We zijn er allemaal geweest: je hebt genoten van een rustige playdate met andere moeders, en dan wordt de rust plotseling afgebroken wanneer de ene peuter de andere raakt - met overvloedige kreten, kreten en gejank.
Hoewel kinderen, vooral peuters, elkaar vaak slaan tijdens het spelen, kan het stressvol worden voor ouders die proberen te achterhalen wat de beste manier is om met dit gedrag om te gaan.
Het kan ongemakkelijk aanvoelen om de ouder te zijn wiens kind anderen slaat op de speelplaats of in de kinderopvang, en je vraagt je misschien af welke interventies het beste werken om dit probleem op te lossen.
Aan de andere kant kan het zijn dat uw kind u of een broer of zus plotseling slaat en u lijdt in uw privésfeer, terwijl u zich afvraagt of u iets verkeerd heeft gedaan.
Wees gerust, u staat niet alleen in deze zorgen, en of uw kind u of anderen slaat, er zijn duidelijke stappen die u kunt nemen om het probleem op te lossen.
Waarom slaan peuters?
Ze testen grenzen
Zoals veel peutergedrag (appelmoes naar je werkblouse gooien, op hoge tonen schreeuwen tijdens het spitsuur), heeft slaan een gemeenschappelijk thema: de grenzen testen van wat acceptabel is.
Wat gebeurt er als ik dit doe? Erachter komen dat hun broer huilt als hij met een stok wordt geraakt of dat het slaan op een trommel niet hetzelfde is als het slaan van hun moeder, maakt allemaal deel uit van hun leerproces.
Ze hebben geen zelfbeheersing ontwikkeld
Als je te maken hebt met een peuter, zijn hun impulsbesturingen in principe niet aanwezig. Ze voelen zich gefrustreerd of gelukkig of verveeld, ze drukken dat uit door te slaan - zonder aarzeling.
Het goede nieuws is dat ze volgens onderzoek een positieve groei beginnen te vertonen op dit gebied tussen de 3 en 9 jaar (met een grotere ontwikkeling bij meisjes dan bij jongens in dit gebied). Het slechte nieuws is dat tussen 3 en 9 jaar oud een behoorlijk breed bereik is als je het momenteel moeilijk hebt.
Ze begrijpen niet dat het slecht is
Het is ook waar dat peuters soms geweld gebruiken zonder door anderen te worden geprovoceerd, wat het idee ondersteunt dat ze gewoon willen zien wat er zal gebeuren, en nog niet het morele kompas hebben of begrijpen dat ze anderen wel, maar niet zouden moeten kwetsen. .
Wetenschappers hebben dit fenomeen bestudeerd bij peuters van 11 tot 24 maanden en kwamen tot de conclusie dat de kinderen in de meeste gevallen helemaal niet in nood waren als ze anderen sloegen.
Ze weten niet hoe ze hun gevoelens moeten verwerken
Een andere reden waarom peuters hun toevlucht nemen tot slaan, zowel zichzelf als anderen, is omdat het hun manier is om met hun "grote" emoties om te gaan.
Ze voelen zich gefrustreerd, maar in tegenstelling tot een volwassene die de gevoelens van frustratie kalm kan uitleggen aan hun partner of vertrouwde vriend, hebben peuters vaak niet het taalvermogen of de zelfbeheersing om te stoppen, te onderzoeken hoe ze zich voelen en op een bepaalde manier te reageren. dat sociaal aanvaardbaar, gepast of nuttig is.
Peuters willen misschien iets, of zijn boos, of hebben het gevoel dat ze op de een of andere manier onrecht zijn aangedaan door hun vriend. Laten we eerlijk zijn, als iemand de enorme bloktoren die je al een half uur aan het bouwen was, omver gooide, wil je hem misschien ook raken.
Wat moet je doen als je peuter toeslaat?
Gelukkig is slaan niet alleen een "fase waar je mee te maken hebt" als ouder, en zijn er concrete stappen die je kunt nemen om peuters die slaan te voorkomen, onder controle te houden en om te leiden.
Hoewel elk van de volgende opties mogelijk niet voor elk kind werkt, kunt u als ouder beoordelen welke voor u werkt. En wees niet bang om met vallen en opstaan meerdere opties te verkennen om te zien welke het beste is voor uw kind.
Houd ze fysiek in bedwang
Je instinct kan zijn om je peuter fysiek tegen te houden wanneer ze anderen proberen te slaan. Als u denkt dat uw kind geen controle meer heeft, of dat fysieke veiligheid helpt om het te kalmeren, kan dit een optie voor u zijn.
Als uw peuter sterk is, kan dit fysiek moeilijk zijn, afhankelijk van uw eigen grootte, kracht en bekwaamheid. Het fysiek in bedwang houden van je peuter zou op geen enkele manier pijnlijk voor hem moeten zijn, maar eerder als een kalme en stevige knuffel die hem ervan weerhoudt zichzelf of anderen te slaan.
U kunt ook rustig met ze praten en ze laten weten dat u ze vasthoudt, want u kunt niet toestaan dat ze iemand pijn doen. Als het moment voorbij is, kun je ze omleiden naar ander gedrag.
Als uw peuter negatief reageert op in bedwang gehouden worden, kan het effectiever zijn om in plaats daarvan een van de volgende opties te overwegen.
Haal uw kind uit de situatie
We hebben het allemaal wel eens gehoord, misschien van onze eigen ouders: "Als je niet stopt, breng ik je naar de auto (of je kamer)." Is het effectief? Voor sommigen wel.
Het kalm verwijderen van een kind uit de situatie kan een van de beste oplossingen zijn voor een slagprobleem. Wees erop voorbereid dat je het misschien meer dan eens moet doen voordat een kind beseft dat er een duidelijk gevolg zal zijn, namelijk dat je een tijdje niet met anderen kunt spelen als ze toeslaan.
Waar u ze meeneemt, hangt af van waar u zich bevindt. De auto kan effectief zijn als u zich in het openbaar of bij iemand anders thuis bevindt. Als je in je eigen huis bent, kies dan een rustige, stille locatie uit de buurt van andere activiteiten om ze te helpen zich weer te concentreren.
Als je eenmaal weg bent van de situatie, wil je misschien bespreken, opnieuw evalueren en kalmeren. Hoeveel tijd u aan elk van deze zaken besteedt, hangt van veel factoren af, waaronder de leeftijd en het begripsvermogen van uw peuter en uw geduld op dit moment.
Het is oké, neem een pauze en probeer het opnieuw, en het is ook oké om te beslissen dat het tijd is om het een dag te maken.
Bespreek alternatieven
Het is misschien niet eens bij uw kind opgekomen dat er andere manieren zijn om met frustratie, jaloezie, woede en andere emoties om te gaan, tenzij u deze reacties expliciet hebt aangeleerd en gemodelleerd.
Als een vriend van hen een stuk speelgoed grijpt dat ze wilden, wat zijn andere mogelijke reacties die ze zouden kunnen hebben in plaats van te slaan? Zorg ervoor dat je gedrag modelleert, zoals je mening geven, weglopen of een volwassene vertellen over problemen.
Je peuter heeft je nodig om hen hun opties te leren, maar dit kost tijd om te leren en tijd om een ontwikkelingsfase te bereiken waarin dit effectief zal zijn.
Omleiden
Vooral bij jonge peuters kan het omleiden van hen naar een meer gepast gedrag hen helpen de neiging te vergeten om ergens tegenaan te slaan. Bij 1- tot 2-jarigen kunt u bijvoorbeeld de hand vasthouden die ze gebruikten om te slaan en ze zachtjes aanraken.
Als ze aanhouden, kan het werken om ze af te leiden van het negatieve gedrag met een andere activiteit. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat slaan niet meer aandacht krijgt dan niet slaan.
Als je elke keer dat ze slaan, plotseling bereid bent te spelen, kan dit onbedoeld het aantal slagen verhogen. Zorg ervoor dat je positieve bekrachtiging geeft als ze niet slaan.
Bied emotionele steun
Als slaan het resultaat lijkt te zijn van een slecht beheer van emoties, kunt u proberen meer opties voor emotionele expressie aan te leren, zoals wat verschillende gevoelswoorden betekenen, op een leeftijdsgeschikte manier.
Hoe je frustratie aan een 5-jarige uitlegt, kan heel anders zijn dan aan een 2-jarige, maar beiden kunnen een dialoog leren om uiting te geven aan boosheid, gefrustreerd, gestrest en andere gerelateerde emoties.
Anderen hebben letterlijk gewoon een knuffel en wat emotionele steun nodig voor de grote gevoelens die ze hebben.
Voorkom slaan voordat het begint
Observeer het gedrag van uw kind dat meestal gebeurt in de momenten voorafgaand aan het slaan. Wat zijn hun typische triggers waardoor ze zichzelf of anderen raken?
Sommige kinderen maken gefrustreerde geluiden, bijvoorbeeld bijna als een grommende hond, terwijl anderen beginnen te zeuren over het probleem. Je ziet misschien dat je peuter een ander kind nadert door naar hem toe te rennen, wat je een hint geeft dat het slaan op het punt staat een probleem te worden.
Door deze triggers en gedragingen te identificeren, is de kans groter dat u ze kunt stoppen voordat het gebeurt, door ze door andere opties te praten of door ze fysiek te stoppen met de actie.
Wat moet je NIET doen als je peuter toeslaat?
Sla of sla
Hoewel slaan een controversieel onderwerp blijft in ouderschapskringen over de hele wereld, is onderzoek vrij duidelijk dat het meer kwaad dan goed kan veroorzaken.
Een onderzoek uit 2017 laat bijvoorbeeld de correlatie zien tussen spanking en gedragsproblemen. De auteurs ontdekten dat kinderen die op 5-jarige leeftijd door hun ouders waren geslagen, door leraren een significant grotere toename van gedragsproblemen vertoonden - zoals ruzie, ruzie, woede tonen, impulsief handelen en het verstoren van lopende activiteiten - op de leeftijd van 6 jaar dan kinderen die nog nooit waren geslagen.
Als je positief gedrag probeert te modelleren om je kind te helpen voorkomen dat hij slaat, kan het bovendien voor hem verwarrend zijn als jijzelf aan het slaan bent. Vermijd machtsstrijd waarbij geweld wordt gebruikt.
Het is één ding om uw peuter naar hun time-outplek te lopen of te dragen, en een ander om ze tijdens de time-out met geweld te straffen. Als uw kind probeert de time-out die u hebt ingesteld achterwege te laten, wees dan niet ruw tegen ze, maar plaats ze in plaats daarvan rustig terug op hun time-outplek, leg uit wat er moet gebeuren, wanneer ze kunnen opstaan en andere details.
Schreeuw of reageer met woede
Peuters doen het goed met kalme, stevige reacties, in plaats van te schreeuwen, te schreeuwen en zich boos te gedragen.
Ook al kan de situatie echt frustrerend zijn, als je even de tijd neemt om je eigen emoties onder controle te houden voordat je je peuter leert, zal hij je zien als een autoriteitsfiguur die controle heeft over hun lichaam, stem, woorden en uitdrukkingen.
Baseer je reactie op andere ouders
Er is een constant gevoel van moederschuld, schaamte voor de moeder en groepsdruk in kringen van ouders als het gaat om gedragskeuzes. Laat deze gevoelens niet bepalen welke keuzes u maakt om uw kind te helpen met zijn slaggedrag.
Als u merkt dat u uw reactie verandert op basis van uw omgeving of leeftijdsgenoten, doe dan een stap terug om uw opvoedingswaarden opnieuw te evalueren door middel van zelfreflectie of een gesprek met uw partner.
Tips voor het omgaan met het slaan van peuters
Vermijd bijdragende factoren
Zoals bij veel peutergedragingen, is het echte probleem misschien niet het gedrag zelf, maar hoe het kind zich anders voelt.
Zijn ze tandjes? Hebben ze genoeg geslapen of nadert het dutje? Hebben ze vandaag met voldoende regelmatige tussenpozen uit voedingsoogpunt verantwoorde maaltijden en tussendoortjes gehad, of kunnen ze honger hebben als ze aan het eten zijn? Zijn ze gefrustreerd over iets anders, wat ertoe kan bijdragen dat ze uithalen door te slaan?
Als u de lijst met andere mogelijkheden doorneemt, kunt u het probleem oplossen als er een gemakkelijke oplossing is zoals deze.
Geef mogelijkheden voor lichamelijke activiteit
Als je ooit hebt gemerkt dat je kinderen rusteloos zijn door te zeggen: "Ze hoeven alleen maar weg te rennen", dan weet je al de waarheid achter de correlatie tussen fysieke activiteit en gedrag.
Zowel volwassenen als kinderen zijn gelukkiger, gezonder en beter in staat om gedrag onder controle te houden als ze voldoende lichaamsbeweging hebben gehad. Laat uw kind fysieke activiteiten ondernemen, zoals bonzen op een trommel, stampen met de voeten, rondrennen, springen, spelen op speelplaatsen en al het andere dat hen helpt te bewegen.
Breng alle zorgverleners op dezelfde pagina
Wat als jij, je ouders en je babysitter allemaal het slaggedrag op drie verschillende manieren behandelen? Misschien lacht oma het weg, zegt ze 'nee, nee' en gaat ze verder, terwijl je time-outs gebruikt. Misschien gebruikt de babysitter een andere woordenstroom dan jij bij het bespreken van emoties met het kind.
Een gesprek voeren met alle verzorgers van uw kind kan ervoor zorgen dat u het probleem aanpakt met dezelfde strategieën om een verenigd front en een snellere oplossing te garanderen.
Afhalen
Het is oké en normaal om je gefrustreerd en onbeheerst te voelen als je peuter zichzelf of anderen slaat.
Soms experimenteren kinderen gewoon met de reacties van anderen op hun gedrag, en soms zijn ze gefrustreerd, moe of niet bereid hun speelgoed te delen. Benader het gedrag van uw peuter op een rustige manier en maak een plan met alle zorgverleners over welke maatregelen u moet nemen.
Wees gerust dat dit na verloop van tijd, en met uw opzettelijke begeleiding, ook voorbij zal gaan.
-of-the-knee.jpg)
