Voor de gezondheid en het welzijn van aanstaande transgenderouders en hun gezinnen is het belangrijk om te begrijpen waar we zijn geweest - en waar we heen moeten.
Zwangerschap en geboorte worden algemeen beschouwd als iets dat Dames Doen. Maar in werkelijkheid worden mensen van alle geslachten zwanger en baren ze over de hele wereld baby's.
De geneeskunde staat aan de vooravond van de mogelijkheid voor een transgendervrouw om een kind te baren met een getransplanteerde baarmoeder.
Er zijn al recente gevallen bekend van cisgendervrouwen (vrouwen die bij de geboorte een vrouw kregen toegewezen en niet transgender zijn) die bevallen met een getransplanteerde baarmoeder, van levende en overleden donoren.
Maar voorlopig zijn de meeste transgenders die bevallen degenen die met een baarmoeder zijn geboren - transgender mannen, niet-binaire mensen, genderfluïde mensen, gender-queer mensen, Two-Spirit-mensen en anderen met baarmoeder die zich niet als vrouw identificeren.
Er is veel verkeerde informatie, maar transzwangerschap is mogelijk
Veel transgender mannen krijgen ten onrechte te horen van gezondheidswerkers dat het nemen van testosteron hen "onvruchtbaar" maakt en mogelijk niet in staat zal zijn om zwanger te worden. Dit kan resulteren in ongeplande zwangerschappen of een gebrek aan bewustzijn dat een gewenste zwangerschap mogelijk is.
In feite werd de eerste studie die keek naar transgenders van vrouw naar man die in-vitrofertilisatie ontvingen, gepubliceerd in oktober 2019 en ontdekte dat de kwaliteit en kwantiteit van eieren vergelijkbaar waren tussen transgender mannen en cisgender vrouwen.
Tijdens het gebruik van testosteron kan de eisprong stoppen (meestal binnen 6 tot 12 maanden), maar de eierreserves verdwijnen niet.
Als een transgender man stopt met het nemen van zijn testosteron, keert zijn menstruatiecyclus vaak terug, naar verluidt binnen ongeveer 6 maanden. Hoewel er geen langetermijnonderzoeken zijn geweest, heeft tot dusver niets aanleiding gegeven tot bezorgdheid.
Reproductieve endocrinoloog dr. Sara Pittenger Reid vertelde de New York Times dat met de "beperkte hoeveelheid gegevens die we hebben" het erop lijkt dat het nemen van testosteron vóór de zwangerschap geen enkel effect heeft op de gezondheid van de baby.
Trystan Reese maakte een overgang toen hij begin twintig was en de endocrinoloog die zijn testosterontherapie beheerde, vertelde hem dat hij onvruchtbaar zou worden en nooit een kind zou kunnen krijgen - dat het testosteron zijn baarmoeder 'onbewoonbaar' zou maken.
Toen hij in de dertig was, droeg en beviel Reese in 2017 een gezonde baby.
"Ik ben geen toevalstreffer", schreef Reese voor Family Equality, een organisatie die zich inzet voor LGBTQ + -families. "Honderden en misschien wel duizenden transgender mannen over de hele wereld zijn succesvol bevallen of hebben op een andere manier hun eitjes bijgedragen aan een zwangerschap."
Het exacte aantal transgenders dat een zwangerschap draagt, is onbekend, maar een persbericht uit 2019 van de Rutger's University zei dat hun nieuwe onderzoek suggereert dat tot 30 procent van de transgender mannen ongeplande zwangerschappen heeft gehad.
Maar lichamelijke gezondheid is niet de belangrijkste barrière voor zwangere transgender mannen en niet-binaire mensen. Sociaal stigma is.
Verwachtingen over zwangerschap vormen een belemmering voor zorg en ondersteuning
De taal en cultuur rond zwangerschap en bevalling is in hoge mate geslacht, van de termen 'kraamafdeling' en 'gezondheid van vrouwen' tot de aannames die iemand in de supermarkt doet over een zwangere voorbijganger.
De factoren waar de meeste mensen niet twee keer aan denken, kunnen aanzienlijke pijn veroorzaken bij zwangere mensen die geen vrouw zijn.
"Het hele proces is moeilijk - het is echt op maat gemaakt voor vrouwen, in wezen, in de taal en alles erover," vertelde Ethan Clift aan NBC News.
Clift zei dat hij, toen hij zwanger was, gezondheidswerkers corrigeerde die voor hem zorgden in een kliniek in Reno, Nevada, die hem keer op keer 'zij' noemde totdat hij het opgaf.
Anderen hebben beschreven "uitgelachen" door zorgverleners, verpleegkundigen die weigerden hen te zien en geen lactatiecoaching in het ziekenhuis.
Een dergelijke behandeling maakt deel uit van de reden waarom 30,8 procent van de transgenderpatiënten vertraging opliep of geen medische hulp zocht, volgens een onderzoek uit 2016.
Een transgenderman vertelde een onderzoeker in een onderzoek uit 2017: `` Ik vond het gewoon helemaal niet leuk om het huis uit te gaan, omdat ik wist dat ik zou worden gelezen als zwangere vrouw, en het is gewoon ugh. Nadat ik de afgelopen jaren zo hard had gewerkt om [mensen mij als man te laten zien]. "
Een andere man in dezelfde studie zei: "Ik had al vaak gehoord dat [zorgverleners] zich ongemakkelijk bij mij voelden ... [een transgender mannelijke patiënt die zwanger wilde worden] was te nieuw en te verschillend voor hen ... dus ik denk dat ze bang waren om te helpen. , en het verkeerd doen, naast een ongemakkelijk gevoel. "
We kunnen de manier waarop we kijken naar en praten over zwangerschap en geboorte veranderen
Een groot deel van de ervaring van een transgender-zwangere kan worden verbeterd door de mensen om hen heen hun geslacht te respecteren en aannames te vermijden.
Hier zijn enkele tips voor zorgverleners en voor iedereen die in contact komt met zwangere mensen:
- Gebruik sekseneutrale taal, d.w.z. zeg 'zwangere mensen' in plaats van 'zwangere vrouwen'.
- Gebruik taal over delen, d.w.z. zeg 'baarmoeder en eierstokken' in plaats van 'vrouwelijk voortplantingssysteem'.
- Vraag een zwangere persoon om hun voornaamwoorden (d.w.z. hij / hij / zijn, zij / haar / haar, zij / zij / de hunne) en gebruik consequent de voornaamwoorden die ze u vertellen.
- Vraag en gebruik de voorkeursnaam van de zwangere, wat niet noodzakelijk de officiële naam is.
- Vraag naar genderidentiteit (die anders is dan geslacht bij de geboorte of seksuele geaardheid) op intakeformulieren en laat het personeel controleren wat er staat voordat ze de patiënt aanspreken.
- Zorg voor sekseneutrale badkamers met één stal.
- Train al het personeel in de bovenstaande praktijken en verdere culturele competentie.
Er zijn nu veel bronnen beschikbaar voor zowel zwangere mensen als zorgverleners:
- Online cursus 'Trans-mannelijke vruchtbaarheid' (FertilityIQ)
- PDF-handboek 'Family Building for the Trans Community' (gezinsgelijkheid)
- 'Voorbereiding op een zwangerschap als een niet-binair persoon' (gezinsgelijkheid)
- "Alle zwangere mensen: een digitale trans-zwangerschapstraining voor geboortepersoneel" (Trans Fertility Co.)
- 'Trans Dads'-podcastaflevering (Family Equality)
- Opgenomen webinar 'Trans Fertility 101' (Family Equality)
- `` Wat niet buigt, breekt: veerkrachtstrategieën voor transgenders op vruchtbaarheidsreizen '' (gezinsgelijkheid)
- Opgenomen webinar 'Building Your Family: LGBTQ Reproductive Options' (Fenway Institute)
- Onlinecursus 'Overwegingen over vruchtbaarheid' (gezinsgelijkheid)
- Opgenomen webinar 'Navigating Gender Affirming Care' (Fenway Institute)
- "Waar is de moeder? Verhalen uit een Transgender Dad ”-boek (Trevor MacDonald)
"Naarmate meer mensen dit doormaken en worden ondersteund, zullen meer mensen zich op hun gemak voelen bij het zoeken naar steun", zegt dr. Sara Pittenger Reid.
Hoe bekwamer de zorg, hoe gezonder de zwangere en hun baby - en dat is het resultaat iedereen zou moeten streven.
Het schrijven van Sarah Prager is verschenen in de New York Times, The Atlantic, National Geographic, HuffPost, JSTOR Daily, Bustle, The Advocate en vele andere verkooppunten. Ze is de auteur van twee boeken voor jongeren over LGBTQ + helden uit de geschiedenis: "Queer, There, and Everywhere: 23 People Who Changed the World" en "Rainbow Revolutionaries: 50 LGBTQ + People Who Made History." Ze woont in Massachusetts met haar vrouw en hun twee kinderen. Lees hier meer over Sarah.
-a-low-fiber-diet.jpg)
