Surfen helpt me om uit mijn eigen hoofd te komen en in "de zone" te komen.
Op een kille ochtend afgelopen december klauterde ik op een zandduin tijdens mijn plaatselijke vakantie om een brullende winteroceaan te vinden. De golven waren dromerig. De ene na de andere pieken van 8 voet vouwden zich in perfecte smaragdgroene cilinders terwijl de offshore-wind miststaarten de zee in blies.
Duizelig rende ik terug naar mijn auto en trok in één keer mijn warme kleren uit. Ik voelde de koude wind nauwelijks tegen mijn blote huid waaien toen ik in mijn doorweekte wetsuit stapte, mijn surfplank pakte en naar het water rende.
Ik voel me het meest vrij van mijn angst als de branding groot is
Angst is de achtergrond van mijn bestaan, een onzichtbare kracht die me elke dag vergezelt. Ik heb op jonge leeftijd geleerd me zorgen te maken en ben me sindsdien zorgen blijven maken. En er is veel voor nodig om me van mijn eigen gedachten af te leiden.
Maar er is één ding dat me in het heden bezighoudt zoals niets anders dat kan: de angst die ik voel als de branding groot is. Het is de onwaarschijnlijke held van mijn reis op het gebied van geestelijke gezondheid geworden.
Ironisch genoeg bevrijdt de onmiddellijke angst om verpletterd te worden door krachtige branding me van de constante stroom van door angst overgedragen angsten - waarvan de meeste irrationeel zijn - die zoveel ruimte in mijn hoofd innemen.
Wat gedenkwaardig is aan die dag en aan andere soortgelijke, is hoe bevrijdend het voelde om zo radicaal aanwezig te zijn.
Die dag in december, terwijl ik naar buiten peddelde, gedreven door opzettelijke vastberadenheid, braken overal om me heen golven spectaculair uit, en de weerkaatsingen ratelden mijn lichaam. Maar toen de angst in mijn maag doordrong, richtte ik mijn aandacht instinctief op mijn ademhaling.
Geleid door langzame, gestage ademhalingen, bewoog mijn lichaam naadloos door het water. Ik voelde me niet gehinderd door zorgen of herkauwers en werd in plaats daarvan hyperbewust van mijn omgeving. Het zout in de lucht, de schittering van het water, de explosies van brekende golven - het kreeg allemaal een kristallijne kwaliteit.
Wat gedenkwaardig is aan die dag en aan andere soortgelijke, is hoe bevrijdend het voelde om zo radicaal aanwezig te zijn.
Het gaat erom dat je ‘in de zone’ bent
Dr. Lori Russell-Chapin, een professor en mededirecteur van het Center for Collaborative Brain Research aan de Bradley University, legt mijn ervaring uit als de toestand van topprestaties, of 'in de zone' zijn.
"Als je‘ in de zone ’bent, ben je in die hele fijne staat van parasympathische modaliteit, die rustende en ontspannende staat," zegt ze.
"En de beste manier om 'in de zone' te komen, is door goed te ademen."
In een klas die Russell-Chapin geeft over astmatische ademhaling, vertelt ze haar studenten dat ze kalme focus in hun dagelijks leven kunnen bereiken door zichzelf te trainen om door hun middenrif te ademen.
'De meesten van ons zijn oppervlakkige ontluchters. We ademen door onze borst, niet door ons middenrif ”, zegt ze. "Ik geloof dat als je correct ademt - door middenrifademhaling te gebruiken - je fysiologisch niet angstig kunt zijn."
Koud water: een vliegende start voor de hersenen
Ik heb koud water altijd behandeld als iets dat ik moest doorstaan. Ik ben niet het type dat de ongemakken van avontuur romantiseert - koud water kan behoorlijk ongemakkelijk zijn.
Maar het blijkt dat koud water een aantal behoorlijk unieke effecten op het lichaam heeft, waaronder een aantal psychologische voordelen.
"[Nadat ik heb gesurft] ben ik een stuk gelukkiger en heb ik meer energie. Dit zou in verband kunnen staan met de vermindering van epilepsiesymptomen, maar naar mijn mening is het lichaam allemaal met elkaar verbonden. Je kunt geestelijke gezondheid niet scheiden van fysiologische gezondheid. " - Olivia Stagaro
Ten eerste komt ons onderdompelen in koud water ten goede aan onze gemoedstoestand door de afgifte van endorfine te stimuleren. Het stuurt ook heel veel elektrische impulsen naar onze hersenen, wat een effect produceert dat vergelijkbaar is met elektroshocktherapie, die wordt gebruikt om depressie te behandelen.
Russell-Chapin zegt dat een van de redenen waarom surfen, vooral in koud water, zo'n positieve invloed kan hebben op de geestelijke gezondheid, is omdat het tegelijkertijd zowel het sympathische als het parasympathische zenuwstelsel activeert.
"Als we in koud water komen, wordt het lichaam gestimuleerd en gedwongen om te beslissen wat het gaat doen", zegt ze. "En [als je aan het surfen bent] moet je ook het parasympathische systeem erbij betrekken om kalm genoeg te zijn om de sensorische motorische cortex te activeren, zodat je dat evenwichtsgevoel kunt hebben."
Voor Olivia Stagaro, een senior in neuropsychologie aan de Santa Clara University, begon surfen in koud water als een manier om haar epilepsiesymptomen te behandelen.
Nadat haar artsen hadden voorgesteld om chirurgisch een apparaat te implanteren dat haar nervus vagus zou stimuleren, besloot Stagaro wat onderzoek te doen. Ze ontdekte dat een van de manieren om de nervus vagus op natuurlijke wijze te stimuleren, is door in koud water te gaan.
"Ik begon regelmatiger in de oceaan te komen en merkte dat ik op dagen dat ik ging surfen, meestal geen symptomen van [epilepsie] had", zegt Stagaro.
Ze heeft ook een verandering in haar geestelijke gezondheid opgemerkt.
"[Nadat ik heb gesurft] ben ik een stuk gelukkiger en heb ik meer energie. Dit zou in verband kunnen staan met de vermindering van epilepsiesymptomen, maar naar mijn mening is het lichaam allemaal met elkaar verbonden. Je kunt geestelijke gezondheid niet scheiden van fysiologische gezondheid. "
Surfen verleidt me om te trainen
Mijn angst is irrationeel. Het is niet oplossingsgericht of productief. In feite werkt het op allerlei manieren tegen mij. En een manier waarop mijn angst me echt probeert neer te halen, is door me te dwingen een zittend leven te leiden.
Het mooie van surfen is echter dat het niet als een klus voelt zoals andere vormen van lichaamsbeweging dat kunnen. En hoewel ik niet surf voor de oefening, is fysieke activiteit in de ervaring ingebouwd. Wat geweldig is, want, zoals je zeker weet, onze hersenen houden van lichaamsbeweging, zoals Russell-Chapin uitlegt:
"Voor zelfregulatie op dagelijkse basis is er niets beters voor u dan sporten", zegt Russell-Chapin. "Naarmate je hartslag stijgt, begint het meer bloed te pompen en komt er meer zuurstof naar de hersenen, wat we nodig hebben om te blijven functioneren."
De speciale band tussen vrouwen die surfen
Surfen is misschien ontstaan in Polynesië, maar tegenwoordig wordt de surfcultuur geprezen door een wereldwijde hiërarchie van heteroseksuele blanke mannen. Alle anderen zijn welkom, maar alleen als ze zich houden aan de regels van de hegemonie. Als je (goede) golven wilt krijgen, kun je maar beter agressief en opportunistisch zijn.
Maar ondanks dat ik elke keer als ik ga te kampen heb met een oceaan vol testosteron, betekent vrouw zijn ook dat ik automatisch welkom word geheten in de bredere gemeenschap van vrouwelijke surfers.
Als ik een andere vrouw in het water tegenkom, kan ik meestal zien dat we allebei echt opgewonden zijn om elkaar te zien. Zelfs als het maar een korte glimlach is, delen we een subtiel begrip van hoe het is om de minderheid te zijn.
Deze interacties helpen mijn algehele welzijn door me uit mijn hoofd te trekken en me te dwingen om met mijn omgeving om te gaan. Het kunnen omgaan met andere vrouwen over surfen bevestigt niet alleen mijn ervaring, maar ook mijn bestaan.
Stagaro surft pas een jaar, maar ze kan ook getuigen van het gastvrije karakter van veel vrouwen die surfen.
“Ik heb een prachtige laatste plaats behaald in het Woman on the Waves-evenement in Capitola. Het was een van de meest ondersteunende, meeslepende gemeenschappen waar ik ooit lid van ben geweest. Hoewel het een wedstrijd was, moedigden de vrouwen elkaar aan. De mensen waren erg teamgericht en waren ongelooflijk ondersteunend ”, zegt Stagaro.
Surfen zet me aan het denken over wat de toekomst biedt in plaats van stil te staan bij het verleden
Ik ben het surfen zoveel verschuldigd. Want als ik eerlijk ben, er zijn dagen dat ik absoluut in paniek raak omdat ik de rest van mijn leven moet leven zoals ik.
Maar ergens onder die wanhoop schuilt een ander stukje kennis: ik zal altijd surfen, wat betekent dat de toekomst vol potentieel is. Ik ben tenslotte altijd één sessie verwijderd van de beste golf van mijn leven.
Ginger Wojcik is assistent-redacteur bij Greatist. Volg meer van haar werk op Medium of volg haar op Twitter.
