De vele fasen van slaap (of het gebrek daaraan) als ouder

Het is normaal dat slaapstoornissen verder gaan dan de babyfase. Dus laten we er meer over praten.

Als we het hebben over slaapgebrek als ouder, denken de meesten van ons aan die nieuwe babydagen - wanneer je op alle uren van de nacht opstaat om een ​​pasgeboren baby te voeden, het 'stuiteren en lopen' over je slaapkamervloer perfectioneert. , of toevlucht nemen tot de middernachtrit om een ​​koliekend kleintje te kalmeren.

Maar de waarheid is dat er ook veel verschillende soorten en seizoenen van slaapuitdagingen zijn voor ouders met oudere kinderen. En soms, als je buiten het babystadium bent en nog steeds te maken hebt met een kind dat niet wil slapen, kan het aanvoelen als een eenzame plek om te zijn. Per slot van rekening mogen alleen ouders van baby's slaapgebrek hebben, toch?

Dat is natuurlijk niet waar. Er zijn veel situaties in de cyclus van de kindertijd waarin slaap een uitdaging kan zijn voor zowel u als uw kind. Laten we eens kijken naar enkele stadia en slaapuitdagingen die u kunt tegenkomen.

Baby

De eerste en meest voor de hand liggende fase in het leven van een ouder waarin slaap een uitdaging kan zijn, is de kindertijd. Volgens de American Academy of Pediatrics (AAP) slapen pasgeborenen ongeveer 16 tot 17 uur per dag. Die slaap is echter volledig onregelmatig en hun slaapperioden kunnen slechts enkele minuten tot enkele uren duren.

Hoe komt dat voor totaal nutteloze informatie, huh? In wezen, als je een nieuwe ouder bent, heb je waarschijnlijk geen idee wat je van slaap kunt verwachten en het kan even duren om erachter te komen wat het slaappatroon van je eigen baby is, dat sowieso om de paar weken zal veranderen.

Ik kan hier uit ervaring spreken met vier baby's die behoorlijk fatsoenlijke slapers waren en daarna een die weigerden te slapen of te dutten, ooit, en ik verzeker je dat je soms een baby krijgt die niet slaapt - en dat betekent niet jij ' noodzakelijkerwijs iets verkeerds doen.

Ja, routines en het herkennen van baby-slaapaanwijzingen kunnen helpen, maar in de fase van pasgeborenen zijn slaap-waakpatronen in de hersenen nog niet vastgesteld, dus het is iets waar je gewoon doorheen moet navigeren.

Kleuter

Dus je komt door de babyfase en dan ben je vrij, toch? Slaap is eindelijk in je toekomst, toch?

Helaas niet precies.

Het soms erg moeilijke aspect van slapen in de peuterfase zijn de verwachtingen die ermee gemoeid zijn. Je vindt dat je kind beter zou moeten slapen, maar dat is niet zo, wat leidt tot frustratie aan jouw kant, waardoor het stressvol is om ze naar bed te brengen, waardoor hun slaap slechter wordt, en je komt vast te zitten in een vreselijke cyclus van geen slaap.

De waarheid is dat de peuterfase een veel voorkomende tijd is voor slaapstoringen. Peuters kunnen weerstand bieden aan het naar bed gaan, vaak 's nachts wakker worden, slaapregressies doormaken en nachtelijke angsten en zelfs echte nachtmerries ervaren.

Peuterslaap is misschien moeilijker om mee om te gaan, vanwege de ongelooflijke groei en ontwikkeling die plaatsvindt in hun kleine hersenen en lichamen, samen met uw strijd om hen gezonde slaapvaardigheden bij te brengen.

Hoewel het een uitdaging kan zijn om met slaapstoringen bij peuters om te gaan, en moeilijk voor u weer een fase van slechte slaap in te gaan, kan het nuttig zijn om enkele van de factoren achter slaaponderbrekingen bij peuters te begrijpen.

Uw peuter kan bijvoorbeeld last hebben van:

• hernieuwde onafhankelijkheid
• oververmoeid zijn
• verlatingsangst
• veranderingen in het dutje-schema

En ze groeien! Ze kunnen nu letterlijk uit hun wieg klimmen - waarom zou je slapen als je kunt klimmen en spelen? (De AAP raadt aan om van een wieg naar een peuterbed te gaan als uw kind 89 centimeter lang is.)

Peuter

Gedefinieerd als het podium tussen 3 en 5 jaar oud, zijn de voorschoolse jaren ook niet bepaald rustgevend. Veel van dezelfde uitdagingen waarmee peuters worden geconfronteerd, kunnen kleuters ook tegenkomen.

Ze kunnen het moeilijk blijven (of beginnen te krijgen) om in slaap te vallen of worden vaak 's nachts wakker. Op deze leeftijd kunnen ze hun dutje helemaal laten vallen, waardoor ze hun schema verwerpen en tot oververmoeide en uitdagende bedtijden leiden.

En als een leuke bonus kunnen slaapwandelen en nachtelijke paniekaanvallen echt een rol gaan spelen rond de leeftijd van 4 jaar, dus als je te maken hebt met plotselinge gevallen van een kind dat 's nachts gillend wakker wordt, is dit een echt (en normaal) onderdeel van deze fase.

School leeftijd

Zodra uw kind naar school gaat en naarmate het groeit, kunnen de slaapstoornissen vaak verschuiven van interne uitdagingen naar externe uitdagingen.

Terwijl een peuter bijvoorbeeld te maken heeft gehad met nachtmerries die het gevolg zijn van groei, kan een tiener te maken hebben met hersenstoornissen van schermen en mobiel gebruik.

Natuurlijk kunnen aanhoudende problemen zoals bedplassen, slaapapneu of het rustelozebenensyndroom de slaap van uw kind regelmatig beïnvloeden.

Bovendien is er een toename van het cafeïnegebruik (van zaken als frisdrank, speciale koffiedrankjes en "koele" energiedrankjes) en vol school- en buitenschoolse activiteiten die zelfs het aanpassen van de benodigde hoeveelheid slaap erg moeilijk kunnen maken.

Speciale behoeften

Naast de ontwikkelingsveranderingen die kunnen optreden als een kind groeit en de slaap verstoort, zullen kinderen met speciale behoeften ook vaak worden geconfronteerd met unieke uitdagingen in hun slaappatroon.

Een onderzoek uit 2014 wees bijvoorbeeld uit dat kinderen met een autismespectrumstoornis (ASS) meer slaapproblemen hebben dan kinderen van dezelfde leeftijd zonder ASS, die hun algehele kwaliteit van leven kunnen beïnvloeden.

Het is belangrijk om te beseffen dat de uitdagingen van het opvoeden van een kind met speciale behoeften, samen met de slaapstoornissen en het gebrek aan 'kameraadschap' dat vaak gepaard gaat met de slaapgebrekfase van ouders met pasgeborenen, ervoor kunnen zorgen dat elke ouder die met deze situatie wordt geconfronteerd, zich geïsoleerd en overweldigd voelt.

Slaap zou een voortdurend gesprek moeten zijn

Over het algemeen moeten we als ouders beginnen te praten over de verschillende slaapuitdagingen die we in elke fase tegenkomen, niet alleen in de babyfase. Alle ouders kunnen herkennen en zich ervan bewust zijn dat slaapstoornissen op elke leeftijd voorkomen.

Zeker, de babyfase van slaapgebrek krijgt veel aandacht. Voor veel ouders is dat een tijdelijke fase waar ze op kunnen terugkijken en grappen over kunnen maken, maar als je jaren later te maken hebt met ernstige slaapproblemen, voelt dat niet zo grappig.

Het is gemakkelijk voor een ouder - vooral voor een ouder die voor het eerst komt of voor een nieuwe situatie, zoals een recente ASS-diagnose - om het gevoel te hebben dat ze iets 'fout' doen als ze moeite hebben met slapen. Dit gevoel kan ertoe leiden dat ze vermijden om zich uit te spreken over hun slaapproblemen uit angst om beoordeeld te worden.

Het maakt niet uit hoe oud uw kind is of in welk stadium u zich bevindt in de slaapfasen, het belangrijkste om te onthouden is om met uw arts te praten over wat onderliggende slaapproblemen kan veroorzaken, verbinding te maken met bronnen die kunnen helpen en om te bereiken uit naar ouders die zich in een vergelijkbare positie bevinden.

Want voor elke 3 uur 's nachts die voorbij komt als je nog wakker bent, is er altijd een andere ouder die naar de sterren kijkt en zou willen dat ze ook sliepen.

Chaunie Brusie is een bevallingsverpleegster die schrijver is geworden en een pas geslagen moeder van vijf. Ze schrijft over alles, van financiën tot gezondheid en hoe je die vroege dagen van het ouderschap kunt overleven, terwijl je alleen maar kunt denken aan alle slaap die je niet krijgt. Volg haar hier.