Er is geen eenduidige beschrijving van angst.
Als het op angst aankomt, is er geen eenduidige beschrijving van hoe het eruit ziet of aanvoelt. Maar zoals mensen geneigd zijn te doen, zal de samenleving het labelen, onofficieel beslissen wat het betekent om angst te hebben en de ervaring in een nette doos plaatsen.
Als je, zoals ik, met angst te maken hebt gehad, weet je dat er niets netjes of voorspelbaars aan is. Je reis ermee zal er zelf voortdurend anders uitzien en kan heel verschillend zijn in vergelijking met die van iemand anders.
Wanneer de verschillende ervaringen die we allemaal met angst hebben, worden erkend, wordt het vermogen voor ieder van ons om ermee om te gaan op een manier die voor ons het meest nuttig is, veel beter haalbaar.
Dus, hoe doen we dat? Door stereotypen van angst te identificeren die niet voor iedereen gelden en door uit te leggen waarom dit onderscheid ertoe doet. Laten we eraan beginnen.
1. Het komt voort uit trauma
Hoewel angst voor veel mensen kan voortkomen uit een traumatische levensgebeurtenis, is dit niet altijd het geval. Er hoefde niet iets heel ergs te gebeuren om iemand met angstgevoelens te laten worstelen.
"Je angst kan simpelweg worden opgewekt door te veel te doen, routines te veranderen of zelfs naar het nieuws te kijken", vertelt Grace Suh, een erkende geestelijke gezondheidsadviseur, aan Healthline.
'De redenen daarvoor zijn misschien niet de traumatische gebeurtenissen uit het verleden. Het is iets dat u en uw beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg samen tijdens het behandelingsproces kunnen ontdekken om vast te stellen waarom u getriggerd wordt. "
Persoonlijk stelde het werken met een therapeut me in staat om diep te graven en problemen uit het heden en verleden te ontdekken die mijn angst aanwakkeren. Soms zit de oorzaak diep in uw geschiedenis, en soms is het een gevolg van het nu. Het blootleggen van de onderliggende triggers kan een grote bijdrage leveren aan het beter beheersen van uw angstgevoelens.
2. Rust en stilte is rustgevend
Hoewel het altijd een fijn uitstel is om er even helemaal tussenuit te zijn, merk ik dat mijn angst de neiging heeft om te piekeren als ik me in een rustige, trage omgeving bevind. Op die plaatsen heb ik vaak meer tijd alleen met mijn gedachten, terwijl ik me ook bijna minder productief voel, niet in staat om zoveel te bereiken in zo'n langzame omgeving. Bovendien voel ik me vaak geïsoleerd of gevangen in stille gebieden, vastgelopen in de traagheid.
Maar in steden voelt de snelheid waarmee dingen bewegen, afgestemd op hoe snel mijn gedachten over het algemeen lijken te bewegen.
Dit geeft me het gevoel dat mijn eigen tempo is afgestemd op de wereld om me heen, waardoor ik een groter gevoel van gemak ervaar. Als gevolg hiervan is mijn angst vaker weg als ik in steden ben dan wanneer ik kleine steden of op het platteland bezoek.
3. Triggers zijn universeel
“Uw huidige en vroegere ervaringen zijn uniek, uw percepties zijn uniek, en daarom is uw angst uniek. Er zijn misvattingen dat angst voortkomt uit gemeenschappelijke factoren, specifieke ervaringen of angst, zoals fobieën, vliegangst of hoogtevrees ”, zegt Suh. "De verhalen van angst kunnen niet gegeneraliseerd worden, aangezien triggerende factoren van persoon tot persoon verschillen."
Triggers kunnen van alles zijn, van een nummer tot iemand die plannen met u afzegt tot een verhaallijn in een tv-programma. Alleen omdat iets u persoonlijk triggert, wil dat nog niet zeggen dat het hetzelfde effect heeft op andermans angst en vice versa.
4. Dezelfde dingen zullen je altijd triggeren
Als u met uw angst omgaat en vaststelt hoe bepaalde triggers op u van invloed zijn, merkt u misschien dat uw triggers veranderen.
Ik werd bijvoorbeeld altijd extreem angstig als ik alleen in een lift zat. Ik voelde me meteen opgesloten en was ervan overtuigd dat de lift zou afslaan.Toen, op een dag, merkte ik dat ik al een tijdje in liften stapte zonder dat deze spanning opborrelde. Maar nu ik nieuwe fasen van mijn leven ben ingegaan en aanvullende ervaringen heb gehad, doen bepaalde dingen die me vroeger niet stoorden, nu.
Dit wordt vaak gedaan door middel van blootstelling. Dit is een groot onderdeel van ERP, oftewel exposure en responspreventie. Het idee is dat, hoewel blootstelling aan triggers op korte termijn angst kan opwekken, je geest langzaam begint te wennen aan wat je triggert.
Ik bleef in liften stappen tot op een dag de trekker weg was. Dat alarm dat altijd in mijn hoofd af zou gaan, begreep eindelijk dat het stil kon zijn omdat ik eigenlijk niet in gevaar was.
Mijn relatie met angst evolueert voortdurend terwijl ik blijf dobberen en weven in de ontwikkelingen ervan. Hoewel dit frustrerend kan zijn, is het echt een geweldig gevoel als ik dingen zonder trigger ervaar waar ze ooit waren.
5. Therapie en medicijnen zullen het redden
Hoewel therapie en medicijnen beide geweldige opties zijn om te gebruiken bij het behandelen van angst, zijn ze geen gegarandeerde oplossing. Voor sommige mensen zal therapie helpen, anderen medicijnen, sommige mensen allebei, en voor anderen helaas niet.
“Er zijn geen onmiddellijke genezingen of one-size-fits-all behandelingen voor de behandeling van angst. Het is een proces van uithoudingsvermogen en geduld dat goed inzicht en zorg nodig heeft om op de juiste manier aan te sluiten bij jouw onderscheidende ervaring en percepties ”, zegt Suh.
De sleutel is om te bepalen wat het beste voor u werkt. Persoonlijk stelt het innemen van medicijnen me in staat mijn angst te beheersen, met af en toe nog steeds optredende opflakkeringen. In therapie gaan helpt ook, maar is vanwege verzekeringen en verhuizingen niet altijd een optie. De tijd nemen om elke optie te verkennen, evenals coping-technieken, zorgt voor een betere coëxistentie met angst.
Dingen die naast therapie en medicijnen angst kunnen helpen:
- Oefen regelmatig.
- Oefen diep ademhalen.
- Schrijf je gedachten op.
- Verander uw dieet.
- Herhaal een mantra.
- Doe rekoefeningen.
- Gebruik aardingstechnieken.
6. Alleen introverte mensen hebben het
Op de middelbare school verdiende ik de overtreffende trap van de meest spraakzame in mijn hogere klas - en ik had vreselijke, niet-gediagnosticeerde angst gedurende de hele tijd dat ik op school zat.
Mijn punt is dat er niet één type persoon is dat angst heeft. Het is een medische aandoening en mensen van alle persoonlijkheden en achtergronden hebben ermee te maken. Ja, het kan zich voordoen als iemand die ingetogen en stil blijft, maar dan zijn er mensen zoals ik die vaak geluid in de wereld brengen, bijna alsof het mogelijk is om een geluid te creëren dat het overstemt.
Dus de volgende keer dat iemand met je probeert te praten over angstig zijn, reageer dan niet met: "Maar je bent zo bruisend!" of "Echt waar?" Vraag ze in plaats daarvan wat ze nodig hebben, ook al is het maar een oor om te luisteren.
7. Het maakt je zwak
Hoewel er dagen zijn waarin angst kan aanvoelen alsof het je naar beneden haalt - ik weet dat ik er mijn deel van heb gehad - is het geen verzwakkende toestand.
Het is in feite te danken aan mijn angst dat ik naar zoveel dingen ben gegaan die ik wilde, extra stappen heb gezet en op talloze situaties voorbereid ben.
Bovendien is er het idee dat angst in de eerste plaats betekent dat iemand zwak is. In werkelijkheid is angst een mentale aandoening waarmee sommige mensen te maken hebben en anderen niet, net als elk ander lichamelijk probleem.
Er is niets zwak aan te erkennen dat het iets is dat je hebt, en als er iets is, toont het zelfs nog meer kracht.
Het onder ogen zien van angst dwingt iemand om meer op zichzelf af te stemmen en voortdurend interne beproevingen te overwinnen. Om dat te doen, moet je een diepe en krachtige innerlijke kracht vinden om keer op keer naar toe te wenden, zo verre van zwak als maar kan.
Sarah Fielding is een schrijver uit New York City. Haar artikelen zijn verschenen in Bustle, Insider, Men’s Health, HuffPost, Nylon en OZY, waar ze betrekking heeft op sociale rechtvaardigheid, geestelijke gezondheid, gezondheid, reizen, relaties, entertainment, mode en eten.
