Urineonderzoek

Wat is urineonderzoek?

Een urineonderzoek is een laboratoriumtest. Het kan uw arts helpen bij het opsporen van problemen die kunnen worden aangetoond door uw urine.

Veel ziekten en aandoeningen hebben invloed op de manier waarop uw lichaam afvalstoffen en gifstoffen verwijdert. De organen die hierbij betrokken zijn, zijn uw longen, nieren, urinewegen, huid en blaas. Problemen met een van deze problemen kunnen het uiterlijk, de concentratie en de inhoud van uw urine beïnvloeden.

Urineonderzoek is niet hetzelfde als een drugsscreening of zwangerschapstest, hoewel bij alle drie de tests een urinemonster betrokken is.

Waarom urineonderzoek wordt gedaan

Urineonderzoek wordt vaak gebruikt:

• voorafgaand aan de operatie
• als preventieve screening tijdens een zwangerschapscontrole
• als onderdeel van een routinematig medisch of lichamelijk onderzoek

Uw arts kan deze test ook bestellen als hij vermoedt dat u bepaalde aandoeningen heeft, zoals:

• diabetes
• nierziekte
• leverziekte
• urineweginfectie

Als u al een diagnose heeft voor een van deze aandoeningen, kan uw arts urineonderzoek gebruiken om de voortgang van de behandelingen of de aandoening zelf te controleren.

Uw arts wil mogelijk ook een urineonderzoek doen als u bepaalde symptomen ervaart, waaronder:

• buikpijn
• rugpijn
• bloed in uw urine
• pijnlijk urineren

Voorbereiding op urineonderzoek

Zorg ervoor dat u vóór uw test veel water drinkt, zodat u een voldoende urinemonster kunt afnemen. Het drinken van overmatige hoeveelheden water kan echter tot onnauwkeurige resultaten leiden.

Een of twee extra glazen vloeistof, inclusief sap of melk als uw dieet het toelaat, is alles wat u nodig heeft op de dag van de test. U hoeft niet te vasten of uw dieet te veranderen voor de test.

Vertel uw arts ook over alle medicijnen of supplementen die u gebruikt. Enkele hiervan die de resultaten van uw urineonderzoek kunnen beïnvloeden, zijn onder meer:

• vitamine C-supplementen
• metronidazol
• riboflavine
• antrachinon-laxeermiddelen
• methocarbamol
• nitrofurantoïne

Sommige andere medicijnen kunnen ook uw resultaten beïnvloeden. Vertel uw arts over alle stoffen die u gebruikt voordat u een urineonderzoek uitvoert.

Over het urineonderzoek

U geeft uw urinemonster af bij de dokter, het ziekenhuis of een gespecialiseerde testfaciliteit. Je krijgt een plastic beker om mee te nemen naar de badkamer. Daar kunt u privé in de beker plassen.

Mogelijk wordt u gevraagd om een ​​schoon opvangurinemonster te verkrijgen. Deze techniek helpt voorkomen dat bacteriën uit de penis of vagina in het monster komen. Begin met het schoonmaken rond uw urethra met een vooraf bevochtigd reinigingsdoekje dat u van de arts heeft gekregen. Urineer een kleine hoeveelheid in het toilet en vang het monster op in de beker. Raak de binnenkant van de beker niet aan, zodat u geen bacteriën van uw handen naar het monster overbrengt.

Als je klaar bent, plaats je het deksel op de beker en was je je handen. Je haalt de beker uit de badkamer of laat hem in een daarvoor bestemde ruimte in de badkamer achter.

In sommige gevallen kan uw arts u vragen om de urineanalyse uit te voeren met een katheter die via uw urethra in uw blaas wordt ingebracht. Dit kan een licht ongemak veroorzaken. Als u zich niet op uw gemak voelt bij deze methode, vraag dan uw arts of er alternatieve methoden zijn.

Nadat u uw voorbeeld heeft aangeleverd, heeft u uw deel van de test voltooid. Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd of blijft in het ziekenhuis als ze over de nodige apparatuur beschikken.

Methoden voor urineonderzoek

Uw arts zal dan een of meer van de volgende methoden gebruiken om uw urine te onderzoeken:

Microscopisch onderzoek

Bij het microscopisch onderzoek kijkt uw arts naar druppels van uw urine onder een microscoop. Ze zoeken naar:

• afwijkingen in uw rode of witte bloedcellen, dit kunnen tekenen zijn van infecties, nierziekte, blaaskanker of een bloedziekte
• kristallen die op nierstenen kunnen duiden
• besmettelijke bacteriën of gisten
• epitheelcellen, wat op een tumor kan duiden

Peilstoktest

Voor de peilstoktest steekt uw arts een chemisch behandeld plastic staafje in uw monster. De stick verandert van kleur op basis van de aanwezigheid van bepaalde stoffen. Dit kan uw arts helpen bij het zoeken naar:

• bilirubine, een product van de dood van rode bloedcellen
• bloed
• eiwit
• concentratie of soortelijk gewicht
• veranderingen in pH-waarden of zuurgraad
• suikers

Hoge concentraties deeltjes in uw urine kunnen erop wijzen dat u uitgedroogd bent. Hoge pH-waarden kunnen wijzen op urineweg- of nierproblemen. En elke aanwezigheid van suiker kan op diabetes duiden.

Visueel examen

Uw arts kan het monster ook onderzoeken op afwijkingen, zoals:

• troebel uiterlijk, wat op een infectie kan duiden
• abnormale geuren
• roodachtig of bruinachtig uiterlijk, wat kan duiden op bloed in uw urine

De resultaten behalen

Als de resultaten van uw urineonderzoek beschikbaar zijn, zal uw arts deze samen met u doornemen.

Als uw resultaten abnormaal lijken, zijn er twee opties.

Als eerder bij u nierproblemen, urinewegproblemen of andere gerelateerde aandoeningen zijn vastgesteld, kan uw arts verdere tests of een ander urineonderzoek bestellen om de oorzaak van de abnormale inhoud van uw urine te achterhalen.

Als u geen andere symptomen van een onderliggende aandoening heeft en uit lichamelijk onderzoek blijkt dat uw algehele gezondheid normaal is, heeft uw arts mogelijk geen follow-up nodig.

Eiwit in uw urine

Uw urine bevat normaal gesproken een verwaarloosbaar proteïnegehalte. Soms kan het eiwitgehalte in uw urine stijgen als gevolg van:

• overmatige hitte of kou
• koorts
• stress, zowel fysiek als emotioneel
• overmatige lichaamsbeweging

Deze factoren zijn meestal geen teken van grote problemen. Maar abnormaal hoge eiwitgehaltes in uw urine kunnen een teken zijn van onderliggende problemen die nieraandoeningen kunnen veroorzaken, zoals:

• diabetes
• hart conditie
• hoge bloeddruk
• lupus
• leukemie
• sikkelcelanemie
• Reumatoïde artritis

Uw arts kan vervolgtesten bestellen om aandoeningen te identificeren die abnormaal hoge eiwitgehaltes in uw urine veroorzaken.

Opvolging na een urineonderzoek

Als de resultaten van uw urineonderzoek abnormaal zijn, kan uw arts aanvullende tests nodig hebben om de oorzaak vast te stellen. Deze kunnen zijn:

• bloedtesten
• beeldvormende tests zoals CT-scans of MRI's
• uitgebreid metabool paneel
• urinecultuur
• volledig bloedbeeld
• lever- of nierpaneel