Ik wil de problemen niet bagatelliseren - er zijn er genoeg. Maar als ik aan de positieve kant keek, ontdekte ik een aantal onverwachte voordelen van een pandemische zwangerschap.
Zoals de meeste aanstaande vrouwen, had ik een vrij duidelijk beeld van hoe ik wilde dat mijn zwangerschap zou verlopen. Geen complicaties, minimale ochtendmisselijkheid, goede nachtrust voor de storm en misschien af en toe een pedicure. Geloof het of niet, maar die visie omvatte geen pandemie.
Sinds het nieuws bekend was dat ons land op slot ging, waren al mijn aanstaande moedergroepen op sociale media uitermate bezorgd. En terecht.
New York schopte de boel af en stond partners niet eens toe om zich bij de bevallingsmoeders in de verloskamer te voegen, en zelfs toen dat werd vernietigd, beperkten de meeste ziekenhuizen de geboortepartners tot één en stuurden ze al na een paar uur postpartum naar huis.
Als een tweede keer moeder die dit eerder heeft gedaan, rekende ik er echt op dat mijn doula en echtgenoot-duo me weer door de bevalling zouden helpen. Ik kon ook nauwelijks het idee bevatten dat ik moest herstellen van een moeilijke bevalling terwijl ik 's nachts te maken had met een schreeuwende baby in een gedeelde, krappe ziekenhuiskamer zonder mijn man aan mijn zijde.
Er was ook de bezorgdheid over wanneer onze ouders hun nieuwe kleinkind zouden zien, of de veiligheid van het feit dat ze in de weken na de geboorte op hen leunden om te helpen met mijn 2-jarige zoon.
Hoewel zwangerschap een opwindende tijd zou moeten zijn vol met zwangerschapsfoto's en nieuwsbrieven die ons eraan herinneren met welk fruit onze baby vergelijkbaar is in grootte, ben ik soms zo in beslag genomen door zorgen dat ik vergeet wanneer ik moet komen.
Om me te helpen door te gaan en door de weken van onzekerheid heen te slaan, heb ik extra mijn best gedaan om de verrassende voordelen te ontdekken van deze vreemde ervaring die we noemen pandemische zwangerschap.
Ik hoefde mijn buik niet te verbergen
Weet je wat echt leuk was? In staat zijn om mijn (snel) groeiende eerste trimester de wereld in te laten botsen (oké, het is gewoon mijn huis) zonder de behoefte te voelen om het in Spanx te persen of het te verbergen onder niet-vleiende truien totdat ik klaar was om de wereld over de baby te vertellen onderweg.
In tegenstelling tot mijn eerste zwangerschap, was ik het hele eerste trimester in staat om kleding te dragen die echt comfortabel was voor mijn groeiende lichaam, en ik hoefde me geen zorgen te maken dat mensen geheime weddenschappen zouden plaatsen op de vraag of ik verwachtte of gewoon te veel pizza at.
Niemand twijfelt aan mijn gedrag
Weet je wat over het algemeen ook vervelend is aan de werkplek en het eerste trimester? Je moet constant excuses verzinnen waarom je niet proost op de promotie van een collega of de sushi proeft wanneer je wordt uitgenodigd voor werkfeesten en evenementen.
Ik bedoel, niet Nippen aan je favoriete wijn of voor die tweede kop koffie gaan die je heel graag zou willen hebben, is op zich al een zwangerschapsstrijd, althans in COVID-19 Life. Ik hoef niet elke keer te worden omringd door verleiding (en gedwongen te liegen) als ik in de buurt ben van vrienden of collega's om mijn zwangerschap geheim te houden.
Ik zou in mijn eigen huis kunnen overgeven (heel erg bedankt)
O, ochtendmisselijkheid ... Wat al zo ongemakkelijk is, wordt nog erger als het gebeurt aan je bureau.
Je kunt 'voedselvergiftiging' maar zo vaak neppen, dus het was fijn om in de buurt van mijn eigen porseleinen troon te kunnen rondhangen totdat de symptomen voorbij waren.
Uitslapen en doordeweekse dutjes kunnen echt gebeuren
Ik weet niet of het het werk-van-huis en ouder-een-peuter-jongleren is, of dat het gewoon normale zwangerschapsuitputting is, maar ik krijg blijkbaar niet genoeg slaap. Serieus, ik krijg een solide 9 uur en ben nog steeds eigenlijk een niet-functionerende luiaard door etenstijd.
Nu mijn lichaam overuren maakt om een mens te worden, kan ik niet zeggen dat ik gek ben op het idee om thuis aan meer ‘flexibele’ uren te werken zonder dat er een vroege wekker afgaat om 5 uur 's ochtends spinles of een uur lang pendelen.
Geen dure zwangerschapskleding nodig
Trainingsbroek? Controleren. Manlief's T-shirts? Controleren. Slippers? Dubbel Check. Maak kennis met je nieuwe thuiswerkuniform.
Maar serieus, tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik een klein fortuin uitgegeven aan schattige, hobbelvriendelijke jurken, broeken en overhemden. Maar in quarantaine kan ik van mijn nachtelijke vrijetijdskleding naar mijn vrijetijdskleding voor overdag gaan en niemand zal het wijzer zijn.
Ik hoef mijn gezwollen, pijnlijke voeten ook niet in schattige kantoorschoenen te persen. JA!!
Ik kan eruit zien als de hete puinhoop waar ik zin in heb
Ik weet niet waar deze mystieke zwangerschapsgloed is waar mensen naar blijven verwijzen, maar deze baby heeft zeker mijn gezicht doen uitbreken en ik heb al meer dan een maand niet de moeite genomen om het met concealer te bedekken.
Evenzo wordt mijn haar precies één keer per week gewassen (voor een videoconferentiegesprek natuurlijk) en zien mijn wortels er meer stinkdierachtig uit dan ombre-chic.
En mijn nagels? Oh jongen. Ik maakte de fout om de week voor de lockdown een dure schellakmani te kopen, en ik besloot sindsdien gewoon om zwaar afgebroken kastanjebruine vingertoppen en overwoekerde nagelriemen te laten schommelen.
Pre-COVID, ik zou met tegenzin primp, maar ik voel me prima als ik de luxe heb om er zo waardeloos uit te zien als ik me voel.
Snellere doktersbezoeken
Tijdens mijn eerste zwangerschap wachtte ik vaak tot 2 uur na mijn afspraak om mijn verloskundige te zien. Nu? Alles wordt tot op de minuut getimed, zodat ik nog even kan worden gezien nadat ik ben gaan zitten (in de fysiek / sociaal afstandelijke wachtkamer). BONUS.
Geen werkreizen!
Laten we één ding duidelijk maken: het kostte me weken om het verlies van de zonnige Californische reis van mijn familie half maart te betreuren, dus ik ben dol op reizen. Maar voor werk? Harde pass.
Er is niets leuks aan twee keer vliegen op één dag zonder je familie of vrienden, gewoon ergens (uitgeput) landen om aan het werk te gaan. En dan hebben we het nog niet eens over de zwelling en uitdroging die gepaard gaan met zwangere vluchten. Ik ben OK dat deze werkverplichtingen voor onbepaalde tijd worden uitgesteld.
Geen buikaanraking of lichaamsopmerkingen
Zelfs als het een verwacht, normaal en verbazingwekkend onderdeel van de zwangerschap is, kan het ongemakkelijk zijn om je lichaam zo snel te zien veranderen en zelfs angstig te zijn voor veel vrouwen.
Hoewel het als taboe en onbeleefd zou worden beschouwd om commentaar te geven op de gewichtstoename van een vrouw - laat staan om haar buik te strelen - op een ander moment van het leven, tijdens de zwangerschap, is het om de een of andere reden gewoon wat mensen doen!
Zelfs als de opmerkingen duidelijk goed bedoeld zijn en de buik tasten zogenaamd vertederend, kunnen ze je een zelfbewuste AF laten voelen.
Ik denk niet dat ik me realiseerde hoe vaak mensen commentaar zouden geven op mijn groeiende lichaam totdat ik gewoon geen mensen meer in het echte leven zag, en toen de FaceTime- of Zoom-hoek me onder de borst afsneed, begonnen mensen het gewoon niet ter sprake te brengen.
Wat is het fijn voor mensen om niet bij elke kans hun lichaam te controleren en naar mijn gezicht te kijken - niet naar mijn buik - als we praten!
Minder ongevraagd ouderschapsadvies
Oké, zo zeker, je schoonmoeder en moeder zijn dat Vast en zeker ik ga je nog steeds vertellen waarom ze borstvoeding gaven, hun drugsvrije bevalling of hoe je de baby via FaceTime inbakerde. Maar hoe minder persoonlijke menselijke interacties u heeft, hoe minder tijd er is voor ongewenste praatjes over uw ongeboren kind.
Zodra ik was ondergedoken, hoorde ik geen dingen meer als: "Oh, ik hoop dat dit een meisje is!" of "Je moet ervoor zorgen dat je zoon goed gesocialiseerd is in de kinderopvang voordat baby twee komt!" Nu zijn de weinige momenten die we virtueel hebben in interactie met collega's, familie of vrienden vol met werkelijkheden rechtmatig zaken (bijv. niet het geslacht van mijn ongeboren kind).
Zwanger of niet, kunnen we het er allemaal over eens zijn dat minder koetjes en kalfjes een belangrijk voordeel is van COVID Life?
Geen ongewenste huisgasten na de bevalling
Zeker, voor degenen onder ons die voor de tweede of derde keer ouders zijn, is het niet een beetje een overweldigende gedachte om geen mensen in de buurt te hebben om onze peuters en oudere kinderen te vermaken. Maar als er een zilveren randje is in sociaal isolement, dan is dat dat je een legitiem excuus hebt om ongewenste bezoekers tot een minimum te beperken.
Hoewel sommige bezoekers de onuitgesproken regels van pasgeboren bezoeken kennen (bijv. Voedsel meenemen, 30 minuten of minder, handen wassen en de baby niet aanraken tenzij u wordt verteld dat u dat kunt), hebben anderen gewoon geen idee en wordt het uiteindelijk veel werk om te vermaken.
Zonder de druk om bezoekers te ontvangen, krijgt u misschien meer tijd om een band met uw kleintje te krijgen, meer tijd om te dutten of gewoon uit te rusten, minder verplichting om u aan te kleden, te douchen of uw "blije gezicht" aan te trekken, en krijgt u misschien zelfs een soepelere borstvoeding ervaring (als dat in uw plannen is).
De $ avings !!
Dus allereerst erken ik mijn enorme voorrecht om nog steeds een baan te hebben terwijl zoveel anderen dat niet doen. Geen enkele budgetteringsstrategie kan vergeleken worden met het overweldigende verlies waarmee veel van mijn collega's op dit moment worden geconfronteerd.
Maar als we proberen ons uitsluitend op het positieve te concentreren, I hebben bespaarde veel geld in quarantaine dat kan worden gebruikt tegen een verlies van gezinsinkomen en de kosten van het krijgen van nog een kind.
De kraamkledij, de prenatale massages, de bekkenbodemtherapie die mijn verzekering niet dekt, om nog maar te zwijgen van mijn gebruikelijke 'schoonheids'-regime - dit alles komt neer op honderden extra dollars per maand.
En terwijl mijn boodschappenrekeningen oplopen, zijn mijn totale voedseluitgaven overweldigend gedaald, omdat ik geen klanten heb vermaakt, geen weekendbrunch heb gedaan of mijn man op zaterdagavond een gemarkeerde fles rood heb zien bestellen.
Nogmaals, deze lichtzinnige uitgaven zijn Absoluut niet genoeg om de financiële verliezen van ontslagen gezinnen te compenseren, maar ik vind troost in het fantaseren over de kleine dingen die kunnen helpen.
Meer tijd met mijn zoon krijgen voordat ons gezin groeit
Ik moet je zeggen dat terwijl ik elke dag de hele dag thuis was zonder kinderopvang, werkvrienden, speelafspraken of programma's een enorme uitdaging was voor ons allemaal (mijn zoon, inclusief), ik heb het gevoel dat de extra tijd met mama en papa heeft hem geholpen te groeien.
Sinds we ons op slot deden, is het vocabulaire van mijn zoon explosief gestegen, en zijn onafhankelijkheid heeft me echt verrast. Het is ook zo leuk om gewoon die extra tijd aan mijn kleine gezin van drie te besteden voordat we overstappen naar een druk gezin van vier.
Hetzelfde kan gemakkelijk gezegd worden voor mijn eerste moedervrienden. Het kan zijn dat je je restaurantafspraakjes met je partner mist, maar als quarantaine je waarschijnlijk iets heeft opgeleverd, is het meer kwaliteit een-op-een tijd met je kleine gezin.
Luister, het netto-effect van COVID-19 op aanstaande vrouwen is waarschijnlijk niet zo groot. Zwangerschap is al een bijzonder gevoelige tijd voor angst, depressie, onzekerheid, financiële spanning, relatietesten en uitputting, en ik kan niet zeggen dat ik dat ben niet worstelen met dit alles en meer. Het is normaal en terecht om je verdrietig te voelen dat dit de oneerlijke hand was die we hebben gekregen, dus ik zou die ervaring nooit willen verminderen.
Maar ik ben me ook gaan realiseren dat dit nog wat langer onze (ongelukkige) realiteit is, en hoewel woedende hormonen het een uitdaging maken, kunnen we (soms) kiezen waar we onze gedachten op richten. Ik ben hier proberen Het is verdomd moeilijk om elke dag een beetje extra hoop te krijgen en mijn energie te richten op de kleine dingen die deze situatie een beetje helderder maken.
Als u tijdens uw zwangerschap worstelt, al dan niet in quarantaine geplaatst, om elke dag een beetje vreugde te vinden, praat dan met uw zorgverlener over (virtuele) hulp.
Abbey Sharp is een geregistreerde diëtist, tv- en radiopersoonlijkheid, foodblogger en de oprichter van Abbey’s Kitchen Inc.Ze is de auteur van de Mindful Glow Cookbook, een kookboek zonder dieet, ontworpen om vrouwen te inspireren om hun relatie met voedsel nieuw leven in te blazen. Ze lanceerde onlangs een Facebook-groep voor ouderschap, de Millennial Mom’s Guide to Mindful Meal Planning.
.jpg)
