Debridement-definitie
Debridement is het verwijderen van dood (necrotisch) of geïnfecteerd huidweefsel om een wond te helpen genezen. Het wordt ook gedaan om vreemd materiaal uit weefsel te verwijderen.
De procedure is essentieel voor wonden die niet beter worden. Meestal zitten deze wonden vast in de eerste fase van genezing. Wanneer slecht weefsel wordt verwijderd, kan de wond het genezingsproces opnieuw starten.
Wonddebridement kan:
- helpen gezond weefsel te groeien
- minimaliseer littekens
- verminderen complicaties van infecties
Wanneer is débridement nodig?
Debridement is niet voor alle wonden vereist.
Meestal wordt het gebruikt voor oude wonden die niet goed genezen. Het wordt ook gebruikt voor chronische wonden die geïnfecteerd zijn en erger worden.
Debridement is ook nodig als u risico loopt op het ontwikkelen van problemen door wondinfecties.
In sommige gevallen kunnen nieuwe en ernstige wonden debridement nodig hebben.
Debridement-typen
Het beste type debridement hangt af van uw:
- wond
- leeftijd
- algemene gezondheid
- risico op complicaties
Gewoonlijk vereist uw wond een combinatie van de volgende methoden.
Biologisch debridement
Biologisch debridement maakt gebruik van steriele maden van de soort Lucilia sericata, de gewone groene flessenvlieg. Het proces wordt ook wel larvale therapie, madendebridement-therapie en biochirurgie genoemd.
De maden helpen wondgenezing door oud weefsel te eten. Ze houden ook de infectie onder controle door antibacteriële stoffen vrij te maken en schadelijke bacteriën te eten.
De maden worden op de wond gelegd of in een netzakje, dat met verband op zijn plaats wordt gehouden. Ze blijven 24 tot 72 uur staan en worden twee keer per week vervangen.
Biologisch debridement is het beste voor wonden die groot zijn of geïnfecteerd zijn met antibioticaresistente bacteriestammen, zoals MRSA. Het wordt ook gebruikt als u vanwege medische aandoeningen geen operatie kunt ondergaan.
Enzymatisch débridement
Enzymatisch debridement, of chemisch debridement, gebruikt een zalf of gel met enzymen die ongezond weefsel verzachten. De enzymen kunnen afkomstig zijn van een dier, plant of bacterie.
Het medicijn wordt een of twee keer per dag aangebracht. De wond is bedekt met een verband, dat regelmatig wordt vervangen. Het verband zal dood weefsel wegnemen wanneer het wordt verwijderd.
Enzymatisch debridement is ideaal als u bloedingsproblemen heeft of een hoog risico op chirurgische complicaties.
Het wordt niet aanbevolen voor grote en ernstig geïnfecteerde wonden.
Autolytisch debridement
Bij autolytisch debridement worden de enzymen en natuurlijke vloeistoffen van uw lichaam gebruikt om slecht weefsel te verzachten. Dit wordt gedaan met een vochtvasthoudend verband dat doorgaans één keer per dag wordt vervangen.
Wanneer vocht zich ophoopt, zwelt oud weefsel op en scheidt het zich van de wond.
Autolytisch debridement is het beste voor niet-geïnfecteerde wonden en decubitus.
Als u een geïnfecteerde wond heeft die wordt behandeld, kunt u autolytisch debridement krijgen met een andere vorm van debridement.
Mechanisch débridement
Mechanisch debridement is het meest voorkomende type wonddebridement. Het verwijdert ongezond weefsel met een bewegende kracht.
Soorten mechanisch debridement zijn onder meer:
- Hydrotherapie. Bij deze methode wordt stromend water gebruikt om oud weefsel weg te spoelen. Het kan gaan om een bubbelbad, een douchebehandeling of een injectiespuit en katheterslang.
- Nat tot droog verband. Nat gaas wordt op de wond aangebracht. Nadat het is gedroogd en aan de wond kleeft, wordt het fysiek verwijderd, waardoor het dode weefsel wordt verwijderd.
- Monofilament debridement-pads. Een zacht polyester kussentje wordt voorzichtig over de wond geborsteld. Dit verwijdert slecht weefsel en wondresten.
Mechanisch debridement is geschikt voor niet-geïnfecteerde en geïnfecteerde wonden.
Conservatief scherp en chirurgisch scherp debridement
Scherp debridement verwijdert ongezond weefsel door het af te snijden.
Conservatief scherp debridement maakt gebruik van scalpels, curettes of scharen. De snee strekt zich niet uit tot het omliggende gezonde weefsel. Als een kleine operatie aan het bed kan deze worden uitgevoerd door een huisarts, verpleegkundige, dermatoloog of podoloog.
Chirurgisch scherp debridement maakt gebruik van chirurgische instrumenten. De snee kan gezond weefsel rond de wond bevatten. Het wordt gedaan door een chirurg en vereist anesthesie.
Meestal is scherp debridement niet de eerste keuze. Het wordt vaak gedaan als een andere debridemethode niet werkt of als u spoedeisende behandeling nodig heeft.
Chirurgisch scherp debridement wordt ook gebruikt voor grote, diepe of zeer pijnlijke wonden.
Debridement tandheelkunde
Een tanddebridement is een procedure waarbij de opeenhoping van tandsteen en tandplak van uw tanden wordt verwijderd. Het staat ook bekend als een debridement van de volledige mond.
De procedure is handig als u al jaren geen gebitsreiniging heeft gehad.
In tegenstelling tot wonddebridement verwijdert tandheelkundig debridement geen weefsel.
Wat u van de procedure kunt verwachten
Voordat u een wonddebridement krijgt, hangt de voorbereiding af van uw:
- wond
- gezondheids condities
- type debridement
Voorbereiding kan zijn:
- fysiek examen
- meting van wond
- pijnmedicatie (mechanisch debridement)
- lokale of algemene anesthesie (scherp debridement)
Als u algehele anesthesie krijgt, moet u een rit naar huis regelen. U zult ook een bepaalde tijd moeten vasten vóór uw procedure.
Niet-chirurgisch debridement wordt gedaan in het kantoor van een dokter of op de kamer van de patiënt. Een medische professional zal de behandeling toepassen, die gedurende twee tot zes weken of langer wordt herhaald.
Scherp debridement is snel. Tijdens de procedure gebruikt de chirurg metalen instrumenten om de wond te onderzoeken. De chirurg snijdt oud weefsel uit en wast de wond. Als u een huidtransplantaat krijgt, zal de chirurg deze plaatsen.
Vaak wordt debridement herhaald totdat de wond geneest. Afhankelijk van uw wond, kan uw volgende procedure een andere methode zijn.
Is debridement pijnlijk?
Biologisch, enzymatisch en autolytisch debridement veroorzaken meestal weinig of geen pijn.
Mechanisch en scherp debridement kan pijnlijk zijn.
Als u mechanisch debridement krijgt, kunt u pijnstillers krijgen.
Als u een scherp debridement krijgt, krijgt u plaatselijke of algemene anesthesie. Lokale anesthesie verdooft de wond. Bij algehele anesthesie valt u in slaap, zodat u niets voelt.
Soms kan het pijn doen als het verband wordt verwisseld. Vraag uw arts naar pijnstillers en andere manieren om pijn te behandelen.
Debridement wondverzorging
Het is belangrijk om voor uw wond te zorgen. Dit zal het helpen genezen en het risico op complicaties minimaliseren.
Hier is wat u kunt doen om uw wond tijdens het genezingsproces te beschermen:
- Verander regelmatig de dressing. Verander het dagelijks of volgens de instructies van uw arts.
- Houd de dressing droog. Vermijd zwembaden, baden en bubbelbaden. Vraag uw arts wanneer u kunt douchen.
- Houd de wond schoon. Was altijd uw handen voor en nadat u uw wond aanraakt.
- Oefen geen druk uit. Gebruik speciale kussens om te voorkomen dat er gewicht op uw wond komt te staan. Als je wond aan je been of voet zit, heb je misschien krukken nodig.
Uw arts zal u specifieke instructies geven voor het verzorgen van uw wond.
Herstel van debridement-operatie
Over het algemeen duurt het herstel 6 tot 12 weken.
Volledig herstel hangt af van de ernst, grootte en locatie van de wond. Het hangt ook af van de debridement-methode.
Uw arts zal bepalen wanneer u weer aan het werk kunt. Als uw werk fysiek veeleisend is of het getroffen gebied betreft, moet u dit aan uw arts vertellen.
Een goede wondverzorging is essentieel voor een soepel herstel. Je zou ook moeten:
- Eet gezond. Je lichaam heeft voldoende voedingsstoffen nodig om te genezen.
- Niet roken. Roken maakt het voor voedingsstoffen en zuurstofatomen moeilijk om uw wond te bereiken. Dit vertraagt de genezing. Roken kan moeilijk zijn, maar een arts kan u helpen bij het opstellen van een plan om te stoppen met roken dat bij u past.
- Ga naar vervolgafspraken. Uw arts moet uw wond controleren en ervoor zorgen dat deze goed geneest.
Complicaties van debridement
Zoals alle medische procedures, vormt debridement een risico op complicaties.
Waaronder:
- irritatie
- bloeden
- schade aan gezond weefsel
- allergische reactie
- pijn
- bacteriële infectie
Ondanks deze mogelijke bijwerkingen wegen de voordelen vaak op tegen de risico's. Veel wonden kunnen niet genezen zonder debridement.
Wanneer moet je naar een dokter
Let op je wond. Als u een infectie vermoedt, neem dan contact op met uw arts.
Tekenen van infectie zijn onder meer:
- toenemende pijn
- roodheid
- zwelling
- hevig bloeden
- nieuwe ontlading
- slechte geur
- koorts
- rillingen
- misselijkheid
- braken
Als u algehele anesthesie heeft ondergaan, zoek dan medische hulp als u:
- hoesten
- ademhalingsmoeilijkheden
- pijn op de borst
- ernstige misselijkheid
- braken
De afhaalmaaltijd
Als je wond niet beter wordt, heb je misschien debridement nodig. De procedure helpt wonden te genezen door dood of geïnfecteerd weefsel te verwijderen.
Debridement kan worden gedaan met levende maden, speciale verbanden of zalven die het weefsel verzachten. Het oude weefsel kan ook worden afgesneden of verwijderd met een mechanische kracht, zoals stromend water.
Het beste type debridement hangt af van uw wond. Vaak worden meerdere methoden samen gebruikt.
Herstel duurt 6 tot 12 weken. Door goede wondverzorging te oefenen, zal uw wond op de juiste manier genezen. Bel uw arts als u tijdens het herstel steeds meer pijn, zwelling of andere nieuwe symptomen krijgt.
