Wat is een rectale biopsie?
Een rectale biopsie is een procedure die wordt gebruikt om een weefselmonster uit het rectum te extraheren voor laboratoriumanalyse. Het rectum is de laagste 6 centimeter van de dikke darm, net boven het anale kanaal. Het doel van het rectum is om het vaste afval van het lichaam op te slaan totdat het vrijkomt.
Een rectale biopsie is een belangrijk hulpmiddel om de oorzaken van afwijkingen in het rectum vast te stellen. Het helpt bij het diagnosticeren van problemen die worden vastgesteld bij screeningstests zoals anoscopie of sigmoïdoscopie.
Anoscopie en sigmoïdoscopie gebruiken elk een ander type scoop om de binnenwand van de dikke darm en het rectum te observeren. De tests kunnen de aanwezigheid van aandoeningen zoals tumoren, poliepen, bloeding of ontsteking identificeren.
Deze tests zijn echter beperkt in het bepalen van de oorzaken van deze afwijkingen. Uw arts moet mogelijk meer tests bestellen voordat ze u een diagnose kunnen stellen.
Diagnostisch gebruik van een rectale biopsie
Uw arts kan een rectale biopsie aanbevelen om:
- identificeer de oorzaak van bloed, slijm of etter in uw ontlasting
- bepaal de oorzaken van tumoren, cysten of massa's die zijn geïdentificeerd in een rectale screeningstest
- een diagnose van amyloïdose bevestigen (een aandoening waarbij abnormale eiwitten, amyloïden genaamd, zich ophopen in uw organen en zich door uw lichaam verspreiden)
- een definitieve diagnose stellen van endeldarmkanker
Voorbereiding voor een rectale biopsie
Om de meest betrouwbare resultaten van uw rectale biopsie te krijgen, moet uw arts het rectum duidelijk zien. Dit vereist dat uw darmen leeg zijn. U krijgt meestal een klysma of een laxeermiddel om uw darmen te ledigen.
U moet uw arts op de hoogte stellen van elk recept of vrij verkrijgbare medicijnen die u gebruikt. Bespreek hoe ze voor en tijdens de test moeten worden gebruikt.
Uw arts kan speciale instructies geven als u medicijnen gebruikt die de procedure kunnen beïnvloeden, vooral als uw biopsie deel uitmaakt van een sigmoïdoscopie. Deze medicijnen kunnen zijn:
- anticoagulantia (bloedverdunners)
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), waaronder aspirine (Bufferin) of ibuprofen (Advil)
- alle medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden
- kruiden- of voedingssupplementen
Vertel het uw arts als u zwanger bent of denkt dat u zwanger bent, om er zeker van te zijn dat uw foetus geen schade ondervindt.
De rectale biopsieprocedure
Een rectale biopsie wordt meestal uitgevoerd tijdens een anoscopie of sigmoïdoscopie. Deze tests zijn poliklinische procedures, wat betekent dat u daarna naar huis kunt gaan. Ze worden meestal gedaan door een gastro-enteroloog of chirurg.
Anoscopie
Een anoscopie wordt meestal uitgevoerd in het kantoor van een dokter. Deze test maakt gebruik van een verlichte scoop, een anoscoop genaamd. Met de scoop kan de arts de laagste 2 inch van het anale kanaal en het onderste rectum bekijken. Een proctoscoop, die langer is dan een anoscoop, kan ook worden gebruikt.
Sigmoidoscopie
Een sigmoïdoscopie kan worden uitgevoerd in een ziekenhuis, een poliklinisch chirurgisch centrum of in een speciaal uitgeruste dokterspraktijk.
Deze test gebruikt een veel langere reikwijdte. Met een sigmoidoscoop kan de arts verder in de dikke darm kijken, voorbij het rectum en in de dikke darm. Het is een flexibele, verlichte buis die meer dan 60 cm lang is. Het heeft een camera die videobeelden naar een monitor verzendt. De afbeeldingen helpen de arts de sigmoïdoscoop door het rectum en de dikke darm te leiden.
De procedure
De voorbereidingen voor beide soorten procedures zijn vergelijkbaar. De sigmoïdoscopie, de meer gecompliceerde procedure, duurt ongeveer 20 minuten om uit te voeren. Het nemen van een rectale biopsie kan de duur van de procedure enigszins verlengen.
Meestal worden geen algemene anesthesie, kalmerende middelen en pijnstillende medicatie toegediend voor de procedures. U wordt liggend op uw linkerzij op een onderzoekstafel geplaatst. Je trekt je knieën naar je borst.
Uw arts zal een digitaal rectaal onderzoek uitvoeren. Er wordt een glijmiddel aangebracht op een gehandschoende vinger, die voorzichtig in je anus wordt ingebracht. Het eerste onderzoek is om te controleren op obstakels die de scope kunnen verstoren.
U mag geen pijn voelen tijdens het digitale rectale onderzoek, maar u kunt wel druk voelen. Uw arts zal dan de gesmeerde scoop inbrengen. U zult druk voelen wanneer de scoop wordt ingebracht en u kunt krampen voelen, alsof u gas moet passeren of een stoelgang moet hebben.
Als u een sigmoïdoscopie heeft, wordt via de scoop lucht in de dikke darm ingebracht. Hierdoor wordt de dikke darm opgeblazen zodat de arts het gebied duidelijker kan zien. Als er vloeistof of ontlasting in de weg zit, kan uw arts afzuigen gebruiken om deze te verwijderen. Mogelijk wordt u gevraagd om van positie te veranderen zodat de arts de positie van de scoop kan veranderen.
Uw arts zal een monster van abnormaal weefsel in het rectum verwijderen. De biopsie wordt geëxtraheerd met een borstel, wattenstaafje, zuigkatheter of pincet. U zou geen pijn moeten voelen door het verwijderen van weefsel.
Elektrocauterisatie of warmte kan worden gebruikt om elke bloeding te stoppen die het gevolg is van het verwijderen van weefsel. Als de procedure voorbij is, wordt de scoop langzaam uit uw lichaam verwijderd.
Herstel van een rectale biopsie
De mate waarin u moet herstellen, is afhankelijk van het type procedure dat is gebruikt om uw rectale biopsie te verzamelen.
Na een flexibele sigmoïdoscopie kunt u een opgeblazen gevoel krijgen door de lucht die in de dikke darm is ingebracht. Dit kan enkele uren na de procedure leiden tot buikklachten of gasvorming.
Het is niet ongebruikelijk om een kleine hoeveelheid bloed te vinden in uw eerste stoelgang na uw rectale biopsie. U dient echter contact op te nemen met uw arts als u last krijgt van:
- extreme buikpijn
- koorts
- meer dan één bloederige stoelgang, vooral als de bloeding zwaar of gestold is
- een gevoel van zwakte
U kunt uw normale dieet en activiteiten hervatten zodra de procedure voorbij is.
Risico's van een rectale biopsie
Een rectale biopsie kan waardevolle gegevens opleveren voor het diagnosticeren van abnormaal weefsel in het rectum. In gevallen waarin kanker een probleem is, kan de procedure een definitieve diagnose stellen.
Een rectale biopsie brengt echter, zoals elke invasieve procedure, het risico met zich mee van interne schade aan het beoogde orgaan of nabijgelegen gebieden. Mogelijke risico's van een rectale biopsie zijn onder meer:
- bloeden
- darmperforatie (scheuren van de darm)
- moeite met plassen
Deze risico's zijn zeer zeldzaam.
Inzicht in de resultaten van een rectale biopsie
Het weefselmonster dat tijdens uw rectale biopsie is opgehaald, wordt voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Een patholoog - een arts die gespecialiseerd is in ziektediagnose - zal het weefsel onderzoeken. Een rapport met de bevindingen wordt naar uw arts gestuurd.
Als de resultaten van uw rectale biopsie normaal zijn, zullen de bevindingen het volgende aangeven:
- De anus en het rectum zijn normaal qua grootte en uiterlijk.
- Er is geen bloeding.
- Er werden geen poliepen, aambeien, cysten of tumoren gevonden.
- Er werden geen afwijkingen geconstateerd.
Als de resultaten van uw rectale biopsie abnormaal zijn, heeft de arts mogelijk het volgende gevonden:
- amyloïdose, waarbij een abnormale opbouw van een bepaald type eiwit optreedt
- abcessen
- infectie
- ontsteking
- poliepen of andere abnormale gezwellen
- tumoren
Abnormale resultaten van uw rectale biopsie kunnen ook wijzen op een positieve diagnose voor:
- kanker
- De ziekte van Crohn, een inflammatoire darmaandoening die het maagdarmkanaal aantast
- De ziekte van Hirschsprung, een darmziekte die een obstructie kan veroorzaken
- colitis ulcerosa, een inflammatoire darmaandoening die de dikke darm en het rectum aantast
Uw arts kan meer laboratoriumtests of fysieke onderzoeken bestellen voordat ze een diagnose kunnen stellen.
