Zintuiglijke problemen doen zich voor wanneer een kind het moeilijk heeft om informatie van zijn zintuigen te ontvangen en erop te reageren. Kinderen met sensorische problemen kunnen een afkeer hebben van alles wat hun zintuigen prikkelt, zoals licht, geluid, aanraking, smaak of geur.
Veel voorkomende symptomen van sensorische verwerkingsproblemen kunnen zijn:
- hyperactiviteit
- vaak dingen in hun mond stoppen
- weerstand bieden aan knuffels
Helaas is er niet veel bekend over sensorische problemen of waarom sommige kinderen ze ervaren, maar niet anderen.
Blijf lezen om meer te weten te komen over wat kinderen doen als ze sensorische overbelasting hebben en wat er kan worden gedaan om hen te helpen sensorische informatie te verwerken.
Wat is sensorische verwerking?
Je hebt misschien op de basisschool de vijf zintuigen geleerd, maar de waarheid is dat je de wereld ervaart met meer dan vijf zintuigen.
Sensorische verwerking is onderverdeeld in acht hoofdtypen:
- Proprioceptie. Dit is het 'interne' besef dat je voor je lichaam hebt. Het helpt je bijvoorbeeld om je houding en motorische controle te behouden. Het is ook wat je vertelt over hoe je beweegt en ruimte bezet.
- Vestibulair. Deze term verwijst naar de ruimtelijke herkenning van het binnenoor. Het is wat je in balans en gecoördineerd houdt.
- Onderschepping. Dit is het gevoel van wat er in je lichaam gebeurt. Het kan het beste worden begrepen als hoe u zich 'voelt'. Dit omvat of u het warm of koud heeft en of u uw emoties voelt.
- Vijf zintuigen. Ten slotte zijn er de 5 gewone zintuigen: aanraking, gehoor, smaak, reuk en zicht.
Zintuiglijke problemen werden voorheen een sensorische verwerkingsstoornis genoemd. De aandoening wordt echter niet officieel erkend door de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5e editie (DSM-5).
In plaats van hun eigen aandoening, geloven veel artsen en experts dat sensorische problemen een onderdeel zijn van een andere aandoening of aandoening. Dat is een van de redenen waarom er weinig bekend is over het probleem en hoe het het beste kan worden behandeld.
Maar wat bekend is, kan ouders, zorgverleners en andere zorgverleners helpen de ervaringen van hun kind te begrijpen en ondersteuning te bieden.
Wat zijn symptomen van sensorische verwerkingsproblemen?
Symptomen van sensorische verwerkingsproblemen kunnen afhangen van de manier waarop een kind sensaties verwerkt.
Kinderen die gemakkelijk geprikkeld worden, kunnen overgevoelig zijn. Kinderen die niet zo gemakkelijk worden geprikkeld, ervaren minder sensaties en hebben een hypogevoeligheid.
Het soort gevoeligheid dat uw kind heeft, kan in grote mate bepalen wat de symptomen zijn.
Overgevoelige kinderen reageren bijvoorbeeld vaak alsof alles te luid of te helder is. Deze kinderen kunnen moeite hebben om in lawaaierige kamers te zijn. Ze kunnen ook bijwerkingen hebben op geuren.
Deze buitensporige reacties kunnen leiden tot:
- een lage pijngrens
- lijkt onhandig
- vluchten zonder rekening te houden met de veiligheid
- vaak ogen of oren bedekken
- kieskeurige voedselvoorkeuren
Maar kinderen die hypogevoelig zijn, hebben behoefte aan interactie met de wereld om hen heen. Ze kunnen meer met hun omgeving omgaan om sensorische feedback te krijgen.
In feite kan dit ervoor zorgen dat ze hyperactief lijken, terwijl ze in werkelijkheid gewoon proberen hun zintuigen meer betrokken te maken.
symptomen van sensorische hypogevoeligheid
- een hoge pijngrens
- tegen muren aanlopen
- dingen aanraken
- dingen in hun mond stoppen
- berenknuffels geven
- botsen tegen andere mensen of dingen
Wat veroorzaakt sensorische problemen bij kinderen?
Het is niet duidelijk wat sensorische problemen bij kinderen veroorzaakt. Het is ook niet duidelijk of dit vanzelf kan gebeuren.
Sommige artsen en zorgverleners denken dat het een symptoom is van een ander probleem, niet het eigen probleem.
Ondanks dat het geen officiële aandoening is, heeft enig onderzoek licht geworpen op welke kinderen eerder sensorische problemen ontwikkelen en waarom.
Een studie van tweelingen uit 2006 wees uit dat overgevoeligheid voor licht en geluid een genetische component kan hebben. Als een tweeling overdreven gevoelig was, was de kans groter dat de andere tweeling dat ook zou zijn.
Uit die studie bleek ook dat kinderen die angstig of angstig zijn, meer sensorische problemen kunnen vertonen bij het omgaan met tactiele prikkels zoals het borstelen van hun haar.
Afgezien van de mogelijke verbinding in genen, kunnen sensorische problemen ook vaker voorkomen bij kinderen die te vroeg zijn geboren of bij kinderen die geboortecomplicaties hebben ondervonden.
Mogelijke abnormale hersenactiviteit kan de manier waarop de hersenen reageren op zintuigen en prikkels veranderen.
Zijn sensorische problemen onderdeel van een andere aandoening?
Veel artsen geloven niet dat sensorische problemen hun eigen aandoening zijn. Maar wat duidelijk is, is dat sommige mensen problemen hebben met het verwerken van wat ze voelen, zien, ruiken, proeven of horen.
In de meeste gevallen komen sensorische problemen voor bij kinderen. Veel van deze kinderen zitten in het autismespectrum. Volwassenen in het spectrum kunnen ook sensorische problemen ervaren.
Andere aandoeningen of stoornissen die verband houden met sensorische problemen zijn onder meer:
- aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
- obsessief-compulsieve stoornis (OCS)
Ontwikkelingsachterstanden zijn ook niet ongebruikelijk bij mensen met sensorische problemen.
Het is echter belangrijk op te merken dat kinderen met ADHD om een heel andere reden hyperactiviteit ervaren dan kinderen met sensorische problemen.
Mensen met ADHD kunnen moeite hebben met concentreren of stilzitten. Mensen met sensorische problemen kunnen moeite hebben om stil te zitten omdat ze hunkeren naar sensorische interacties met de wereld om hen heen, of omdat ze last hebben van hun omgeving.
Hoe worden sensorische problemen vastgesteld?
Zintuiglijke problemen zijn geen officiële aandoening. Dat betekent dat er geen formele criteria zijn voor een diagnose.
In plaats daarvan werken artsen, opvoeders of zorgverleners die met kinderen werken die problemen hebben met het verwerken van sensorische informatie, af van wat ze zien in het gedrag en de interacties van het kind. Over het algemeen zijn deze sensorische problemen zeer zichtbaar. Dat maakt een diagnose gemakkelijker.
In sommige gevallen kunnen professionals de Sensorische Integratie en Praxis Tests (SIPT) of de Sensorische Verwerkingsmaatregel (SPM) gebruiken. Beide tests kunnen zorgverleners en opvoeders helpen om het sensorische functioneren van een kind beter te begrijpen.
Wanneer moet u uw arts raadplegen?Als u vermoedt dat uw kind sensorische problemen heeft, kunnen deze symptomen aangeven dat het tijd is om met uw arts te praten:
- Het gedrag onderbreekt het dagelijks leven. Als het moeilijk is om op een normale dag door te gaan, kunnen de symptomen ernstig genoeg zijn om met een arts te bespreken.
- Symptomen nemen een dramatische wending. Als uw onhandige kind plotseling moeite heeft met staan of bewegen, is het tijd om naar een dokter te gaan.
- Reacties zijn te moeilijk geworden om te beheren. Er is geen snelle hulp voor sensorische problemen. Het is echter mogelijk dat u uw kind kunt helpen om met zijn gedrag om te gaan met de hulp van getrainde professionals.
Wat is de behandeling voor sensorische problemen?
Er is geen standaardbehandeling voor sensorische problemen. Er zijn echter enkele opties naar voren gekomen als haalbare oplossingen.
Ergotherapie
Een ergotherapeut kan een kind helpen bij het oefenen of leren doen van activiteiten die ze normaal vermijden vanwege sensorische problemen.
Fysiotherapie
Een fysiotherapeut kan een sensorisch dieet ontwikkelen. Dit is een programma van activiteiten dat is ontworpen om het verlangen naar sensorische input te stillen. Dit kan het doen van jumping jacks zijn of op zijn plaats rennen.
Sensorische integratietherapie
Beide behandelingsopties maken deel uit van sensorische integratietherapie.
Deze benadering is bedoeld om kinderen te helpen manieren te leren om op de juiste manier op hun zintuigen te reageren. Het is ontworpen om hen te helpen begrijpen hoe hun ervaringen verschillen, zodat ze een meer typische reactie goed kunnen inschatten.
Hoewel er meldingen zijn van mensen die worden geholpen door sensorische integratietherapie, is de doeltreffendheid ervan niet bewezen.
Wat zijn de vooruitzichten voor kinderen met sensorische problemen?
Er is geen remedie voor sensorische problemen. Sommige kinderen ervaren minder naarmate ze ouder worden, terwijl anderen misschien gewoon leren omgaan met de ervaringen.
Sommige artsen behandelen sensorische problemen niet zelf, maar richten zich tijdens de algehele behandeling van de gediagnosticeerde aandoening, zoals een autismespectrumstoornis of ADHD, eerder op de symptomen.
Als u denkt dat uw kind problemen heeft met het verwerken van wat het voelt en geen andere onderliggende medische aandoening heeft, kunnen gevalideerde behandelingsopties beperkt zijn.
Omdat het niet als een officiële aandoening wordt beschouwd, wil niet iedereen behandelingen behandelen of speculeren over behandelingen waarvan niet op betrouwbare wijze is aangetoond dat ze effectief zijn bij het veranderen van gedrag.
het komt neer op
Onze zintuigen vertellen ons veel over de wereld om ons heen - van hoe het ruikt tot hoe je erin wordt geplaatst.
Als uw kind het moeilijk vindt om die sensorische input te verzamelen en te interpreteren, kunnen ze tekenen van sensorische problemen vertonen. Dit kunnen problemen zijn met evenwicht en coördinatie, schreeuwen of agressief zijn als je aandacht wilt, en vaak op en neer springen.
Maar behandelingen, waaronder ergotherapie, kunnen kinderen en volwassenen met sensorische problemen helpen om te leren omgaan met de wereld om hen heen. Het doel van de behandeling is om overreacties te verminderen en gezondere afzetmogelijkheden te vinden voor deze sensorische ervaringen.
