Heeft u een gespannen of gecompliceerde relatie met uw moeder? Misschien zijn moeilijkheden uit de kindertijd overgenomen in uw volwassen relaties, waardoor de weg wordt geëffend voor complicaties met romantische partners of uw eigen kinderen.
Mensen noemen deze problemen vaak 'mama-problemen'. Hoewel de term zelf misschien een beetje griezelig klinkt, beschrijft het wel een heel reëel leed.
Veel experts zouden beweren dat je moeder de belangrijkste figuur uit je vroege kinderjaren is.
Als ze je heeft misbruikt, gemanipuleerd of geen essentiële emotionele steun heeft geboden, kunnen de psychologische gevolgen aanhouden in je volwassen leven.
Zogenaamde mama-problemen kunnen ook het gevolg zijn van een overbezorgde of overdreven tolerante moeder-kind-dynamiek. Misschien deed ze alle huishoudelijke taken en keek ze de andere kant op als je fouten maakte. Of misschien probeerde ze je beste vriend en vertrouweling te zijn, niet je moeder.
Deze liefhebbende, liefdevolle opvoedingsstijlen lijken misschien niet zo negatief, maar ze kunnen ook enkele ernstige gevolgen hebben.
Je had geen controle over de manier waarop ze als ouder koos, dus je bent niet verantwoordelijk voor de gevolgen van een giftige moederrelatie.
Toch is het de moeite waard om de moeite te nemen om eventuele relatieproblemen die u ervaart aan te pakken. Jij tenslotte kan controleer nu uw gedrag.
Hoe komen ze tevoorschijn?
Mensen passen de term 'mama-problemen' meestal toe op mannen die enkele van de volgende eigenschappen en gedragingen vertonen:
- een verwachting dat romantische partners meer dan een redelijk deel van de huishoudelijke arbeid of emotionele steun zullen bieden
- vertrouwensproblemen of moeilijkheid om kwetsbaarheid te tonen
- een sterke behoefte aan genegenheid en goedkeuring of moeite met het tonen van genegenheid of snelle verschuivingen tussen de twee
- "Koude voeten" als het gaat om relatiebetrokkenheid
- een behoefte aan moederlijke begeleiding bij het nemen van beslissingen
- moeite hebben met het doorbrengen van tijd met of het bespreken van hun moeder
- relatieangst
- ongemak met intimiteit
- extreme gevoeligheid voor echte of waargenomen kritiek
- onderontwikkelde relatie grenzen
- een gewoonte om te daten met mensen die bepaalde overeenkomsten met hun moeder delen
Patrick Cheatham, een psycholoog in Portland, Oregon, legt uit dat mensen met een gespannen of giftige moederrelatie vaak verwachten dat romantische partners de behoeften vervullen die hun moeder niet zou kunnen vervullen.
Als relaties zo verlopen, zegt hij, zou je uiteindelijk je partner kunnen idealiseren.
Wanneer dit niet gebeurt, ervaar je wat ontgoocheling waardoor je ze als het ware van het voetstuk schuift.
Betekent dit dat ik een ‘slechte’ moeder had?
Niet altijd.
Het is gemakkelijk in te zien hoe mensen met liefdeloze of emotioneel niet-beschikbare moeders aanhoudende littekens kunnen dragen als gevolg van een harde of verre behandeling.
Maar wat als ze er gewoon niet was?
Misschien is je moeder overleden of kon ze niet goed voor je zorgen omdat ze lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen had en geen ondersteuning had. Misschien heeft ze zelfs de keuze gemaakt om je bij je andere ouder achter te laten, omdat ze dacht dat het je het best mogelijke leven zou geven.
Haar afwezigheid kan gevoelens van verlatenheid of afwijzing veroorzaken, ongeacht haar redenen of gebrek aan controle over de situatie.
Je zou kunnen proberen om deze gemiste liefde te zoeken bij andere moederfiguren of romantische partners. De behoefte aan hun genegenheid kan ervoor zorgen dat je de drang krijgt om al het mogelijke te doen om ze gelukkig te houden, zodat ze ook niet weggaan. Soms kan dit verschijnen als aanhankelijkheid of mensenbehaaglijk.
Er is natuurlijk ook te veel van het goede.
Misschien verwaarloosde je moeder je niet met goedbedoelde begeleiding en weigerde ze je je eigen keuzes te laten maken.
Opgroeien niet in staat om aan je eigen behoeften te voldoen en verwachten dat partners je steunen, kan leiden tot een behoorlijk ongezonde afhankelijkheid.
Kunnen vrouwen ze hebben?
Ja, maar ze zullen er waarschijnlijk niet hetzelfde uitzien.
Iedereen kan leed ervaren als gevolg van een pijnlijke of vervreemde moederlijke relatie, maar het geslacht kan van invloed zijn op hoe deze problemen naar voren komen.
Dochters van onvriendelijke of overdreven oordelende moeders kunnen opgroeien met een slecht ontwikkeld gevoel van eigenwaarde.
Als je moeder veel tijd heeft besteed aan het opsporen van je tekortkomingen of het bekritiseren van je uiterlijk, zou je als volwassene veel schaamte en onzekerheid kunnen ervaren. Dit draagt soms bij aan ongezonde relatiepatronen of psychische symptomen, waaronder depressie en angst.
Een verstrikte relatie, of een relatie die normale ouder-kindgrenzen ontbeert, kan ook problemen veroorzaken.
Misschien probeerde ze je beste vriendin te zijn, terwijl je eigenlijk alleen maar een moeder wilde die grenzen stelde, limieten oplegde en je zei voorzichtig te zijn met 'slechte jongens' in plaats van te smeken om details over je seksleven.
Dit kan een geheel andere reeks complicaties veroorzaken. Misschien doe je er alles aan om je moeder te choqueren door je wat stoere opvoedingsliefde te geven of je volledig terug te trekken om te voorkomen dat ze in elk deel van je leven opduikt.
Dit kan moeilijk zijn als je moederlijke begeleiding wilt terwijl je jezelf vestigt als volwassene en zelf relaties en kinderen nastreeft.
Hoe verhouden ze zich tot ‘papa-problemen’?
Als je wel eens hebt gehoord van mama-problemen, heb je waarschijnlijk ook wel eens gehoord van 'papa-problemen'.
Beide termen hebben hun wortels in de gehechtheidstheorie, die we hieronder zullen bespreken. Ze hebben ook betrekking op Freuds controversiële Oedipus-complexentheorie.
Het zijn echter geen diagnoses die door een geloofwaardige professional in de geestelijke gezondheidszorg worden herkend.
Je hebt misschien gehoord dat vrouwen papa-problemen hebben en mannen mama-problemen.
In werkelijkheid zijn mensen van ieder Het geslacht kan psychisch leed ervaren als gevolg van een onbevredigende relatie met een van beide ouders.
Mensen gebruiken de term 'papa-problemen' soms in de context van seksueel gedrag, iets dat zowel onnauwkeurig als stigmatiserend is. Het betekent eigenlijk alleen dat je minder dan ideale relatie met je vader invloed heeft op je volwassen relaties.
Iemand die zogenaamde papa-problemen heeft, kan:
- problemen hebben met het vertrouwen van partners
- vormen gemakkelijk romantische bijlagen of worstelen met intimiteit
- ervaar relatieonzekerheid of angst
- hebben veel validatie en emotionele steun nodig
- zoek partners met dezelfde eigenschappen als hun vader
Sommige hiervan klinken bekend? Dat klopt: ze lijken behoorlijk op eigenschappen die verband houden met mama-problemen.
Hebben ze echt zoveel invloed op relaties?
Net hierboven hoorde je dat problemen met mama (en papa) te maken hebben met gehechtheidstheorie. Dit is waarom dat belangrijk is.
De hechtingstheorie suggereert dat baby's worden geboren met de behoefte om zich aan hun primaire verzorger te hechten.
Deze band wordt meestal gevormd met je moeder. Het wordt uw eerste relatie en legt gedeeltelijk de basis voor andere belangrijke relaties die u gedurende uw leven ontwikkelt, namelijk met romantische partners.
Volgens de gehechtheidstheorie zijn er twee hoofdtypen van gehechtheid, samen met verschillende subtypen.
Veilige bevestiging
“De hechtingsstijl van volwassenen komt opmerkelijk overeen met de hechtingsstijl uit de kindertijd”, legt Cheatham uit.
"Je zou gehechtheid kunnen beschouwen als de manier waarop mensen intimiteit in evenwicht brengen met het identificeren en vervolgens voorkomen of beschermen tegen waargenomen risico's in relaties", zegt hij.
Als je moeder vanaf het begin beschikbaar is om in de meeste van je fysieke en emotionele behoeften te voorzien, zul je waarschijnlijk veilig gehecht opgroeien.
Je zou op haar kunnen vertrouwen, dus je voelt je op je gemak als je andere belangrijke mensen in je leven vertrouwt. Veilig gehechte mensen voelen zich over het algemeen veilig en omarmen intimiteit binnen relaties.
Onveilige bijlage
Misschien was je moeder fysiek of emotioneel afwezig of kwam ze wel eens opdagen, maar niet altijd. In beide gevallen kan uw hechtingsstijl enigszins onzeker blijken te zijn.
Angstige gehechtheid
Angstige gehechtheid is een soort onveilige gehechtheid. Het zou erop kunnen wijzen dat je moeder soms niet beschikbaar was.
Je moeder heeft misschien een inconsistente genegenheid getoond of had moeite om ondersteuning te bieden als ze gestrest was of in haar eigen problemen zat. Misschien werd ze afgeleid door haar werk, zette ze haar partner op de eerste plaats of kon ze vanwege gezondheidsproblemen niet volledig aanwezig zijn.
Met een angstige hechtingsstijl zou je bang kunnen zijn dat je partner je ook zal afwijzen of geen ondersteuning zal bieden en constante geruststelling nodig heeft om anders te geloven.
Zelfs als je gerustgesteld bent, heb je moeite om ze te vertrouwen, dus je merkt dat je vaak incheckt (of controleert).
Vermijdende gehechtheid
Vermijdende gehechtheid is een ander type onveilige gehechtheid. Het kan ontstaan wanneer uw moeder u negeerde of u hard behandelde.
Misschien was ze overdreven kritisch en verwachtte ze dat je je emoties en gedrag volledig onder controle zou houden. In plaats van ondersteuning te bieden, verwachtte ze dat je voor jezelf zou zorgen en in je eigen behoeften zou voorzien.
Met een vermijdende hechtingsstijl, zou je relaties kunnen vermijden, vooral toegewijde relaties. Je werd ontmoedigd om emoties te tonen of behoeften te uiten, dus je hebt dit nooit geleerd.
Partners zien je misschien als afstandelijk, zelfs koud, omdat je voldoende onafhankelijkheid en controle moet behouden.
Lees meer over de complexiteit van gehechtheidstheorie.
Welke andere effecten kunnen ze hebben?
Behalve dat het uw romantische relaties beïnvloedt, kunnen mama-problemen een rol gaan spelen wanneer u zelf ouder wordt.
In veel gezinnen keken ouders traditioneel naar meisjes om te helpen de harmonie in het huishouden in stand te houden, voor jongere broers en zussen te zorgen en in het algemeen eraan te werken om moeder te worden.
Zonen daarentegen hadden traditioneel meer vrijheid binnen en buiten het huis, inclusief meer vergeving van gedragsverlies.
Deze verwachtingen veranderen. Zinnen als "jongens worden jongens" gaan uit het raam naarmate mensen steeds meer de tekortkomingen herkennen met een binaire kijk op gender.
Dat is geweldig nieuws voor toekomstige generaties, maar veel volwassenen ervaren tegenwoordig nog steeds 'mama-problemen' die gendergerelateerde veronderstellingen weerspiegelen.
Vaderschap
Sommige mannen kunnen moeite hebben om een huishoudelijke taak uit te voeren, van de was tot het zelf ophalen, omdat van hen nooit werd verwacht dat ze dat zouden doen.
Ze kunnen op zoek gaan naar een vrouwelijke partner die deze verantwoordelijkheden beheert en de cyclus voortzet. Cheatham legt uit dat ze misschien ook onrealistische verwachtingen hebben als het gaat om het ouderschap van hun partner.
Moederschap
Aan de andere kant kunnen sommige volwassenen (met name vrouwen) voorover buigen om een betere ouder te zijn dan hun moeder voor hen was.
"Ouderschap is misschien ingewikkelder voor vrouwen met een gecompliceerde of vervreemde moederrelatie", legt Cheatham uit.
De samenleving heeft de neiging om al te hoge verwachtingen aan moeders te stellen, wat voor veel extra druk kan zorgen als je er ook voor probeert te zorgen dat je de relatie die je met je moeder had niet opnieuw opbouwt.
Bedenk echter dat er tal van manieren zijn om een goede ouder te zijn.
Misschien was je moeder er niet altijd voor je, maar ze heeft misschien haar best gedaan met haar beschikbare middelen - net als jij voor je kinderen.
Kunnen ze worden opgelost?
Het kan hard werken vergen om de gevolgen van een moeilijke moederrelatie te boven te komen.
Een belangrijke eerste stap in de goede richting is erkennen hoe de opvoedingsstijl van uw moeder kan hebben bijgedragen aan de eigenschappen en gedragingen die problemen veroorzaken in uw huidige relaties.
Als u zich niet bewust bent van deze problemen, is een gezonde oplossing behoorlijk moeilijk om te bereiken, maar als u ze identificeert, kunt u beginnen met het aanbrengen van veranderingen.
Stel dat je je realiseert dat je bang bent voor afwijzing door je partner omdat je moeder dreigde te vertrekken als je niet braaf was. Vanaf hier kunt u eraan werken om uzelf eraan te herinneren dat uw partner van u houdt en bij u wil zijn.
Dit is natuurlijk niet altijd gemakkelijk alleen te doen, zelfs niet met gezonde ondersteuning van een partner. Dat is waar therapie om de hoek komt kijken.
Professionele ondersteuning kan baat hebben bij alle soorten hechtingsproblemen.
Een therapeut zal je niet diagnosticeren met mama-problemen, maar zij zullen erken de blijvende effecten die een gespannen of giftige moederrelatie kan hebben, en zij kunnen ondersteuning bieden bij het aanpakken van deze zorgen.
In therapie kunt u:
- onderzoek wat je nodig had, maar wat je niet uit je relatie met je moeder hebt gehaald
- oefen met het stellen van gezonde grenzen
- de symptomen van geestelijke gezondheid, zoals angst en depressie, aanpakken, samen met neigingen die mensen behagen, medeafhankelijkheid of giftige schaamte
- maak een plan om met je moeder te praten en samen problemen op te lossen, als het goed en passend voor je is
- vaardigheden ontwikkelen voor gezonde romantische relaties
Een therapeut kan ook advies geven over hoe gezonde ouderrelaties eruit zien op volwassen leeftijd.
Het is volkomen normaal en oké om je moeder op de hoogte te houden van je leven, maar onthoud dat dat zo is uw leven.
Je moeder mag niet je beslissingen nemen, je carrière vormgeven of je romantische partner kiezen (tenzij je cultuurpraktijken het huwelijk regelden en je haar toestemming hebt gegeven om er een op te zetten).
het komt neer op
In plaats van echte zorgen af te schrijven met te veel gebruikte termen die niet tot de kern van de zaak komen, laten we 'mama-problemen' noemen wat ze zijn: hechtingsproblemen.
Uw gehechtheid aan uw moeder kan absoluut een impact hebben op uw romantische leven, maar steun van een therapeut kan u helpen om veiligere, stabielere relaties te ontwikkelen.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden omvatten Aziatische talen en literatuur, Japanse vertalingen, koken, natuurwetenschappen, seksuele positiviteit en geestelijke gezondheid. Ze zet zich in het bijzonder in om het stigma rond psychische problemen te helpen verminderen.
