Overzicht
Miskraam is een woord dat wordt gebruikt om het vroege verlies van een zwangerschap vóór 20 weken zwangerschap te beschrijven. Het gebeurt meestal in het eerste trimester.
Helaas eindigt tussen de 10 en 15 procent van de bekende zwangerschappen in een miskraam.
U heeft misschien wel eens gehoord van paren die wachten om een zwangerschap aan te kondigen totdat het risico op een miskraam kleiner is. Hoe verder u in de zwangerschap zit, hoe kleiner de kans dat u een miskraam krijgt.
Lees verder om meer te weten te komen over de oorzaak van miskramen en het risico op een miskraam tijdens de zwangerschap.
Oorzaken
Dr. Kaylen Silverberg, een vruchtbaarheidsspecialist uit Texas, zegt dat miskramen heel vaak voorkomen.
"Vrouwen denken dat als ze één miskraam hebben, ze gedoemd zijn om opnieuw een miskraam te krijgen", zegt hij. De kans op herhaalde miskramen (minstens 2 of 3) is echter laag en komt alleen voor bij ongeveer 1 procent van de vrouwen.
Studies hebben een verhoogd risico op een miskraam aangetoond bij vrouwen die in het verleden terugkerende miskramen hebben gehad. Omgekeerd geven sommige onderzoeken aan dat het hebben van een succesvolle zwangerschap vóór een huidige zwangerschap het risico op een miskraam tijdens de huidige zwangerschap kan verminderen.
In deze gevallen moet echter met verschillende factoren rekening worden gehouden. Dit omvat de leeftijd van de moeder en andere aanwezige medische aandoeningen. De meeste doktoren zullen een oorzaak gaan onderzoeken nadat u twee tot drie verliezen heeft geleden. Dit omvat het gedetailleerd bekijken van uw medische geschiedenis en het uitvoeren van bepaalde tests.
Hier zijn de vijf meest voorkomende oorzaken van miskraam.
Genetica
Wanneer het sperma en het ei elkaar ontmoeten, komen de cellen samen. Ze beginnen zich dan te delen om het genetische materiaal te vormen waaruit een persoon bestaat.
Ieder van ons wordt verondersteld in totaal 46 chromosomen te hebben. Dat zijn 23 van de ene ouder en 23 van de andere. Als er iets misgaat wanneer de cellen zich delen, kan het zijn dat er een chromosoom ontbreekt of wordt herhaald.
Ongeveer 50 procent van alle miskramen in het eerste trimester wordt veroorzaakt door chromosomale afwijkingen. Dit kan vaker voorkomen bij vrouwen die als gevorderde moederleeftijd worden beschouwd, of bij zwangerschap ouder dan 35 jaar.
Infecties
Baarmoeder- of baarmoederhalsinfecties kunnen gevaarlijk zijn voor een zich ontwikkelende baby en tot een miskraam leiden. Andere infecties die op de baby of de placenta kunnen worden overgedragen, kunnen ook een zich ontwikkelende zwangerschap beïnvloeden en tot verlies leiden.
Enkele van deze infecties zijn:
- listeria
- parvovirus B19
- Toxoplasma gondii
- rodehond
- herpes simplex
- cytomegalovirus
Anatomische problemen
Dit verwijst naar defecten van de baarmoederholte. Als de baarmoeder van een vrouw zich tijdens de ontwikkeling niet goed heeft gevormd, kan deze mogelijk geen gezonde zwangerschap ondersteunen.
Stollingsstoornissen
Stollingsstoornissen zijn aandoeningen die ervoor zorgen dat uw lichaam meer bloedstolsels vormt dan normaal. Voorbeelden zijn onder meer lupus-anticoagulans en antifosfolipidensyndroom.
In het geval van zwangerschap kunnen zich bloedstolsels vormen in de placenta. Dit voorkomt dat voeding en zuurstof bij de aanstaande baby terechtkomen en voorkomt dat afval wordt afgevoerd.
Risicotarieven
Het eerste trimester van de zwangerschap wordt beschouwd als week 0 tot 13. Ongeveer 80 procent van de miskramen vindt plaats in het eerste trimester. Verliezen na deze tijd komen minder vaak voor. March of Dimes meldt een miskraampercentage van slechts 1 tot 5 procent in het tweede trimester.
Weken 0 tot 6
Deze eerste weken markeren het grootste risico op een miskraam. Een vrouw kan in de eerste twee weken een miskraam krijgen zonder te beseffen dat ze zwanger is. Het lijkt misschien zelfs een late periode.
Leeftijd speelt een rol bij de risicofactor van een vrouw. Een studie gaf aan dat vergeleken met vrouwen jonger dan 35:
- Vrouwen van 35 tot 39 jaar hebben een verhoogd risico van 75 procent
- Vrouwen van 40 jaar en ouder lopen 5 keer het risico
Weken 6 tot 12
Zodra een zwangerschap de 6 weken bereikt en de levensvatbaarheid met een hartslag heeft bevestigd, daalt het risico op een miskraam tot 10 procent. Volgens een onderzoek uit 2008 neemt het risico op een miskraam snel af met een verdere zwangerschapsduur. Dit is echter niet specifiek onderzocht bij patiënten met andere risicofactoren voor een miskraam.
Weken 13 tot 20
In week 12 kan het risico dalen tot 5 procent. Maar houd er rekening mee dat het er niet echt onder valt, omdat er tijdens de zwangerschap complicaties kunnen optreden.
Tekenen en symptomen
De meest voorkomende tekenen van een miskraam zijn bloeding en krampen die worden gevoeld in de buik, het bekken of de onderrug.
Sommige vrouwen hebben last van spotting (lichte bloeding) tijdens de zwangerschap. Een paar druppels of een lichte stroom bruin of donkerrood hoeft niet per se problemen te betekenen. Maar bel onmiddellijk uw arts als u helder rood bloed ziet, vooral in grote hoeveelheden.
Krampen kunnen ook optreden bij normale zwangerschappen. Maar als het ernstig is of meer aan één kant van het bekken voorkomt, moet u uw arts bellen.
Preventie
De meeste miskramen zijn het gevolg van genetische afwijkingen of andere gezondheidsfactoren die buiten onze controle liggen. Om die reden is er niet veel dat u kunt doen voor preventie.
Het beste wat u kunt doen, is uzelf zo gezond mogelijk houden voordat u probeert zwanger te worden en tijdens uw zwangerschap. Hier zijn enkele tips om gezond te blijven tijdens de zwangerschap:
- Eet een uitgebalanceerd dieet.
- Oefen regelmatig.
- Vermijd alcohol, recreatieve drugs en het roken van sigaretten.
- Verminder cafeïne tot 200 mg of minder per dag.
- Krijg regelmatig prenatale bezoeken.
Als u zich zorgen maakt over uw risico op een zwangerschap die wordt beïnvloed door chromosomale problemen, kunt u met uw arts praten over genetische tests voordat u probeert zwanger te worden. Bij een of beide partners wordt een bloedmonster genomen en vervolgens naar een laboratorium gestuurd om te worden beoordeeld op ernstige genetische aandoeningen. Deze testen en andere evaluaties worden meestal gedaan nadat iemand terugkerende verliezen heeft geleden.
De afhaalmaaltijd
De ervaring van een miskraam kan lichamelijk en emotioneel pijnlijk zijn. Maar het is belangrijk om te onthouden dat het niet jouw schuld is. Praat met vertrouwde vrienden en familie en vraag om hulp wanneer u die nodig heeft.
Uw arts kan mogelijk een steungroep of therapeut bij u in de buurt aanbevelen. Er zijn ook veel online organisaties en steungroepen zoals March of Dimes die een veilige plek bieden om je verhaal te delen en met anderen te rouwen.
Rena Goldman is een journalist en redacteur die in Los Angeles woont. Ze schrijft over gezondheid, welzijn, interieurontwerp, kleine bedrijven en de basisbeweging voor hervorming van campagnefinanciering. Als ze niet aan een computerscherm zit vastgelijmd, verkent Rena graag nieuwe wandelplekken in Zuid-Californië. Ze geniet ook van wandelen in haar buurt met haar teckel, Charlie, en bewondert het landschap en de architectuur van huizen in LA die ze zich niet kan veroorloven. Volg haar op Twitter: @ReeRee_writes
