We kunnen ons niet in staat voelen om verandering te creëren vanuit een plek van wanhoop.
Ik ben halverwege Mount Rainier als de lucht wit begint te worden.
Ik zie het naar binnen bewegen, als een mist die de horizon bedekt, en snel de vlaggen verteert die in de verte het pad markeren.
Het is niet zozeer een 'pad' als wel een voorgestelde route op en neer over de met sneeuw bedekte berg om te voorkomen dat je naar beneden stort in spleten en langs de zijkanten van kliffen.
Ik heb veel gewandeld, maar ik weet echt niets van bergbeklimmen.
Toen mijn vriend, Ada, me uitnodigde om naar Camp Muir te wandelen, dat zo hoog mogelijk is zonder klimvergunning, dacht ik er niet veel over na. Toen ik opgroeide als een zeer angstig persoon, waren er veel dingen waar ik nee tegen had gezegd omdat ik bang was, en ik was het zat om iets te missen.
Ik kocht sneeuwpennen die ik aan mijn wandelschoenen kon bevestigen, kocht een nekbeschermer om te proberen te voorkomen dat mijn neus verbrand werd (het is een ding), leende Ada's reserve-ijsbijl (wat zou ik daarmee doen?), Ingepakt mijn gewicht in snacks en water, en zei ja.
Terugkijkend was het waarschijnlijk onverantwoord om op de kennis van anderen te vertrouwen en deze met sneeuw bedekte vulkaan te beklimmen zonder eigen EHBO-doos, kompas of gps.
Maar daar stonden we, midden in een full-on white-out, dat is wanneer wolken, sneeuw en wind omstandigheden creëren die het bijna onmogelijk maken om te zien wat er voor je is.
Omdat we de markeringen van het pad uit het oog verloren, vertrouwden we erop de bootsporen te volgen van anderen die ons voorgingen. Ik wendde me tot de altijd voorbereide Ada, in de veronderstelling dat er een plan was.
Ik kon zien dat ze zich zorgen maakte. We raadpleegden haar gps en liepen stilletjes door.
Toen we in de verte een geluid hoorden en riepen, maar we kregen geen antwoord, verzekerde ik Ada dat het absoluut geen beer was, alleen een paar wandelaars voor ons.
Toen ze zei dat ze bang was dat onze partners, die met ons naar boven waren gelopen zodat ze naar beneden konden skiën, misschien niet veilig waren, verzekerde ik haar dat ze dat wel hadden gedaan. zeker hun ski's uitgetrokken en naar beneden gelopen (dat hadden ze niet).
We bleven de stip op de gps volgen en letten op bootsporen en elke schijn van een pad. We konden de grond maar een meter of zo voor ons zien.
Ondertussen deelde ik mijn innerlijke gedachten en babbelde ik alsof het een andere wandeling was.
We kwamen uiteindelijk tevoorschijn uit die witte kou, nat, uitgeput - en lachend.
Ik kan niet zeggen dat ik weet hoe ik paniek kon vermijden, en ik had zeker momenten van angst. Hoe dan ook, mijn uiterlijke kalmte hielp Ada ontspannen en hielp ons allebei veilig de berg af te komen.
Hoe emoties besmettelijk kunnen zijn
Van yogalessen en meditatieleraren had ik het idee gehoord dat het verzorgen van je eigen innerlijke rust gunstig zou kunnen zijn voor anderen.
Leid dat om naar iemand in nood ...
We oefenen niet voor onszelf, we oefenen voor de wereld ...
Het blijkt dat wat veel mensen zouden kunnen afdoen als "woo", gebaseerd is op wetenschap.
Emiliana R.Simon-Thomas, PhD, de wetenschappelijk directeur van het Greater Good Science Center aan de University of California, Berkeley, vertelt me dat de virale invloed van iemands emotionele toestand op de mensen die ze tegenkomen 'interpersoonlijke emotieregulatie' wordt genoemd.
Het heeft specifiek betrekking op de manieren waarop we opzettelijk onze eigen emoties reguleren ten behoeve van een groep. Het is onderzocht in de context van sportteams, leiderschap op de werkplek, geestelijke gezondheid en meer.
“Als de overvolle Vietnamese vluchtelingenboten te maken kregen met stormen of piraten, zou alles verloren zijn als iedereen in paniek raakte. Maar als zelfs maar één persoon op de boot kalm en gecentreerd bleef, was het genoeg. Het toonde de weg voor iedereen om te overleven. "
- Thich Nhat Hanh
Het effect is het meest uitgesproken bij persoonlijke interacties, maar het is ook mogelijk om de emoties van een ander te beïnvloeden via spraak- of videocommunicatie, zegt Simon-Thomas.
Stel dat u aan de telefoon komt met iemand die een verhaal vertelt over hun verdriet. Je kunt in hun stem horen hoe verdrietig ze zijn. Dit zou waarschijnlijk op meetbare manieren invloed hebben op uw emotionele toestand.
'Afhankelijk van hoe u zelf met die ervaring omgaat, kunt u zich ook diep bedroefd voelen, wordt u misschien herinnerd aan uw eigen ervaringen van verdriet en verlies, en voelt u misschien een drang om hen te troosten', zegt ze.
Aan de andere kant, als je in plaats van mee te doen en met hen in een verdrietstorm terecht te komen, je kalmte bewaart, zou dat een ander effect hebben.
Je zou ze in plaats daarvan kunnen verzekeren dat hun ervaring echt, legitiem en geldig is, maar zou slagen. Het kan ze ook een soort kernbetekenis geven in hun leven in de toekomst.
Uw vermogen om kalm te blijven, kan hen in feite in staat stellen om op een constructieve manier te herstellen van hun eigen moeilijke emotionele ervaring, zegt Simon-Thomas.
"Als we in staat zijn om onze eigen kalmte, onze eigen stabiliteit en ons eigen evenwicht te bewaren, worden we een bron van kalmte en stabiliteit en evenwicht voor de andere mensen die we op de wereld tegenkomen - en dat is een dienst", zegt ze.
Hoe je kalm kunt blijven als de wereld chaotisch aanvoelt
Een ongecontroleerde pandemie, raciaal onrecht, politieke en sociale verdeeldheid en extreme weersomstandigheden zijn genoeg om iedereen zijn kop in het zand te laten steken.
Het kan Pollyannaish voelen om te suggereren dat kalm zijn een doel moet zijn wanneer de samenkomst van deze gebeurtenissen ronduit angstaanjagend is. Het is gemakkelijk om je vredig te voelen als alles goed gaat. Het echte werk is om die toestand in moeilijke tijden te behouden.
Bovendien toont onderzoek aan dat wanneer mensen zich goed voelen, ze eerder actie ondernemen bij actuele problemen.
"In staat zijn om met stress, angst en zorgen om te gaan, is naar mijn mening echt verre van een verwennerij", zegt Simon-Thomas. "Want als we er eenmaal zijn, als we eenmaal de vaardigheden hebben om rust te vinden, om gemak te vinden, zijn we eigenlijk op een veel betere plek om actie te ondernemen."
Hier zijn vier oefeningen die u kunnen helpen bij het opbouwen van deze vaardigheden.
Noem je emoties
De volgende keer dat je merkt dat je onaangename emoties ervaart, probeer dan even te pauzeren en jezelf af te vragen wat je voelt. Roep het dan naar jezelf toe met een 'ik ben'-verklaring.
Als u bijvoorbeeld een artikel over klimaatverandering leest, kan dit er ongeveer zo uitzien als: "Ik voel me bang. Ik ben boos. Ik voel me echt verdrietig. "
"Gewoon je emotie een naam geven, is een stap in de richting van herstel van de intense gevoelens die ermee samenhangen en de sensaties eromheen", zegt Simon-Thomas.
In een studie uit 2012 in het tijdschrift Psychological Science stelden onderzoekers herhaaldelijk mensen die bang waren voor spinnen bloot aan een grote tarantula, eerst vanaf een afstand van 1,5 meter.
Bij elke proef kwamen de deelnemers steeds dichter bij de spin, totdat hen uiteindelijk werd gevraagd deze met hun wijsvinger aan te raken.
Sommige deelnemers ondergingen deze oefening gewoon als een vorm van blootstellingstherapie, terwijl anderen werd gevraagd om te benoemen wat ze voelden rond de spin.
Toen de onderzoekers biologische tekenen van angst maten, ontdekten ze dat iedereen baat had bij de blootstellingstherapie, maar degenen die hun angst en angst noemden, deden het beter.
Probeer afstand te nemen
Voor meer voordelen bij het benoemen van uw emoties, kunt u het perspectief van een derde persoon proberen. In plaats van "Ik ben bang", zou het zijn "Kristen is bang".
Onderzoek suggereert dat je hierdoor wat afstand kunt nemen van je eigen verhaal.
"Dat doet zelfs nog meer om de intense sensaties of gevoelens te kalmeren of te verminderen die ervoor kunnen zorgen dat een emotie destructief begint te worden of je vermogen om iets zinvols of waardevols te doen, in de weg staat", zegt Simon-Thomas.
Besteed wat tijd aan het bewonderen van uw omgeving
In de natuur zijn roept ontzag op, een emotionele reactie op dingen die enorm aanvoelen en die je gevoel van alledaagsheid uitdagen, zegt Simon-Thomas.
Als gevolg hiervan kunnen dagelijkse doses natuur resulteren in een verbeterd welzijn en tevredenheid met het leven, volgens een studie uit 2018 in het tijdschrift Emotion.
"Het hoeft niet voor de Niagara Falls te zijn. Je kunt gewoon heel bewust je aandacht - om een beetje oubollig te klinken - richten op het wonder van de natuur die op dat moment om je heen is, ”zegt Simon-Thomas.
Simpele dingen, zoals de vorm van de wolken of het patroon van bladeren aan de bomen, kunnen ontzag opwekken als ze met opzet worden bekeken.
Je voelt je misschien niet alleen beter, maar je kunt er ook een beter mens van worden.
Onderzoek heeft uitgewezen dat het ervaren van ontzag ervoor kan zorgen dat je je meer verbonden voelt met anderen en dat je sneller geneigd bent tot behulpzaam en genereus gedrag.
Hoe? Als je je aandacht van jezelf af verschuift naar iets groters, kan dit de kracht hebben om het ego te kalmeren, waardoor je minder gefocust bent op zelfgerichte zorgen.
"Op deze momenten van ontzag maak je plotseling deel uit van deze grotere onderneming van de mensheid", zegt Simon-Thomas.
Oefen mindfulness
De afgelopen maanden heb ik een toevluchtsoord gevonden voor mijn angstige brein door virtuele yogalessen, mindfulness-podcasts, dagboeken en therapie.
Omdat de toekomst onzekerder aanvoelt dan ooit, helpt het leunen op oefeningen die me helpen om verbinding te maken met het huidige moment - adem voor adem - om de angst voor de toekomst te verminderen.
De gezondheidsvoordelen van mindfulness-oefeningen zoals yoga en meditatie zijn goed gedocumenteerd, van stressvermindering tot verbeterde slaap en minder angst.
Onderzoek suggereert ook dat mindfulness empathie kan vergroten. Het ontwikkelen van de vaardigheden om te observeren wat er op dit moment gebeurt zonder oordeel of reactie, kan zelfcompassie stimuleren, wat een belangrijk hulpmiddel is om in andermans schoenen te stappen.
Helaas hebben de meeste yoga- en meditatiecentra hun deuren moeten sluiten of de klassengrootte sterk moeten beperken in een poging om fysieke afstand te oefenen. Het voordeel is dat er nu meer online bronnen beschikbaar zijn dan ooit tevoren.
Als je financieel in staat bent, kan het betalen voor online mindfulness-lessen een grote bijdrage leveren aan het ondersteunen van een klein bedrijf in deze moeilijke tijden.
De wereld heeft uw aanwezigheid nu meer dan ooit nodig
Naarmate de verkiezingen dichterbij komen en koudere, donkere seizoenen aanbreekt, is het mogelijk dat we nog meer tegenslag te wachten staan.
Ik ben me ervan bewust dat mijn privileges als blanke, werkende, niet-gehandicapte, cisgender, heteroseksuele vrouw betekenen dat ik veel van de directe impact zal worden bespaard. Maar toch ben ik bang.
Het kan verleidelijk zijn om voor angst te bezwijken, te geloven dat de toekomst somber is, iemand die niet dezelfde mening heeft als de vijand te bestempelen, en zich totaal hopeloos te voelen.
Maar de paradox van wanhoop over de wereld is dat we willen dat dingen veranderen, maar dat we ons niet gemachtigd voelen om vanaf deze plek verandering te creëren.
"Er zijn veel dingen die we op elk moment kunnen doen die legitieme bijdragen zijn, zij het niet de oplossing, voor de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd", zegt Simon-Thomas.
Dingen zoals het dragen van een masker, chatten (van een afstand) met een vreemde in de supermarkt, pauzeren voordat je iets hatelijks op sociale media plaatst, of contact opnemen met iemand buiten je echokamer zijn allemaal manieren om bij te dragen aan het grotere goed.
"We zullen dat niet zien of de middelen hebben om actie te ondernemen als we worden verteerd door stress, zorgen, angst, hopeloosheid en verdriet", zegt ze.
Terwijl we doorgaan in en door dit nieuwe normaal dat we allemaal ervaren, wil ik herinnerd worden als iemand die vrede verkoos boven reactiviteit, liefde boven haat en hoop boven angst.
Het zal niet gemakkelijk zijn, maar ik denk dat we samen door de white-out heen kunnen komen.
Kristen Domonell is een redacteur bij Healthline die gepassioneerd is over het gebruik van de kracht van verhalen vertellen om mensen te helpen hun gezondste, meest op elkaar afgestemde leven te leiden. In haar vrije tijd houdt ze van wandelen, yoga, kamperen en het verzorgen van haar kamerplantenjungle.
