Hoewel velen in de diabetesgemeenschap dit waarschijnlijk vanaf het begin zagen aankomen, is het nu officieel: de voormalige Google Life Sciences, nu omgedoopt tot Verily, heeft de stekker uit de ontwikkeling van zijn glucosegevoelige contactlenzen getrokken na bijna vijf jaar van studie van dat concept.
Ja, het idee om BG-metingen rechtstreeks uit uw ogen te kunnen halen, ligt nu op de schroothoop van mogelijke behandelingen, omdat dit onderzoek niet leidt tot iets constructiefs op het gebied van het product.
Toen Google het project begin 2014 voor het eerst aankondigde, veroorzaakte het natuurlijk nogal wat opwinding - de technische krachtpatser bracht tenslotte een enorm niveau van straatwaarde. Door hun naam in de ring te zetten, wekte het voorzichtige optimisme van veel mensen die er verder zeker van waren dat het concept onrealistisch was (inclusief ons team).
Ondanks de aanvankelijke opwinding van de medtech-wereld, is dit glucosegevoelige SmartLens-project nooit echt van de grond gekomen en bleef het grotendeels in de conceptuele R & D-fase, aangezien Verily samenwerkte met Alcon, de oogzorgdivisie van Novartis. Andere onderzoekers hebben sindsdien in hun eigen gerelateerde projecten gewerkt, maar het woord in de diabetestechnologische ruimte was dat het SmartLens-project vrijwel dood in het water lag. Dat is tot nu toe nooit officieel geweest.
‘Traanglucose en bloedglucose correleren niet’
Op 16 november kwam deze verklaring van Verily die bevestigde wat velen hadden vermoed en bood een transparantieniveau dat niet vaak wordt gezien wanneer D-tech of onderzoek wordt opgeschort:
“Ons klinische werk aan de glucosegevoelige lens toonde aan dat er onvoldoende consistentie was in onze metingen van de correlatie tussen traanglucose en bloedglucoseconcentraties om de vereisten van een medisch hulpmiddel te ondersteunen. Dit hield gedeeltelijk verband met de uitdaging om betrouwbare traanglucosemetingen te verkrijgen in de complexe oogomgeving. We ontdekten bijvoorbeeld dat interferentie van biomoleculen in tranen resulteerde in uitdagingen bij het verkrijgen van nauwkeurige glucosemetingen van de kleine hoeveelheden glucose in de traanfilm. Bovendien hebben onze klinische onderzoeken uitdagingen aangetoond bij het bereiken van de stabiele condities die nodig zijn voor betrouwbare traanglucosemetingen.
We zijn op een punt gekomen waarop we samen met Alcon hebben besloten om het werk van de glucosegevoelige lens uit te stellen, terwijl we ons blijven concentreren op de slimme aanpassende contactlenzen en slimme intraoculaire lensprojecten. "
Die verklaring van Verily's Chief Technology Officer Dr. Brian Otis ging verder met de opmerking hoe het bedrijf zal blijven werken aan ooggerelateerde projecten die verder gaan dan glucosedetectie en diabetes. Hij legde in het bijzonder uit hoe het SmartLens-project is geëvolueerd naar andere elektronicaplatforms die gegevens over het oog kunnen detecteren of verzenden - door draadloze elektronica en minisensoren te integreren in een speciale contactlens die kan worden gebruikt voor de behandeling van leeftijdsgebonden verziendheid en een slimme binnenooglens om het zicht te verbeteren na een staaroperatie.
Belangrijk is dat Verily zijn andere opwindende diabetesgerelateerde werk voortzet:
- We hebben samen met Dexcom een mini-CGM-sensor ontwikkeld die met slechts 1 mm de kleinste CGM-sensor ter wereld wil worden. Uit afbeeldingen die in de loop der jaren zijn gelekt, is gebleken dat het uiteindelijke product, waarschijnlijk een tweede generatie of later, mogelijk kleiner is dan de grootte van een M&M. Een prototype van de eerste generatie wordt eind 2019 nog steeds verwacht, het laatst hebben we gehoord.
- De samenwerking met Sanofi om een aangesloten insulinepomp en slimme insulinepennen te bouwen.
- De Onduo joint venture, die data-analyse en diabetescoaching verweven met het zorgparadigma voor PWD's met type 2; het mobiele app-platform werd begin 2018 gelanceerd en het bedrijf werkt samen met verschillende partners binnen de D-community.
- Verily's Study Watch is ontworpen om gegevens uit klinische onderzoeken te verzamelen met behulp van een polsbandje dat kan worden gedragen met ingebouwde sensoren.
Hoewel het jammer is om te horen dat het idee van contactlenzen met glucosedetectie wordt geschrapt, is het niet overdreven verrassend. Maar moet dit een waarschuwend verhaal zijn voor anderen die soortgelijke oplossingen zoeken?
Nog steeds op zoek naar de niet-invasieve droom
De geschiedenis leert dat dit laatste nieuws onderzoekers er niet van weerhoudt om verder te gaan met nieuwe concepten voor glucosedetectiemethoden die de huid niet binnendringen, d.w.z. 'niet-invasieve' apparaten. In feite is de zogenaamde niet-invasieve droom al decennia lang een hoofdbestanddeel van de diabetestechnologische wereld.
We verwijzen jullie allemaal terug naar het boek “Het streven naar niet-invasieve glucose: jacht op het bedrieglijke Turkije, ”Door voormalig Lifescan-exec John Smith, die in 1998 met pensioen ging en sindsdien niet-invasieve diabetestechnologie raadpleegt en observeert. Dat boek is zijn verhandeling over hoe vergezocht en onrealistisch sommige van deze ideeën zijn en waarom de wetenschap van niet-invasieve glucosedetectie zo verdomd moeilijk is.
Toch gaan altijd hoopvolle wetenschappers vooruit - zelfs op glucosesensoren in het oog, ondanks de wetenschap dat Google-Verily het niet voor elkaar kon krijgen.
Afgelopen maand (oktober 2018) publiceerde een klein startend bedrijf in Nederland dat bekend staat als Noviosense een zeer kleine studie over zijn inner-eye glucose sensing-technologie. In tegenstelling tot wat Verily had onderzocht, plaatst het Noviosense-concept geen contactlens of minisensor in het oog om tranen te meten; in plaats daarvan valt een flexibele, veervormige spiraal van 2 centimeter achter het onderste ooglid naar binnen om toegang te krijgen tot een betrouwbaardere tranenstroom voor nauwkeurigere glucosemetingen.
In het uiteindelijke ontwerp van Noviosense zou het apparaat draadloos glucosegegevens verzenden naar een smartphone wanneer deze in de buurt van het oog wordt gehouden, of naar een bril voor meer continue metingen. De CEO van de startup zegt in gepubliceerde rapporten dat de kleine spoel er niet uit zou springen, zelfs niet als je in je oog wrijft. In vroege klinische onderzoeken zag Noviosense een nauwkeurigheid van 95% in vergelijking met traditionele metingen. Hoewel de traangegevens niet zo goed waren als bloed, toonden de gegevens aan dat ze ongeveer hetzelfde waren als interstitiële vloeistof, waaruit CGM's glucosegegevens lezen.
En in januari 2018 publiceerden Zuid-Koreaanse onderzoekers wetenschappelijke studiegegevens over hun eigen versie van een glucosegevoelige contactlens: een rekbare lens die glucose kan meten zonder het gezichtsvermogen te verstoren. Dit zou een mechanische contactlens zijn met een ingebouwd LED-lampje dat blijft branden als de glucosespiegels van de gebruiker normaal zijn en uitgaat als de niveaus buiten het normale bereik vallen. Het plan is om het apparaat te koppelen aan een software-app die ook glucosemetingen weergeeft.
Hmmm ... ((sceptische oogrol invoegen))
Loslaten, zonder op te geven
In zijn laatste editie van 2018 van de Bedrieglijk Turkije boek geeft Smith zijn overzicht van de vele niet-invasieve projecten en schrijft: “Dit [boek] is misschien wel de laatste update die dit onderwerp nodig heeft. Veel deelnemers en waarnemers beginnen het gevoel te krijgen dat dit een idee is waarvan de tijd nooit is gekomen en dat binnenkort misschien voorbij is zonder ooit succes te zien. "
Ondertussen deelde advocaat Doug Boss, een oude type 1 in Texas, vanuit de patiëntengemeenschap ook deze ontnuchterende gedachte online:
“Als je op internet leest over een nieuwe glucosetechnologie die bloedloos en pijnloos zal zijn ... Bedenk dat de grote hersenen en bodemloze zakken van Google dit hebben opgegeven. Dit is de laatste in een LANGE lijn van nieuwswaardige aankondigingen van een of andere nieuwe niet-invasieve bloedglucosetechnologie die (zogenaamd) een revolutie teweeg zal brengen in de behandeling. Ze proberen dat probleem al decennia op te lossen. De hoeveelheid R&D die die pot met geld najaagt, is duizelingwekkend. Maar nu we het 100-jarig jubileum van de ontdekking en verfijning van insuline naderen, worstelen we nog steeds met de basis. "
Inderdaad, Doug.
En toch willen we de geest van innovatie die zoveel vooruitgang in de samenleving en de geneeskunde heeft gebracht, nooit de kop indrukken.
Dus bedankt voor uw inspanningen op dit front, voorwaar, ook al is het uiteindelijk niet gelukt. Het heeft een aantal andere zinvolle onderzoeksinspanningen gevormd die verder gaan dan alleen diabetes. En we blijven hopen dat er binnenkort meer praktische next-gen D-tech komt.