Overzicht
Primordiale dwerggroei is een zeldzame en vaak gevaarlijke groep genetische aandoeningen die resulteren in een kleine lichaamsgrootte en andere groeiafwijkingen. Tekenen van de aandoening verschijnen voor het eerst in de foetale fase en gaan door tijdens de kindertijd, adolescentie en volwassenheid.
Pasgeborenen met primordiale dwerggroei kunnen slechts 2 pond wegen en slechts 12 inch lang zijn.
Er zijn vijf hoofdtypen van primordiale dwerggroei. Sommige van deze soorten kunnen leiden tot dodelijke ziekten.
Er zijn ook andere soorten dwerggroei die niet primordiaal zijn. Sommige van deze soorten dwerggroei kunnen worden behandeld met groeihormonen. Maar primordiale dwerggroei reageert over het algemeen niet op hormoonbehandeling, omdat het genetisch is.
De conditie is zeer zeldzaam. Deskundigen schatten dat er in de Verenigde Staten en Canada niet meer dan 100 gevallen zijn. Het komt vaker voor bij kinderen met ouders die genetisch verwant zijn.
5 soorten en hun symptomen
Er zijn vijf basistypen van oorspronkelijke dwerggroei. Ze worden allemaal gekenmerkt door een kleine lichaamsgrootte en een korte gestalte die vroeg in de ontwikkeling van de foetus begint.
Afbeeldingen
1. Microcefale osteodysplastische primordiale dwerggroei, type 1 (MOPD 1)
Personen met MOPD 1 hebben vaak een onderontwikkeld brein, wat leidt tot toevallen, apneu en intellectuele ontwikkelingsstoornissen. Ze sterven vaak in de vroege kinderjaren.
Andere symptomen zijn onder meer:
- korte gestalte
- langwerpig sleutelbeen
- gebogen dijbeen
- dun of afwezig haar
- droge en ouder uitziende huid
MOPD 1 wordt ook wel het Taybi-Linder-syndroom genoemd.
2. Microcefale osteodysplastische primordiale dwerggroei, type 2 (MOPD 2)
Hoewel dit over het algemeen zeldzaam is, is dit een meer algemeen type primordiale dwerggroei dan MOPD 1. Naast de kleine lichaamsgrootte kunnen personen met MOPD 2 andere afwijkingen hebben, waaronder:
- prominente neus
- uitpuilende ogen
- kleine tanden (microdontia) met slecht glazuur
- piepende stem
- gebogen ruggengraat (scoliose)
Andere kenmerken die zich in de loop van de tijd kunnen ontwikkelen, zijn onder meer:
- ongebruikelijke huidpigmentatie
- verziendheid
- zwaarlijvigheid
Sommige mensen met MOPD 2 ontwikkelen verwijding van de slagaders die naar de hersenen leiden. Dit kan zelfs op jonge leeftijd bloedingen en beroertes veroorzaken.
MOPD 2 lijkt vaker voor te komen bij vrouwen.
3. Seckel-syndroom
Het Seckel-syndroom werd vroeger vogelkopdwerggroei genoemd vanwege wat werd gezien als de vogelachtige vorm van het hoofd.
Symptomen zijn onder meer:
- korte gestalte
- klein hoofd en brein
- grote ogen
- uitstekende neus
- smal gezicht
- terugwijkende onderkaak
- terugwijkend voorhoofd
- misvormd hart
Een intellectuele ontwikkelingsstoornis kan optreden, maar komt niet zo vaak voor als zou worden aangenomen gezien het kleine brein.
4. Russell-Silver-syndroom
Dit is de enige vorm van primordiale dwerggroei die soms reageert op behandeling met groeihormonen. Symptomen van het Russell-Silver-syndroom zijn onder meer:
- korte gestalte
- driehoekige kopvorm met breed voorhoofd en spitse kin
- lichaamsasymmetrie, die afneemt met de leeftijd
- een gebogen vinger of vingers (camptodactylie)
- zichtproblemen
- spraakproblemen, waaronder moeite met het vormen van duidelijke woorden (verbale dyspraxie) en vertraagde spraak
Hoewel kleiner dan normaal, zijn personen met dit syndroom over het algemeen langer dan degenen met MOPD type 1 en 2 of het Seckel-syndroom.
Dit type primordiale dwerggroei is ook bekend als Silver-Russell-dwerggroei.
5. Meier-Gorlin-syndroom
De symptomen van deze vorm van primordiale dwerggroei zijn onder meer:
- korte gestalte
- onderontwikkeld oor (microtia)
- klein hoofd (microcefalie)
- een onderontwikkelde kaak (micrognathia)
- een ontbrekende of onderontwikkelde knieschijf (patella)
Bijna alle gevallen van het Meier-Gorlin-syndroom vertonen dwerggroei, maar niet allemaal vertonen ze een klein hoofd, een onderontwikkelde kaak of een afwezige knieschijf.
Een andere naam voor het Meier-Gorlin-syndroom is het oor, patella, het syndroom van kleine gestalte.
Oorzaken van primordiale dwerggroei
Alle soorten primordiale dwerggroei worden veroorzaakt door veranderingen in genen. Verschillende genmutaties veroorzaken de verschillende aandoeningen waaruit oer-dwerggroei bestaat.
In veel gevallen, maar niet alle, erven individuen met primordiale dwerggroei een mutant gen van elke ouder. Dit wordt een autosomaal recessieve aandoening genoemd. De ouders uiten de ziekte over het algemeen niet zelf.
Veel gevallen van primordiale dwerggroei zijn echter nieuwe mutaties, dus de ouders hebben het gen misschien niet echt.
Voor MOPD 2 treedt de mutatie op in het gen dat de productie van het eiwit pericentrine regelt. Het is verantwoordelijk voor de voortplanting en ontwikkeling van uw lichaamscellen.
Omdat het een probleem is in de genen die de celgroei regelen, en niet een tekort aan groeihormoon, heeft behandeling met groeihormoon geen invloed op de meeste soorten primordiale dwerggroei. De enige uitzondering is het Russell-Silver-syndroom.
Diagnose van primordiale dwerggroei
Primordiale dwerggroei kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Dit komt omdat het kleine formaat en het lage lichaamsgewicht een teken kunnen zijn van andere dingen, zoals slechte voeding of een stofwisselingsstoornis.
De diagnose is gebaseerd op familiegeschiedenis, fysieke kenmerken en zorgvuldig onderzoek van röntgenfoto's en andere beeldvorming. Omdat deze baby's bij de geboorte erg klein zijn, worden ze meestal een tijdje in het ziekenhuis opgenomen en begint het proces om een diagnose te stellen.
Artsen, zoals een kinderarts, neonatoloog of geneticus, zullen u vragen naar de gemiddelde lengte van broers en zussen, ouders en grootouders om te helpen bepalen of een klein postuur een familietrek is en geen ziekte. Ze houden ook de lengte, het gewicht en de hoofdomtrek van uw kind bij om deze te vergelijken met normale groeipatronen.
Genetische tests zijn nu ook beschikbaar om het specifieke type primordiale dwerggroei te helpen bevestigen.
In beeld brengen
Enkele speciale kenmerken van primordiale dwerggroei die vaak op röntgenfoto's worden gezien, zijn onder meer:
- vertraging van de botleeftijd met maar liefst twee tot vijf jaar
- slechts 11 paar ribben in plaats van de gebruikelijke 12
- smal en afgeplat bekken
- vernauwing (overtubulatie) van de schacht van de lange botten
Meestal kunnen de tekenen van dwerggroei worden gedetecteerd tijdens prenatale echografie.
Behandeling van primordiale dwerggroei
Behalve hormoontherapie in gevallen van het Russell-Silver-syndroom, zullen de meeste behandelingen geen kortheid of een laag lichaamsgewicht behandelen bij primordiale dwerggroei.
Chirurgie kan soms helpen bij het behandelen van problemen die verband houden met onevenredige botgroei.
Een type operatie dat verlenging van de ledematen wordt genoemd, kan worden geprobeerd. Dit omvat meerdere procedures. Vanwege het risico en de stress die ermee gepaard gaan, wachten ouders vaak tot het kind ouder is voordat ze het proberen.
Outlook voor primordiale dwerggroei
Primordiale dwerggroei kan ernstig zijn, maar is zeer zeldzaam. Niet alle kinderen met deze aandoening leven door tot volwassenheid. Regelmatige controle en bezoeken aan de dokter kunnen helpen bij het identificeren van complicaties en het verbeteren van de kwaliteit van leven van uw kind.
Vooruitgang in gentherapieën houdt de belofte in dat er ooit behandelingen voor primordiale dwerggroei beschikbaar zullen komen.
Door het beste uit de beschikbare tijd te halen, kan het welzijn van uw kind en anderen in uw gezin worden verbeterd. Overweeg om de medische informatie en bronnen over dwerggroei te bekijken die worden aangeboden door Little People of America.
