je om dingen zou vragen, je ouders nog meer van streek zouden maken. Het resultaat was dat u er alles aan deed om hen niet te belasten - zelfs als dit betekende dat er niet aan uw basisbehoeften werd voldaan.
Het overwinnen
Deskundigen beschouwen echoïsme niet als een psychische aandoening of persoonlijkheidsstoornis, in tegenstelling tot NPD. Toch kan echoïsme een aanzienlijke invloed hebben op uw geestelijke gezondheid, emotioneel welzijn en het vermogen om gezonde relaties op te bouwen en te onderhouden.
Het is ook vermeldenswaard dat het niet krijgen van positieve aandacht kan bijdragen aan eenzaamheid, isolatie en depressie.
Je helemaal niet speciaal of uniek voelen, kan ook:
- afbreuk doen aan uw zelfgevoel
- voorkomen dat u doelen ontwikkelt en bereikt
- leiden tot een leven zonder doel
Hier zijn enkele tips om de kenmerken van echoïsme te doorgronden.
Stel vast hoe echoïsme in uw leven opduikt
Als u opmerkt hoe echoïsme in uw gedrag naar voren komt, kunt u dit beginnen aan te pakken.
Voel je je bang om mensen weg te duwen door om hulp te vragen? Misschien vermijdt u de aandacht op het punt waarop het moeilijk is om meningen te delen, zelfs op het werk of op school, op plaatsen waar van u wordt verwacht dat u zich uitspreekt.
Of misschien wijs je aanbiedingen van ondersteuning af, zelfs als je die nodig hebt, omdat je de mensen in je leven niet wilt vervreemden door te veel te vragen.
Overweeg ook de eigenschappen die anderen prijzen. Misschien zeggen dierbaren regelmatig hoe behulpzaam je bent, of bedanken je dat je altijd de tijd neemt om naar hun problemen te luisteren.
U kunt ook enkele patronen opmerken in mislukte relaties. Als u regelmatig aandacht en vriendelijke gebaren weigert, kunnen mensen die om u geven, zich verward of zelfs gekwetst voelen en zich uiteindelijk terugtrekken.
Stap terug van zelfbeschuldiging
Als het slecht afloopt, draagt u dan de schuld?
Als dit het geval is, kunnen enkele van deze zinnen u bekend voorkomen:
- "Ik had niet om hulp moeten vragen."
- "Als ik ze vertel hoe ik me voel, zal ik ze alleen maar slechter doen voelen."
- "Ik ben alleen van streek omdat ik te gevoelig ben."
- "We zouden geen ruzie hebben gehad als ik niet had geklaagd over hoe ik me voelde. Ik had niets moeten zeggen. "
Jezelf de schuld geven is gewoon een andere manier om te voorkomen dat je je behoeften uitdrukt. Diep van binnen heb je misschien het gevoel dat je niet eens je eigen verlangens zou moeten hebben, laat staan dat je ze moet uiten. Als je er niets aan kunt doen, ga je fouten bij jezelf vinden om te voorkomen dat je je verdrietig of spijt voelt dat er nog steeds niet aan je behoeften wordt voldaan.
Probeer in plaats van naar uw fouten te zoeken, uw ware gevoelens vast te stellen, of het nu gaat om woede, teleurstelling of angst. Het kan even duren voordat u zich op uw gemak voelt om ze met anderen te delen, maar dat is oké.
Je zou denken:
- "Het is mijn schuld dat ze me niet meer leuk vinden."
Als je echt bedoelt:
- "Ik voel me gefrustreerd omdat ik wil dat mijn vrienden zich zorgen maken over hoe het met me gaat, maar ik ben bang dat ik te behoeftig zal overkomen als ik over mijn problemen praat."
Bouw en versterk ondersteunende relaties
Als je een paar relaties hebt gehad met mensen die neigen naar de hogere regionen van het narcismespectrum, dan heb je waarschijnlijk niet veel ruimte gehad om je identiteit of persoonlijke mening te onderzoeken.
Als je doorgaat met het ontwikkelen van giftige relaties met mensen met narcistische eigenschappen, kun je geïsoleerd raken en kun je niet leren hoe je gedachten en gevoelens op een productieve manier kunt uiten.
Door energie te steken in vriendschappen met mensen die je aanmoedigen om gevoelens en behoeften te delen en jezelf uit te drukken als een uniek individu, kun je de gewoonte om jezelf te ontkennen, doorbreken.
Probeer wat creatieve expressie
Misschien vind je het moeilijk om plotseling open te staan na jaren van zoveel mogelijk verbergen van je gevoelens. Dat is volkomen begrijpelijk. Door uzelf eerst op een meer persoonlijke manier uit te drukken, kunt u uw comfortniveau verhogen met uw eigen behoeften.
Een dagboek kan bijvoorbeeld een geweldige manier zijn om contact te maken met uw emoties. Je kunt het ook in het moment proberen te gebruiken om reacties op te schrijven die te overweldigend zijn om hardop te zeggen. Dit geeft je de kans om ze later grondiger te verkennen.
Artistieke uitlaatkleppen, zoals schilderen, poëzie of muziek, kunnen u ook helpen moeilijke of gecompliceerde emoties te uiten.
Praat met een therapeut
Aangezien echoïsme doorgaans verband houdt met langdurige gedragspatronen, is het vaak een uitdaging om dit aan te pakken zonder professionele ondersteuning.
Het vinden van een therapeut die gespecialiseerd is in het ondersteunen van mensen met echoïstische eigenschappen kan enigszins moeilijk blijken te zijn, maar therapeuten die narcisme en andere persoonlijkheidsstoornissen behandelen, zullen doorgaans enige kennis van dit concept hebben.
Een therapeut die NPD begrijpt, kan ook ondersteuning bieden bij het genezen van narcistisch misbruik.
Door uw ervaringen eerlijk te communiceren, kunt u uw therapeut helpen bij het bieden van de meest nuttige behandeling voor u. Zorg ervoor dat u patronen of gevoelens noemt die u heeft opgemerkt, waaronder:
- zelfbeschuldiging
- moeite met het uiten van behoeften
- woede als mensen dingen voor je proberen te doen
- depressie, angst of eenzaamheid
- angst om jezelf voor te doen als speciaal of geprezen
- relatie conflict
In therapie kun je beginnen te werken aan gezonde vaardigheden om deze tendensen te bestrijden, inclusief het stellen van grenzen en assertieve communicatie.
het komt neer op
Een echo is een vormloos iets. In tegenstelling tot u heeft het geen eigen vorm, lichaam of behoeften.
Ieder persoon verdient de kans om basis- en emotionele behoeften te uiten en steun van anderen te zoeken zonder bang te zijn voor afwijzing. Het kan even duren voordat dit voor u natuurlijk of comfortabel aanvoelt, maar met oefening en professionele ondersteuning kan het kan gebeuren.
