"Passief bewegingsbereik" en "actief bewegingsbereik" zijn twee termen die vaak worden gebruikt in fitness- en revalidatiekringen. Hoewel ze allebei betrekking hebben op het verbeteren van het bewegingsbereik van een gewricht, verschilt de feitelijke methode om dit te doen.
Als iemand fysiek een deel van uw lichaam beweegt of strekt, zoals uw been, wordt dit passief bewegingsbereik genoemd. In deze situatie is er een verzorger of fysiotherapeut om u te helpen met gezamenlijke oefeningen als u het moeilijk vindt of geen moeite kunt doen.
Met andere woorden, als u niet actief bewegingsoefeningen kunt doen, kan een partner helpen.
Dit wordt vaker gezien op het gebied van revalidatie. Een fysiotherapeut of een machine zal eraan werken om het bewegingsbereik van een persoon (met name waarbij het gewricht en de ligamenten betrokken zijn) te vergroten tot de basislijn van vóór het letsel.
Actief bewegingsbereik
Actief bewegingsbereik verwijst daarentegen naar het zelfstandig bewegen van een gewricht door uw spieren samen te trekken.
"Dit type bewegingsbereik is belangrijk omdat het het nauwst samenhangt met onze dagelijkse activiteiten (naar het werk lopen, iets uit de voorraadkast pakken of meedoen aan een sportwedstrijd)", legt Austin Martinez uit, opleidingsdirecteur van StretchLab.
Wanneer we passief bewegingsbereik gebruiken
Als je te maken hebt met de nasleep van een blessure aan je schouders, knieën, heupen, nek of enig ander deel van je lichaam waar een gewricht zit, dan weet je hoe gemakkelijk het is om je bewegingsbereik te beïnvloeden.
Dat komt omdat het bewegingsbereik of de afstand en richting die een gewricht kan bewegen vaak beperkt is na een trauma in dat gebied.
Om een beter idee te krijgen van de impact op een bepaald gewricht, kan een arts, fysiotherapeut, sporttrainer of andere gekwalificeerde gezondheidswerker de hoeveelheid beweging in een gewricht of lichaamsdeel meten om te zien of er een beperkt bewegingsbereik is. Dit gebeurt meestal tijdens een lichamelijk onderzoek na een blessure of als onderdeel van een revalidatieprogramma.
Als uw bewegingsbereik beperkt is, zult u er baat bij hebben enige tijd te besteden aan het uitvoeren van een reeks passieve of actieve bewegingsoefeningen. Om het geblesseerde gebied weer gezond te krijgen, zal een fysiotherapeut dit soort oefeningen gebruiken als onderdeel van uw algehele behandelplan.
Een personal trainer kan tijdens een trainingssessie passieve bewegingsoefeningen gebruiken om u te helpen uw mobiliteit en atletische prestaties te verbeteren.
Bovendien kunt u passieve bewegingsoefeningen uitvoeren als onderdeel van een door de partner ondersteunde stretchroutine. Dit wordt vaak gedaan in atletieklessen, trainingslessen en groepsrevalidatieklassen.
Hoe het bewegingsbereik te verbeteren
De beste manier om je bewegingsbereik te verbeteren, zei Martinez, is door passieve maatregelen te nemen, omdat er meer kracht kan worden uitgeoefend en langer kan worden vastgehouden. Dit zorgt voor een grotere verandering in de tijd.
Dat gezegd hebbende, het kiezen van de beste methode om uw bewegingsbereik te verbeteren, hangt ook af van uw doelen.
Volgens Martinez is het, als het uw doel is om de functie en het bewegingsbereik van uw gewrichten specifiek (meestal na een blessure) te vergroten, het beste samen te werken met een getrainde professional, zoals een arts of fysiotherapeut.
En als het uw doel is om de flexibiliteit van uw spieren te vergroten, is het ook belangrijk om samen te werken met een getrainde professional die goed geïnformeerd is op dit gebied, zoals een personal trainer.
"Meestal gaat het hierbij om passief strekken, waarbij ofwel een getraind persoon of een apparaat (stretchbanden) helpt bij het strekken ', legt Martinez uit.
Bovendien kunnen actieve maatregelen het bewegingsbereik verbeteren. Dit wordt vaker gedaan als een dynamische warming-up (stretching), waarbij u uw lichaam in verschillende posities beweegt om de bloedsomloop en het bewegingsbereik te vergroten. Rekken kan het beste worden gedaan voorafgaand aan een activiteit of oefening.
Passieve bewegingsoefeningen
Enkele van de meest voorkomende en veiligste passieve bewegingsoefeningen hebben betrekking op het strekken van de omliggende spieren met als doel de spierflexibiliteit te vergroten.
Een manier om dit volgens Martinez te doen is met een hulpmiddel zoals een spanband. Dit zal je helpen om een stuk langer vast te houden.
Iemand laten helpen bij het strekken is echter een effectievere manier om passieve bewegingsoefeningen te oefenen.
"Bij deze oefeningen beweegt een getrainde professional je lichaam in de rekoefening en houdt het voor je vast, met de bedoeling om je spierflexibiliteit te vergroten", legt Martinez uit.
"Dit is om een paar redenen superieur", zei hij.
Ten eerste begrijpt de getrainde professional de juiste limieten en weet hij hoever hij moet gaan. Ten tweede weten ze hoe lang ze het stuk moeten vasthouden. Ze zijn ook getraind om te weten of het zich op de juiste gebieden richt om de meeste voordelen te behalen.
Met dat in gedachten zijn hier drie passieve bewegingsoefeningen waarvan Martinez zei dat je ze zelf kunt doen of waar je hulp bij kunt krijgen van een professional die is opgeleid in strektechnieken.
Schouders: deuropening op de borst
Als een partner bij deze oefening assisteert, zullen ze uw armen door de beweging bewegen.
- Buig uw elleboog tot 90 graden en lijn uw onderarm rechtop tegen een gang of deuropening.
- Longeer je romp naar voren, open uiteindelijk je borst en creëer een rek.
Nek: rotatie stretch
Hierdoor worden de levator-scapulae uitgerekt, een spier die bij veel mensen strak zit en de neiging heeft om ongemak in de nek en het schouderblad te veroorzaken.
- Draai terwijl u zit uw neus naar uw oksel.
- Gebruik je hand om de achterkant van je hoofd naar beneden te duwen.
Benen: Piriformis strekt zich uit
Veel mensen kunnen baat hebben bij een grotere heupflexibiliteit, vooral degenen die last hebben van lage rugklachten. Deze oefening, ook wel de duivenhouding genoemd, rekt een spier in dit gebied, de piriformis, uit.
- Leg uw been voor u in een gebogen positie.
- Leun over je heupen om de piriformis te strekken.
Voor een door een partner ondersteunde stretch:
- Ga op de grond of revalidatietafel liggen.
- In plaats van uw lichaamsgewicht te gebruiken, moet uw partner weerstand bieden door uw been door het passieve bewegingsbereik te bewegen.
De afhaalmaaltijd
Door passieve bewegingsoefeningen na een blessure uit te voeren, kunt u uw gewrichten mobiel houden en de kans verkleinen dat uw algehele bewegingsbereik op de lange termijn afneemt.
Dit helpt niet alleen bij het revalidatieproces, maar helpt u ook om voldoende mobiliteit te hebben om dagelijkse taken uit te voeren en te blijven deelnemen aan de activiteiten die u graag doet.
