Welkom terug bij onze wekelijkse diabetesadviesrubriek, geschreven door Wil Dubois, al jarenlang auteur van diabetes type 1 en diabetes.
Deze week bekijkt Wil of lage bloedsuikers kunnen leiden tot hartproblemen en beroertes. Het zal je misschien verbazen, want het is niet altijd zo duidelijk als je misschien denkt.
{Hulp nodig bij het navigeren door het leven met diabetes? E-mail ons op [email protected]}
James, type 2 uit Montana, schrijft: Na het lezen van vorige week Vraag het aan D’Mine Ik vroeg me af: kunnen lage bloedsuikers een beroerte veroorzaken?
Wil @ Ask D’Mine antwoordt: hartaanvallen, reken maar. Hersenschade, natuurlijk. Maar beroertes? Nee! Nou… waarschijnlijk niet. OK ... een beetje soort, in zekere zin ... misschien ...
Hier is het probleem. Hoewel er nog geen significante hoeveelheid bewijs is waaruit blijkt dat hypo's beroertes veroorzaken, is er is enig bewijs dat suggereert dat mensen met veel dieptepunten mogelijk slechtere beroertes hebben, als ze die wel hebben, dan mensen die niet veel dieptepunten hebben.
Waar kwam dat vandaan?
Volgens onderzoek van Kunjan Dave, John Tamariz, Kushal Desai, Frank Brand, Annie Liu, Isabel Saul, Sanjoy Bhattacharya en Antonello Pileggi (dat is een behoorlijk groot team!), En gepubliceerd in het tijdschrift Stroke - een van de peer-reviewed onderzoeksjournaals van de American Heart Association — recidiverende hypoglykemie “verergerde” beroerte-schade.
Tenminste bij diabetische ratten.
OKE OKE. Stop niet met lezen. Zoals mijn baas in de kliniek waar ik de helft van mijn volwassen leven werkte, zei: "Ratten zijn ook mensen." En dit is een kwestie die serieus genoeg is om te overwegen, zelfs als het bewijs slechts van dieren is. Zoals de auteurs opmerken, doden beroertes, samen met hartaandoeningen, meer dan 65% van de PWD's. En hoewel het effect van een hoge bloedsuikerspiegel wordt begrepen (en daar zal ik het over een paar minuten over hebben), had niemand ooit gekeken naar het effect van de onbedoelde gevolgen van intensieve therapie op beroertes en beroerte-uitkomsten. Welk onbedoeld gevolg zou dat zijn?
Lage bloedsuikerspiegel.
En inderdaad, toen de onderzoekers erin groeven, onder diabetische ratten met terugkerende hypoglykemie, raakten de arme kleine beestjes veel erger in de war door de beroertes dan diabetische ratten zonder dieptepunten.
Voor jullie diepe denkers die zich afvragen hoe de onderzoekers in vredesnaam de ratten diabetes konden geven, werd het bètaceltoxine streptozotochine gebruikt. Voor degenen onder u die zich afvragen hoe u in vredesnaam de bloedsuikerspiegel van een rat controleert, is het antwoord: staartprikken. En een Bayer Ascensia-meter. En waar haalden ze hun insuline-injecties? Ze deden het niet. Voor basale diabetescontrole kregen alle ratten subcutane insulinepellets. OK, en de hypo's? De voor hypo's gekozen ratten kregen twee dieptepunten per dag, gedurende vijf dagen, van Novolog-injecties in hun dijbeenslagaders, bovenop hun pelletbehandelingen. Om dieptepunten te veroorzaken, kregen de ratten 0,25 eenheden insuline per kilogram lichaamsgewicht. Voor een mens van 200 pond zou dat zich vertalen in ongeveer 22 eenheden. Hoe laag zijn de ratten gevallen? Eigenlijk niet zo laag als je zou denken, maar tot 55-65 mg / dL, waar ze een half uur werden vastgehouden voordat ze met suiker werden geïnjecteerd om ze weer op te voeden.
Dat is eigenlijk het aspect van dit onderzoek dat me het meest bang maakte. Dat soort dieptepunt is nauwelijks wanhopig. In feite zijn zowel het niveau als de tijdsduur nauwelijks ongebruikelijk voor de meesten van ons die insuline gebruiken.
Verderop vraag je je waarschijnlijk af hoe ze in vredesnaam de ratten slagen hebben gegeven. Ik denk dat ik er op dit punt maar beter op kan wijzen dat er twee soorten slagen zijn. Het eerste type wordt ischemisch genoemd en dit wordt veroorzaakt door een blokkering van de bloedtoevoer naar de hersenen door een bloedstolsel. Het tweede type wordt hemorragisch genoemd en wordt veroorzaakt door het barsten van een bloedvat in de hersenen. Beide soorten kunnen uw grijze massa permanent beschadigen. Of je vermoorden.
Maar de ischemische beroertes zijn de meest voorkomende soort, en het was relatief eenvoudig voor de onderzoekers om ze bij de ratten te simuleren door de bloedtoevoer naar hun kleine rattenhersenen te blokkeren. Ze deden dit door hun arties in de halsslagader te verstikken. Elk kreeg een slag van acht minuten.
Hé, schiet niet op de boodschapper. Blijkbaar werden de ratten, ondanks al deze inquisitie-achtige martelingen, verzorgd volgens de Gids voor de verzorging en het gebruik van laboratoriumdieren, gepubliceerd door de National Institutes of Health, waarin de 'hoogste wetenschappelijke, humane en ethische principes' worden gespecificeerd.
Maar terug naar de studie, hoeveel erger was de schade aan de beroerte bij de hyporatten? Ga je zitten? Er was een toename van 70% in neuronale dood in vergelijking met de controlegroep. Dat is groot.
Dus wat is hier het mechanisme? Hoe leiden terugkerende dieptepunten tot grotere aantallen dode hersencellen tijdens een beroerte? Volgens de onderzoekers verhoogt recidiverende hypoglykemie de afgifte van vrije radicalen uit mitochondriën, wat op zijn beurt "ischemische schade vergroot".
Whaaaa?
OK. Het is niet zo erg als het klinkt. Beginnend aan de achterkant, "verhoogde ischemische schade", is gewoon een mooie manier om te zeggen dat er meer hersencellen werden gedood tijdens de beroerte. En mitochondriën? Grof gezegd, dat is de long van een cel. Nou ja, meer een long en een spijsverteringssysteem gecombineerd. Mitochondriën zorgen voor ademhaling en energieproductie. En vrije radicalen? Het zijn geen gekke demonstranten met vredestekens, potpijpen en protestborden. Het zijn zeer reactieve ongeladen moleculen, die oxidatieve stress veroorzaken, wat op zijn beurt het rokende pistool is bij de meeste soorten weefselschadecomplicaties van ongecontroleerde diabetes.
Dus we willen geen vrije radicalen. In ieder geval in ons lichaam.
In tegenstelling tot hartaanvallen en hersenbeschadiging, waarbij een enkele slechte dieptepunt een hartaanval kan veroorzaken of hersenbeschadiging kan veroorzaken, is de verbinding tussen beroertes en dieptepunten complexer. De dieptepunten creëren een omgeving waarin, als er een stook plaatsvindt, deze supergroot is.
Dus je wilt absoluut een beroerte vermijden als je veel dieptepunten hebt. Maar nogmaals, het lijkt er niet op dat de dieptepunten zelf slagen veroorzaken.Daar is nog geen bewijs voor. Houd er natuurlijk rekening mee dat we nog maar een paar jaar geleden niet begrepen dat dieptepunten ook hartaanvallen veroorzaakten. Dus wie weet? Maar wat we wel weten, is dat beroertes kunnen worden veroorzaakt door hoog bloed suiker.
Ja. Hoge bloedsuikers verhogen absoluut het risico op een beroerte. Oh, en een ander ding om in gedachten te houden is dat een hoge bloedsuikerspiegel, behalve dat het in de eerste plaats een trigger is voor een beroerte, een rol te spelen heeft bij het verloop van die beroerte. Een hoge bloedsuikerspiegel verlaagt de 'klinische resultaten' na een beroerte, een fraaie witte-jas-manier om te zeggen dat u sneller kreunt na een beroerte als uw bloedsuikers hoog zijn geweest. Het lijkt er dus op dat zowel een hoge als een lage bloedsuikerspiegel beroertes kan verergeren.
Nou, dat was een lang antwoord op een korte vraag, nietwaar? De afhaalmogelijkheid is dat, nee, het lijkt er niet op dat een dieptepunt - of zelfs maar een heleboel dieptepunten - beroertes kan veroorzaken. Maar als je regelmatig dieptepunten hebt en dan een beroerte krijgt, lijkt het erop dat je risico op een ongelukkig einde veel, veel groter is.
Zoals met 70% of zo.
Dit is geen kolom met medisch advies. Wij zijn PWD's die vrijelijk en openlijk de wijsheid delen van onze verzamelde ervaringen - onze zijn-er-gedaan-dat kennis uit de loopgraven. Kortom: u heeft nog steeds professioneel advies en zorg nodig van een bevoegde medische professional.
