Mijn vrienden waren als een spiegel. Het enige dat ik kon zien, waren mijn tekortkomingen die me aanstaarden.
Als ik moest raden, zou ik zeggen dat mensen zichzelf sinds het begin der tijden met elkaar vergelijken.
Ik twijfel er niet aan dat de prehistorische mens jaloers was op de grootte van de grot van zijn buurman of zijn bewonderenswaardige vuursteenvaardigheden begeerde.
Soms kunnen deze vergelijkingen nuttig zijn. Ze kunnen u een blauwdruk voor verbetering geven en u inspireren om te veranderen. Andere keren kunnen ze een middel zijn om jezelf uit elkaar te halen en alles te zien waarvan je denkt dat er mis is met jezelf.
Vergelijking is voor mij meestal een vluchtige ervaring geweest. Ik zou de successen van mijn vrienden of de figuur van een influencer op Instagram opmerken en ben jaloers, maar de pijn was altijd van korte duur. Dat was totdat er een nieuw meisje bij mijn sociale kring kwam.
Ze was alles wat ik niet was. Of alles wat ik gedachte Ik was het niet. Helder, grappig, extravert. Mensen waren onmiddellijk dol op haar, en het geluk leek altijd vlak aan haar voeten te landen.
Lisa * werd al snel een van mijn goede vrienden. Ondanks onze diepe band, scheurde haar genialiteit me uit elkaar.
Ze was als een spiegel, maar het enige dat ik kon zien, waren mijn tekortkomingen die me aanstaarden.
Alles wat ik bereikte, voelde aangetast door haar prestaties, die op de een of andere manier altijd superieur leken. Ik kon me nooit meten, hoe hard ik ook mijn best deed. Het verpletterde me dagelijks.
Ik had deze gevoelens misschien verwacht toen ik 16 was, maar ik was 30, een volwassene en iemand die zich zelden bedreigd voelde door het succes van een ander. Maar Lisa bracht mijn onzekerheden scherp in beeld.
Op intellectueel niveau wist ik dat er dingen waren die geweldig aan mij waren. Maar emotioneel kon ik er gewoon niet komen.
Ter vergelijking: alles in mijn leven leek minder dan. Ik was niet zo mooi en ook niet zo leuk. Ik was niet zo onbevreesd en ook niet zo getalenteerd. Ik had niet zoveel vrienden, en ik was niet zo aantrekkelijk voor het andere geslacht.
Mijn zelfvertrouwen kreeg een pak slaag en ik voelde me echt waardeloos. Al deze gevoelens werden versterkt door het schuldgevoel dat ik had omdat ik me zo voelde over een vriend. Ik zocht heinde en verre op internet naar praktisch advies dat ik zou kunnen gebruiken om me te helpen voorbij deze gevoelens te komen.
Ik wist dat ik serieuze hulp nodig zou hebben om hier overheen te komen. Met veel schroom legde ik mijn angsten opzij en riep de steun in van Sarah, een levenscoach die me uiteindelijk uit deze funk zou leiden.
In de loop van een aantal weken gaf Sarah me een praktische toolkit die me zou helpen mezelf niet langer met anderen te vergelijken en de schoonheid en waarde van mijn eigen uniekheid te erkennen.
Dit is wat ze me heeft geleerd.
Noem je innerlijke criticus
Sarah zette meteen de achtervolging in tijdens onze allereerste sessie en legde me iets belangrijks uit: iets een naam geven geeft het minder kracht.
Sarah liet me mijn innerlijke criticus - die kritische stem van binnen die al mijn waargenomen tekortkomingen naar voren brengt - een naam geven.
Ik koos voor de naam Ciara, en toen we elkaar beter leerden kennen, ontdekte ik dat ze bijzonder gemeen was. Ciara wilde dat ik dacht dat ik nooit goed genoeg was.
Ze herinnerde me er graag aan dat ik de angst vaak de overhand liet krijgen, dat ik best een paar kilo kwijt zou kunnen raken en dat ik in grote groepen een ongemakkelijke puinhoop ben.
Het was pijnlijk om te horen hoe ik me door deze stem in mijn hoofd liet uitschelden. Nu ik haar een naam had gegeven, kon ik het herkennen wanneer ze iets zei.
Ik zou de volgende cruciale stap kunnen beginnen om mezelf uit de vergelijkingsval te bevrijden: een gesprek met haar beginnen.
Wees je eigen beste vriend
Ik heb mezelf altijd als een goede vriendin beschouwd, maar Sarah wees erop dat ik geen bijzonder goede vriendin voor mezelf was.
"Hoe zou je een vriend troosten in een crisis?" zij vroeg mij.
Ik antwoordde dat ik bij haar zou komen zitten en haar gevoelens zou bespreken. Ik zou haar troosten en haar eraan herinneren hoe geweldig ze is. Ik zou haar waarschijnlijk een dikke knuffel geven.
Sarah vertelde me dat wanneer Ciara achter het stuur komt, ik haar liefdevol en begripvol moet spreken.
Toen Ciara in mijn hoofd zou opduiken, begon ik een dialoog. Ik zou Ciara vragen hoe ze zich voelde en waarom ze zich zo voelde.Ik zou me in haar kunnen inleven, haar aanmoedigende woorden uitspreken en haar herinneren aan alle redenen waarom ze geweldig is.
Sarah had één simpele regel: als je het niet tegen een vriend zou zeggen, zeg het dan niet tegen jezelf.
Door deze regel te volgen, begon ik te begrijpen waar sommige van mijn onzekerheden vandaan kwamen. Ik kon uitpakken waarom Lisa deze gevoelens bij mij opwekte.
Ik realiseerde me dat we allebei op vergelijkbare momenten in het leven zaten en dat ze uitblonk in de exacte gebieden waarvan ik dacht dat ik het faalde.
Houd uw prestaties bij
Als we onszelf met anderen vergelijken, concentreren we ons op al hun sterke punten en prestaties en negeren we de onze. Daarom moedigde Sarah me aan om alle goede dingen die ik had gedaan bij te houden.
Het maakte niet uit wat ze waren: als het iets was waar ik trots op was, heb ik er een record van gemaakt. Al snel had ik een uitpuilende map met dingen die ik de afgelopen weken had bereikt.
Als ik op het werk een project heb afgerond, heb ik het opgenomen. Als ik een vriend in een crisis hielp, ging het erin. Als ik mezelf op een ochtend naar de sportschool sleepte waar ik echt niet heen wilde, schreef ik het op.
Kijkend naar alles wat ik had bereikt, zowel groot als klein, versterkte mijn gevoel van eigenwaarde. Ik voelde een golf van trots. Lisa was geweldig, realiseerde ik me, maar op zoveel geweldige manieren was ik dat ook.
Oefen zelfzorg
Een warm bad laten lopen en jezelf een glas wijn inschenken kan een grote voor jezelf zijn, maar we kunnen nog een stap verder gaan. Zelfzorg kan volgens Sarah een eerlijke en voortdurende introspectie inhouden.
Het is een proces van naar binnen kijken en zien wat je vindt. Sarah moedigde me aan om een dagboek bij te houden en mijn gedachten op te schrijven, vooral als ik me in een spiraal van eigenwaarde bevond.
Toen die gedachten eenmaal op de pagina waren, had ik de macht om ze te observeren en te beslissen of ze waar waren of niet, of gewoon omdat ik me ontoereikend voelde.
Ik was in staat om ze uit te pakken en te ontcijferen waar ze vandaan zouden kunnen komen, en het was ongelooflijk bevrijdend.
Het was niet altijd gemakkelijk. Het was moeilijk om sommige van mijn donkere gevoelens onder ogen te zien, maar als ik ze recht in de ogen keek, kreeg ik de kracht om vooruit te komen.
Wees proactief
Mijn vergelijkingsreis eindigde niet na mijn laatste sessie met Sarah.
Ja, ik voelde me duidelijker over mijn unieke talenten, vaardigheden en kwaliteiten. Ik had veel meer zelfvertrouwen en ik zag Lisa niet langer als een rivaal. Ik voelde me lichter. Vrienden merkten op dat ik in een grote headspace leek te zijn.
Ik voelde me niet meer belast door gevoelens van ontoereikendheid of maakte me zorgen over het verbergen van mijn jaloezie. Ik zou zowel Lisa's successen als die van mij kunnen vieren.
Door mezelf te vergelijken, voelde ik me verloren. Het had me van vreugde beroofd en me ellendig doen voelen. De twijfel aan mezelf speelde zich af in andere delen van mijn leven.
Ik was niet altijd aanwezig met vrienden omdat ik het vergelijkingsspel in mijn hoofd speelde. Datums waren gedoemd te mislukken omdat ik me vanaf het begin niet goed voelde over mezelf.
Toen Sarah me eenmaal de tools had gegeven, had ik een duidelijkere focus op wat ik wilde in het leven en hoe ik het kon krijgen. Ik voelde me niet belast door de twijfel aan mezelf die me eerder had tegengehouden. Door de vergelijking van me af te schudden, kon ik weer van het leven genieten.
Het werken met deze tools is een voortdurende praktijk. Zelfs nu weet ik dat ik die innerlijke dialoog met Ciara moet voortzetten en moet blijven bijdragen aan mijn staat van dienst. Ik weet dat het belangrijk is om regelmatig naar binnen te kijken om ongemakkelijke emoties het hoofd te bieden.
Loskomen van vergelijking is geen lineaire reis. Er zijn hobbels in de weg, momenten van onzekerheid en twijfel. Maar door vast te houden aan de praktijk die Sarah me heeft geleerd, heb ik mijn gevoel van eigenwaarde op peil gehouden.
Er zal altijd iemand mooier, meer getalenteerd, intelligent, bruisend of extravert zijn. Voor mij is het de kunst om de unieke waarde te kennen van wat ik naar de tafel breng.
* Naam is gewijzigd
Victoria Stokes is een schrijver uit het Verenigd Koninkrijk. Als ze niet schrijft over haar favoriete onderwerpen, persoonlijke ontwikkeling en welzijn, zit ze meestal met haar neus in een goed boek. Victoria noemt koffie, cocktails en de kleur roze als een van haar favoriete dingen. Vind haar op Instagram.
