Door obstakels in het verleden te overwinnen, kunt u beter omgaan met het heden.
Manuel De Los Reyes Rubio / EyeEm / Getty ImagesAfgelopen juni verloor ik mijn fulltime baan tijdens een grootschalige pandemie. Ik was verrast dat ik niet huilde toen ik het nieuws kreeg via een videogesprek. In plaats daarvan had ik een vurig verlangen om 'iets te doen'.
Toen ik eenmaal aan de lijn was en het mijn familie vertelde, verdween ik naar boven om te beginnen met het uitzoeken van mijn volgende stap. In de maanden die volgden, vond ik troost bij het solliciteren, het schrijven van sollicitatiebrieven en het doen van freelancetaken - het gaf me het gevoel dat ik ergens naartoe werkte.
Drie maanden later kreeg mijn man hetzelfde soort telefoontje. Zijn reactie was anders.
Zijn woede, teleurstelling en verdriet over het verlies kwamen onmiddellijk. Hij vond het moeilijk om te beginnen met het bedenken van wat hij nu moest doen. De komende maanden vond hij het stressvol om sollicitaties op te stellen of plannen te maken voor de toekomst, terwijl het heden al zo onzeker was.
In plaats daarvan vond hij troost bij het schoonmaken en organiseren van ons huis.
Tijdens crises of stressvolle levensgebeurtenissen is het normaal dat mensen op heel verschillende manieren reageren. Dit geldt zelfs als ze iets soortgelijks meemaken, zoals een pandemie.
"We leven door een wereldwijd trauma", zegt Joyce Marter, gediplomeerd psychotherapeut.
We horen elke dag over het aantal gevallen en sterftecijfers op het nieuws. Hoe we het pandemische leven ervaren en erop reageren, hangt echter sterk af van hoe we omgaan met dagelijkse stress.
Wat gebeurt er als we stressvolle gebeurtenissen meemaken?
"Bij elke stressvolle gebeurtenis komen er verschillende hormonen vrij", legt dr. Diana Samuel, psychiater bij Columbia Doctors en assistent-professor psychiatrie aan Columbia University Irving Medical Center, uit.
Deze stresshormonen zijn onder meer adrenaline en cortisol. Ze kunnen uw hartslag, uw bloeddruk en het glucosegehalte in uw bloedbaan verhogen. Dit gebeurt zodat uw spieren, hart en andere belangrijke organen hebben wat ze nodig hebben om in geval van nood actie te ondernemen.
"Dit maakt deel uit van de fysiologische reactie van vechten of vluchten op stress", legt Marter uit.
U kunt meestal niet voorspellen welke reactie er uitkomt. In exact dezelfde crisis kunnen sommige mensen bevriezen, anderen kunnen kalm en beheerst overkomen en anderen kunnen zelfs strijdlustig worden.
"Sommige mensen reageren lichamelijk op stress, met hoofdpijn, gastro-intestinale symptomen, slapeloosheid, enz.", Zegt Marter. "Sommigen reageren emotioneel, met prikkelbaarheid, vluchtigheid, stilvallen, enz. En sommigen reageren cognitief, met moeilijkheden bij het nemen van beslissingen, afleidbaarheid of vergeetachtigheid."
Dit is de reden waarom langdurige stress van invloed kan zijn op het algehele functioneren, inclusief de productiviteit op het werk of uw vermogen om relaties te beheren.
Dus waarom reageren mensen anders op stress?
Er zijn verschillende redenen waarom sommige mensen op een bepaalde manier op stress reageren, terwijl anderen een heel andere reactie hebben.
De grootste factor is uw algehele veerkracht
Stressbestendigheid is niet iets waarmee we worden geboren. Het bouwt zich in de loop van de tijd op, zegt dr. Caroline Vaile Wright, senior directeur gezondheidszorginnovatie bij de American Psychological Association.
"We weten bijvoorbeeld dat oudere volwassenen minder stressreacties rapporteren in vergelijking met jongere volwassenen", zegt Wright. "Het is niet omdat jongere volwassenen zwak of onbekwaam zijn, het is gewoon dat oudere volwassenen meer tijd hebben gehad om copingvaardigheden en veerkracht te ontwikkelen na hun eigen ongunstige ervaringen tot dan toe."
Door obstakels in het verleden te overwinnen, kunt u beter omgaan met het heden.
"We kunnen groeien door de uitdagingen die we zijn tegengekomen", zegt Wright. "Als we met een nieuwe worden geconfronteerd, kunnen we terugkijken en onszelf eraan herinneren hoe we die eerdere obstakels hebben overwonnen."
Marter is het daarmee eens. "Hoe meer uitdagingen je met succes hebt aangepakt, hoe groter de kans dat je kalm en proactief kunt blijven", zegt ze.
Dit komt doordat ervaringen uit het verleden u een gevoel van zelfeffectiviteit geven. Je voelt je toegerust om met nieuwe situaties om te gaan wanneer ze zich voordoen door wat je in het verleden hebt gedaan.
Uw gemeenschap is ook belangrijk
Mensen die meer steun krijgen van vrienden, familie, geestelijken of de gemeenschap, hebben ook de neiging om het beter te doen, net als mensen met meer middelen.
"Iemand die toegang heeft tot basisbehoeften, of dat nu gezondheidszorg, voedsel, veilige huisvesting of sociale ondersteuning is, kan beter met stressfactoren omgaan dan iemand die die dingen niet heeft", zegt Wright.
Ons gezinsleven kan ook van invloed zijn op onze coping-mechanismen.
"Velen van ons leren onze standaardrollen of reacties [van] ons gezin, en we hebben de neiging om die in ons volwassen leven opnieuw te creëren", legt Marter uit. "Als je de oudste broer of zus was die vaak de leiding had, voel je je misschien prettiger om in actie te komen, want dat is de rol die je bekend voorkomt."
Uw ‘locus of control’ kan een impact hebben
"Iemand met een interne locus of control gelooft dat hij door juist handelen positieve actie in zijn leven kan creëren", legt Marter uit. Dit is het type persoon dat eerder zal proberen een stressvolle situatie te verhelpen door proactieve maatregelen te nemen.
Ondertussen "gelooft iemand met een externe locus of control dat externe factoren hun levensloop bepalen", vervolgt ze. "Deze persoon kan zich een slachtoffer voelen en gevoelens van hopeloosheid hebben dat alles wat hij zou kunnen doen niet zou helpen of er niet toe zou doen."
Dit type persoon voelt zich eerder overweldigd door een stressvolle levensgebeurtenis.
Uw geestelijke gezondheid vóór de crisis
"Als iemand over het algemeen een positieve geestelijke gezondheid heeft, zal hij veerkrachtig zijn en over de interne middelen en copingvaardigheden beschikken", zegt Marter.
"Als iemand anders te maken heeft met een onderliggend psychisch probleem, zoals angst of depressie, kan dit worden veroorzaakt door een gebeurtenis", voegt ze eraan toe.
Mensen met een voorgeschiedenis van herhaald trauma kunnen het misschien niet zo goed redden, vooral als ze niet volledig van die trauma's zijn genezen. Dit geldt ook voor mensen met een laag zelfbeeld.
"Als we een goed gevoel over onszelf hebben en vertrouwen in ons vermogen om door uitdagende situaties te navigeren, kunnen we met meer veerkracht en kracht reageren", zegt Marter. "Als we gevoelens [hebben] van ontoereikendheid of op de een of andere manier niet genoeg zijn, kunnen we ons erg overweldigd voelen en slecht toegerust om met ontberingen om te gaan."
Je persoonlijkheid speelt een rol
Sommige mensen zijn gewoon beter onder druk dan anderen.
"Dit zijn de mensen die eerstehulpverleners, chirurgen en meer worden", zegt Marter. "We hebben allemaal verschillende sterke punten en uitdagingen."
Dat gezegd hebbende, niet alle piloten of brandweerlieden worden kalm geboren in het aangezicht van gevaar. Veel heeft te maken met hun opleiding en hoe ze voor zichzelf zorgen.
Dus, wat zijn enkele dingen die u kunt doen om uw copingvaardigheden te verbeteren?
Begin door voor jezelf te zorgen
Het klinkt misschien simpel, maar voldoende slapen, regelmatig eten, gehydrateerd blijven en eraan denken om pauzes te nemen, gaan allemaal een heel eind.
"Het verzorgen van je fysieke lichaam kan echt een enorm verschil maken in hoe je emotioneel reageert", zegt Samuel.
Mindfulness kan je ook helpen je lichaam te kalmeren en je hoofd koel te houden in een crisis, aldus Marter.
U kunt oefeningen proberen zoals:
- meditatie
- diepe ademhaling
- progressieve spierontspanning
- yoga
Concentreer u op wat u kan controle
Tijdens de pandemie kunnen we bijvoorbeeld bepalen hoeveel stressvol nieuws we binnenkrijgen.
"Als je weet dat je iemand bent die heel sterk reageert op tv-nieuws en de experts die praten, is de beste plek om je nieuws te krijgen misschien online of door jezelf een tijdsblok te geven om het nieuws in te halen", zegt Marter .
Vraag uw familie of een professional om hulp
"Als therapeut denk ik dat we allemaal een bepaald niveau van trauma in ons leven hebben meegemaakt", zegt Marter. "Daarom denk ik dat we allemaal baat kunnen hebben bij therapie of counseling om ons te helpen genezen van gebeurtenissen uit het verleden en de zelfzorgpraktijken en ondersteuningssystemen te ontwikkelen die we nodig hebben om door te gaan met uitdagingen."
Dit is vooral belangrijk om te onthouden nu de pandemie woedt, voegt Samuel toe.
"Het betekent niet dat je niet angstig of depressief mag zijn", zegt Samuel. "Als je iets meemaakt en je weet dat het niet bij je uitgangspunt ligt, is het de moeite waard om met een expert te praten die je kan helpen."
Vergeet niet om er ook voor anderen te zijn
En de beste manier om dat te doen? Luister gewoon.
"Een van de valkuilen waar we in vastlopen, is proberen iemands probleem op te lossen of proberen ze op te lossen", zegt Wright. "Het is echt veel handiger om gewoon te luisteren, zodat ze het gevoel hebben dat ze iemand hebben om mee te praten."
Beoordeel ook niet wat ze zeggen.
"Valideer ze", zegt ze, "zelfs als je niet precies begrijpt wat ze doormaken."
Hoewel we soortgelijke gevoelens kunnen hebben, kan het er van persoon tot persoon totaal anders uitzien.
"We delen allemaal dezelfde emoties, dus als ze je vertellen dat ze bang zijn en je bent nu niet goed, denk dan aan een tijd dat jij ook bang was en onthoud hoe dat voelde," vervolgt ze.
Dit kan helpen om empathie en begrip voor de andere persoon op te wekken.
Marter is het daarmee eens. "Het is belangrijk om compassie te hebben ... We hebben empathie nodig voor anderen en zelfcompassie voor onze eigen geestelijke gezondheidsuitdagingen. We moeten afzien van veroordelend denken, alsof iemand ‘beter’ of ‘slechter’ reageerde, en erkennen dat we allemaal mensen zijn die het beste doen wat we kunnen. We hebben allemaal wel eens hulp nodig. "
We zijn allemaal verschillend, maar we zijn allemaal hetzelfde
Hoewel we misschien anders omgaan dan zelfs onze naaste dierbaren, voelen we allemaal hetzelfde brede spectrum van menselijke emoties. We zijn allemaal in staat tot de empathie die nodig is om iemand te ondersteunen tijdens zijn eigen, zeer unieke proces, en we verdienen hetzelfde voor onszelf.
Hoe u het ook aanpakt, weet dat uw strategieën net zo geldig zijn als die van iemand anders. Hetzelfde geldt voor hen. Dit kan helpen om de harmonie te behouden wanneer dierbaren anders omgaan dan jij.
Simone M. Scully is een nieuwe moeder en journalist die schrijft over gezondheid, wetenschap en ouderschap. Vind haar op haar website of op Facebook en Twitter.