Kinderen testen vaak de grenzen van hun ouders en gezagsdragers. Een zekere mate van ongehoorzaamheid en het overtreden van regels is een normaal en gezond onderdeel van de kindertijd.
Soms kan dat gedrag echter aanhoudend en frequent zijn. Dit aanhoudende vijandige of uitdagende gedrag kan een teken zijn van een oppositionele opstandige stoornis (ODD).
ODD is een soort gedragsstoornis. Kinderen met ODD acteren vaak. Ze krijgen driftbuien, tarten gezagsdragers of maken ruzie met leeftijdsgenoten of broers en zussen. Dit gedrag kan alleen thuis voorkomen, rond ouders. Ze kunnen ook plaatsvinden in andere omgevingen, zoals op school.
Naar schatting heeft tussen de 2 en 16 procent van de schoolgaande kinderen en tieners een ODD. Symptomen van ODD kunnen al optreden als ze 2 of 3 jaar oud zijn. De kans is echter groter dat ze verschijnen tussen de 6 en 8 jaar.
Als ODD niet wordt aangepakt en behandeld in de kindertijd, kan het kind langdurige chronische problemen krijgen. Deze problemen kunnen gedurende hun tienerjaren en tot in de volwassenheid voortduren.
Blijf lezen om erachter te komen wat ODD is, hoe het wordt gediagnosticeerd en wat er kan worden gedaan om een kind te helpen dat het heeft.
Wat zijn de symptomen van ODD bij kinderen?
Kinderen met ODD zullen verschillende van deze gedragssymptomen vertonen:
- onvermogen of weigering om regels te gehoorzamen
- gemakkelijk gefrustreerd of snel zijn geduld verliezen
- herhaalde en frequente driftbuien
- vechten met broers en zussen of klasgenoten
- herhaaldelijk ruzie
- opzettelijk anderen van streek maken of irriteren
- niet bereid zijn om te onderhandelen of compromissen te sluiten
- hard of onvriendelijk spreken
- autoriteit tarten
- wraak zoeken
- wraakzuchtig en hatelijk zijn
- anderen de schuld geven van iemands gedrag
Naast gedragssymptomen kan een kind met ODD een of meer van deze symptomen hebben:
- moeite met concentreren
- moeite met het maken van vrienden
- een laag zelfbeeld
- aanhoudende negativiteit
Symptomen van ODD kunnen uiteindelijk het leren verstoren, waardoor school moeilijk wordt. Uitdagingen op school kunnen het kind verder frustreren door een cyclus te creëren die tot meer symptomen of uitbarstingen kan leiden.
Tieners met ODD kunnen hun gevoelens wellicht meer internaliseren dan jongere kinderen. In plaats van uit te halen of een driftbui te hebben, kunnen ze de hele tijd boos en geïrriteerd zijn. Dit kan leiden tot antisociaal gedrag en depressie.
tips voor het beheren van een kind met vreemdOuders kunnen kinderen helpen de symptomen van ODD te beheersen door:
- deel te nemen aan gezinstherapie op aanbeveling van de psychiater of arts van het kind
- zich inschrijven voor trainingsprogramma's die ouders leren hoe ze het gedrag van hun kind kunnen beheren, duidelijke verwachtingen kunnen scheppen en op de juiste manier instructie kunnen geven
- met behulp van consistente discipline wanneer dit gerechtvaardigd is
- het beperken van de blootstelling van het kind aan omgevingsinvloeden, zoals argumenten
- het aanmoedigen en modelleren van gezond gedrag, zoals goed slapen (als slaapgebrek bijvoorbeeld een trigger is voor het uitdagende gedrag van uw kind)
Wat veroorzaakt ODD bij kinderen?
Het is onduidelijk waardoor ODD wordt veroorzaakt. Onderzoekers en artsen zijn van mening dat een reeks problemen een rol kan spelen. Johns Hopkins Medicine zegt dat dit kan zijn:
- Ontwikkelingsstadia. Alle kinderen doorlopen emotionele fasen vanaf het moment dat ze volwassen worden. Het succesvol oplossen van die fasen helpt het kind te groeien en zich emotioneel te ontwikkelen. Kinderen die echter niet leren onafhankelijk te zijn van een ouder, lopen mogelijk een hoger risico op het ontwikkelen van ODD. Deze hechtingsproblemen kunnen al in de peuterjaren beginnen.
- Geleerde gedragingen. Kinderen die worden omringd door een giftige of negatieve omgeving, kunnen dit in hun eigen gedrag opnemen. Ouders die buitensporig streng of negatief zijn, kunnen slecht gedrag versterken dat hen aandacht trekt. Als zodanig kan ODD ontstaan uit het verlangen van een kind naar 'aandacht'.
Verschillende andere factoren kunnen verband houden met ODD. Waaronder:
- een toegeeflijke opvoedingsstijl die geen duidelijke grenzen heeft voor passend gedrag
- persoonlijkheidskenmerken, zoals een sterke wil
- stress of onrust in het gezinsleven
Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van ODD?
Risicofactoren voor ODD zijn onder meer:
- Familie onenigheid. Kinderen absorberen veel van wat er om hen heen gebeurt. Als ze worden omringd door disfunctioneren en conflicten, kan hun gedrag eronder lijden.
- Blootstelling aan geweld en middelenmisbruik. Kinderen die in een onveilige omgeving leven, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van ODD.
- Geslacht. Vóór de tienerjaren hebben jongens meer kans om ODD te ontwikkelen dan meisjes. Bij de adolescentie verdwijnt dit verschil.
- Familiegeschiedenis. Een voorgeschiedenis van psychische aandoeningen kan het risico van een kind op ODD vergroten.
- Andere condities. Kinderen met ODD kunnen ook andere gedragsstoornissen of ontwikkelingsstoornissen hebben. Ongeveer 40 procent van de kinderen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) heeft bijvoorbeeld ook ODD.
wanneer u naar de dokter van uw kind moet gaanAls u denkt dat uw kind een ODD heeft, kunnen deze symptomen erop wijzen dat u naar de dokter moet:
- uitdagend gedrag dat het dagelijkse leven voor uw gezin onmogelijk maakt
- gedrag dat school- of buitenschoolse activiteiten verstoort
- vaak disciplinekwesties de schuld geven aan anderen
- onvermogen om gedragsverwachtingen af te dwingen zonder woedeaanvallen of instortingen
Hoe wordt de diagnose ODD bij kinderen gesteld?
De recente Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) erkent ODD. Zorgverleners kunnen de criteria in de DSM-5 gebruiken om te bepalen of een kind een ODD heeft.
Deze criteria zijn onder meer:
- een patroon van boze of prikkelbare stemmingen
- argumentatief of uitdagend gedrag
- wraakzuchtigheid of hatelijke reacties
Dit gedrag moet minimaal 6 maanden duren. Er moet ook ten minste één persoon bij betrokken zijn die geen broer of zus is. Artsen houden bij het stellen van een diagnose rekening met de leeftijd van een kind, de intensiteit van de symptomen en hoe vaak ze voorkomen.
De kinderarts van een kind kan er de voorkeur aan geven om uw kind door te verwijzen naar een kinderpsychiater of deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid die ODD kan diagnosticeren en een goed behandelplan kan ontwikkelen.
hoe u hulp voor uw kind kunt vindenAls u denkt dat uw kind een ODD heeft, kunnen deze bronnen helpen:
- De kinderarts van uw kind. Zij kunnen u doorverwijzen naar een kinderpsychiater of een andere deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid.
- De Psychologist Locator van de American Psychological Association. Deze tool kan zoeken op staat, zelfs postcode, om een provider bij jou in de buurt te vinden.
- Uw plaatselijke ziekenhuis. Patiëntenbehartigings- of outreach-kantoren helpen vaak individuen in contact te brengen met organisaties of artsen die hen kunnen helpen met een nieuwe diagnose.
- De school van je kind. Het adviesbureau kan u ook in contact brengen met lokale diensten om uw kind te helpen diagnosticeren of behandelen.
Wat is de behandeling voor ODD?
Vroegtijdige behandeling van ODD is absoluut noodzakelijk. Kinderen die onbehandeld blijven, kunnen slechtere symptomen en toekomstige gedragsproblemen krijgen, waaronder een gedragsstoornis.
Deze gedragsstoornissen kunnen en zullen uiteindelijk veel aspecten van het leven van uw kind verstoren, van het afmaken van de middelbare school tot het hebben van een baan.
behandelingsopties voor ODDBehandelingen voor ODD bij kinderen zijn onder meer:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT). Dit type therapie leert kinderen om problemen beter op te lossen, te communiceren en impulsen of emoties te beheersen.
- Gezinstherapie. Deze strategie biedt gezinnen, inclusief broers en zussen en ouders, de kans om samen aan hun communicatieve vaardigheden en interacties te werken.
- Peer-groepstherapie. Dit type therapie helpt kinderen sociale vaardigheden te leren met mensen van hun eigen leeftijd.
- Ouder-kind interactietherapie. Deze benadering helpt ouders en het kind met ODD om hun band en relatie te herstellen en eraan te werken om deze te versterken door middel van open en verbeterde communicatie.
- Geneesmiddel. Geneesmiddelen op recept worden zelden alleen voor ODD gebruikt. Medicijnen kunnen echter worden gebruikt om een gelijktijdige aandoening te behandelen, zoals ADHD of angststoornis.
De behandeling is echter niet een standaard recept. De meeste behandeling voor ODD is gericht op therapie. Het kan zijn dat u en uw kind verschillende soorten therapie moeten proberen totdat u allemaal degene vindt die het beste werkt.
Wat zijn de vooruitzichten voor kinderen met ODD?
Sommige kinderen met ODD zullen de aandoening uiteindelijk ontgroeien. Symptomen kunnen verdwijnen naarmate ze ouder worden.
Maar liefst 30 procent van de kinderen met ODD ontwikkelt uiteindelijk een gedragsstoornis. Ongeveer 10 procent van de kinderen met ODD kan uiteindelijk een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelen, zoals een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Daarom is het belangrijk dat u vroeg hulp zoekt als u denkt dat uw kind tekenen van ODD vertoont. Met een vroege behandeling kunnen ernstige symptomen of langdurige effecten worden voorkomen.
In tienerjaren kan ODD leiden tot problemen met autoriteit, frequente relatieconflicten en problemen met het vergeven van mensen. Bovendien hebben tieners en met ODD een verhoogd risico op depressie en middelenmisbruik.
De afhaalmaaltijd
Oppositioneel opstandige stoornis is een gedragsstoornis die het vaakst wordt gediagnosticeerd bij kinderen en tieners. Bij kinderen kunnen symptomen van ODD zijn: vijandigheid jegens leeftijdsgenoten, argumentatief of confronterend gedrag jegens volwassenen en frequente emotionele uitbarstingen of driftbuien.
Indien onbehandeld, kan ODD erger worden. Ernstige symptomen kunnen het vermogen van uw kind om deel te nemen aan school- of buitenschoolse activiteiten verstoren. In hun tienerjaren kan het leiden tot een gedragsstoornis en antisociaal gedrag.
Daarom is een vroege behandeling zo belangrijk. Therapie kan uw kind helpen beter te leren reageren op hun emoties en de communicatie met u, hun leraren, hun broers en zussen en andere gezagsdragers beter vorm te geven.
.jpg)
