Inzicht in non-verbaal autisme

Autismespectrumstoornis (ASS) is een overkoepelende term die wordt gebruikt om een ​​verscheidenheid aan neurologische ontwikkelingsstoornissen te identificeren. Deze stoornissen zijn gegroepeerd vanwege de manier waarop ze het vermogen van een persoon om te communiceren, socialiseren, zich te gedragen en zich op dezelfde manier te ontwikkelen, verstoren.

Veel autistische personen hebben problemen of vertragingen met communicatie en spraak. Deze kunnen in een spectrum van mild tot ernstig zijn.

Maar sommige mensen met autisme spreken misschien helemaal niet. In feite is maar liefst 40 procent van de kinderen met ASS non-verbaal.

Blijf lezen om meer te weten te komen over non-verbaal autisme en opties om de communicatie te verbeteren.

Wat zijn de symptomen van non-verbaal autisme?

De belangrijkste identificerende factor voor non-verbaal autisme is of iemand duidelijk of zonder inmenging spreekt.

Mensen met autisme kunnen moeite hebben om met een andere persoon te praten of een gesprek te voeren, maar mensen die non-verbaal zijn, spreken helemaal niet.

Hiervoor zijn verschillende redenen. Het kan zijn omdat ze apraxie van spraak hebben. Dit is een aandoening die het vermogen van een persoon om correct te zeggen wat hij wil, kan verstoren.

Het kan ook zijn omdat ze de verbale taalvaardigheid om te spreken niet hebben ontwikkeld. Sommige kinderen kunnen ook verbale vaardigheden verliezen naarmate de symptomen van de stoornis verergeren en duidelijker worden.

Sommige autistische kinderen hebben mogelijk ook echolalie. Dit zorgt ervoor dat ze woorden of zinsdelen keer op keer herhalen. Het kan communicatie bemoeilijken.

andere symptomen van non-verbaal autisme

Andere symptomen kunnen worden onderverdeeld in 3 hoofdcategorieën:

• Sociaal. Autistische personen hebben vaak moeite met sociale interactie. Ze zijn misschien verlegen en teruggetrokken. Ze vermijden mogelijk oogcontact en reageren niet wanneer hun naam wordt geroepen. Sommige mensen respecteren de persoonlijke ruimte misschien niet. Anderen kunnen elk fysiek contact volledig weerstaan. Door deze symptomen kunnen ze zich geïsoleerd voelen, wat uiteindelijk kan leiden tot angst en depressie.
• Gedragingen. Routine kan belangrijk zijn voor iemand met autisme. Elke onderbreking in hun dagelijkse schema kan hen van streek maken, zelfs verergeren. Evenzo ontwikkelen sommigen obsessieve interesses en besteden ze uren aan een bepaald project, boek, onderwerp of activiteit. Het is echter ook niet ongebruikelijk dat autistische mensen een korte aandachtsspanne hebben en van de ene activiteit naar de andere flitsen. De gedragssymptomen van elke persoon verschillen.
• Ontwikkeling. Autistische personen ontwikkelen zich in verschillende snelheden. Sommige kinderen kunnen zich gedurende meerdere jaren in een normaal tempo ontwikkelen, en dan rond de leeftijd van 2 of 3 jaar met een tegenslag te maken krijgen. Anderen kunnen vanaf jonge leeftijd een vertraagde ontwikkeling ervaren die doorgaat tot in de kindertijd en adolescentie.

Symptomen verbeteren vaak met de leeftijd. Naarmate kinderen ouder worden, kunnen de symptomen minder ernstig en storend worden. Uw kind kan ook verbaal worden door interventie en therapie.

Wat veroorzaakt autisme?

We weten nog niet wat autisme veroorzaakt. Onderzoekers hebben echter een beter begrip van enkele factoren die mogelijk een rol spelen.

factoren die kunnen bijdragen aan autisme

• Ouderlijke leeftijd. Kinderen van oudere ouders hebben mogelijk een grotere kans om autisme te ontwikkelen.
• Prenatale blootstelling. Milieutoxines en blootstelling aan zware metalen tijdens de zwangerschap kunnen een rol spelen.
• Familiegeschiedenis. Kinderen die een direct familielid met autisme hebben, hebben een grotere kans om het te ontwikkelen.
• Genetische mutaties en aandoeningen. Fragile X-syndroom en tubereuze sclerose zijn twee oorzaken die worden onderzocht vanwege hun verband met autisme.
• Voortijdige geboorte. Kinderen met een laag geboortegewicht hebben een grotere kans op het ontwikkelen van de aandoening.
• Chemische en metabolische onevenwichtigheden. Een verstoring van hormonen of chemicaliën kan de ontwikkeling van de hersenen belemmeren, wat kan leiden tot veranderingen in hersenregio's die verband houden met autisme.

Vaccins veroorzaken geen autisme. In 1998 stelde een controversiële studie een verband voor tussen autisme en vaccins. Aanvullend onderzoek heeft dat rapport echter ontkracht. In feite hebben de onderzoekers het in 2010 ingetrokken.

Hoe wordt non-verbaal autisme gediagnosticeerd?

Het diagnosticeren van non-verbaal autisme is een proces dat uit meerdere fasen bestaat. De kinderarts van een kind is mogelijk de eerste zorgverlener die ASS overweegt. Ouders die onverwachte symptomen zien, zoals een gebrek aan spreken, kunnen hun zorgen aan de dokter voorleggen.

Die provider kan verschillende tests aanvragen die kunnen helpen andere mogelijke oorzaken uit te sluiten. Waaronder:

• een lichamelijk onderzoek
• bloedtesten
• beeldvormende tests zoals een MRI- of CT-scan

Sommige kinderartsen kunnen kinderen doorverwijzen naar een kinderarts op het gebied van ontwikkelingsgedrag. Deze artsen zijn gespecialiseerd in het behandelen van aandoeningen zoals autisme.

Deze kinderarts kan om aanvullende tests en rapporten vragen. Dit kan een volledige medische geschiedenis van het kind en de ouders omvatten, een beoordeling van de zwangerschap van de moeder en eventuele complicaties of problemen die zich tijdens de zwangerschap hebben voorgedaan, en een uitsplitsing van operaties, ziekenhuisopnames of medische behandelingen die het kind sinds de geboorte heeft ondergaan.

Ten slotte kunnen autisme-specifieke tests worden gebruikt om een ​​diagnose te bevestigen. Verschillende tests, waaronder het Autism Diagnostic Observation Schedule, Second Edition (ADOS-2) en de Childhood Autism Rating Scale, Third Edition (GARS-3), kunnen worden gebruikt bij non-verbale kinderen.

Deze tests helpen zorgverleners te bepalen of een kind voldoet aan de criteria voor autisme.

Waarnaar te zoeken

Een derde tot de helft van de ouders van autistische kinderen meldt dat ze voor het eerst symptomen opmerkten vóór de eerste verjaardag van hun kind.

De meerderheid - 80 tot 90 procent - zag symptomen na 24 maanden.

Vroege tekenen

Vroege tekenen van autisme zijn onder meer:

• 1 jaar niet reageren op hun naam
• niet met ouders babbelen of lachen met 1 jaar
• 14 maanden niet wijzen op objecten van belang
• oogcontact vermijden of liever alleen zijn
• 18 maanden niet doen alsof
• niet voldoen aan ontwikkelingsmijlpalen voor spraak en taal
• keer op keer herhalen van woorden of zinsdelen
• van streek zijn door kleine wijzigingen in de planning
• met hun handen klapperen of hun lichaam wiegen voor comfort

Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?

Er is geen remedie voor autisme. In plaats daarvan richt de behandeling zich op therapieën en gedragsinterventies die een persoon helpen de moeilijkste symptomen en ontwikkelingsachterstanden te overwinnen.

Non-verbale kinderen hebben waarschijnlijk dagelijkse hulp nodig als ze leren om met anderen om te gaan. Deze therapieën helpen uw kind taal- en communicatieve vaardigheden te ontwikkelen. Waar mogelijk proberen zorgverleners ook om spraakvaardigheid op te bouwen.

Behandeling voor non-verbaal autisme kan zijn:

• Educatieve interventies. Autistische kinderen reageren vaak goed op zeer gestructureerde en intensieve sessies waarin vaardigheidsgericht gedrag wordt aangeleerd. Deze programma's helpen kinderen sociale vaardigheden en taalvaardigheden te leren, terwijl ze ook werken aan onderwijs en ontwikkeling.
• Geneesmiddel. Er is geen specifiek medicijn voor autisme, maar bepaalde medicijnen kunnen nuttig zijn voor sommige gerelateerde aandoeningen en symptomen. Dit omvat angst of depressie en een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Evenzo kunnen antipsychotische medicijnen helpen bij ernstige gedragsproblemen, en medicijnen voor ADHD kunnen impulsief gedrag en hyperactiviteit verminderen.
• Gezinsadvies. Ouders en broers en zussen van een autistisch kind kunnen baat hebben bij één-op-één therapie. Deze sessies kunnen je helpen om te leren omgaan met de uitdagingen van non-verbaal autisme.

Waar u hulp kunt vinden als u denkt dat uw kind autisme heeft

Als u denkt dat uw kind autisme heeft, kunnen deze groepen hulp bieden:

• De kinderarts van uw kind. Maak zo snel mogelijk een afspraak met de arts van uw kind. Noteer of leg gedrag vast dat u zorgen baart. Hoe eerder u begint met het vinden van antwoorden, hoe beter.
• Een lokale steungroep. In veel ziekenhuizen en kinderartsenposten worden ondersteuningsgroepen georganiseerd voor ouders van kinderen met vergelijkbare problemen. Vraag uw ziekenhuis of u kunt worden aangesloten op de groep die bij u in de buurt samenkomt.

Wat zijn de vooruitzichten voor non-verbale mensen?

Autisme is niet te genezen, maar er is veel werk verzet om de juiste soorten behandeling te vinden. Vroegtijdige interventie is de beste manier om elk kind de grootste kans op toekomstig succes te geven.

Als u vermoedt dat uw kind vroege tekenen van autisme vertoont, neem dan onmiddellijk contact op met de kinderarts. Als u niet het gevoel heeft dat uw zorgen serieus worden genomen, overweeg dan een second opinion.

De vroege kinderjaren zijn een tijd van grote verandering, maar elk kind dat begint terug te vallen op zijn ontwikkelingsmijlpalen, moet door een professional worden gezien. Op deze manier kan de behandeling onmiddellijk beginnen als een aandoening de oorzaak is.

het komt neer op

Maar liefst 40 procent van de autistische kinderen spreekt helemaal niet. Anderen spreken misschien maar hebben zeer beperkte taal- en communicatieve vaardigheden.

De beste manier om uw kind te helpen zijn communicatieve vaardigheden op te bouwen en mogelijk te leren spreken, is door zo snel mogelijk met de behandeling te beginnen. Vroegtijdige interventie is de sleutel voor mensen met non-verbaal autisme.