Diphallia

Overzicht

Diphallia is een bij de geboorte aanwezige genetische aandoening waarbij een persoon twee penissen heeft. Over deze zeldzame aandoening werd voor het eerst geschreven in een rapport van de Zwitserse arts Johannes Jacob Wecker toen hij in 1609 een kadaver tegenkwam dat de aandoening vertoonde.

Diphallia treft slechts ongeveer 1 op de 5-6 miljoen babyjongens. In feite zijn er slechts ongeveer 100 gevallen geregistreerd in de afgelopen 400+ jaar sinds het voor het eerst medisch werd erkend.

De toestand van het hebben van twee penissen is alleen niet gevaarlijk. Diphallia wordt echter in verband gebracht met veel andere aandoeningen die medische problemen veroorzaken. Mensen met diphallia ervaren vaak andere aangeboren afwijkingen, waaronder spijsverterings- en urinewegproblemen.

Diphallia-symptomen

Wanneer een babyjongen met diphallia wordt geboren, kunnen artsen afwijkingen in zijn penis, scrotum of testikels opmerken. Hieronder staan ​​de twee meest voorkomende manieren waarop deze aandoening zich manifesteert, volgens The Human Phenotype Ontology. Tussen 80 en 99 procent van de mensen met diphallia vertoont een of beide van deze manifestaties:

• penis verdeeld in twee delen (penis duplicatie genoemd)
• scrotum verdeeld in twee delen (genaamd gespleten scrotum)

Bovendien manifesteert deze aandoening zich op verschillende andere, minder gebruikelijke manieren. Tussen 30 en 79 procent van de mensen met diphallia vertoont een of al deze manifestaties:

• anale atresie
• distale urethrale duplicatie
• ectopisch scrotum (abnormale positie van het scrotum)

Hieronder staan ​​enkele van de minder voorkomende manifestaties van diphallia. Slechts 5 tot 29 procent van de jongens met diphallia ervaart deze:

• abnormale rotatie van de nieren
• abnormale productie van zaadcellen
• afwijking van het schaambeen
• atriaal septum defect
• blaasexstrofie, een chirurgische ingreep om een ​​geboorteafwijking te herstellen waarbij de nieren buiten het lichaam groeien
• cryptorchisme, of niet-ingedaalde zaadbal
• dubbele urineleider
• epispadias, of abnormale plaatsing van de opening van de penis
• extra nier
• hoefijzernier
• liesbreuk

Diphallia oorzaken en risicofactoren

Diphallia is een aangeboren genetische aandoening, wat betekent dat het wordt veroorzaakt door erfelijke factoren waarop men geen controle heeft. Er is geen enkele bekende factor die een rol speelt bij de ontwikkeling van een babyjongen met deze aandoening, noch zijn er preventieve maatregelen die zwangere moeders kunnen nemen. Artsen en wetenschappers hebben simpelweg niet genoeg gevallen beschikbaar om definitieve uitspraken te doen.

Wanneer moet u een arts raadplegen voor diphallia

Elke persoon die tekenen en symptomen van diphallia vertoont, moet zo snel mogelijk een arts raadplegen, zodat ze kunnen worden onderzocht op veelvoorkomende gerelateerde aandoeningen. Zelfs als iemands diphallus hem in het dagelijks leven niet hindert, is het belangrijk om de gezondheid van de rest van zijn lichaam te controleren, vooral van zijn maagdarmstelsel.

Diphallia-diagnose

In ontwikkelde landen zullen artsen deze aandoening meestal bij de geboorte bij een baby detecteren. De ernst van de aandoening maakt echter deel uit van een diagnose. De ernst wordt bepaald door het niveau van penis- of scrotumscheiding dat elke persoon vertoont. Een manier om dit te doen is door de Scheneider-classificatie op drie niveaus te gebruiken: eikel diphallia, gespleten diphallia en complete diphallia.

Diphallia-behandeling

Chirurgische ingreep is de enige behandelingslijn. Bij een operatie wordt meestal de extra fallus en de urethra afgesneden. Artsen streven ernaar om de minst opdringerige weg te kiezen die mogelijk is bij het helpen van patiënten, dus een diphallusoperatie is niet altijd nodig.

Outlook

Mensen die met diphallia zijn geboren, kunnen een normale leeftijd bereiken en genieten van een rijk, vervullend leven. Diphallia is geen terminal en kan worden opgelost. Het wordt bijna altijd bij de geboorte opgemerkt en een behandelplan kan in de kindertijd worden gestart. Patiënten met deze aandoening moeten met hun arts praten over de beste manier om vooruit te komen als ze hun aandoening willen behandelen.