Opsplitsen is niet eenvoudig. Er zijn hele romans en popsongs over geschreven. En als er kinderen bij betrokken zijn, kan echtscheiding een bijzonder gevoelige situatie zijn.
Ademen. Je bent op de juiste plek. De waarheid is die scheiding doet impact op kinderen - soms op manieren die je niet helemaal zou verwachten. Maar het is niet allemaal kommer en kwel.
Als je je overweldigd voelt, herinner jezelf er dan aan dat je doet wat goed is voor jou en je gezin. Vooruitgaand, doe je uiterste best om te plannen, begrijp de mogelijke waarschuwingssignalen en stel jezelf emotioneel beschikbaar voor je kind.
Dat gezegd hebbende, laten we eens kijken naar enkele manieren waarop uw kind zijn gevoelens over scheiding kan uiten.
1. Ze zijn boos
Kinderen kunnen boos zijn over echtscheiding. Als je erover nadenkt, is het logisch. Hun hele wereld verandert - en ze hebben niet per se veel input.
Woede kan op elke leeftijd toeslaan, maar is vooral aanwezig bij schoolgaande kinderen en tieners. Deze emoties kunnen voortkomen uit gevoelens van verlatenheid of controleverlies. Woede kan zelfs naar binnen gericht zijn, aangezien sommige kinderen zichzelf de schuld geven van de scheiding van hun ouders.
2. Ze kunnen zich sociaal terugtrekken
Je merkt misschien ook dat je sociale vlinderkind behoorlijk verlegen of angstig is geworden. Ze denken op dit moment waarschijnlijk veel aan en voelen veel. Ze lijken misschien ongeïnteresseerd of zelfs bang voor sociale situaties, zoals uitgaan met vrienden of het bijwonen van schoolevenementen.
Een laag zelfbeeld wordt geassocieerd met zowel echtscheiding als sociale terugtrekking, dus het vergroten van het zelfvertrouwen en de innerlijke dialoog van uw kind kan ervoor zorgen dat ze weer uit hun schulp komen.
3. Hun cijfers zouden eronder kunnen lijden
Academisch gezien kunnen kinderen die door een scheiding gaan, lagere cijfers halen en zelfs te maken krijgen met een hogere uitval in vergelijking met hun leeftijdsgenoten. Deze effecten kunnen al op de leeftijd van 6 worden waargenomen, maar kunnen meer merkbaar zijn naarmate kinderen de leeftijd van 13 tot 18 jaar bereiken.
Er zijn verschillende mogelijke redenen voor dit verband, waaronder het feit dat kinderen zich verwaarloosd, depressief of afgeleid kunnen voelen door toegenomen conflicten tussen hun ouders. Na verloop van tijd kan minder belangstelling voor academici op het niveau van de middelbare school overgaan in minder belangstelling voor het bevorderen van hun opleiding in het algemeen.
4. Ze voelen verlatingsangst
Jongere kinderen kunnen tekenen van verlatingsangst vertonen, zoals meer huilen of aanhankelijkheid. Dit is natuurlijk ook een mijlpaal in de ontwikkeling die meestal begint tussen de leeftijd van 6 tot 9 maanden en na 18 maanden verdwijnt.
Toch kunnen oudere peuters en kinderen tekenen van verlatingsangst vertonen of naar de andere ouder vragen als ze er niet zijn.
Sommige kinderen reageren mogelijk goed op een consistente routine en op visuele hulpmiddelen, zoals een kalender, met bezoeken duidelijk erop gelabeld.
5. De kleintjes kunnen achteruitgaan
Peuters en kleuters tussen de 18 maanden en 6 jaar oud kunnen terugvallen op gedragingen zoals aanhankelijkheid, bedplassen, duimzuigen en driftbuien.
Als u regressie opmerkt, kan dit een teken zijn van verhoogde stress voor uw kind of van hun overgangsproblemen. Deze gedragingen kunnen zorgelijk zijn - en u weet misschien niet waar u moet beginnen met het helpen van uw kleintje. De sleutels hier zijn voortdurende geruststelling en consistentie in de omgeving - acties waardoor uw kind zich veilig voelt.
6. Hun eet- en slaappatronen veranderen
Een onderzoek uit 2019 stelt de vraag of er wel of geen kinderen zijn letterlijk dragen het gewicht van echtscheiding. Hoewel de body mass index (BMI) bij kinderen niet onmiddellijk een impact laat zien, kan de BMI in de loop van de tijd "aanzienlijk" hoger zijn dan bij kinderen die niet door een scheiding zijn gegaan. En deze effecten worden vooral opgemerkt bij kinderen die scheiding ervaren voordat ze 6 jaar oud worden.
Kinderen in de meeste leeftijdsgroepen krijgen ook slaapproblemen, die kunnen bijdragen aan gewichtstoename. Dit gaat terug op regressie, maar omvat ook zaken als nachtmerries of het geloof in monsters of andere fantastische wezens die gevoelens van angst opwekken rond het slapengaan.
7. Ze kunnen partij kiezen
Wanneer ouders ruzie maken, legt onderzoek uit dat kinderen zowel cognitieve dissonantie als loyaliteitsconflicten doormaken. Dit is gewoon een mooie manier om te zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen als ze in het midden vastzitten, niet wetend of ze de ene ouder boven de andere moeten kiezen.
Dit kan naar voren komen als een intense behoefte aan "eerlijkheid", zelfs als dit schadelijk is voor hun eigen ontwikkeling. Kinderen kunnen hun ongemak ook tonen met meer buikpijn of hoofdpijn.
Het loyaliteitsconflict kan nog duidelijker worden naarmate kinderen ouder worden, wat uiteindelijk kan leiden tot een totale verbreking van het contact met één ouder (hoewel de gekozen ouder in de loop van de tijd kan veranderen).
8. Ze gaan door een depressie
Hoewel een kind zich aanvankelijk somber of verdrietig voelt over de scheiding, blijkt uit onderzoeken dat gescheiden kinderen het risico lopen een klinische depressie te ontwikkelen. Nog zorgwekkender is dat enkelen ook een groter risico lopen op zelfmoordbedreigingen of -pogingen.
Hoewel deze problemen van invloed kunnen zijn op kinderen van elke leeftijd, zijn ze meestal prominenter aanwezig bij kinderen van 11 jaar en ouder. En volgens de American Academy of Pediatrics lopen jongens meer risico op zelfmoordgedachten dan meisjes.
Om deze reden is het van cruciaal belang om de hulp in te roepen van een erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg.
Gerelateerd: Ja - kinderen moeten geestelijke gezondheidsdagen opnemen
9. Ze vertonen risicovol gedrag
Misbruik van alcohol en drugs, agressief gedrag en vroege introductie tot seksuele activiteit zijn ook mogelijk. Studies tonen bijvoorbeeld aan dat tienermeisjes de neiging hebben om op jongere leeftijd seks te hebben als ze in een huishouden wonen waar de vader niet aanwezig is.
Onderzoek laat niet hetzelfde risico zien voor jongens. En dit vroege "seksuele debuut" kan aan verschillende factoren worden toegeschreven, waaronder gewijzigde opvattingen over het huwelijk en gedachten over het krijgen van kinderen.
10. Ze worden geconfronteerd met hun eigen relatieproblemen
Ten slotte tonen onderzoeken aan dat wanneer ouders scheiden, de kans groot is dat hun kinderen in dezelfde positie terechtkomen als volwassenen. Het idee hier is dat een breuk tussen ouders de houding van een kind ten opzichte van relaties in het algemeen kan veranderen. Ze zijn misschien minder enthousiast om langdurige, toegewijde relaties aan te gaan.
En door echtscheiding te leven, laten kinderen zien dat er veel alternatieven zijn voor gezinsmodellen. Het onderzoek suggereert ook dat kinderen kunnen kiezen voor samenwonen (ongehuwd samenwonen) boven trouwen. Het is echter vermeldenswaard dat dit in onze huidige cultuur redelijk genormaliseerd is, ongeacht de familiegeschiedenis.
Je kinderen vertellen over de scheiding
Je kunt er niet omheen - praten over de scheiding met je kinderen is moeilijk. En als je op het punt staat te scheiden, heb je er waarschijnlijk al over nagedacht en er al miljoenen keren over gesproken.
Het kan echter zijn dat uw kinderen absoluut geen idee hebben dat er iets aan de hand is. Voor hen is het idee misschien helemaal buiten het linker veld. Een open en eerlijke discussie kan hierbij helpen.
Therapeut Lisa Herrick, PhD, deelt enkele tips:
- Breng het onderwerp ruim 2 tot 3 weken voordat een scheiding begint, ter sprake. Dit geeft kinderen wat tijd om de situatie te verwerken.
- Zorg ervoor dat je een plan in gedachten hebt, ook al staat het los. Uw kind zal waarschijnlijk veel vragen hebben over logistiek (wie verhuist, waar ze verhuizen, hoe het bezoek eruit kan zien, enz.), En het is voor hen geruststellend als er een bepaald kader is.
- Voer het gesprek in een rustige ruimte zonder afleiding. U kunt er ook voor zorgen dat er later op de dag geen dringende verplichtingen zijn. Een weekenddag is bijvoorbeeld misschien het beste.
- Overweeg om het de leraar van uw kind een dag of wat te vertellen voordat u het uw kind vertelt. Dit geeft de leraar een waarschuwing als uw kind begint te acteren of ondersteuning nodig heeft. U kunt de leerkracht natuurlijk ook vragen om dit niet aan uw kind te melden, tenzij uw kind het aan hen vermeldt.
- Denk aan bepaalde punten, zoals hoe jij en je partner niet gemakkelijk tot de beslissing kwamen. In plaats daarvan heb je hier lang over nagedacht nadat je veel andere manieren hebt geprobeerd om dingen beter te laten werken.
- Verzeker uw kind ervan dat de splitsing niet het gevolg is van hun gedrag. Leg op dezelfde manier uit hoe uw kleintje vrij is om volledig en gelijk van elke ouder te houden. Weersta elke schuld, ook al lijkt het gezien de omstandigheden onmogelijk.
- En geef uw kind zeker de ruimte om te voelen hoe het zich moet voelen. Misschien wil je zelfs iets zeggen in de trant van: 'Alle gevoelens zijn normale gevoelens. Misschien voel je je bezorgd, boos of zelfs verdrietig, en dat is oké. We zullen deze gevoelens samen verwerken. "
Gerelateerd: Depressie en echtscheiding: wat kunt u doen?
Dating en hertrouwen
Uiteindelijk kan het zijn dat jij of je ex een andere persoon vinden met wie je je leven wilt doorbrengen. En dit kan een bijzonder lastig iets zijn om met de kinderen op te voeden.
Het is belangrijk om ruim voor een eerste ontmoeting over dit idee te praten. Anders zijn de specifieke timing, grenzen en basisregels allemaal volledig aan de betrokken ouders - maar dit zijn allemaal discussiepunten die naar voren moeten komen voordat de kinderen in een mogelijk emotionele situatie terechtkomen.
U kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om te wachten tot u een aantal maanden een exclusieve relatie heeft gehad voordat u de kinderen erbij betrekt. Maar de tijdlijn ziet er voor elk gezin anders uit.
Hetzelfde geldt voor de grenzen die u stelt. Maar hoe je het ook doet, probeer je best om een plan te hebben en voldoende begrip te hebben voor alle emoties die opduiken.
Gerelateerd: Hoe kunnen kinderartsen een gezin helpen dat door een scheiding gaat?
Je kinderen helpen ermee om te gaan
Het kan zelfs in de meest coöperatieve splitsingen moeilijk en lichtgeraakt worden. Echtscheiding is geen gemakkelijk onderwerp om aan te snijden. Maar uw kinderen zullen uw transparantie en begrip van hun belang in de situatie waarderen.
Enkele andere tips om hen te helpen het hoofd te bieden:
- Moedig uw kind aan om met u te praten. Leg uit dat je een veilige plek bent om eventuele gevoelens te delen. Luister dan vooral met open oren naar alles wat ze te zeggen hebben.
- Begrijp dat alle kinderprocessen op een andere manier veranderen. Wat voor een van uw kinderen werkt, spreekt misschien niet met een ander. Besteed aandacht aan eventuele uitlatingen of andere signalen die u ziet, en pas uw aanpak dienovereenkomstig aan.
- Probeer, indien mogelijk, het conflict tussen uzelf en uw ex te elimineren (en het is misschien niet altijd mogelijk).Als ouders ruzie maken in het bijzijn van hun kinderen, kan dit resulteren in 'partij kiezen' of loyaliteit aan de ene ouder boven de andere. (Dit is overigens geen echtscheidingsverschijnsel. Het komt voor bij kinderen van gehuwde stellen die ook ruzie maken.)
- Zoek hulp als je die nodig hebt. Dit kan in de vorm zijn van het ondersteuningssysteem van uw eigen familie en vrienden. Maar als uw kind enkele waarschuwingssignalen begint te vertonen, bel dan uw kinderarts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg. U hoeft de zaken niet alleen onder ogen te zien.
- Wees lief voor jezelf. Ja, uw kind heeft u nodig om sterk en gecentreerd te zijn. Toch ben je maar een mens. Het is prima en wordt zelfs aangemoedigd om emoties te tonen waar je kinderen bij zijn. Door uw eigen emoties te tonen, zullen uw kinderen waarschijnlijk ook over hun eigen emoties openstaan.
Gerelateerd: Co-ouderschap met een narcist
De afhaalmaaltijd
In veel van het onderzoek en de geschriften over echtscheiding is het duidelijk dat kinderen veerkrachtig zijn. De effecten van scheiding zijn doorgaans uitdagender in de eerste 1 tot 3 jaar.
Bovendien zien niet alle kinderen negatieve effecten van echtscheiding. Degenen die in omgevingen met veel conflicten leven, kunnen de scheiding zelfs als iets positiefs beschouwen.
Uiteindelijk gaat het terug naar doen wat goed is voor uw gezin. En gezinnen kunnen vele vormen aannemen. Doe je best om je kind uit te leggen dat je, wat er ook gebeurt, nog steeds een gezin bent - je verandert gewoon.
Uw kind wil vooral weten dat het uw onvoorwaardelijke liefde en steun heeft, ongeacht uw relatiestatus.
