Comedian wordt serieus over (gebrek aan) diversiteit in de diabetesgemeenschap

Diversiteit en inclusiviteit zijn kwesties die altijd voorop moeten staan, ongeacht waar we het over hebben, en binnen onze eigen diabetesgemeenschap is het een onderwerp dat aantoonbaar krijgt niet genoeg serieuze aandacht - zij het online of op persoonlijke bijeenkomsten en conferenties. Een lid van onze gemeenschap die hier veel over te zeggen heeft, is collega-type 1 Chelcie Rice in Atlanta, GA, die bekend staat om zijn professionele werk als komiek. Chelcie is een van de vele D-advocaten die aanwezig warenHealtheVoices-conferentie, waar deze kwestie van inclusiviteit en diversiteit nogal wat discussie heeft opgeleverd.

We zijn verheugd hem vandaag de microfoon te geven om zijn POV te delen met ‘Mijnlezers ...

Talking Race and Diabetes, door Chelcie Rice

Niemand praat graag over ras. Ik weet niet zeker waarom dat zo is. Ik weet wel dat mensen het niet leuk vinden om over ras te praten, ze houden er niet van om andere mensen er nog meer over te horen praten - vooral gezien de huidige sociale en politieke omgeving.

Mijn connectie met diabetes kwam toen ik eind jaren 80 op 25-jarige leeftijd de diagnose type 1 kreeg. Jaren later begon ik met het uitvoeren van stand-up comedy en verwerkte het in mijn diabetesbehartiging. Mijn proces is in feite het nemen van mijn waarheid en het grappig maken, met gevoel voor humor om een ​​aantal serieuzere onderwerpen aan te pakken. Een specifieke waarheid: ras speelde een grote rol in de manier waarop dit land werd opgericht, inclusief de manier waarop mensen in dit land werken, leven en zelfs gezondheidszorg krijgen.

Het spreekt dus vanzelf dat er een grote kloof is in de manier waarop mensen van kleur worden vertegenwoordigd in de wereld van diabetes.

Het is een bekend feit dat diabetes mensen met een kleur in veel grotere aantallen treft dan mensen die geen kleur hebben, vooral als het om diabetes type 2 gaat. Maar er lijkt een probleem te zijn (IMO) als het gaat om de vertegenwoordiging van mensen van kleur op diabetesconferenties en -conventies.

Als ik nu die bewering maak, is de gebruikelijke reactie: "Niemand weerhoudt ze ervan te komen." Maar is dat echt zo? Heb je de laatste tijd online gekeken, vooral op sociale media? Laat me je helpen.

Ik ben onlangs online gegaan en heb wat rondgekeken. Ik ging naar een grote diabetesconferentiewebsite en scrolde naar beneden op de startpagina en keek naar foto's. Alle luidsprekers waren wit. Alle foto's van mensen die vorige jaren aanwezig waren, waren ook wit.Maar dat was slechts de specifieke conferentie van één organisatie, dus ik ging naar Instagram en scrolde door de Instagram-feed. En scrolde en scrolde meer. Het duurde ongeveer 5 duimrollen voordat ik een persoon van kleur zag en het was acteur Ben Vereen. Ik vond veel van hetzelfde op andere sites en pagina's. Sommigen van hen hadden een paar mensen van kleur, maar niet veel.

Persoonlijk zie ik niet per se een probleem. Wat ik zie is een kans.

Toen ik dit naderhand in een Twitter-chat ter sprake bracht, waren veel mensen verbaasd over wat ik vond en voelden ze dat er iets moest worden gecorrigeerd. De mensen die me het meest zorgen baarden, waren degenen die het als een "zij" -probleem zagen. Kijk wanneer u van een situatie een 'zij'-probleem maakt, het betekent in feite dat u niet de tijd heeft genomen om uzelf af te vragen u voelen.

Laten we dit proberen: als je een vrouw bent die dit leest, hoe zou je het dan voelen als je naar een van die websites of conferenties ging en alleen mannelijke sprekers zag? Zou u het gevoel hebben dat er op die conferentie iets is dat u aanspreekt? Zou u het op prijs stellen dat iemand uw diabetes mogelijk 'manslegt'? Nee, waarschijnlijk niet. Je zou waarschijnlijk niet het gevoel hebben dat je erbij zou passen - of erger nog, je zou het gevoel kunnen hebben dat niets dat op dat evenement wordt aangeboden, je zou helpen. Misschien voel je je niet eens welkom om aanwezig te zijn.

Nu heb je jezelf in de schoenen van iemand anders geplaatst. Dat is wat ik graag de eerste stap noem.

Empathie is een sterk instrument. Voor beter of slechter, het zal u ervan weerhouden uw voet in uw mond te steken. Nu zeg ik niet dat gekleurde mensen geen verantwoordelijkheid hebben om zichzelf beter te informeren als het om onze gezondheid gaat. Maar jezelf presenteren als een inclusieve stam moet meer zijn dan lippendienst. Gewoon me vertellen dat je inclusief bent zonder me iets tastbaars te geven, laat me zonder veel reden om je te geloven. Het citaat van Benjamin Franklin: "Goed gedaan is beter dan goed gezegd", spreekt hierover.

Er zijn meer voorstellingen van PWD's (mensen met diabetes) dan alleen atleten en rocksterren. Er zijn enkele gewone mensen die grote vooruitgang boeken in hun gemeenschap. Ik begrijp helemaal waarom het voor kinderen en volwassenen nodig is om voorbeelden te zien van 'diabeteshelden' die fenomenale dingen doen ondanks het dragen van een insulinepomp of CGM. Maar laten we de mensen met kleur niet vergeten die dat moeten zien, alleen omdat u een familiegeschiedenis van diabetes heeft, niet betekent dat het iets is waar hij of zij alleen mee te maken heeft.

Dit komt door een gebrek aan goed onderwijs in gemeenschappen met een grote populatie van kleurlingen - met name Hispanics, Afro-Amerikanen en Native Americans. Op YouTube is er een geweldige Adam Ruins Everything-video over het probleem van redlining. Bekijk deze video en je zult begrijpen hoeveel van wat er in dit land gebeurt, en hoe het is doorgesijpeld in diabeteseducatie.

We moeten het beter doen. Deze conventies, organisaties en pleitbezorgers moeten het beter doen.

Het leven van mensen staat op het spel en we kunnen geen ander leven verliezen door gebrek aan informatie. Het is niet nodig om nieuwe bijeenkomsten of specifieke sociale media-evenementen te organiseren. Geen hashtag-campagnes of raciaal-specifieke Snapchat-feeds. De oplossing is vrij eenvoudig: let op. Dat is het. Kijk hoe u eruitziet en breng aanpassingen aan. Zelfgenoegzaamheid is de oorzaak van dit probleem en er rekening mee houden is de eerste stap op weg naar correctie. Je kunt iemands mening niet direct veranderen als het gaat om raciale vooringenomenheid (omdat het vaak onderbewust is), maar in de meeste gevallen kun je ze verlichten en hopen dat ze vanzelf veranderen.

Eén ding wil ik duidelijk maken: ik heb me NOOIT persoonlijk ooit gemarginaliseerd, mishandeld of onwelkom gevoeld sinds ik deelnam aan het DOC. Dat komt door de manier waarop ik ervoor kies mezelf te dragen en verantwoordelijk blijf voor hoe ik op bepaalde situaties reageer. Ik kan voor niemand anders spreken.

Maar ik ben me er echt van bewust dat er een probleem is dat moet worden aangepakt en dat moet snel gebeuren.

Deze week. Ik reis naar de HealtheVoices 2018-conferentie in Chicago, samen met verschillende andere voorstanders van onze diabetesgemeenschap. Wat betreft het totale aantal aanwezigen op deze conferentie dat verder gaat dan alleen diabetes, zal ik een van de misschien wel 12 aanwezigen zijn die van kleur zijn. Ik kijk er absoluut naar uit om in contact te komen met die andere advocaten om vragen te stellen en te kijken of zij hetzelfde denken als ik over vertegenwoordiging. Ik heb het gevoel dat ze het met me eens zullen zijn. (trouwens, je kunt het volgen op # HealtheVoices18 op Twitter.)

In de tussentijd kunt u misschien even de tijd nemen om een ​​e-mail te sturen naar de organisaties die niet het volledige spectrum van diabetes lijken te vertegenwoordigen. Het idee dat kleur er niet toe doet, is compleet BS. Zelfs als we biologisch allemaal hetzelfde zijn, zijn perspectieven en ervaringen belangrijk en diversiteit is belangrijk.

De verandering komt van ons, en als u erover wordt geroepen, raak dan niet snel van streek. Neem even de tijd en kijk of het waar is. Zoals het gezegde luidt: "Goed gedaan is beter dan goed gezegd."

Bedankt voor het delen van je POV over dit belangrijke onderwerp, Chelcie. We zijn zo blij dat je deel uitmaakt van de D-Community en DOC, en we willen graag helpen bij het vergroten van de diversiteit, op wat voor manier dan ook.