Toen we iets meer dan een jaar geleden Healthline Parenthood lanceerden, hebben we een toezegging gedaan. Onze belofte aan onze lezers was om ervoor te zorgen dat iedereen zich betrokken voelde en gehoord, ongeacht waar ze waren tijdens hun ouderschapstraject of hoe ze ervoor kozen om hun gezin op te bouwen.
We hebben deze missie niet alleen gebaseerd op wat ons team persoonlijk vond dat ontbrak op de huidige ouderschapswebsites, maar we luisterden naar andere ouders die dezelfde zorgen deelden - zoveel gezinnen voelden zich niet vertegenwoordigd in de afbeeldingen die ze zien of de inhoud die ze online lezen. .
Er is zoveel schoonheid in de niet-zo-traditionele samenstelling van gezinnen, en we wilden ervoor zorgen dat we er meer over zouden praten.
Deze gezinsmake-up gaat verder dan de vogels en het bijensysteem waarover we in de biologie hebben geleerd - man en vrouw hebben seks en de baby is geboren! Dat is ook een prachtig verhaal, begrijp me niet verkeerd, maar er zijn zoveel gezinnen die zijn gebouwd op basis van een ander pad - een die niet zo zwart-wit was - en we denken dat die het verdienen om gevierd te worden.
We hebben het over de ouders die surrogaten gebruikten, de paren van hetzelfde geslacht die een eicel of spermadonor selecteren, de gemengde gezinnen met kinderen uit eerdere huwelijken, degenen die worstelen om zwanger te worden en vruchtbaarheidsbehandelingen moeten ondergaan, en de gezinnen die besluiten om te adopteren.
We horen zelfs van een vrouw die ervoor heeft gekozen eiceldonor te zijn om anderen te helpen bij het opbouwen van een eigen gezin.
Er zijn zoveel verhalen die het verdienen om gevierd te worden, en in dit inhoudspakket, Family Is What You Make It: Not-So-Traditional Journeys to Parenthood, doen we precies dat.
We eren de gezinnen wier reizen naar het ouderschap niet zo lineair verliepen. We prijzen de gezinnen die sterker zijn geworden door de weg die ze waren ingeslagen om ouders te worden.
Vijf jaar geleden kregen mijn man en ik te horen dat we nooit op natuurlijke wijze kinderen zouden kunnen krijgen en dat we vruchtbaarheidsbehandelingen nodig zouden hebben om het voor elkaar te krijgen. We waren op verlies. Het moest allemaal perfect op zijn plaats vallen - en dat was het niet. We voelden ons geïsoleerd en alleen omdat dit voor ons niet normaal was.
Wat ik heb geleerd sinds ik 5 jaar geleden met die reis ben begonnen, en nu als moeder van een 2 1/2-jarige met een andere onderweg in 2 weken (allemaal dankzij vruchtbaarheidsbehandelingen), is dat we dat niet zijn ' t alleen.
Er zijn zoveel verhalen over kracht, hoop en vastberadenheid om ouders te worden, en ik ben zo vereerd dat zoveel ouders hun verhalen met ons hebben gedeeld.
We willen ze allemaal bedanken - de openheid over de beslissing om een surrogaat te gebruiken, de moeder die het verlies van twee kinderen overleefde maar bleef vechten, de alleenstaande ouders naar keuze en degenen die onverwachts zwanger werden, de ouder die een transgenderzwangerschap heeft meegemaakt, het belang van het vieren van adoptie en de boeken die kinderen helpen begrijpen hoe hun familiereis uniek is - omdat we weten dat deze prachtige verhalen iemand anders zullen helpen die niet op de vogels en bijen kan vertrouwen om kinderen te laten gebeuren.
We zijn zo trots op deze artikelen en de mensen die eraan hebben bijgedragen.
Jamie Webber
Redactiedirecteur, ouderschap
