Overzicht
De ovulatiecyclus verloopt in twee fasen.
De eerste dag van je laatste menstruatie begint de folliculaire fase, waar een follikel in een van je eierstokken zich voorbereidt om een eicel vrij te geven. Ovulatie is wanneer een ei wordt vrijgegeven uit de eierstok in de eileider.
Het laatste deel van je cyclus wordt de luteale fase genoemd, die plaatsvindt na de eisprong. De luteale fase duurt doorgaans 11 tot 17 dagen. Gedurende deze tijd bereidt uw lichaam zich voor op de mogelijkheid van een zwangerschap.
De follikel in uw eierstok die het ei bevatte vóór de eisprong, verandert in het corpus luteum. De primaire functie van het corpus luteum is het afgeven van het hormoon progesteron.
Progesteron stimuleert de groei of verdikking van het slijmvlies van uw baarmoeder. Dit bereidt de baarmoeder voor op de implantatie van een bevruchte eicel of embryo.
De luteale fase is belangrijk in de voortplantingscyclus. Sommige vrouwen kunnen een korte luteale fase hebben, ook wel bekend als een luteale fase defect (LPD). Als gevolg hiervan wordt het moeilijker om zwanger te worden.
Wat veroorzaakt een korte luteale fase?
Een korte luteale fase is er een die 8 dagen of minder duurt. Het hormoon progesteron is essentieel voor implantatie en een succesvolle zwangerschap. Hierdoor kan een korte luteale fase bijdragen aan onvruchtbaarheid.
Wanneer een korte luteale fase optreedt, scheidt het lichaam niet genoeg progesteron af, waardoor het baarmoederslijmvlies zich niet goed ontwikkelt. Dit maakt het moeilijk voor een bevruchte eicel om zich in de baarmoeder te implanteren.
Als u na de eisprong toch zwanger wordt, kan een korte luteale fase resulteren in een vroege miskraam. Om een gezonde zwangerschap in stand te houden, moet het baarmoederslijmvlies dik genoeg zijn zodat een embryo zich kan hechten en zich kan ontwikkelen tot een baby.
Een korte luteale fase kan ook te wijten zijn aan het falen van het corpus luteum.
Als het corpus luteum niet genoeg progesteron afscheidt, kan uw baarmoederslijmvlies vervellen voordat een bevruchte eicel wordt geïmplanteerd. Dit kan een vroegere menstruatiecyclus veroorzaken.
LPD kan ook worden veroorzaakt door bepaalde aandoeningen, zoals:
- endometriose, een aandoening waarbij weefsel dat normaal in de baarmoeder wordt aangetroffen, buiten de baarmoeder begint te groeien
- polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), een aandoening die vergrote eierstokken met kleine cysten veroorzaakt
- schildklieraandoeningen, zoals een overactieve of traag werkende schildklier, Hashimoto-thyroïditis en jodiumtekort
- zwaarlijvigheid
- anorexia
- overmatige lichaamsbeweging
- veroudering
- spanning
Symptomen van een korte luteale fase
Als je een korte luteale fase hebt, realiseer je je misschien niet dat er een probleem is. In feite vermoed je pas vruchtbaarheidsproblemen als je niet in staat bent om zwanger te worden.
Als u problemen heeft om zwanger te worden, kan uw arts verder onderzoeken om te zien of u LPD heeft. Symptomen kunnen zijn:
- eerder dan normale menstruatiecycli
- spotting tussen periodes
- onvermogen om zwanger te raken
- miskraam
Diagnose van een korte luteale fase
Als u niet zwanger kunt worden, is het achterhalen van de onderliggende oorzaak de eerste stap om uw kans op bevruchting te verbeteren. Praat met uw arts over onvruchtbaarheid.
Ze kunnen verschillende tests uitvoeren om te bepalen of onvruchtbaarheid wordt veroorzaakt door een korte luteale fase of een andere aandoening. U zult waarschijnlijk bloedtesten ondergaan om uw niveaus van de volgende hormonen te controleren:
- follikelstimulerend hormoon (FSH), een hormoon dat wordt afgegeven door de hypofyse en dat de eierstokfunctie reguleert
- luteïniserend hormoon, het hormoon dat de eisprong veroorzaakt
- progesteron, het hormoon dat de groei van het baarmoederslijmvlies stimuleert
Bovendien kan uw arts een endometriumbiopsie aanbevelen.
Tijdens de biopsie wordt een klein stukje van uw baarmoederslijmvlies verzameld en onder een microscoop onderzocht. Uw arts kan de dikte van de voering controleren.
Ze kunnen ook een bekkenecho bestellen om de dikte van uw baarmoederslijmvlies te onderzoeken. Een bekkenechografie is een beeldvormende test waarbij geluidsgolven worden gebruikt om afbeeldingen te genereren van organen in uw bekkengebied, waaronder uw:
- eierstokken
- baarmoeder
- baarmoederhals
- eileiders
Behandeling voor korte luteale fase
Zodra uw arts de onderliggende oorzaak van uw LPD heeft vastgesteld, kan zwangerschap mogelijk zijn. In veel gevallen is het behandelen van de oorzaak de sleutel tot het verbeteren van de vruchtbaarheid.
Als een korte luteale fase bijvoorbeeld het gevolg is van extreme inspanning of stress, kan het verminderen van uw activiteitenniveau en het beheersen van leerstress de terugkeer van een normale luteale fase veroorzaken.
Technieken om stressniveaus te verbeteren zijn onder meer:
- het verminderen van persoonlijke verplichtingen
- diepe ademhalingsoefeningen
- meditatie
- matige oefening
Uw arts kan ook aanvullend humaan choriongonadotrofine (hCG) aanbevelen, een zwangerschapshormoon. Door dit supplement in te nemen, kan uw lichaam een hoger niveau van het hormoon progesteron afscheiden.
Uw arts kan u ook aanraden om na de eisprong aanvullende progesteronsupplementen te nemen. Dit helpt uw baarmoederslijmvlies te groeien tot een punt waarop het de implantatie van een bevruchte eicel kan ondersteunen.
Andere methoden om uw kans op zwangerschap te vergroten, zijn onder meer medicijnen, zoals clomifeencitraat, dat uw eierstokken stimuleert om meer follikels te produceren en meer eicellen vrij te geven.
Niet alle behandelingen werken voor elke vrouw, dus u moet nauw samenwerken met uw arts om de meest effectieve medicatie of supplement te vinden.
Controverses over luteale fase-defect
Er zijn enkele controverses met betrekking tot LPD, waarbij sommige specialisten de rol ervan bij onvruchtbaarheid in twijfel trekken en zelfs of het echt bestaat.
Laten we dit verder bekijken.
Er is geen consensus over hoe LPD moet worden gediagnosticeerd
De endometriumbiopsie wordt al lang gebruikt als een diagnostisch hulpmiddel voor LPD. Eerdere studies hebben echter aangetoond dat de biopsieresultaten slecht gecorreleerd zijn met vruchtbaarheid.
Andere hulpmiddelen voor LPD-diagnose zijn onder meer het meten van progesteronspiegels en het bewaken van de basale lichaamstemperatuur (BBT).
Geen van deze methoden is echter betrouwbaar gebleken vanwege de variabiliteit van criteria en verschillen tussen individuen.
Er is geen duidelijk bewijs dat LPD onvruchtbaarheid veroorzaakt
In 2012 bracht de American Society of Reproductive Medicine een verklaring uit over LPD en onvruchtbaarheid. In deze verklaring zeiden ze dat er momenteel niet genoeg onderzoeksbewijs is om te ondersteunen dat LPD op zichzelf onvruchtbaarheid veroorzaakt.
Een studie uit 2017 wees uit dat een geïsoleerde cyclus met een korte luteale fase vrij vaak voorkwam, terwijl terugkerende cycli met een korte luteale fase zeldzaam waren. Het concludeerde dat een korte luteale fase de vruchtbaarheid op korte, maar niet noodzakelijkerwijs lange termijn kan beïnvloeden.
Een studie uit 2018 bij vrouwen die in-vitrofertilisatie (IVF) ondergingen, keek naar de lengte van de luteale fase en het geboortecijfer. Ze ontdekten dat er geen verschil was in het geboortecijfer bij vrouwen met korte, gemiddelde of lange luteale fasen.
Er is beperkt bewijs voor de werkzaamheid van LPD-behandelingen
De American Society of Reproductive Medicine besprak de verschillende LPD-behandelingen in 2012. Ze verklaarden dat er momenteel geen behandeling is waarvan consistent is aangetoond dat deze de zwangerschapsresultaten verbetert bij vrouwen met natuurlijke cycli.
Een Cochrane-review uit 2015 beoordeelde suppletie met hCG of progesteron bij geassisteerde voortplanting.
Het bleek dat hoewel deze behandelingen tot meer geboorten kunnen leiden dan een placebo of geen behandeling, het algemene bewijs voor hun werkzaamheid niet doorslaggevend was.
Clomifeencitraat wordt soms ook gebruikt om LPD te behandelen. Er zijn momenteel echter beperkte onderzoeken naar de werkzaamheid ervan.
Volgende stappen
Niet zwanger kunnen worden of een miskraam krijgen kan frustrerend en ontmoedigend zijn, maar er is hulp beschikbaar.
Het is belangrijk dat u vermoedens van vruchtbaarheid niet negeert.
Hoe eerder u hulp van een arts zoekt om de onderliggende oorzaak vast te stellen, hoe eerder u een behandeling kunt krijgen en hoe u uw kans op een gezonde zwangerschap kunt vergroten.
Vraag:
Hoe weet u of u een korte luteale fase heeft en behandeling nodig heeft?
- Anonieme patiënt
EEN:
Het is moeilijk om te weten of u een verkorte luteale fase ervaart, omdat u mogelijk geen tekenen of symptomen heeft. Als u probeert zwanger te worden en problemen ondervindt, of als u miskramen heeft, dient u met uw arts te overleggen of het gepast is om getest te worden op oorzaken van onvruchtbaarheid. Dit kan het testen op een luteale fase-defect omvatten.
- Katie Mena, MD
Antwoorden vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet als medisch advies worden beschouwd.
.jpg)
.jpg)
