SARS-CoV-2 is een nieuw coronavirus dat de ziekte COVID-19 veroorzaakt. Het virus verspreidt zich voornamelijk via ademhalingsdruppels die worden gegenereerd wanneer iemand met het virus hoest, niest of praat.
Voor sommige mensen veroorzaakt COVID-19 mogelijk geen symptomen. In andere gevallen kan het beperkt zijn tot ademhalingssymptomen, of het kan zich ontwikkelen tot een ernstige systemische ziekte, waaronder ademhalingsfalen, nier- en hartletsel, bloedstolsels, huiduitslag en meer.
SARS-CoV-2 kan zich gemakkelijk tussen mensen verspreiden, zelfs als er geen symptomen aanwezig zijn. Gemiddeld wordt geschat dat één persoon met het virus het mogelijk kan verspreiden naar 2,5 andere mensen.
Daarom is het belangrijk om de verspreiding van COVID-19 binnen onze gemeenschappen te kunnen volgen. Een manier om dit te doen is door middel van contactopsporing.
Laten we eens nader bekijken wat contactopsporing is, hoe het werkt en hoe het de verspreiding van COVID-19 kan helpen tegengaan.
Wat is contactopsporing precies?
Contactopsporing is een proces dat door volksgezondheidsafdelingen wordt gebruikt om de verspreiding van een infectieziekte, zoals COVID-19, binnen een gemeenschap tegen te gaan.
Het omvat het identificeren van personen die de ziekte hebben opgelopen, evenals de mensen waarmee ze in contact zijn gekomen. Deze personen worden contacten genoemd.
Zodra contacten zijn geïdentificeerd, brengen volksgezondheidswerkers hen op de hoogte van een mogelijke blootstelling en werken ze met hen samen om verdere verspreiding van de ziekte te helpen voorkomen. Dit houdt doorgaans een periode van zelfisolatie in.
Contactopsporing is in het verleden gebruikt om uitbraken van SARS en ebola te helpen beheersen. Het wordt ook routinematig gebruikt om infectieziekten zoals tuberculose en seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) te bestrijden.
Tijdens de COVID-19-pandemie heeft het traceren van contacten ook succes gehad bij het helpen beperken van uitbraken in Singapore en Zuid-Korea, evenals bij kleinere casusclusters in Italië.
Hoe werkt het opsporen van contacten?
Laten we eens kijken naar de verschillende stappen bij het traceren van contacten. We gebruiken COVID-19 als voorbeeld.
Stap 1: Traceren
Als u de diagnose COVID-19 krijgt, zal een gezondheidswerker, een contacttracer genaamd, contact met u opnemen om uw contacten te helpen identificeren. Dit gebeurt vaak via een telefonisch interview. Tijdens dit gesprek zal de contacttracer u vragen naar uw activiteiten voorafgaand aan uw diagnose.
Er zijn ook andere manieren waarop een contacttracer contacten kan opsporen. Als u bijvoorbeeld in een instelling voor langdurige zorg woont, kan de contacttracer die instelling vragen om een lijst met bewoners, bezoekers en werknemers die aanwezig waren tijdens de mogelijke blootstellingsperiode.
Stap 2: Melding
Zodra de contacttracer uw contacten heeft geïdentificeerd, zullen ze ze op de hoogte stellen.
Als u in contact bent geweest met iemand met COVID-19, kunt u op dit punt een telefoontje ontvangen van een contacttracer.
Stap 3: Ondersteuning en monitoring
Zodra contacten zijn geïnformeerd over mogelijke blootstelling aan het nieuwe coronavirus, zal de contacttracer hen aanvullende informatie verstrekken over risico's en vervolgstappen.
Wat u kunt verwachten als u wordt benaderd door een contacttracer
Laten we nu eens kijken wat er gebeurt als u wordt gebeld door een contacttracer.
Als u COVID-19 heeft
Als u COVID-19 heeft, kan een contacttracer u bellen om te bepalen wie uw contacten waren in de periode waarin u het virus mogelijk aan anderen hebt doorgegeven. Ze zullen je ook vragen om jezelf te isoleren als je dat nog niet hebt gedaan.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) definieert een contactpersoon als iedereen die zich gedurende ten minste 15 minuten binnen 1,8 meter van u bevindt, beginnend 2 dagen voordat uw symptomen verschenen en blijvend totdat u geïsoleerd was.
De contacttracer zal u tijdens deze periode vragen stellen over uw activiteiten. Ze kunnen u bijvoorbeeld vragen stellen over:
- mensen met wie u nauw contact heeft gehad, zoals familieleden, vrienden of collega's
- alle locaties die u heeft bezocht, inclusief maar niet beperkt tot werk, school, zorginstellingen, supermarkten en gebedshuizen
- als u enige vorm van openbaar vervoer heeft gebruikt, zoals vliegreizen, de metro of een busroute
De contacttracer zal vervolgens uw contacten op de hoogte brengen van een mogelijke COVID-19-blootstelling. Het is belangrijk om te onthouden dat de contacttracer zal niet geef uw naam of andere persoonlijke informatie door aan de contactpersoon die ze op de hoogte stellen.
Bovendien zal de contacttracer waarschijnlijk regelmatig contact met u opnemen tijdens uw isolatieperiode. Het doel hiervan is om te zien hoe het met u gaat en om ervoor te zorgen dat uw symptomen niet erger worden, en om te zien of u geïsoleerd blijft.
Als u een contactpersoon bent van iemand met COVID-19
Als u wordt geïdentificeerd als iemand die in contact is geweest met een persoon die COVID-19 heeft, krijgt u waarschijnlijk een telefoontje van een contacttracer.
Enkele punten die de contacttracer met u zal bespreken tijdens dit gesprek zijn:
- Blootstellingsrisico. Zij zullen u laten weten dat u mogelijk bent blootgesteld aan COVID-19. De contacttracer zal echter geen persoonlijke details onthullen over de persoon bij wie de diagnose COVID-19 is gesteld met wie u mogelijk in contact bent geweest.
- Testen. Ze zullen u aanraden om u te laten testen op COVID-19. Ze kunnen u doorverwijzen naar een testlocatie bij u in de buurt.
- Isolatie. Ze zullen u vragen om gedurende 14 dagen uzelf te isoleren, te beginnen op uw laatste dag van mogelijke blootstelling aan COVID-19. Zij kunnen u informatie geven over bronnen die u in deze periode kunnen helpen.
- Symptomen. Zij zullen u informatie geven over de symptomen van COVID-19 waar u op moet letten. Ook leggen zij uit wat u kunt doen als u ziek wordt.
De contacttracer kan in de toekomst bij u langs komen om te zien of u ziekteverschijnselen heeft ontwikkeld en om te vragen of u zichzelf heeft geïsoleerd.
Worden uw gegevens privé gehouden?
Elke discussie die u heeft met een contacttracer wordt binnen de wettelijke vereisten privé gehouden.
Als u de diagnose COVID-19 krijgt, deelt de contacttracer geen persoonlijke informatie met uw contacten. Ze zullen hen eenvoudig informeren over een mogelijke blootstelling en vervolgens de volgende stappen en monitoring bespreken.
Er zijn enkele gevallen waarin anderen de details van uw gesprek met de contacttracer nodig hebben. Een voorbeeld hiervan is uw zorgverlener. In deze specifieke gevallen kunnen uw persoonlijke of medische gegevens worden gedeeld.
Elke staat of provincie verzamelt en bewaart deze informatie op zijn eigen manier. Als u zich zorgen maakt over uw privacy, aarzel dan niet om de contacttracer te vragen welke stappen er worden ondernomen om uw gegevens privé te houden.
Hoe zit het met het traceren van contacten via technologie?
U heeft misschien wel eens gehoord van contactopsporing waarbij technologie wordt gebruikt in tegenstelling tot meer conventionele methoden. Sommige landen, zoals China en Zuid-Korea, zijn begonnen met het gebruik van iemands telefoon om hun locatie en potentiële contacten bij te houden.
Wanneer we het echter hebben over het gebruik van technologie voor het traceren van contacten, is dit vaak in de context van mobiele apps. Er zijn verschillende methoden die kunnen worden gebruikt voor tracking via mobiele apps:
- Bluetooth. De app kan Bluetooth-technologie gebruiken om de afstand tussen smartphones te beoordelen en te bepalen of je in de buurt bent van iemand met COVID-19.
- Op locatie gebasseerd. De app kan een combinatie van gps-gegevens, netwerkgegevens van mobiele telefoons of wifi-signalen gebruiken om te bepalen of je in de buurt bent van iemand met COVID-19.
- Quick response (QR) codes. Met de app kunnen gebruikers QR-codes op specifieke locaties scannen om een logboek te maken van plaatsen waar ze zijn geweest. Dit kan vervolgens worden gebruikt om te beoordelen of u mogelijk in hetzelfde gebied bent geweest als iemand met COVID-19.
Een groot voordeel van het gebruik van apps voor het traceren van contacten is snelheid. Conventionele tracering van contacten kan tijdrovend zijn, maar een app heeft het potentieel om contacten snel op de hoogte te stellen na een positief testresultaat.
Een van de grootste beperkingen van digitale contactopsporing is dat de effectiviteit ervan sterk afhankelijk is van hoeveel mensen de app downloaden en gebruiken. Gebeurt dit niet, dan kan het traceren van digitale contacten onvolledig en minder effectief zijn.
Over digitale contractopsporing en privacy
Hoewel digitale methoden kunnen helpen bij het traceren van contacten, zijn er ook zorgen over de privacy. Om dit aan te pakken, worden veel verschillende methoden voor privacybescherming onderzocht.
Een van deze methoden is het gebruik van tijdelijke identificatiecodes in plaats van uw persoonlijke gegevens. Met deze methode zendt uw telefoon een tijdelijke code uit en verzamelt hij ook codes die worden uitgezonden vanaf andere telefoons in uw regio.
Als u positief zou testen op COVID-19, kunt u ervoor kiezen om een lijst met uw tijdelijke codes te uploaden naar een server die wordt beheerd door volksgezondheidsfunctionarissen. Er wordt dan een blootstellingsmelding verzonden naar de telefoons van gebruikers die uw tijdelijke code hebben verzameld.
Zijn er beperkingen?
Er zijn enkele mogelijke beperkingen die het traceren van contacten minder effectief kunnen maken bij het beperken van de verspreiding van COVID-19.
Kenmerken van COVID-19-transmissie
Het virus dat COVID-19 veroorzaakt, kan worden verspreid, ongeacht of er symptomen aanwezig zijn bij de persoon die de infectie heeft.
Dit kan een probleem vormen voor contactopsporers, aangezien contactopsporing vaak gericht is op het identificeren en isoleren van mensen met symptomen.
Vertragingen testen
Vertragingen bij het testen kunnen een grote impact hebben op de effectiviteit van contactopsporing. Hoe langer het duurt om testresultaten te krijgen, hoe langer het kan duren om positieve COVID-19-gevallen en hun contacten te identificeren.
Een studie toonde aan dat het verminderen van de vertraging tussen het begin van de symptomen en het verkrijgen van testresultaten de belangrijkste factor was voor het verbeteren van de effectiviteit van contactopsporing.
Snelheid
Zelfs als testvertragingen geen probleem zijn, kan conventionele contactopsporing tijdrovend zijn.
Als COVID-19 zich snel door een gemeenschap verspreidt, kan het bovendien moeilijk zijn om tijdig contact op te sporen.
Personeel
Conventionele contactopsporing vereist getraind personeel om succesvol te zijn. Als een gebied niet genoeg contacttracers heeft om aan de vraag te voldoen, kan dit het contacttraceringsproces vertragen.
Nakoming
Sommige mensen reageren mogelijk niet op een oproep van een contacttracer. Dit kan het traceren van contacten belemmeren om verdere verspreiding van COVID-19 te voorkomen.
Wat kunt u doen om de effectiviteit van contactopsporing te vergroten?
Hier zijn enkele stappen die u kunt nemen om de effectiviteit van het traceren van contacten tijdens de COVID-19-pandemie te vergroten:
- Werk met contact-tracers. Als een contacttracer contact met u opneemt na een COVID-19-diagnose, werk dan met hem samen om uw recente contacten en activiteiten zo grondig mogelijk te bespreken.
- Isoleer jezelf. Als u COVID-19 heeft of als u op de hoogte bent gebracht dat u mogelijk bent blootgesteld, maak dan plannen om uzelf te isoleren zoals aangegeven door de contacttracer.
- Communiceer met uw contacten. Als een contacttracer u belt over een mogelijke COVID-19-blootstelling, neem dan contact op met mensen met wie u onlangs contact heeft gehad, zodat zij voorzorgsmaatregelen kunnen nemen en zich eventueel kunnen laten testen.
- Meld je als je ziek bent. Neem contact op met uw zorgverlener als u symptomen van COVID-19 krijgt. Zij kunnen u helpen om getest te worden.
- Oefen fysieke afstand. Door fysiek afstand nemen (ook wel sociaal afstand nemen genoemd) te oefenen, kun je het aantal mensen waarmee je in contact komt beperken. Dit kan het traceren van contacten vergemakkelijken, mocht u ziek worden met COVID-19.
het komt neer op
Contactopsporing wordt gebruikt om de verspreiding van een besmettelijke ziekte te beperken. Het werkt door mensen te identificeren die de ziekte hebben, evenals hun recente contacten. Deze contacten worden vervolgens op de hoogte gebracht en doorgestuurd om zichzelf te isoleren.
Als u COVID-19 heeft, kan een contacttracer u bellen om te vragen naar mensen waarmee u in contact bent geweest en welke locaties u mogelijk heeft bezocht. Het is belangrijk om te proberen hun vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.
Als u een contactpersoon bent van iemand met COVID-19, kan een contacttracer u bellen om u te laten weten dat u mogelijk bent blootgesteld aan het virus. Ze zullen je vragen jezelf te isoleren. Ze kunnen ook helpen bij het regelen van uw test.
Er zijn beperkingen aan het traceren van contacten tijdens COVID-19, zoals asymptomatische verspreiding van het virus en vertragingen bij het testen. U kunt het traceren van contacten helpen verbeteren door met contacttracers te werken, fysieke afstand te oefenen en uw zorgverlener te laten weten wanneer u ziek bent.
.jpg)
.jpg)
