Overzicht
Heroïne is een opioïde die afkomstig is van morfine, een stof die wordt gewonnen uit papaverplanten. Het kan worden geïnjecteerd, gesnoven, gesnoven of gerookt.
Heroïneverslaving, ook wel opioïdengebruiksstoornis genoemd, is een aandoening waarbij de hersenen en het gedrag veranderen als gevolg van heroïnegebruik.
Wat veroorzaakt heroïneverslaving?
Heroïne is zeer verslavend. Het is een opioïde, dat zich bindt aan receptoren in de hersenen om de chemische dopamine vrij te maken. Zoals met de meeste bijwerkingen van medicijnen, is deze vrijlating slechts tijdelijk - waardoor sommige mensen meer van het "goede" gevoel willen.
Als een persoon in de loop van de tijd herhaaldelijk een opioïde inneemt, produceren de hersenen van nature geen dopamine zoals vroeger. Dit heeft tot gevolg dat de persoon hogere of frequentere doses van het opioïde neemt om hetzelfde niveau van goed gevoel te bereiken.
Soms begint een opioïdengebruiksstoornis met legale medicijnen zoals pijnstillers die worden voorgeschreven na een operatie of een ander letsel. Deze pijnstillende medicijnen werken op dezelfde manier als heroïne.
Als een persoon verslaafd raakt aan deze voorgeschreven medicijnen en deze niet meer kan krijgen, kan hij / zij illegale drugs zoals heroïne nastreven om hetzelfde plezierige gevoel te bereiken.
Hoewel niet iedereen die legale pijnstillers of recreatieve middelen gebruikt, verslaafd raakt, kunnen sommige mensen niet stoppen met het gebruik ervan.
Wie loopt er risico op een heroïneverslaving?
Verslaving kan iedereen overkomen, en iedereen die opioïden gebruikt, kan het risico lopen om een opioïdengebruiksstoornis te ontwikkelen.
Hoewel het onmogelijk is om te zeggen wie het risico loopt op een stoornis in het gebruik van opioïden, zijn er factoren die het risico op het ontwikkelen van een drugsverslaving kunnen verhogen.
Volgens de Mayo Clinic kunnen enkele van deze risicofactoren zijn:
- familie- of persoonlijke geschiedenis van verslaving aan andere middelen
- zwaar tabaksgebruik
- geschiedenis van ernstige depressie of angst
- werkloosheid
- blootstelling aan personen of omgevingen met een hoog risico
- geschiedenis van risicogedrag
Het is echter belangrijk om te onthouden dat zelfs als u of iemand om wie u geeft een of zelfs veel van deze risicofactoren heeft, dit niet betekent dat ze een stoornis in het gebruik van middelen zullen ontwikkelen. Verslaving is veelzijdig. Het kan genetische, psychologische en omgevingsfactoren omvatten.
Wat zijn de symptomen van heroïneverslaving?
In het begin zijn er mogelijk geen symptomen van een opioïdengebruiksstoornis, vooral als de persoon er alles aan doet om het gebruik ervan te verbergen. Naarmate het gebruik toeneemt, kan het moeilijker worden om te verbergen. Tekenen en symptomen van heroïnegebruik kunnen zijn:
- agitatie of slaperigheid
- onduidelijke spraak
- vernauwde (kleinere) leerlingen
- depressie
- geheugenproblemen
- naaldmarkeringen (als het medicijn wordt geïnjecteerd)
- loopneus of neuszweren (bij het snuiven van het medicijn)
- constipatie
- verminderd gevoel van pijn
Andere tekenen van heroïnegebruik kunnen zijn:
- veranderingen in uiterlijk of achteruitgang in persoonlijke hygiëne
- gedragsveranderingen, zoals plotselinge geheimhouding of agressie
- geldkwesties, zoals geld missen of steeds meer geld nodig hebben zonder enige logische reden
- problemen op school of op het werk
- riskant of gevaarlijk gedrag
Een van de kenmerken van verslaving is dat iemand niet kan stoppen met het gebruik van een middel, ondanks eventuele negatieve gevolgen of meerdere pogingen om te stoppen en dat niet kan.
Als u het zelf gebruikt, realiseert u zich misschien dat u steeds meer heroïne moet innemen om hetzelfde plezierige gevoel te krijgen dat u altijd kreeg met minder van het medicijn.
Hoe wordt de diagnose heroïneverslaving gesteld?
De diagnose van elke vorm van stoornis in het gebruik van middelen, met inbegrip van stoornissen in het gebruik van opioïden, wordt gedaan door een grondig onderzoek en beoordeling door een psychiater of psycholoog. In sommige staten kan een erkende drugs- en alcoholconsulent de diagnose stellen.
Meestal worden verschillende tests gebruikt. Deze omvatten laboratoriumtests zoals bloed- of urinetests en een klinisch interview.
Als u vermoedt dat u of iemand om wie u geeft een heroïneverslaving heeft, neem dan contact op met een professional. Dit kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg zijn, zoals een erkende drugs- of alcoholconsulent, of een maatschappelijk werker, arts of psychiater.
Hoe wordt heroïneverslaving behandeld?
Er is geen "wondermiddel" voor welke drugsverslaving dan ook, inclusief heroïne. Er zijn eerder effectieve behandelingen beschikbaar om de persoon in en door herstel te helpen. De specifieke soorten behandeling die worden gebruikt, zijn meestal afhankelijk van:
- het individu
- de stof die wordt gebruikt
- alle naast elkaar bestaande medische aandoeningen
Er zijn verschillende soorten behandelingen voor stoornis in het gebruik van opioïden. Het gebruik van meerdere vormen van behandeling is vaak effectiever dan het gebruik van één.
De twee belangrijkste vormen van behandeling van opioïdenstoornissen zijn farmacologische (medicatie) en gedragsmatige.
Farmacologische behandeling
Het stoppen van een opioïde zoals heroïne wanneer u er fysiek aan verslaafd bent, kan tijdens het ontwennen een reeks lichamelijke symptomen veroorzaken. Sommige van deze symptomen kunnen ernstig zijn. Waaronder:
- misselijkheid
- braken
- pijn
- diarree
Ontgiften van heroïne kan pijnlijk en ongemakkelijk zijn, bovenop een intense hunkering naar de drug. Mensen gebruiken soms heroïne om de pijn van ontwenning en detox zelf te stoppen.
Hierdoor kan medicatie onbedwingbare trek en lichamelijke ontwenningsverschijnselen verlichten, waardoor de kans op heroïne gebruik tijdens detox kleiner wordt.
Ontgiften van het medicijn is de eerste stap bij de meeste behandelingen. Als detox fysiek niet te verdragen is, zal verdere behandeling minder effectief zijn. Om de veiligheid van detox te vergroten, is het het beste dat de persoon onder medisch toezicht staat. Uw arts wil u mogelijk in het ziekenhuis opnemen voor detox.
Gedragsbehandeling
Gedragsbehandeling kan worden gedaan in zowel poliklinische als intramurale behandelingsomgevingen. Het kan bestaan uit:
- individuele therapie
- groepstherapie
- beheer van onvoorziene gebeurtenissen
Gedragstherapie kan een persoon helpen:
- identificeer triggers van drugsgebruik
- bouw copingvaardigheden op wanneer u wordt geconfronteerd met onbedwingbare trek
- manieren ontwikkelen om met terugval om te gaan
- problemen identificeren en aanpakken die emotioneel ongemak kunnen veroorzaken
Wat zijn de vooruitzichten voor heroïneverslaving?
Stoornis in het gebruik van opioïden is een ernstige aandoening, maar kan worden behandeld. Verslaving hoeft niet permanent te zijn, of zelfs maar van lange duur. Er is daar hulp en het is mogelijk om te herstellen.
Als u denkt dat u of een dierbare verslaafd is geraakt aan heroïne, overleg dan met uw arts of een andere zorgverlener. Ze kunnen u helpen met een beoordeling en voorzien in verdere bronnen voor hulp en herstel.
