Emetofobie is een specifieke fobie die gepaard gaat met een extreme angst om te braken, braken te zien, andere mensen te zien braken of zich ziek te voelen.
Over het algemeen houden de meeste mensen niet van braken. Maar deze afkeer is meestal binnen een bepaald moment in de tijd vervat. Mensen met emetofobie daarentegen, besteden veel tijd aan het piekeren over braken, zelfs als zij of de mensen om hen heen zich niet ziek voelen. Alleen al de gedachte dat iemand zou kunnen overgeven, is soms genoeg om hevig leed te veroorzaken.
Dit voortdurende leed kan een grote impact hebben op uw dagelijks leven. U kunt bijvoorbeeld bang zijn voor eten uit angst dat u door iets moet overgeven. Of rij niet, want er bestaat een kans dat u wagenziek wordt. Misschien blijf je weg van openbare toiletten uit angst dat iemand in een kraam zou kunnen overgeven.
Hoewel de angst veroorzaakt door emetofobie overweldigend kan aanvoelen, is de aandoening meestal te behandelen met de hulp van een therapeut.
Wat zijn de symptomen?
Emeteofobie hebben betekent dat u waarschijnlijk aanzienlijke inspanningen levert om te voorkomen dat u in situaties terechtkomt waarin u of iemand anders zou kunnen overgeven. Misschien merk je dat je je dagen opbouwt rond het vermijden van deze scenario's.
Andere gedragingen die op emetofobie kunnen wijzen, zijn onder meer:
- het elimineren van voedsel dat u associeert met braken
- langzaam eten, heel weinig eten of alleen thuis eten
- eten vaak ruiken of controleren om er zeker van te zijn dat het niet bedorven is
- het niet aanraken van oppervlakken die ziektekiemen kunnen bevatten die tot ziekte kunnen leiden, zoals deurknoppen, toiletbrillen of spoelbeurten, leuningen of openbare computers
- handen, borden, voedsel, en voedselbereidingshulpmiddelen overmatig wassen
- het vermijden van het drinken van alcohol of het nemen van medicijnen die misselijkheid kunnen veroorzaken
- het vermijden van reizen, school, feesten, openbaar vervoer of een drukke openbare ruimte
- moeite hebben met ademhalen, beklemming op de borst of een versnelde hartslag bij de gedachte aan braken
Deze gedragingen gaan gepaard met psychische symptomen, zoals:
- extreme angst om iemand te zien braken
- extreme angst om te moeten overgeven maar geen badkamer te kunnen vinden
- extreme angst om niet te kunnen stoppen met overgeven
- paniek bij de gedachte een druk gebied niet te kunnen verlaten als iemand moet braken
- angst en angst wanneer u zich misselijk voelt of denkt aan braken
- aanhoudende, irrationele gedachten die een actie koppelen aan een ervaring uit het verleden met braaksel (bijvoorbeeld het vermijden van geruite kleding na overgeven in het openbaar terwijl je een geruit hemd draagt)
Houd er rekening mee dat mensen fobieën, waaronder emetofobie, vaak op verschillende manieren ervaren. U kunt zich bijvoorbeeld meer zorgen maken over zelf braken, terwijl anderen zich misschien meer zorgen maken over het zien van anderen overgeven.
Bovendien zijn mensen met specifieke fobieën zich er meestal van bewust dat hun reactie op het object van hun fobie niet typisch is. U kunt er bijvoorbeeld alles aan doen om te voorkomen dat u voedsel eet dat door iemand anders is gekookt, maar u weet dat dit niet is hoe de meeste mensen leven.
Deze kennis is over het algemeen niet nuttig en maakt de ervaring vaak alleen maar erger. Het kan ook leiden tot schaamtegevoelens, waardoor u uw symptomen goed voor anderen bewaakt.
Wat veroorzaakt het?
Specifieke fobieën ontstaan vaak na een incident met het gevreesde ding.
In de context van emetofobie kan dit betrekking hebben op:
- extreem ziek worden in het openbaar
- een ernstig geval van voedselvergiftiging hebben
- iemand anders zien overgeven
- iemand over je laten braken
- een paniekaanval krijgen tijdens een braakincident
Emetofobie kan zich ook ontwikkelen zonder duidelijke oorzaak, waardoor experts denken dat genetica en uw omgeving een rol kunnen spelen. Als u bijvoorbeeld een familiegeschiedenis van specifieke fobieën of andere angststoornissen heeft, kan uw risico toenemen.
Het begint ook vaak in de kindertijd, en sommige volwassenen die al decennia met emetofobie leven, herinneren zich de eerste uitlokkende gebeurtenis misschien niet meer.
Als u geen enkele ervaring kunt vinden die tot uw emetofobie heeft geleid, hoeft u zich geen zorgen te maken. Behandeling kan nog steeds helpen, zelfs als u niet weet waardoor de fobie oorspronkelijk werd veroorzaakt.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Extreme angst of ongerustheid rond een bepaald object of bepaalde situatie wordt meestal gediagnosticeerd als een fobie wanneer het leed begint te veroorzaken dat een negatieve invloed heeft op uw leven thuis, op school of op het werk.
Andere criteria voor een diagnose van emetofobie zijn onder meer:
- een significante angst- en angstreactie die optreedt onmiddellijk na het zien van of denken aan braaksel
- actief vermijden van situaties waarin braak kan voorkomen
- symptomen die minstens zes maanden aanhouden
Enkele van de belangrijkste symptomen van emetofobie zijn obsessief-compulsief gedrag, dus emetofobie kan zich eerst voordoen als obsessief-compulsieve stoornis.
Emetofobie kan ook lijken op agorafobie. De angst om te braken of om andere mensen te zien braken kan zo sterk worden dat het tot paniek leidt, waardoor het moeilijk of zelfs onmogelijk wordt om uw huis te verlaten. Maar als je enige reden om openbare plaatsen te vermijden angst voor braken is, krijg je waarschijnlijk de diagnose emetofobie, niet agorafobie.
Hoe wordt het behandeld?
Fobieën hebben niet altijd behandeling nodig. In sommige gevallen vinden mensen manieren om om hen heen te werken. Maar sommige gevreesde objecten of situaties, zoals liften of zwemmen, zijn gemakkelijker te vermijden dan andere.
Over het algemeen is het een goed idee om hulp te zoeken als uw fobie uw kwaliteit van leven beïnvloedt of als u merkt dat u zich afvraagt hoe het anders zou zijn als u geen fobie had.
De meeste mensen vinden dat blootstellingstherapie en in sommige gevallen medicatie verlichting bieden.
Exposure-therapie
Blootstellingstherapie wordt beschouwd als een van de meest effectieve behandelingen voor specifieke fobieën. Bij dit soort therapie werk je samen met een therapeut om jezelf langzaam bloot te stellen aan datgene waar je bang voor bent.
Voor de behandeling van emetofobie kan dit inhouden dat u nieuw voedsel in een restaurant eet of draait totdat u zich enigszins misselijk begint te voelen. Terwijl je deze dingen probeert, krijg je ook technieken aangereikt om je te helpen omgaan met gevoelens van angst en angst tijdens de blootstelling.
Als dit overweldigend klinkt, overweeg dan om systematische desensibilisatie te onderzoeken. Dit is een soort belichtingstherapie waarbij uw angsten worden aangepakt in de loop van meerdere belichtingen die geleidelijk intenser worden.
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
CGT is een soort therapie die u helpt te leren hoe u negatieve gedachten die leed veroorzaken, kunt identificeren en uitdagen.
CGT voor specifieke fobieën houdt ook blootstelling aan uw fobie in. Terwijl je geleidelijk aan wordt blootgesteld, ga je met je therapeut samenwerken om de angst en het leed die je ervaart als je aan braken denkt, aan te pakken en manieren te leren om er zelf mee om te gaan.
Resultaten van een onderzoek uit 2016 waarbij 24 mensen met emetofobie werden onderzocht, suggereren dat CGT voordelen heeft als behandeling. Deze gerandomiseerde gecontroleerde studie was de eerste in zijn soort, dus meer onderzoek kan deze bevinding ondersteunen.
hoe je een therapeut kunt vindenHet vinden van een therapeut kan ontmoedigend zijn, maar dat hoeft niet zo te zijn. Begin met jezelf een paar basisvragen te stellen:
- Welke problemen wil je aanpakken? Deze kunnen specifiek of vaag zijn.
- Zijn er specifieke eigenschappen die je leuk zou vinden bij een therapeut? Voel je je bijvoorbeeld meer op je gemak met iemand die hetzelfde geslacht heeft?
- Hoeveel kunt u zich realistisch gezien veroorloven om per sessie uit te geven? Wilt u iemand die aflopende prijzen of betalingsplannen aanbiedt?
- Waar past de therapie in uw schema? Heeft u een therapeut nodig die u op een bepaalde dag van de week kan zien? Of iemand die nachtelijke sessies heeft?
Maak vervolgens een lijst met therapeuten bij u in de buurt. Als je in de VS woont, ga dan naar de therapeutzoeker van de American Psychological Association.
Bezorgd over de kosten? Onze gids voor betaalbare therapie kan helpen.
Medicatie
Hoewel medicatie specifieke fobieën niet specifiek kan behandelen of een fobie kan laten verdwijnen, kunnen bepaalde medicijnen de symptomen van angst of paniek helpen verminderen.
Bètablokkers kunnen een verhoogde bloeddruk en hartslag en andere symptomen van fysieke angst als gevolg van adrenaline helpen voorkomen. Deze worden over het algemeen genomen voordat u in situaties terechtkomt die uw fobie kunnen veroorzaken.
Benzodiazepinen zijn kalmerende middelen die u kunnen helpen zich minder angstig te voelen, maar ze kunnen verslavend zijn en worden niet aanbevolen voor langdurig gebruik.
Een medicijn genaamd d-Cycloserine (DCZ) kan baat hebben bij gebruik tijdens blootstellingstherapie. Uit een literatuuronderzoek uit 2017 van 22 onderzoeken naar mensen met angst, OCS of posttraumatische stressstoornis (PTSD) bleek dat DCZ de effecten van exposure-therapie leek te vergroten.
Blootstellingstherapie is over het algemeen echter zeer effectief voor de behandeling van fobieën, dus het is mogelijk dat het niet nodig is de therapie met een medicijn aan te vullen.
Wat zijn de vooruitzichten?
Emetofobie kan een grote impact hebben op uw dagelijkse bezigheden, maar behandeling kan u helpen de controle terug te krijgen. Het kan enige tijd duren om de juiste therapeut en behandelmethode voor uw behoeften te vinden, maar de beloning is meestal een rijker, meer bevredigend leven.
