Ik ben je meest slaperige vriend. Als peuter pleitte ik voor meer dutjes. Ik ben vaak in slaap gevallen tijdens een gesprek, en meer dan eens ben ik in slaap gevallen met vrienden.
Ik dacht dat slaperigheid een normaal onderdeel van het leven was tot mijn tweede jaar op de middelbare school. Ik begon het gevoel te krijgen dat er misschien iets meer aan de hand was.
Laat me de scène voor je bepalen: het was zomer in het noorden van Michigan tijdens de meest langverwachte week van het jaar - bandkamp! Op het bandkamp kwamen meer dan 250 leden van het bandprogramma van mijn school een week lang samen om de bandkampshow van dat jaar onder de knie te krijgen. We waren niet alleen vrienden, we waren familie.
Ik speelde tenorsaxofoon in de fanfare en dat deden veel van mijn goede vrienden ook. Op een middag tijdens de training werd ons gevraagd om plaats te nemen en ons rustig te vermaken door te kletsen, onze hitlijsten te bekijken of gewoon op een andere manier uit de problemen te blijven.
Terwijl meer dan 200 van mijn klasgenoten marcherende overgangen bleven oefenen, besloten mijn vrienden en ik een kampspel te spelen. Ik was opgewonden mijn reactie aan het plannen toen het volgende dat ik wist dat mijn naam over een megafoon werd geroepen in een poging me wakker te maken. Ik was midden in de wedstrijd in slaap gevallen. Ik miste mijn beurt en niemand kon me wakker maken!
Dus waarom ben ik zo slaperig? Nou, ik ben 26 jaar oud en ik heb meer dan één chronische aandoening. Ik ken mijn doktoren ongeveer net zo goed als mijn vrienden!
Ik ben een persoon met narcolepsie met kataplexie en een pan-hypothalamische aandoening die ervoor zorgt dat mijn hersenen vergeten me te vertellen dat ik moet ademen. Als gevolg daarvan heb ik slaapapneu en apneu overdag.
Narcolepsie is een chronische aandoening van het zenuwstelsel die abnormale slaap veroorzaakt. Het is een zeldzame aandoening die naar schatting 1 op de 2.000 mensen treft.
Narcolepsie veroorzaakt overdag aanzienlijke slaperigheid en slaapaanvallen. Mensen die met deze ziekte leven, kunnen ook onverwacht en tijdelijk verlies van spiercontrole ervaren als gevolg van sterke emoties, ook wel kataplexie genoemd.
Narcolepsie-episodes kunnen leiden tot ongelukken, verwondingen of gevaarlijke situaties. Er is geen remedie bekend voor de aandoening. Medicatie, veranderingen in levensstijl en sociale ondersteuning kunnen echter leiden tot een betere kwaliteit van leven.
Mijn mate van slaperigheid was voor mijn vrienden moeilijk te begrijpen. Open en eerlijk zijn over mijn narcolepsie heeft een enorm verschil gemaakt. Mijn vrienden weten dat als ik in de auto in slaap val terwijl ze aan het praten zijn, het niet persoonlijk is. Het is de manier waarop mijn hersenen mijn slaap- en waakcycli regelen.
Narcolepsie hebben betekent dat ik nooit weet wanneer slaperigheid me als een vloedgolf zal treffen. Ik zou de beste tijd met vrienden kunnen hebben, en het volgende moment slaap ik. Het is niet mijn beslissing om te maken.
Narcolepsie en slaapstoornissen worden in de media vaak verkeerd voorgesteld vanwege het komische effect, wat het algemene begrip van deze aandoeningen ernstig beperkt. Deze onrechtmatige weergave heeft gevolgen in het echte leven, waaronder isolatie, stigma en zelfs vertraging van de diagnose.
Als je meer wilt weten over narcolepsie en tegelijkertijd het stigma wilt verminderen, probeer dan een boek te lezen dat is geschreven door iemand die met de aandoening leeft, zoals Julie Flygare's 'Wide Awake and Dreaming'. Of bekijk de Story Sharing-serie Rising Voices of Narcolepsy van Project Sleep.
Er zijn zoveel ongelooflijke organisaties voor mensen met chronische aandoeningen en handicaps. Ik heb een geweldige slaapgemeenschap gevonden op Instagram. Hoe meer ik erbij betrokken raakte, hoe meer ongelooflijke mensen ik ontmoet. En het mooiste? Ik hoef mijn narcolepsie of slaapstoornissen niet aan een van deze nieuwe vrienden uit te leggen. Ze begrijpen het vanuit hun eigen geleefde ervaringen. Ik heb een aantal van mijn beste vrienden ontmoet door betrokken te raken bij organisaties die het bewustzijn en de belangenbehartiging van slaapstoornissen bevorderen.
De afhaalmaaltijd
Slaperigheid is niet hetzelfde als luiheid. Ik wou dat ik je kon vertellen dat ik dat wist toen ik opgroeide. Het is een levensveranderende realisatie.
Er kan veel stigma in verband worden gebracht met slaapstoornissen en narcolepsie, maar u kunt dit helpen verminderen door materiaal te consumeren dat is gemaakt op basis van ervaringen uit de eerste persoon. Probeer open te zijn met je vrienden en familie over je slaapstoornis of narcolepsie.
Mijn vrienden hebben het niet altijd goed, en dat is oké! Ze proberen het te begrijpen. Soms betekent dat dat ik ze eraan moet herinneren dat we slaap en waken anders ervaren.
Cienna Ditri is een pleitbezorger voor handicaps, communicatiemanager, beïnvloeder en model. Ze creëert leuke, boeiende en educatieve inhoud op sociale media om het bewustzijn voor chronische aandoeningen en hulphonden te vergroten. Cienna is de communicatiedirecteur van Fight Like A Warrior, een bestuurslid voor Project Sleep, een Disability Influencer voor Patti & Ricky en de oprichter van Claiming Our Seat. Cienna heeft ongeveer 20 chronische aandoeningen, waaronder hypokaliëmische periodieke verlamming, mestcelactiveringssyndroom, centraal hypoventilatiesyndroom, posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom, narcolepsie met kataplexie en andere. Cienna deelt haar liefde voor mode om de mode-industrie te helpen inclusiever te worden. Cienna zet zich ook in om hulphonden toegankelijk te maken voor anderen zoals zijzelf. In haar vrije tijd houdt Cienna van reizen, surfen, winkelen, koken en saxofoon spelen. Je kunt Cienna volgen Instagram, Facebook en YouTube als "Chronisch volhardend.”
.jpg)
.jpg)
