Het verschil tussen Lupus en RA

Wat zijn lupus en RA?

Lupus en reumatoïde artritis (RA) zijn beide auto-immuunziekten. In feite worden de twee ziekten soms door elkaar gehaald omdat ze veel symptomen gemeen hebben.

Auto-immuunziekte treedt op wanneer uw immuunsysteem cellen in uw lichaam aanvalt, ontstekingen veroorzaakt en gezond weefsel beschadigt. Wetenschappers zijn niet zeker van alle oorzaken van auto-immuunziekten, maar ze kunnen in gezinnen voorkomen.

Vrouwen lopen een groter risico op een auto-immuunziekte dan mannen. Volgens de National Institutes of Health lopen Afrikaans-Amerikaanse, Indiaanse en Spaanse vrouwen een nog groter risico.

Hoe zijn lupus en RA vergelijkbaar?

De meest voor de hand liggende overeenkomst tussen RA en lupus is gewrichtspijn. Gewrichtszwelling is een ander veel voorkomend symptoom, hoewel de ontstekingsniveaus kunnen variëren. Beide ziekten kunnen ervoor zorgen dat uw gewrichten warm en gevoelig worden, maar dit is meer uitgesproken bij RA.

Lupus en RA hebben ook invloed op uw energieniveau. Als u een van beide ziekten heeft, kunt u zich constant vermoeid of zwak voelen. Het hebben van periodieke koorts is een ander symptoom van zowel lupus als RA, maar komt vaker voor bij lupus.

Beide ziekten komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Hoe verschillen lupus en RA?

Er zijn veel verschillen tussen lupus en RA. Lupus kan bijvoorbeeld uw gewrichten aantasten, maar het is waarschijnlijker dat het uw inwendige organen en uw huid aantast dan RA. Lupus kan ook levensbedreigende complicaties veroorzaken. Dit kunnen nierfalen, stollingsproblemen of toevallen zijn, die geen symptomen van RA zijn.

RA, aan de andere kant, tast voornamelijk uw gewrichten aan. Het heeft invloed op de vingers, polsen, knieën en enkels. RA kan er ook voor zorgen dat gewrichten vervormen, terwijl lupus dat meestal niet doet.

RA kan in sommige gevallen ook in verband worden gebracht met ontstekingen in de longen en rond het hart, en met pijnlijke huidknobbeltjes. Met de huidige beschikbare therapieën komt dit nu echter minder vaak voor dan in het verleden.

Pijn geassocieerd met RA is meestal 's ochtends erger en wordt meestal beter naarmate de dag vordert. Maar de gewrichtspijn veroorzaakt door lupus is de hele dag constant en kan migreren.

Waarom de ziekten kunnen worden verward

Omdat deze twee ziekten enkele gemeenschappelijke kenmerken hebben, kan bij mensen een verkeerde diagnose van RA worden gesteld als ze daadwerkelijk lupus hebben, of omgekeerd, in de vroege stadia van beide ziekten.

Zodra RA gevorderd is, kunnen artsen het zien, omdat de ziekte bot-erosie en misvorming kan veroorzaken als er geen geschikte therapie wordt geboden. Lupus veroorzaakt echter zelden bot-erosies.

In de vroege stadia van RA of lupus kunnen artsen meestal een diagnose stellen door naar uw symptomen te kijken. Lupus tast bijvoorbeeld vaak de nieren aan, veroorzaakt bloedarmoede of leidt tot gewichtsveranderingen.

RA kan ook bloedarmoede veroorzaken, maar kan vaker leiden tot longproblemen. Een arts kan een bloedpanel bestellen om de gezondheid van uw organen te controleren en om te zien of iets anders de symptomen kan veroorzaken.

Diagnosecriteria

Zowel lupus als reumatoïde artritis kunnen moeilijk te diagnosticeren zijn. Dit geldt vooral in het begin van beide ziekten als er weinig symptomen zijn.

Om de diagnose systemische lupus te krijgen, moet u aan ten minste vier van de volgende diagnostische criteria voldoen:

• acute huidlupus, waaronder malaire uitslag, uitslag (ook bekend als vlinderuitslag) die op de wangen en neus verschijnt
• chronische cutane lupus, waaronder discoïde lupus, verhoogde rode vlekken op de huid
• niet-dragende alopecia, of haaruitval en breuk op meerdere lichaamsdelen
• gewrichtsaandoening, waaronder artritis die geen bot-erosie veroorzaakt
• serositissymptomen, waaronder ontsteking van het slijmvlies van het hart of de longen
• neurologische symptomen, waaronder toevallen of psychose
• niersymptomen, waaronder eiwit- of cellulaire afgietsels in de urine, of een biopsie die de nierziekte van lupus aantoont
• hemolytische anemie
• laag aantal witte bloedcellen
• laag aantal bloedplaatjes
• antilichamen tegen dubbelstrengs DNA
• antilichamen tegen nucleair antigeen van Sm
• antifosfolipide-antilichamen, waaronder antilichamen tegen cardiolipine
• aanwezigheid van antinucleaire antilichamen of ANA
• lage niveaus van complement, een soort immuuneiwit
• een positieve test op antilichamen tegen rode bloedcellen

Om de diagnose RA te krijgen, moet u ten minste zes punten behalen op de RA-classificatieschaal. De schaal is:

• symptomen die ten minste een of meer gewrichten treffen (maximaal vijf punten)
• positief testen op reumafactor of anticitrullinated proteïne-antilichaam in uw bloed (tot drie punten)
• positieve C-reactief proteïne (CRP) of erytrocytensedimentatietests (één punt)
• symptomen die langer dan zes weken aanhouden (één punt)

Comorbiditeit

Comorbiditeit verwijst naar het hebben van meer dan één ziekte tegelijkertijd. Dit staat ook bekend als overlappingsziekte. Mensen met lupus en mensen met RA kunnen symptomen van andere aandoeningen hebben. Het is ook mogelijk dat mensen symptomen van RA en lupus hebben.

Er is geen limiet aan het aantal chronische aandoeningen dat u kunt hebben, en er is geen tijdslimiet voor wanneer u een andere chronische aandoening kunt krijgen.

Ziekten die vaak overlappen met lupus zijn onder meer:

• sclerodermie
• gemengde bindweefselziekte
• Syndroom van Sjögren
• polymyositis-dermatomyositis
• auto-immuun schildklier

Ziekten die vaak overlappen met RA zijn onder meer:

• Syndroom van Sjögren
• auto-immuun schildklier

Behandelingsverschillen

Er is geen remedie voor lupus, maar behandeling kan u helpen uw symptomen onder controle te houden. Veel mensen met lupus gebruiken corticosteroïden en andere geneesmiddelen op recept om gewrichtsontsteking en pijn te behandelen.

Anderen hebben mogelijk medicijnen nodig om huiduitslag, hartaandoeningen of nierproblemen te behandelen. Soms werkt een combinatie van meerdere medicijnen het beste.

Mensen met reumatoïde artritis kunnen cortisone-injecties krijgen om de ontsteking onder controle te houden. Soms hebben patiënten later in hun leven een knie- of heupprothese nodig omdat het gewricht te vervormd raakt. Er zijn veel medicijnen beschikbaar om de symptomen onder controle te houden en gewrichtsschade te voorkomen.

Wat u kunt verwachten

Mensen met zowel lupus als RA zullen een langetermijnplan moeten maken met hun artsen. Dit plan bevat manieren om de ontsteking en pijn onder controle te houden. Het zal u ook helpen de complicaties van lupus en RA te minimaliseren.

Complicaties op de lange termijn van lupus zijn onder meer hart- en nierbeschadiging. Lupuspatiënten hebben vaak last van afwijkingen van het bloed, waaronder bloedarmoede en ontsteking van de bloedvaten. Zonder behandeling kunnen deze allemaal weefsel beschadigen.

Complicaties van onbehandelde RA zijn onder meer permanente gewrichtsmisvorming, bloedarmoede en longschade. Behandeling kan problemen op de lange termijn voorkomen.