We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
Midlife-malaise komt vaak voor, maar houd moed: geluk heeft de neiging om te herstellen naarmate we ouder worden, en er zijn manieren om in de tussentijd het hoofd te bieden.
Ik ben in de vijftig - een beetje ouder dan middelbare leeftijd, maar niet bepaald op hoge leeftijd. Mijn kinderen zijn gegroeid, ik heb een goede carrière, mijn huwelijk is solide en ik ben nog steeds redelijk gezond. Dus de tevredenheid van het leven zou de mijne moeten zijn voor het plukken.
Maar dat is het niet. Ik ben niet gelukkiger dan de meeste mensen die ik ken, en in veel gevallen minder. Waarom zit ik in een dip als alles lijkt te gaan, nou ja?
Die vraag staat centraal in het nieuwe boek van Jonathan Rauch, De gelukscurveIn zijn boek betoogt Rauch dat een duik in geluk op middelbare leeftijd een normaal onderdeel is van de menselijke ontwikkeling en zelfs een noodzakelijke voorloper kan zijn van tevredenheid op latere leeftijd. Hij suggereert ook dat als we manieren kunnen vinden om daarin vast te houden tijdens deze turbulente overgang, ons geluk niet alleen zal herstellen, maar waarschijnlijk onze verwachtingen zal overtreffen.
De inzinking van de midlife
Hoewel het idee van de "midlifecrisis" al decennia bestaat - en meestal een onderwerp van minachting en bespotting - zegt Rauch dat "crisis" echt het verkeerde woord is voor wat er met velen van ons op middelbare leeftijd gebeurt. Als je kijkt naar grote patronen in wereldwijde geluksgegevens, en in longitudinale experimenten waarin individuen met zichzelf worden vergeleken, komt er een sterk patroon naar voren: geluk daalt geleidelijk doorheen het vroege volwassen leven tot het op het laagste punt is, midden 40 tot begin 50 ( hoewel "gelukkiger" landen eerder dips hebben).
Dit gebeurt ongeacht de levensomstandigheden, zoals of uw inkomen hoog is of niet, u thuis kinderen heeft, voor bejaarde ouders zorgt of een succesvolle carrière heeft. Dat wil niet zeggen dat deze dingen er niet toe doen voor geluk - ze doen het! Zoals Carol Graham en andere geluksonderzoekers hebben ontdekt, zijn een stabiel huwelijk, een goede gezondheid, genoeg geld en andere factoren allemaal goed voor geluk. Het is gewoon dat we op middelbare leeftijd een neiging tot malaise lijken te hebben, wat niet alleen door deze factoren kan worden verklaard.
"De gelukscurve zou niet in zoveel datasets en plaatsen verschijnen als hij doet, ook onder apen, als hij niet tot op zekere hoogte hardwired was", schrijft Rauch.
Hoewel de redenen voor deze dip in geluk onduidelijk zijn, doet Rauch dapper werk door onderzoek te doen om het te verklaren. In een longitudinaal onderzoek ontdekten onderzoekers bijvoorbeeld dat als je jongere Duitsers zou vragen hoe ze dachten dat hun leven vijf jaar later zou zijn, en het vervolgens zou vergelijken met hoe ze werkelijk vijf jaar later voelden, waren hun voorspellingen veel hoger dan de werkelijkheid. Met andere woorden, ze waren over het algemeen overdreven optimistisch, en deze mismatch leek hun afnemende geluksniveaus te weerspiegelen.
Dat is logisch: als niet aan de verwachtingen wordt voldaan, zullen we teleurstelling voelen. En, stelt Rauch, als we geen duidelijke externe markeringen in ons leven hebben om onze teleurstelling te verklaren, kan dat leiden tot negatieve feedbackloops, waar we ons slecht voelen. en voel me schuldig als je je slecht voelt.
“Het feedback-effect kan en komt vaak voor bij mensen die geen enkele ernstige crisis of shock meemaken, maar bij mensen die het juist goed doen, 'zegt Rauch. "Soms zullen de mensen die, relatief gezien, het minst worden beïnvloed door objectieve omstandigheden, het meest vastzitten in [negatieve] feedbackloops."
De ouderdomsboost
Interessant is dat dit patroon na de middelbare leeftijd volledig omkeert, zodat oudere mensen over het algemeen veel gelukkiger zijn dan ze vijf jaar eerder zouden hebben voorspeld. Dit suggereert dat als we kunnen volhouden, de dingen vanzelf beter kunnen worden, omdat we in plaats daarvan aangenaam verrast worden door onze geluksniveaus.
"Positieve feedback vervangt negatieve omdat teleurstellingen aangename verrassingen worden en toenemende tevredenheid en dankbaarheid elkaar versterken", zegt Rauch.
In feite zijn er veel potentiële positieve kanten van veroudering, die Rauch in het boek vertelt. Hier zijn enkele van de voordelen van uit onze malaise op middelbare leeftijd komen.
Stress heeft de neiging af te nemen.
Het lijkt intuïtief - we hebben tenslotte waarschijnlijk minder stressfactoren op het werk of in het gezin naarmate we ouder worden en onze carrières stabiliseren of onze kinderen het huis verlaten. Maar in feite hebben onderzoekers ontdekt dat zelfs als we andere dingen constant houden, stress nog steeds de neiging heeft af te nemen naarmate we ouder worden, en deze neerwaartse curve in stress lijkt verband te houden met ons toegenomen geluk.
Emotionele regulatie verbetert.
Oudere volwassenen hebben niet alleen de neiging om minder intense emoties te ervaren dan jongere volwassenen, ze lijken ook over het algemeen beter met emoties om te gaan. Na het beluisteren van opgenomen opnames van mensen die kleinerende opmerkingen over hen maakten, reageerden oudere volwassenen met minder negatieve feedback op de critici en meer afstandelijkheid rond de situatie, wat duidt op meer emotionele regulering.
Ouderen hebben minder spijt.
Stephanie Brassen en haar collega's ontdekten dat wanneer mensen de verkeerde keuze maakten en al hun winst in een spel verloren, oudere deelnemers minder spijt hadden dan jongere volwassenen - een bevinding die ook tot uiting kwam in hun verschillende hersenactiviteitspatronen.
Ouderen zijn minder vatbaar voor depressie.
Volgens onderzoek komt depressie minder vaak voor naarmate we ouder worden. Dit kan zijn omdat oudere volwassenen een grotere voorkeur voor optimisme lijken te hebben - het gevoel dat de dingen zullen lukken - en meer positiviteit - een focus op het positieve in plaats van op het negatieve in het leven - dan jongere mensen.
Hoe midlife te overleven
Het is goed om te weten dat het beter wordt naarmate u ouder wordt. Maar dat betekent niet dat we niets kunnen doen om onszelf te helpen omgaan met malaise op middelbare leeftijd. Gelukkig heeft Rauch een aantal ideeën om deze tijd met meer perspectief door te komen.
Normaliseer het.
Alleen al het besef dat het een bijna universeel fenomeen is, kan ons helpen om onszelf niet langer de schuld te geven van onze gevoelens en te leren ze meer te accepteren. Het betekent niet dat je niet nog steeds teleurgesteld zult worden, maar je zou in ieder geval kunnen stoppen jezelf uit te schelden over hoe je je voelt, wat anders alleen maar dient om de zaken erger te maken.
Onderbreek je interne criticus.
We zijn in wezen bedraad om meer te willen en optimistisch te zijn over onze toekomst - tenminste als we jong zijn - omdat het in ons evolutionaire voordeel is. Maar als de teleurstelling intreedt, kunnen we merken dat we onze prestaties vergelijken met die van anderen en besluiten dat we tekortschieten. Dit is een recept voor extra lijden.
Om dat tegen te gaan, stelt Rauch voor om onze interne criticus te onderbreken met behulp van cognitieve gedragstherapie-benaderingen om een situatie opnieuw te kaderen of om onophoudelijk herkauwen te stoppen. Een korte tussenwerpsel van een of andere interne mantra of herinnering - zoals 'Ik hoef niet beter te zijn dan iemand anders' of het kortere 'Stop met vergelijken' - kan je helpen jezelf te betrappen en te voorkomen dat je geest uit de hand loopt.
Blijf aanwezig.
Ik weet dat het tegenwoordig alomtegenwoordig is, maar mindfulness - of andere hedendaagse disciplines, zoals tai chi, yoga of zelfs gewoon lichaamsbeweging - kan je helpen de knop voor zelfbeoordeling uit te schakelen, je minder angstig te voelen en meer positieve emoties te ervaren . In mijn eigen leven heb ik mindfulness-meditaties, stretchen en een wandeling buiten gebruikt om me meer aanwezig te laten zijn, en ze falen altijd om mijn humeur in de goede richting te sturen.
Deel uw pijn met anderen.
Veel mensen vinden het moeilijk om contact te maken met anderen als ze ontevreden zijn op middelbare leeftijd. Ze zijn bang dat het impliceert dat er iets mis met hen is, dat ze op de een of andere manier een tekort hebben of dat ze het respect van anderen zullen verliezen.
Maar gevoelens delen met een goede vriend, die met mededogen kan luisteren en je ook kan steunen tijdens de ervaring, kan ervoor zorgen dat je je minder alleen voelt. “In isolatie gisten teleurstellingen en ontevredenheid, wat bijdraagt aan de schaamte, wat de drang naar isolatie voedt. Die cyclus doorbreken is baan één ”, schrijft Rauch.
Een goede vriend kan ook helpen voorkomen dat je iets overhaast doet, zoals je baas vertellen of je partner bedriegen - iets dat misschien lijken alsof het je van je malaise zal verlossen, maar waarschijnlijk een averechts effect zal hebben.
Zet kleine stapjes; spring niet.
Dit is misschien het moeilijkste om te doen, maar het is zo belangrijk. Als je de midlife voelt inzakken, probeer dan niet om de boel radicaal door elkaar te schudden door je levenswerk of je gezin weg te gooien en opnieuw te beginnen op een tropisch eiland. Overweeg in plaats daarvan kleinere wijzigingen aan te brengen die zijn afgestemd op uw opgebouwde vaardigheden, ervaring en connecties.
Rauch wijst op het werk van Jonathan Haidt, die heeft ontdekt dat vooruitgang boeken in de richting van onze doelen - in plaats van onze doelen te bereiken - en een doelgericht leven leiden tot blijvend geluk. Dus, in plaats van te gaan voor een volledige reorganisatie van je leven, kun je overwegen om incrementele veranderingen aan te brengen die een kleinere boost van positiviteit zullen opleveren. Misschien kunt u op het werk een zijwaartse beweging overwegen, uw huwelijk nieuwe energie geven door samen nieuwe dingen te proberen of een nieuwe hobby aan te gaan. Op die manier, als je gelukscurve omhoog gaat - wat waarschijnlijk het geval zal zijn - zul je niet achterblijven met een verbrijzeld leven. Dat brengt ons bij zijn laatste suggestie ...
Wacht.
Dit lijkt een vreemd advies; maar omdat malaise op middelbare leeftijd een ontwikkelingsprobleem is, is het misschien het beste om de geluksdip af te wachten en te accepteren dat deze waarschijnlijk zal veranderen. Zolang je niet in een depressie wegzinkt, is stabiel blijven misschien wel de beste strategie.
Dat betekent niet dat u ernstige problemen in uw leven moet negeren; het betekent gewoon dat als je emoties niet in verhouding lijken te staan met wat er aan de hand is, je opletten en geduld met jezelf hebt. Dit zou natuurlijk waarschijnlijk een stuk gemakkelijker zijn als mensen je gevoelens niet afdoen als een soort narcistische crisis. Rauch roept ons allemaal op om te stoppen met het kleineren van mensen die door midlifeproblemen gaan en om meer medeleven te tonen.
Bovendien suggereert zijn boek dat stereotypering van veroudering als een tijd van verval verkeerd is. Hij wijst op organisaties - zoals Encore.org - die werken aan het veranderen van negatieve boodschappen over ouder worden en oudere mensen helpen zich gesteund te voelen in plaats van gedwarsboomd in hun pogingen om vitaal te blijven, bijdragende leden van de samenleving.
Persoonlijk vond ik zijn boek behoorlijk opbeurend en leerzaam. Het heeft me zeker geholpen om meer vergevingsgezind te zijn voor mezelf omdat ik me midlife malaise voelde ... en ik kijk er meer naar uit om er doorheen te komen. Misschien helpt het andere lezers van middelbare leeftijd zich te realiseren dat, alleen omdat je ontevreden bent, dit niet betekent dat het leven aan je voorbijgaat. In plaats daarvan is het waarschijnlijk net klaar om te bloeien.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen in Greater Good, het online tijdschrift van het Greater Good Science Center aan de UC Berkeley.
