Erik Erikson is een naam die je misschien steeds weer tegenkomt in de ouderschapstijdschriften die je doorbladert. Erikson was een ontwikkelingspsycholoog die gespecialiseerd was in kinderpsychoanalyse en vooral bekend stond om zijn theorie van psychosociale ontwikkeling.
Psychosociale ontwikkeling is slechts een mooie uitdrukking die verwijst naar hoe iemands individuele behoeften (psycho) aansluiten bij de behoeften of eisen van de samenleving (sociaal).
Volgens Erikson doorloopt een persoon acht ontwikkelingsstadia die op elkaar voortbouwen. In elke fase worden we geconfronteerd met een crisis. Door de crisis op te lossen, ontwikkelen we psychologische sterke punten of karaktereigenschappen die ons helpen zelfverzekerde en gezonde mensen te worden.
Eriksons theorie van psychosociale ontwikkeling geeft ons een manier om de ontwikkeling van een persoon gedurende zijn hele leven te bekijken. Maar zoals alle theorieën heeft het zijn beperkingen: Erikson beschrijft niet de exacte manier waarop conflicten worden opgelost. Hij beschrijft ook niet hoe je van de ene fase naar de andere gaat.
Hoe dan ook, als je de onderstaande fasen doorleest, kan het zijn dat je instemmend knikt als je jezelf herkent - of je kind.
Fase 1: Vertrouwen versus wantrouwen
Geboorte tot 12-18 maanden oud
De eerste fase van Eriksons theorie begint bij de geboorte en duurt tot je baby zijn eerste verjaardag nadert en iets daarna.
Je hebt waarschijnlijk gemerkt dat je kleintje voor alles volledig van jou afhankelijk is: eten, warmte, comfort. Wees er voor je baby door hem niet alleen fysieke zorg te geven, maar ook veel liefde - je hoeft de knuffels niet in te houden.
Door in deze basisbehoeften te voorzien, leer je ze dat ze op jou kunnen rekenen. Dit bouwt in hen de psychologische kracht van vertrouwen op. Uw baby voelt zich veilig en veilig en is klaar om de wereld te ervaren.
Wat gebeurt er als je uitglijdt? Misschien schreeuw je af en toe. Of je wilt niet nog een verhaaltje voor het slapengaan lezen. Maak je geen zorgen: Erikson erkent dat we maar een mens zijn.
Geen enkel kind groeit op in een perfecte wereld. Incidentele turbulentie geeft uw kind een vleugje behoedzaamheid. Hiermee zullen ze, wanneer ze klaar zijn om de wereld te ervaren, op obstakels letten.
Maar wat gebeurt er als ouders consequent onvoorspelbaar en onbetrouwbaar zijn? Kinderen wier behoeften niet worden vervuld, zullen met angst, angst en wantrouwen naar de wereld kijken.
Fase 2: Autonomie versus schaamte en twijfel
18 maanden tot 3 jaar oud
Je weet dat je deze mijlpaal hebt bereikt wanneer je peuter zijn onafhankelijkheid begint op te eisen. Ze beseffen dat ze sommige dingen zelf kunnen doen - en dat doen ze ook aandringen op die dingen.
Tip van een pro: in plaats van je zorgen te maken als de kinderopvang je bekwaamheid tot ouderschap in twijfel trekt, omdat je peuter zijn schoenen aan de verkeerde voeten draagt - nadat hij ze zelf heeft aangetrokken - wees verstandig en laat ze zo naar buiten gaan.
In dit stadium heeft uw peuter voedselvoorkeuren. Laat ze dus hun eigen snacks kiezen. Of laat ze kiezen welk shirt ze willen dragen. (Overlevingstip: geef ze twee overhemden om uit te kiezen.) Natuurlijk zullen er momenten zijn dat hun kleding niet bij elkaar past. Grijns en verdraag het, want door ze de ruimte te geven om te kiezen, helpt het hen om hun zelfrespect op te bouwen.
Hier is nog een biggie: je peuter is klaar voor zindelijkheidstraining. Door hun lichaamsfuncties te leren beheersen, krijgen ze een gevoel van onafhankelijkheid of autonomie.
Kinderen die met vlag en wimpel door deze fase komen, zullen in zichzelf geloven en zich veilig voelen in hun kunnen. Kinderen die niet de kans krijgen om voor zichzelf op te komen (binnen de door jou gestelde grenzen), zullen volgens Erikson worstelen met gevoelens van ontoereikendheid en twijfel aan zichzelf.
Fase 3: Initiatief versus schuldgevoel
3 tot 5 jaar oud
Dit zijn de voorschoolse jaren. Terwijl uw kind sociaal omgaat en met anderen speelt, leren ze dat ze het initiatief kunnen nemen en kunnen bepalen wat er gebeurt.
U kunt uw kind aanmoedigen om te plannen, doelen te bereiken en verantwoordelijkheid te nemen door ervoor te zorgen dat het voldoende mogelijkheden heeft om met anderen om te gaan. Laat ze de wereld verkennen binnen de door jou ingestelde limieten. Breng ze op bezoek bij oudere volwassenen en deel chocolaatjes uit. Stel speeldata voor hen in met hun leeftijdsgenoten.
En vergeet niet dat jij ook een speelkameraadje kunt zijn. Geef uw kind de kans om de show te leiden door hem de leraar, arts of verkoopmedewerker te laten zijn terwijl u de student, patiënt of klant speelt.
Dit is het moment waarop uw kind eindeloze vragen begint te stellen. Soms zal je miniatuurfilosoof zich afvragen waar honden naartoe gaan nadat ze zijn gestorven als je net bent gaan zitten om de show te bekijken die je hebt gemist omdat je ze naar een tweede speeldatum hebt gebracht. Adem in. Door deze vragen met oprechte interesse te beantwoorden, investeert u in het positieve zelfbeeld van uw kind.
Deze fase gaat over veel meer dan alleen de baas zijn. Door zowel sociaal als spelend met anderen om te gaan, ontwikkelt uw kind zelfvertrouwen en leert het te genieten van een gevoel van doelgerichtheid.
Als ouders hun kind echter controleren of niet steunen bij het nemen van beslissingen, kan het zijn dat het kind niet toegerust is om het initiatief te nemen, ambitie mist en met schuldgevoelens vervuld is. Overweldigende schuldgevoelens kunnen een kind verhinderen om met anderen om te gaan en hun creativiteit afschrikken.
Fase 4: Industrie versus minderwaardigheid
5 tot 12 jaar oud
Uw kind is op de basisschool terechtgekomen. Hier leren ze nieuwe vaardigheden. Het is ook waar hun invloedssfeer groter wordt.
Uw kind heeft veel leraren en leeftijdsgenoten. Ze kunnen zichzelf gaan vergelijken met anderen. Als ze besluiten dat ze het op school, op het sportveld, in de kunsten of op sociaal gebied goed doen, zal je kind gevoelens van trots en prestatie ontwikkelen. (Pas op: ze zullen hun gezin ook vergelijken met andere gezinnen.)
Als je merkt dat je kind op een bepaald gebied worstelt, zoek dan naar een ander gebied waar het kan schitteren. Help uw kind om zijn sterke punten te ontwikkelen in gebieden waar hij een natuurlijke flair heeft.
Het zijn misschien geen wiskundigen, maar misschien kunnen ze wel tekenen of zingen. Zijn ze van nature geduldig met jongere kinderen? Laat ze helpen om voor hun broers en zussen te zorgen.
Als uw kind daarin slaagt, zal hij zich ijverig voelen en geloven dat hij doelen kan stellen - en deze kan bereiken. Als kinderen echter thuis herhaaldelijk negatieve ervaringen hebben of het gevoel hebben dat de samenleving te veeleisend is, kunnen ze gevoelens van minderwaardigheid ontwikkelen.
Fase 5: identiteit versus verwarring
12 tot 18 jaar oud
Adolescentie. Hier is uw kans om de diepe ademhalingsvaardigheden die u ontwikkelde toen uw kind een peuter was, te vernieuwen.
In deze psychosociale ontwikkelingsfase staat uw kind voor de uitdaging om een gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen. Ze vormen hun identiteit door hun overtuigingen, doelen en waarden te onderzoeken.
De vragen waarmee ze worden geconfronteerd, zijn niet eenvoudig te beantwoorden: "Wie ben ik?", "Waar wil ik werken?", "Hoe pas ik in de samenleving?" Werp in al deze verwarring de vraag "Wat gebeurt er met mijn lichaam?" en je zult je waarschijnlijk de onrust herinneren die je tijdens de adolescentie voelde. Op hun reis naar zichzelf zullen de meeste adolescenten verschillende rollen en ideeën verkennen.
Hoe kunt u uw adolescent helpen dit psychosociale conflict met succes op te lossen?
Hoewel Erikson niet duidelijk is, weet u dat de aanmoediging en bekrachtiging die u uw kind geeft, essentieel zijn voor het vormgeven van hun persoonlijke identiteit. Bovendien vormen de ervaringen en sociale interacties van uw kind hun gedrag en idealen.
Adolescenten die deze crisis met succes doorstaan, zullen wegkomen met een sterk identiteitsgevoel. Ze kunnen deze waarden hooghouden ondanks de uitdagingen waarmee ze in de toekomst te maken zullen krijgen.
Maar als adolescenten niet naar hun identiteit zoeken, ontwikkelen ze misschien geen sterk zelfgevoel en hebben ze geen duidelijk beeld van hun toekomst. Dezelfde verwarring kan de overhand hebben als u, als hun ouder, probeert hen onder druk te zetten om zich aan uw eigen waarden en overtuigingen te conformeren.
Fase 6: intimiteit versus isolatie
18 tot 40 jaar oud
Dit is waar je waarschijnlijk begint te knikken terwijl je jezelf herkent. Weet je nog dat we zeiden dat elke fase voortbouwt op de volgende? Mensen met een sterk identiteitsgevoel zijn nu klaar om hun leven met anderen te delen.
Dit is het moment om te investeren in toewijding aan anderen. De psychosociale uitdaging is nu - volgens Erikson - om langdurige liefdesrelaties op te bouwen die veilig aanvoelen.
Wanneer mensen deze fase met succes voltooien, komen ze weg met veilige relaties vol toewijding en liefde.
Mensen die er niet in zijn geslaagd om de vorige fase met succes af te ronden en geen sterk identiteitsgevoel hebben, zijn volgens deze theorie over het algemeen niet in staat om toegewijde relaties op te bouwen.
Bij gebrek aan de veiligheid en warmte van een liefdevolle relatie, zullen ze eerder eenzaamheid en depressie ervaren.
Gerelateerd: Hoe verbintenisproblemen te herkennen en te overwinnen
Fase 7: generativiteit versus stagnatie
40 tot 65 jaar oud
Deze zevende fase wordt gekenmerkt door de behoefte om aan anderen te geven. Op het thuisfront betekent dit het opvoeden van uw kinderen. Het kan ook betekenen dat u bijdraagt aan goede doelen en evenementen die de samenleving verbeteren.
Op het werkfront streven mensen ernaar om het goed te doen en productief te zijn. Maak je geen zorgen als je geen tijd kunt vinden om alles in te passen - je moet misschien een tijdje wachten tot de kleine mensen in je huis niet meer zo veeleisend zijn.
Mensen die deze fase met succes voltooien, hebben de voldoening te weten dat u nodig bent. Ze hebben het gevoel dat ze een bijdrage leveren aan hun gezin, gemeenschap en werkplek.
Zonder de positieve feedback op deze gebieden kunnen mensen echter stagnatie ervaren. Gefrustreerd dat ze niet in staat zijn om een gezin te stichten, te slagen op het werk of een bijdrage te leveren aan de samenleving, kunnen ze zich niet verbonden voelen. Ze voelen zich misschien niet gemotiveerd om te investeren in persoonlijke groei of productiviteit.
Gerelateerd: uw productiviteit is niet bepalend voor uw waarde
Fase 8: Integriteit versus wanhoop
Meer dan 65 jaar oud
Dit is de fase van reflectie. Tijdens de late volwassenheid, wanneer het tempo van het leven langzamer gaat, kijken mensen terug op hun leven om te beoordelen wat ze hebben bereikt. Mensen die trots zijn op wat ze hebben gedaan, ervaren oprechte voldoening.
Mensen die de vorige fasen niet hebben voltooid, kunnen echter gevoelens van verlies en spijt hebben. Als ze hun leven als onproductief beschouwen, worden ze ontevreden en depressief.
Interessant is dat deze laatste fase, volgens Erikson, er een is van verandering. Mensen wisselen vaak gevoelens van voldoening en spijt af. Terugkijken op het leven om een gevoel van afsluiting te krijgen, kan helpen om de dood zonder angst onder ogen te zien.
Samenvatting van Eriksons stadia
De afhaalmaaltijd
Erikson geloofde dat zijn theorie eerder een hulpmiddel was om mee te denken dan een feitelijke analyse. Neem dus deze acht fasen als uitgangspunt om uw kind te helpen de psychosociale vaardigheden te ontwikkelen die het nodig heeft om een succesvol persoon te worden, maar beschouw ze niet als wet.
