De achterste pericallosale tak van de achterste hersenslagader is een van de slagaders die de hersenen bedienen.
Bij sommige personen kan het afwezig zijn, nadat het is gecombineerd met de voorste pericallosale tak via het proces van anastomose, een overbrugging van bloedvaten. Het presenteert zich soms als een reeks kleine slagaders in plaats van één slagader.
Het kan maar liefst drie bronnen hebben: de posterieure cerebrale arterie, de laterale choroïdale arterie of de posterieure temporale arterie.
Het corpus callosum, een tien centimeter lange structuur die de linker- en rechterhersenhelft met een dichte vezelbrug verbindt, ontvangt een deel van zijn bloedtoevoer van de pericallosale takken van de achterste en voorste hersenslagaders.
Vijf tot tien procent van de ischemische beroertes in de Verenigde Staten vindt plaats in de achterste hersenslagader. Overlijden door dit type beroerte is niet gebruikelijk, maar blijvende visuele beperking kan optreden. De meest voorkomende oorzaak van een beroerte als gevolg van occlusie (blokkering) van de pericallosale slagaders zijn artherosclerotische plaques, dit zijn afzettingen van calcium, cholesterol, vet en andere stoffen die in het bloed worden aangetroffen en die de bloedstroom kunnen beperken.
Beroertes die het gevolg zijn van de occlusie van de posterieure pericallosale tak van de posterieure cerebrale arterie worden soms verkeerd gediagnosticeerd als een middelste cerebrale arterie-infarct (beroerte).