Heeft u vragen over het leven met diabetes? U kunt altijd Ask D’Mine vragen - onze wekelijkse Q & A-column, gehost door de oude type 1 en diabetesauteur Wil Dubois.
Tegenwoordig hebben we het over slaap, dat essentiële onderdeel dat van invloed is op alle aspecten van gezondheid.
{ Heeft u uw eigen vragen? E-mail ons op [email protected] }
* * *
Joe, type 2 uit New Jersey, vraagt: Wat is het probleem met slaap en diabetes? Welke invloed heeft het eigenlijk op uw bloedsuikerspiegel?
Wil @ Ask D’Mine antwoordt: Oh, man, je zou niet geloven dat de manier waarop te kort van slaap veranderen, schadelijk is voor je bloedsuikerspiegel en, in feite, je hele diabetesgezondheid. Ik hou niet van je, een gebrek aan slaap is erger voor mensen met diabetes dan een baan bij de Gummy Bear Factory. Probeer dit nummer voor de maat: onvoldoende slaap kan de A1C met maar liefst 1,9 punten verhogen!
Sta me toe u alle belangrijke manieren te laten zien waarop onvoldoende slaap de gezondheid van uw diabetes in de weg staat. Houd in gedachten dat al deze mechanismen elkaar overlappen, en in veel gevallen met elkaar in contact komen - elk maakt de ander erger, in een neergaande spiraal van diabetische chaos.
Volgens de National Sleep Foundation krijgt u niet genoeg slaapschroeven met de hormonen in uw lichaam die glucose reguleren en metaboliseren. De eerste is natuurlijk insuline. Een studie koppelde nachtelijke piekafgifte van insuline aan REM-slaap, wat suggereert dat mensen die niet genoeg slapen om in deze diepste slaapcyclus te komen, hoge ochtendsuikers zullen hebben, grotendeels vanwege het feit dat er simpelweg niet genoeg insuline in het spel was. En aan de andere kant van die medaille: onvoldoende slaap verhoogt de insulineresistentie aanzienlijk, mede door veranderingen in het schildklierstimulerend hormoon en testosteron. Er is dus niet alleen niet genoeg insuline in het spel, wat aanwezig is, is ook niet zo effectief.
Ondertussen zorgt een gebrek aan goede slaap, samen met de insulineresistentie van de “tuinvariëteit”, ervoor dat het stresshormoon cortisol vrijkomt. Cortisol verhoogt de bloedsuikerspiegel direct en onderdrukt de bètacelactiviteit. Maar dat is niet alles op het gebied van hormonen. Naast effecten op insuline, schildklier, testosteron en cortisol, laten onderzoeken naar slaap "inperking" zien dat slaapgebrek het verzadigingshormoon leptine vermindert en het eetlustopwekkende hormoon ghreline verhoogt. Dat is een vervelende dubbele klap. Het betekent dat je honger hebt en dat deze krachtige honger moeilijker te stillen is. Zelfs een enkele nacht van slaapgebrek resulteert in meetbare veranderingen in de niveaus van dit paar hormonen. Het eindresultaat is dat u overdag te veel eet en begint aan te komen.
En natuurlijk weten we allemaal dat de insulineresistentie van onze oude vriend toeneemt naarmate het gewicht toeneemt. Ondertussen, hoe meer vermoeide mensen worden, simpelweg door niet genoeg slaap te krijgen, hoe minder actief ze zijn. Dat betekent dat ze niet alleen meer eten, maar ook minder energie verbranden, wat weer bijdraagt aan het gewicht. Oh, en over gewicht gesproken, mensen met een hoge BMI (body mass index) lopen risico op slaapapneu, een aandoening die verband houdt met een slechte slaapkwaliteit. En natuurlijk kan vermoeidheid door slaapgebrek rechtstreeks leiden tot depressie, wat kan leiden tot slechte eetkeuzes en een goed diabetesmanagement in de weg staat, waardoor alles nog erger wordt.
Ik denk dat je het idee ondertussen begint te begrijpen. Deze onderling verbonden slaapproblemen sneeuwballen in een lawine. En we zijn nog niet klaar. Slaapgebrek verhoogt ook de vetzuren in het bloed, die op hun beurt de werking van insuline kunnen blokkeren. Andere onderzoeken laten zien hoe verschillende niveaus van slaapgebrek het groeihormoon kunnen beïnvloeden, waardoor de glucose stijgt. En ik begin niet eens het mysterieuze onderwerp van sympathovagale balans en de relatie daartussen, slaap en suiker. Kortom, er zijn veel chef-koks in de keuken als het gaat om manieren waarop te weinig slaap de bloedglucose verhoogt.
Ondertussen, hoe slechter de bloedsuikerspiegel, hoe slechter de slaap. En zoals we hebben gezien, hoe slechter de slaap, hoe slechter de bloedsuikerspiegel onder controle is, enzovoort. Wanneer de bloedsuikerspiegel aanzienlijk uit de hand loopt, springt door hyperglycemie veroorzaakte polyurie in om een ernstige slaaponderbreker te worden. Suikerniveaus in de jaren 300 kunnen ervoor zorgen dat PWD's (mensen met diabetes) elk uur naar de badkamer rennen om te plassen, de hele nacht, waardoor elke mogelijkheid van een goede nachtrust wordt vernietigd, waardoor de ante op alle hormooncascades waar we het over hebben nog verder oploopt.
En als hoge suikers niet worden gecontroleerd, zullen ze leiden tot slaaponderbrekende complicaties zoals het rustelozebenensyndroom of pijnlijke perifere neuropathieën.
Hoewel dit allemaal ongelooflijk deprimerend klinkt, is een tegenovergestelde afhaalmaaltijd mogelijk: hoewel slaapgebrek een steeksleutel in de machinerie van diabetescontrole gooit, kan het krijgen van de juiste hoeveelheid slaap eigenlijk therapeutisch zijn.
Voorstander van diabetes en technologie-expert Adam Brown, van DiaTribe, heeft veel tijd besteed aan het kijken naar bloedsuikerspiegel en alle dingen die daarop van invloed zijn, en hij noemt slaap "een zeer onderschat diabetesinstrument". In feite had Adams evidence-based studie van bloedglucose en slaap zo'n grote impact op hem dat hij een hele sectie aan slaap wijdde in zijn vierdelige boek Heldere plekken en landmijnen.
Slaap is een groot deel van zijn boek, want slaap is een "big deal" als het gaat om diabetes.
Will Dubois heeft diabetes type 1 en is de auteur van vijf boeken over de ziekte, waaronder 'Taming The Tiger' en 'Beyond Fingersticks'. Hij bracht vele jaren door met het helpen van patiënten in een landelijk medisch centrum in New Mexico. Wil, een luchtvaartliefhebber, woont in Las Vegas, NM, met zijn vrouw en zoon en een te veel katten.
Dit is geen kolom met medisch advies. Wij zijn PWD's die vrijelijk en openlijk de wijsheid delen van onze verzamelde ervaringen - onze zijn-er-gedaan-dat kennis uit de loopgraven. Kortom: u heeft nog steeds de begeleiding en zorg nodig van een bevoegde medische professional.
