Ik ontving onlangs een rekening per post, waarin de kosten van het meest recente bezoek aan mijn endocrinoloog hier in Zuidoost-Michigan werden samengevat.
Een bepaald bedrag viel me op en zorgde ervoor dat ik dubbel kon kijken in termen van het beoordelen van precies waarvoor ik betaal als ik naar mijn diabetesarts ga. In plaats van een nette kleine bijbetaling schreeuwde er een groter bedrag in dollars uit de verklaring, wat voelde als een klap in de onderbuik.
Bovendien overrompelde deze extra lading me:
een vergoeding van $ 85 voor het bekijken van CGM-gegevens
Dit is de 8e endo die ik heb gezien in de drie-en-een-half decennia met diabetes type 1, en hoewel dit zeker niet de hoogste rekening is die ik ooit voor een enkel kantoorbezoek heb gekregen, is dat specifieke tarief verstoord mijn veren meer dan andere.
Ja, mijn verzekeringsmaatschappij dekt een klein percentage, maar ik moest het grootste deel ervan betalen bovenop de eigen bijdrage die ik ter plaatse had betaald en enkele andere diverse vergoedingen die niet volledig door de verzekeraar waren betaald. Mijn hoofd, hart en portemonnee deden pijn. Het deed me ineenkrimpen, omdat ik opnieuw niet alleen de hoge kosten van de gezondheidszorg in het algemeen moest accepteren, maar ook deze hoge kosten die in rekening worden gebracht voor een behoorlijk routinematige afspraak. Zoals de meeste afspraken gaan, hadden mijn arts en ik het grootste deel van dat recente bezoek in augustus doorgebracht met het bespreken van de basisprincipes en uitzoeken welke stappen ik vervolgens moest nemen met mijn D-management.
Natuurlijk heb ik het tariefschema eerder gezien: $ 5 administratiekosten voor het inroepen van een recept; $ 10 voor het verkrijgen van bloedsuikerlogboeken of laboratoriumdocumenten; en $ 25 voor een pre-autorisatiebrief aan de verzekering of een standaardbrief voor reizen. Deze ‘doktersdiensten’ lijken de basisonderdelen van het werk - maar ik heb geprobeerd open te blijven staan over hoe overbelast veel praktijken zijn, en over het feit dat deze vergoedingen vaak worden gebruikt als herinnering aan patiënten (dwz dat er soms van kan worden afgezien als patiënten zijn proactief en bellen vooruit). Meer artsen rekenen extra kosten voor dit soort diensten, vooral omdat we meer gecompliceerde D-tech- en datatools introduceren die meer tijd en energie vergen om te analyseren. Het is begrijpelijk vanuit die zakelijke POV.
Dat en het feit dat ik hier inmiddels wel aan gewend zou moeten zijn… maar toen dit recente wetsvoorstel binnenkwam, voelde ik mijn bloeddruk omhoogschieten, terwijl ik de verklaring steeds opnieuw scande. Ik begon me af te vragen hoe het zou zijn als Ik, als patiënt, zou mijn endo kunnen factureren voor kosten in verband met zijn zorg.
Daarom heb ik hieronder mijn eigen 'Patient Services Bill' geschreven. (Dit is natuurlijk een ironische manier om mijn frustraties te luchten.)
Verklaring voor patiëntendiensten aan arts
Receptvulling: $ 35
Elke endo die ik ooit heb gezien, was bereid om mijn recepten naar de plaatselijke apotheek te brengen, of me een geschreven Rx-strookje te geven om zelf in te nemen, zelfs als het niet de dag van mijn afspraak is (omdat je soms een nieuwe vulling nodig hebt op de vliegen, of een nieuw medicijn willen proberen voor het volgende bezoek drie maanden later).
Soms kost het tijd om teruggebeld te worden of om als tussenpersoon te dienen voor het kantoor van de dokter en de apotheek. Ik factureer u hierbij tegen een tarief van $ 10 / dag, evenals een toeslag van $ 5, omdat uw kantoor op vrijdag om 14.00 uur sluit, waardoor ik mijn werkschema moet aanpassen als ik u moet zien of met u moet communiceren.
Kosten voor diabetesapparaat: $ 20
U brengt kosten in rekening voor het bekijken van mijn apparaatgegevens. Dat is alleen maar eerlijk. Maar ik draag ook de last om mijn apparaat, geladen met zinvolle gegevens, binnen te halen. Mijn tarief daarvoor is $ 10 per apparaat, een aanzienlijke korting op de $ 85 (pre-verzekeringsbedrag) dat je me uiteindelijk in rekening bracht om alleen mijn CGM-gegevens te downloaden en te bekijken. Geloof me, wij patiënten besteden elke dag meer tijd aan het bekijken van onze gegevens dan u in dat korte tijdsbestek, dus we moeten ook worden gecompenseerd voor de interpretatie van gegevens.
Online archiefportaal van de aanbieder: $ 10
U vraagt mij om uw door providers geoptimaliseerde online platform te gebruiken. Ik geef toe dat het gaaf is om al mijn info daar online te zien, ook al moest ik de tijd nemen om dit systeem te leren ... Maar toen, na onze afspraak, ontving ik een handvol e-mails van Patient Fusion, plus een enquête over ons laatste bezoek . Dit vereiste een time-out van mijn werkdag om te registreren, in te loggen en de inhoud te bekijken. Hierbij reken ik hiervoor een vergoeding van $ 10, net zoals u voor het downloaden en bekijken van mijn gegevens en het interpreteren van mijn laboratoriumwerk rekent.
Vergoeding voor verloren CGM-gegevens: 26 cent
Wanneer u mijn Dexcom bij mij weghaalt, betekent dit dat hij buiten bereik is terwijl u gegevens aan het downloaden bent om te beoordelen. In dit geval was het een interval van bijna 30 minuten, waarvoor ik u hierbij kosten in rekening breng. Hoe heb ik de kosten berekend? Het is D-Math: mijn maandelijkse kosten van een doos met vier G5-sensoren, gedeeld door 4, gedeeld door de door de FDA voorgeschreven 7 dagen draagtijd, maal het aantal minuten dat je mijn Dexcom in quarantaine had. Deze is niet veel geld, maar ik wil hem terug.
Servicekosten voor telefoonlabel / verergering: $1.01
Tussen mijn laatste afspraken hebben we maar liefst negen telefoontjes met betrekking tot mijn zorg uitgewisseld. Het merendeel daarvan waren telefoontjes naar mij, aangezien u (de praktijk) geen pasklare antwoorden op mijn vragen had en dus nog een dag moest komen. Onlangs belde ik uw kantoor om te vragen naar een afschrijving van $ 10 op mijn rekening die ik niet begreep. Nee, ik moest in plaats daarvan een factureringsdienst bellen. Die persoon las het tarief van de rekening voor, maar kon niet uitleggen waar het eigenlijk voor was. Dus een accountmanager zou het moeten onderzoeken en mijn telefoontje moeten beantwoorden. Dit duurde nog twee dagen.
Elke maand geef ik $ 50,82 uit voor mijn zakelijke telefoonlijn. Deze doktersoproepen * namen de afgelopen maand ongeveer 2% van mijn tijd in beslag; de IRS staat 2% vergoeding toe.
* Er worden geen extra kosten in rekening gebracht voor de niet-teruggekeerde oproepen of wachttijden van meer dan 24 uur waarin ik vol verwachting bleef hangen.
Marketing en publiciteit: $ 50
Toen ik je voor het eerst begon te zien nadat ik terug was verhuisd naar Michigan, schreef ik een bericht specifiek over hoe geweldig dat eerste bezoek was gebaseerd op je expertise, vermogen om te luisteren naar wat ik nodig had en je bereidheid om de Diabetes Online Community te omarmen. Hoewel het niet mijn bedoeling was om u aan te sluiten (maar alleen om mijn ervaringen uit de praktijk van de patiënt te delen), heroverweeg ik dit nu te beschouwen als marketing / goodwill-publiciteit en bewustmaking voor diabetes-arts-patiëntrelaties.
Ik stel dit gelijk aan de standaard $ 50 die u in rekening brengt voor een persoonlijke brief waarin mijn medische benodigdheden worden beschreven, die ik tijdens het reizen kan gebruiken.
Totale kosten: $ 116,01
Korting voor gemachtigde patiënten = 50%
Door arts verschuldigd bedrag: $ 58
Let op: verzekeringsdekking en CMS-vergoeding kunnen variëren. Om een snelle service en reactievermogen te garanderen, dient u uw betaling bij de hand te hebben op het moment van kantoorbezoek, voordat een patiënt de eigen bijdrage of medeverzekeringskosten betaalt. Bedankt voor uw begrip.
- Het diabeteshoofdkantoor van Michael Hoskins, type 1 sinds 1984 -
Het kantoor van mijn Endo zou moeten zijn als een autoreparatiewerkplaats
OK, ik vond het leuk om het bovenstaande samen te stellen. Maar het is zeker een serieus onderwerp. Ik denk echt dat het bezoeken van mijn dokter voor een "diabetes-tune-up" hetzelfde zou moeten zijn als naar een monteur gaan om ze je auto te laten controleren; u zou in staat moeten zijn om een overzicht te krijgen van alle voorgestelde diensten en kosten en te kunnen kiezen welk werk u wel en niet gedaan wilt hebben.
We zouden op zijn minst een pakketplan moeten aanbieden dat veel diensten omvat voor één gecombineerde vergoeding (ook wel een vaste medebetaling genoemd). Het probleem is dat je nikkel-en-gedimd bent van al deze ongelijksoortige vergoedingen, zowel door het kantoor van de dokter ALS door het verzekeringsplan. Ik weet eigenlijk niet wat ik ga zien op mijn factuur die twee of meer weken na die afspraak aankomt. Waarom kan ik tijdens mijn doktersbezoek niet kiezen en kiezen?
Ik begrijp dat het meest kritieke deel van elk bezoek mijn CGM-gegevens betreft, die mijn arts allerlei belangrijke glucosetrendgegevens laten zien. Het is ook het duurst om te analyseren. Ik realiseer me ook dat artsen geen volledige verzekeringsvergoeding ontvangen voor hun tijd aan het bekijken van CGM-gegevens.
Dus misschien zou ik als patiënt van plan moeten zijn om mijn recente CGM-gegevens op papier af te drukken en deze op te nemen, of zelfs de info zelf te analyseren voor het bezoek en aantekeningen te maken voor mijn arts. Maar dat maakt mijn leven met diabetes alleen maar veel moeilijker! En het zou waarschijnlijk nog meer tijd kosten dan een CGM-gegevensbeoordeling ter plaatse - en zou vervolgens kunnen leiden tot een nog hogere vergoeding. Ugh.
Ik begrijp dat artsen hiervoor betaald moeten worden, maar waarom vallen de kosten op de patiënt? Staan alle endo's "CGM-gegevensbeoordeling" op een apart regelitem op hun facturen, waarbij ongeveer $ 85 per bezoek in rekening wordt gebracht ?!
Het bedrijf van diabeteszorg
Ik weet dat sommige doktoren tegenwoordig erg blij lijken, en deze kosten kunnen moeilijk te verdragen zijn bovenop alle andere uitgaven die we in verband met diabetes hebben. Helemaal, de insulineprijzen op zichzelf zijn schandalig, zelfs met de beste verzekeringsdekking (laat staan degenen die dat soort privileges niet hebben). Maar dit is de wereld waarin we nu leven, en zelfs terwijl we vechten voor verandering en meer betaalbaarheid en toegang op verschillende fronten, worden we gedwongen om met deze rekeningen om te gaan.
Persoonlijk waardeer ik echt het inzicht en de ervaring van een getrainde medische professional die me waarschijnlijk heel goed advies te bieden heeft. Maar tegelijkertijd, hoe zit het met de autonomie van de patiënt?
Ik moet veel geld betalen om mijn diabetes adequaat te behandelen, dus waarom kan ik niet kiezen welke diensten de extra kosten wel of niet waard zijn tijdens een endo-bezoek?
Het is een bedrijf dat een endo is, dat snap ik. Nou, hel. Het is ook een bedrijf om een patiënt te zijn.
Wat ik bedoel is dat het bieden van gezondheidszorg en diabeteskennis niet gemakkelijk en niet goedkoop is. Het kost tijd, energie en geld - net als het leven met deze chronische ziekten. Er moet een balans zijn ...
Dit betekent dat als er iets moet worden opgelost in ons verknipte gezondheidszorgsysteem, het een structuur creëert waarin artsen niet gedwongen worden om verlies te lijden door de eenvoudigste delen van hun werk te doen, maar ook waar wij patiënten niet gedwongen worden. om de rekening te betalen voor meerdere kosten voor elk klein ding, of zelfs voor dingen die misschien niet echt nodig zijn.
We moeten elkaar halverwege ontmoeten, want aan het eind van de dag zitten we hier echt samen in.
Mike Hoskins is hoofdredacteur van DiabetesMine. Bij hem werd in 1984 op 5-jarige leeftijd diabetes type 1 vastgesteld, en bij zijn moeder werd op dezelfde jonge leeftijd ook T1D vastgesteld. Hij schreef voor verschillende dagelijkse, wekelijkse en speciale publicaties voordat hij bij DiabetesMine kwam. Hij woont in Zuidoost-Michigan met zijn vrouw Suzi en hun zwarte lab, Riley.
