Wat is een denkstoornis?

Wat is een formele denkstoornis?

Een denkstoornis is een ongeorganiseerde manier van denken die leidt tot abnormale manieren om taal uit te drukken tijdens het spreken en schrijven. Het is een van de belangrijkste symptomen van schizofrenie, maar het kan ook voorkomen bij andere psychische stoornissen zoals manie en depressie.

Een denkstoornis is een van de moeilijkste psychische stoornissen om te diagnosticeren en te behandelen, aangezien veel mensen af ​​en toe symptomen van een denkstoornis vertonen. Sommige mensen kunnen alleen een gedachtestoornis vertonen als ze moe zijn.

Er zijn meer dan 20 subtypes van denkstoornissen. In dit artikel bespreken we de symptomen van enkele van de meest voorkomende soorten. We zullen ook mogelijke behandelingsopties onderzoeken om u of iemand die u kent te helpen bij het behandelen van deze aandoening.

Typen en symptomen van stoornis in het denkproces

Een denkstoornis verscheen voor het eerst in de wetenschappelijke literatuur in de jaren tachtig, toen het voor het eerst werd beschreven als een symptoom van schizofrenie. De losse definitie is elke verstoring in de organisatie en verwerking van ideeën.

Elk type denkstoornis heeft unieke symptomen. Een verstoring van de onderlinge verbondenheid van ideeën is echter bij alle typen aanwezig.

Hoewel het voor de meeste mensen gebruikelijk is om af en toe enkele symptomen van een denkstoornis te vertonen, wordt een gedachtestoornis pas geclassificeerd als het een negatieve invloed heeft op het vermogen om te communiceren.

Dit zijn enkele van de meest voorkomende soorten denkstoornissen:

Alogia

Mensen met alogia, ook wel bekend als spraakarmoede, geven korte en niet-uitgewerkte antwoorden op vragen. Mensen met deze vorm van denkstoornis spreken zelden tenzij daarom wordt gevraagd. Alogia wordt vaak gezien bij mensen met dementie of schizofrenie.

Blokkeren

Mensen met gedachtenblokkades onderbreken zichzelf vaak midden in een zin abrupt. Ze kunnen enkele seconden of minuten pauzeren. Als ze weer beginnen te praten, veranderen ze vaak van gespreksonderwerp. Gedachtenblokkering komt vaak voor bij mensen met schizofrenie.

Omstandigheid

Mensen met omstandigheid, ook wel bekend als indirect denken, of indirecte spraak, nemen vaak buitensporige irrelevante details op in hun spreken of schrijven. Ze behouden hun oorspronkelijke gedachtegang, maar bieden veel onnodige details voordat ze terugcirkelen naar hun hoofdpunt.

Klinkende of klinkende associatie

Een persoon met een kletterend denkproces maakt woordkeuzes op basis van de klank van het woord in plaats van de betekenis van het woord. Ze kunnen zich baseren op het gebruik van rijmpjes, alliteraties of woordspelingen en zinnen maken die niet kloppen. Een bonkend denkproces is een veel voorkomend symptoom van manie.

Ontsporing

Een persoon met een ontsporing praat in ketens van slechts semi-gerelateerde ideeën. Hun ideeën vallen vaak steeds verder van het gespreksonderwerp af. Een persoon met een ontsporingsgedachte kan bijvoorbeeld springen van praten over konijnen naar het haar op hun hoofd naar je trui.

Afleidbare spraak

Iemand met een afleidbare spraak-denkstoornis heeft moeite om een ​​onderwerp vast te houden. Ze schakelen snel tussen onderwerpen en worden afgeleid door interne en externe prikkels. Het komt vaak voor bij mensen met manie.

Iemand die afleidende spraak vertoont, kan bijvoorbeeld midden in een zin abrupt vragen waar u uw hoed vandaan heeft terwijl hij u vertelt over een recente vakantie.

Echolalia

Mensen met echolalie hebben moeite om te communiceren. Ze herhalen vaak geluiden en woorden die ze horen in plaats van hun gedachten uit te drukken. In plaats van een vraag te beantwoorden, kunnen ze de vraag bijvoorbeeld herhalen.

Andere soorten denkstoornis

De Johns Hopkins Psychiatry Guide somt 20 soorten denkstoornissen op. Waaronder:

• Parafasische fout: constante verkeerde uitspraak van het woord of versprongen van de tong
• Hoge spraak: ongebruikelijke taal gebruiken die te formeel of verouderd is
• Doorzettingsvermogen: leidt tot een herhaling van ideeën en woorden
• Verlies van doel: moeite om een ​​onderwerp vast te houden en een onvermogen om op een punt te komen
• Neologisme: nieuwe woorden creëren
• Incoherentie: spreken in schijnbaar willekeurige verzamelingen woorden, ook wel 'woordsalade' genoemd

Weten we waardoor een gedachtestoornis wordt veroorzaakt?

De oorzaak van een denkstoornis is niet goed bekend. Een denkstoornis is geen symptoom van een bepaalde aandoening, maar wordt vaak gezien bij mensen met schizofrenie en andere psychische aandoeningen.

De oorzaak van schizofrenie is ook niet bekend, maar men denkt dat biologische, genetische en omgevingsfactoren allemaal kunnen bijdragen.

Een denkstoornis is losjes gedefinieerd en de symptomen lopen sterk uiteen, dus het is moeilijk om één onderliggende oorzaak te vinden. Onderzoekers debatteren nog steeds over wat zou kunnen leiden tot de symptomen van een denkstoornis.

Sommigen denken dat het kan worden veroorzaakt door veranderingen in taalgerelateerde delen van de hersenen, terwijl anderen denken dat het kan worden veroorzaakt door problemen in meer algemene delen van de hersenen.

Risicofactoren van een stoornis in het denkproces

Een denkstoornis is een van de kenmerkende symptomen van schizofrenie en psychose. Mensen hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een denkstoornis als ze ook:

• stemmingsstoornissen
• bipolaire stoornis
• depressie
• traumatische hersenschade
• ongerustheid

Volgens onderzoek uit 2005 hebben mensen met epilepsie een verhoogd risico op het ontwikkelen van schizofrenie en psychose in vergelijking met de algemene bevolking.

Een traumatisch hersenletsel verhoogt het risico op het ontwikkelen van schizofrenie en andere psychische stoornissen, zoals depressie, bipolaire stoornis en angststoornissen.

De volgende risicofactoren kunnen ook risicofactoren zijn voor schizofrenie en bij uitbreiding denkstoornis:

• spanning
• gebruik van geestverruimende medicijnen
• inflammatoire en auto-immuunziekte
• blootstelling aan giftige chemicaliën vóór de geboorte

Wanneer moet je naar een dokter

Het is niet ongebruikelijk dat mensen af ​​en toe symptomen van een denkstoornis vertonen. Als deze symptomen echter frequent of ernstig genoeg zijn om communicatieproblemen te veroorzaken, is het een goed idee om een ​​arts te raadplegen.

Een gedachtestoornis kan een symptoom zijn van een psychische stoornis. Veel psychische stoornissen zoals schizofrenie zijn progressief en verbeteren niet zonder behandeling. Mensen met psychische stoornissen zijn zich echter vaak niet bewust van hun symptomen en hebben hulp nodig van een familielid of vriend.

Als u andere symptomen van schizofrenie opmerkt bij iemand die u kent, kunt u hem / haar aanmoedigen om naar een arts te gaan:

• wanen
• hallucinaties
• ongeorganiseerd denken of spreken
• verwaarlozing van persoonlijke hygiëne
• gebrek aan emotie
• gebrek aan gezichtsuitdrukking
• zich terugtrekken uit het sociale leven

Gedachte stoornis test en diagnose

Bij het diagnosticeren van een denkstoornis, zal een medische professional rekening houden met iemands intelligentie, cultuur en opleiding om te zien of deze niet consequent handelt.

Rorschach-inktvlektest

De Rorschach-inktvlektest werd voor het eerst uitgevonden door Hermann Rorschach in 1921. De test gebruikt een reeks van 10 inktvlekken om een ​​mogelijke denkstoornis te identificeren.

De inktvlekken zijn dubbelzinnig en de patiënt geeft hun interpretatie van elk. De administratief psycholoog interpreteert vervolgens de reacties van de patiënt om te zoeken naar mogelijk wanordelijk denken.

Thought Disorder Index

Nadat een patiënt een gesprek met een open einde heeft gevoerd, zal een medische professional het gesprek transcriberen en scoren met behulp van de gedachtestoornisindex.

De Thought Disorder Index, ook wel Delta Index genoemd, is de eerste gestandaardiseerde test om een ​​denkstoornis te identificeren. Het meet 23 gebieden met mogelijke gedachtenverstoring en weegt de ernst van elk op een schaal van nul tot één.

Behandeling van gedachtenstoornissen

Behandeling voor een denkstoornis is gericht op de onderliggende medische aandoening. De twee belangrijkste soorten behandeling zijn medicatie en psychotherapie.

Medicatie

Antipsychotische medicatie kan worden voorgeschreven, afhankelijk van de oorzaak van de denkstoornis. Deze medicijnen kunnen de chemische stoffen dopamine en serotonine in de hersenen in evenwicht brengen.

Psychotherapie

Psychotherapie helpt mensen hun gedachten te vervangen door realistischere gedachten en leert hen manieren om met een ziekte om te gaan.

Cognitieve gedragstherapie, een vorm van psychotherapie en cognitieve verbeteringstherapie kunnen beide gunstig zijn voor mensen met schizofrenie.

Als u vermoedt dat een dierbare een denkstoornis heeft, moedig hem dan aan om medische hulp in te roepen. Er zijn behandelingen beschikbaar die de symptomen van een denkstoornis effectief kunnen beheersen, en een arts kan helpen bij het bepalen van de juiste behandelmethode op basis van de onderliggende aandoening.

Afhalen

Een gedachtestoornis is een ongeorganiseerde manier van denken die leidt tot ongebruikelijk spreken en schrijven. Mensen met een gedachtestoornis hebben moeite om met anderen te communiceren en kunnen moeite hebben om te erkennen dat ze een probleem hebben.

Als u vermoedt dat iemand in uw omgeving een denkstoornis heeft, is het een goed idee om hem / haar aan te moedigen zo snel mogelijk naar een arts te gaan.