Hoewel velen van ons op hun plaats zijn beschermd, kan nieuwigheid moeilijk te verkrijgen zijn.
Ik ben weliswaar erg laat bij de 'Animal Crossing'-rage, de geliefde videogame waarin spelers hun eigen idyllische dorp op een onbewoond eiland creëren.
Maar nadat recente bosbranden mijn thuisstaat Oregon in vuur en vlam hadden gezet en ik de unieke en vreselijke pijn van een niersteen leerde kennen die me een week bedlegerig hield, wist ik dat het eindelijk mijn moment was.
De realiteit werd met de minuut steeds minder aantrekkelijk.
Het was toen leven op een eiland. Ik kocht het spel ... en was meteen verkocht.
Als iemand die positieve psychologie studeert, werd de nerd in mij getroffen door hoeveel elementen van het spel echt standhouden als het gaat om het leiden van een vervuld, tevreden leven.
Hoewel ik niet zou aanraden om te zwemmen in door haaien geteisterde wateren of de rest van je leven alleen appels te eten, zijn er enkele solide lessen die we kunnen trekken van Tom Nook en zijn gezelschap. En aangezien de geestelijke gezondheid van zo velen onder druk staat naarmate de COVID-19-pandemie voortschrijdt, zijn deze eenvoudige maar krachtige herinneringen vooral nodig.
1. Zelfs onze meest informele sociale interacties zijn belangrijk
Een van de eerste dingen die ik elke dag op Animal Crossing doe, is al mijn buren even begroeten.
Het is op geen enkele manier een vereiste voor het spel! Maar er is iets aardigs aan het maken van rondes en het voeren van dwaze, onbelangrijke gesprekken die ik geruststellend vind.
Ik merkte dat ik veel aan sociale integratie dacht toen ik aan het spelen was - zowel omdat ik erg nerd ben, maar ook omdat het veel van mijn gedrag in het spel verklaart.
Sociale integratie verwijst naar het gevoel van een persoon deel uit te maken van een gemeenschap. Dit wordt versterkt door, je raadt het al, onze dagelijkse uitwisseling en de vertrouwdheid van een plek.
In de echte wereld is dit de reden waarom een barista die onze bestelling uit het hoofd leert zo zinvol aanvoelt, of waarom het zien van dezelfde vriendelijke gezichten in het hondenpark ons kan opbeuren. De overgang van ergens zijn naar dit wezen Mijn plaats is sociale integratie in actie.
Onderzoek koppelt in feite sociale integratie aan een langere levensduur en kwaliteit van leven.
Psycholoog Susan Pinker gaat hier dieper op in in haar TED Talk uit 2017, waarbij ze opmerkt dat het niet alleen onze hechte relaties zijn, maar de betekenisvolle dagelijkse interacties die we hebben die onze mentale gezondheid versterken.
Wat betreft het leven tijdens een pandemie? We kunnen deze rituelen nog steeds voor onszelf bedenken.
Virtuele koffiedatums, een vriendelijke check-in voor een werkvergadering en een moment nemen om minstens één keer per dag buiten onze voordeur te stappen, kunnen een zinvol onderdeel zijn van de verbinding met onze gemeenschappen.
2. Onze hersenen hunkeren naar nieuwigheid
Niets maakt me zo blij als een ballon met een cadeautje eraan vast. In het spel bedoel ik. Er is iets met de opwinding van een onverwacht geschenk dat uit de lucht valt en dat me een buitensporige hoeveelheid vreugde bezorgt.
Een deel van wat een game zo eenvoudig maakt als 'Animal Crossing' zo onweerstaanbaar, is iets dat we nieuwigheid noemen - onverwachte gebeurtenissen op het plein, nieuwe items in de winkel en de sensatie van niet weten welke vis je gaat vangen, houd allemaal onze hersenen blij en betrokken.
Het is niet verwonderlijk dat nieuwheid een belangrijke rol speelt in het functioneren van onze hersenen.
Neurobiologen hebben nieuwigheid geïdentificeerd als een dopamine-activator - ja, dopamine, de "feel-good" neurotransmitter - die belangrijk wordt voor zaken als leren en geheugen.
Hoewel velen van ons op hun plaats zijn beschermd, kan nieuwigheid moeilijk te verkrijgen zijn. Het is belangrijk om een consistente routine te hebben, ja, maar het is net zo belangrijk om nieuwe, interessante ervaringen te hebben om de eentonigheid te doorbreken.
Het zoeken naar manieren om dit in je week te weven, is een belangrijk onderdeel van ons mentale welzijn, of het nu een spontane Zoom-gebeurtenis is of een nieuwe hobby. Onze metaforische cadeautjes in de lucht kunnen een serieuze hersenimpuls zijn wanneer we die het meest nodig hebben.
3. Onze omgeving bepaalt hoe we ons voelen
Mijn favoriete onderdeel van "Animal Crossing" is verreweg het decoreren van mijn kleine huis zoals ik het graag heb. Mijn tuin met witte lelies, mijn zorgvuldig samengestelde selectie van meubels en het behang dat ik voor elke kamer heb gekozen, maken me allemaal belachelijk gelukkig.
En in tegenstelling tot het echte leven, zal mijn salontafel letterlijk nooit rommelig zijn en zal de afwas altijd gedaan worden.
Onderzoek vertelt ons veel over het belang van onze omgeving als het gaat om geestelijke gezondheid. Alles, van je muurkleur en verlichting tot de planten die je hebt, kan van invloed zijn op je humeur, energieniveau en algeheel gevoel van comfort en meesterschap.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat zoiets als 'Animal Crossing' - waarin we bijna volledige controle hebben over onze omgeving - zo bevredigend voor ons zou zijn.
Als een muurkleur onaangenaam is of als onze tuin een beetje mager aanvoelt, is er niets voor nodig om dingen te veranderen.
Dat gezegd hebbende, we kunnen nog steeds enkele aanwijzingen uit ons virtuele eilandleven halen! Als hutkoorts toeslaat, kan het toevoegen van een paar kamerplanten of het uitschakelen van een gloeilamp meer verschil maken dan je zou denken. Verwijderbaar behang kan ook helpen bij het opbreken van kast- of muurkleuren waar we niet erg blij mee zijn.
4. Dingen simpel houden is hoe we dingen voor elkaar krijgen
Ik kan een behoorlijk diepe hyperfocus krijgen op 'Animal Crossing'. Dit intrigeerde me echt, vooral als iemand met ADHD, die de neiging heeft om zelfs op een goede dag te worstelen met concentratie.
Naast alle nieuwigheden die de game biedt (wat geweldig is om betrokken te blijven), realiseerde ik me dat mijn verhoogde focus misschien niet zo toevallig was: door mijn Nintendo Switch op te pakken, legde ik letterlijk al de rest.
Er is voldoende bewijs dat suggereert dat menselijke hersenen niet zijn bedraad om te multitasken. We verminderen aanzienlijk onze productiviteit en focus wanneer we herhaaldelijk tussen taken wisselen.
"Animal Crossing" werd een echt unieke herinnering waarom eenvoud en een een-taak-per-keer-aanpak met onze hersenen kunnen werken, in plaats van tegen hen.
De game overladen je niet met doelen, en het moedigt spelers aan om taken een voor een aan te pakken, waarbij elk project wordt gestimuleerd en de gameplay wordt beperkt om je op het goede spoor te houden. (Bedenk bijvoorbeeld hoe Tom Nook slechts één belangrijk doel tegelijk toewijst.)
Het is ook niet het soort game dat je effectief kunt spelen als je je iPhone blijft controleren.
“Gamification” is ook een belangrijk onderdeel van motivatie. Eenvoudig, op beloning gebaseerd gedrag kan ons helpen die straal van gerichte aandacht te vangen. Met andere woorden, als we kunnen nabootsen wat ons bij een videogame bezig houdt, zou ons werk ook een stuk productiever kunnen worden.
Als je nieuwsgierig bent, kan dit artikel over op ADHD geïnspireerde hacks voor concentratie en dit artikel over focusboost een geweldige plek zijn om te beginnen.
5. Een gevoel van doelgerichtheid kan ons op de been houden
Op het eerste gezicht is de aantrekkingskracht van Animal Crossing misschien niet meteen duidelijk voor degenen die het niet hebben gespeeld.
Het verzamelen van middelen om alsof meubels te bouwen voor een fantasieloze eiland schreeuwt niet bepaald een spannend avontuur voor zich uit. Het is bedrieglijk eenvoudig.
Hoe slaagt een zo bescheiden spel erin mensen te boeien zonder vervelend te worden?
Ten eerste vertrouwt het spel op doelgericht gedrag, waardoor spelers taken moeten voltooien om de reputatie en gemeenschap op het eiland op te bouwen. Dit maakt de verveling van het bouwen van een brug zinvoller, omdat het aansluit bij een groter, belangrijker doel en verhaal.
Purpose is eigenlijk het onderwerp van veel onderzoek op het gebied van psychologie. Het hebben van een leven dat zinvol of nuttig aanvoelt, blijkt depressieve symptomen te verminderen en emotionele veerkracht op te bouwen. Het maakt het dagelijkse gevoel minder een sleur en doelgerichter.
Met andere woorden? Het verhaal rond de taken die we op ons nemen, is vaak belangrijker dan de taken zelf.
Dit wordt vooral relevant als we het hebben over de COVID-19-pandemie.
Het dragen van een masker, thuisblijven en het beoefenen van sociale afstand kunnen allemaal een last zijn - dat wil zeggen, totdat we onderzoeken hoe deze acties aansluiten op de gezondheid van onze grotere gemeenschappen.
Evenzo is het, wanneer onze collectieve geestelijke gezondheid aan het wegkwijnen is, nog belangrijker dat we nog steeds doelen hebben - zelfs als die doelen het bouwen van een zogenaamde brug met zich meebrengen.
Door een paal in de grond te steken, krijgen we een momentum dat we anders misschien zouden missen. Het kan zo simpel zijn als het onder de knie krijgen van een nieuw vak of een nieuwe hobby, zo dom als het renoveren van onze virtuele huizen op "Animal Crossing", of zo ambitieus als een promotie op het werk.
Deze doelgerichte gedragingen dragen bij aan ons gevoel van doelgerichtheid en versterken onze mentale gezondheid, zelfs als we geblokkeerd zijn.
Ik geloof dat daarom een game als 'Animal Crossing' een bron van troost kan zijn, vooral wanneer de wereld met gierende stilte tot stilstand lijkt te zijn gekomen.
Het geeft ons doelen zonder ons te overweldigen; het biedt een gevoel van verbondenheid en nieuwigheid waar onze hersenen van gedijen.
Als je, net als ik, verdwaald bent in de vredige wereld in je Nintendo Switch, wanhoop dan niet. Uw geestelijke gezondheid is belangrijk, en als 'Animal Crossing' de uwe bij elkaar houdt? Geniet vooral van.
Maar als je merkt dat je van iets in het bijzonder geniet, is het ook geen slecht idee om een beetje te onderzoeken welke elementen van spel ook in je echte leven kunnen worden gebracht. We kunnen veel leren, zelfs op de plaatsen waar we dat het minst verwachten.
Voor mij? Komend weekend heb ik een date op de plantenkwekerij. Ik denk aan witte lelies.
Sam Dylan Finch is schrijver, beoefenaar van positieve psychologie en mediastrateeg in Portland, Oregon. Hij is de hoofdredacteur van geestelijke gezondheid en chronische aandoeningen bij Healthline, en mede-oprichter van Queer Resilience Collective, een welzijnscoachingscoöperatie voor LGBTQ + -mensen. Je kunt gedag zeggen Instagram, Twitter, Facebook, of lees meer op SamDylanFinch.com.
