Wat is leukocytoclastische vasculitis?
Leukocytoclastische vasculitis (LCV) verwijst naar ontsteking van kleine bloedvaten. Het staat ook bekend als overgevoeligheidsvasculitis en overgevoeligheidsangiitis.
Het woord "leukocytoclastisch" komt van leukocytoclasie, een proces waarbij neutrofielen (immuuncellen) afbreken en puin afgeven. "Vasculitis" betekent ontsteking van de bloedvaten.
Wanneer mensen de term leukocytoclasische vasculitis gebruiken, hebben ze het meestal over ontsteking van kleine bloedvaten in de huid als gevolg van infiltrerende, afstervende neutrofielen.
De term is echter misleidend om de volgende redenen:
- Leukocytoclasie treedt op wanneer neutrofielen betrokken zijn bij elk type ontsteking - niet alleen bij vasculitis.
- Evenzo omvat vasculitis van kleine bloedvaten niet altijd neutrofielen. Het kan andere immuuncellen omvatten, zoals lymfocyten en granulomen.
- De aandoening kan de kleine bloedvaten van elk orgaan aantasten. Het is niet specifiek voor de huid.
Cutane leukocytoclastische vasculitis wordt als een nauwkeuriger naam beschouwd. Deze term wordt, samen met acute leukoycytoclastische vasculitis, vaak door elkaar gebruikt met LCV.
Lees verder om meer te weten te komen over de symptomen, oorzaken en behandeling van leukocytoclastische vasculitis.
Leukocytoclastische vasculitis veroorzaakt
LCV heeft veel mogelijke oorzaken. Toch is bijna de helft van alle gevallen idiopathisch, wat betekent dat de onderliggende oorzaak onbekend is.
Over het algemeen wordt aangenomen dat er problemen met het immuunsysteem zijn. Mogelijke oorzaken van lichte bedrijfsvoertuigen zijn onder meer:
Allergische reactie
In de meeste gevallen met een bekende oorzaak wordt LCV veroorzaakt door een allergische reactie op een medicijn. Meestal ontwikkelt de aandoening zich 1 tot 3 weken na het starten van de medicatie.
LCV is in verband gebracht met veel medicijnen, waaronder:
- beta-lactams
- erytromycine
- clindamycine
- vancomycine
- sulfonamiden
- furosemide
- allopurinol
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
- amiodaron
- bètablokkers
- TNF-alfa-remmers
- selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI)
- metformine
- warfarine
- valproïnezuur
Soms kan LCV worden veroorzaakt door een allergie voor een voedingsmiddel of voedingsadditief.
Infectie
Infecties zijn een andere veel voorkomende oorzaak van LCV. Bacteriële, virale en parasitaire infecties zijn allemaal mogelijke triggers.
Gewoonlijk is het te wijten aan een streptokokkeninfectie van de bovenste luchtwegen. Andere oorzaken zijn onder meer:
- Mycobacterium
- hepatitis B
- hepatitis C
- Staphylococcus aureus
- Chlamydiatrachomatis
- Neisseria gonorrhoeae
- HIV
Auto-immuunziekten
Verschillende auto-immuunziekten zijn in verband gebracht met LCV, wat de theorie ondersteunt dat LCV verband houdt met een probleem met het immuunsysteem.
Auto-immuunziekten die verband houden met LCV zijn onder meer:
- Reumatoïde artritis
- lupus erythematosus
- Syndroom van Sjögren
- Henoch-Schönlein purpura
Maligniteit
Een maligniteit wordt gekenmerkt door abnormale celgroei. De cellen delen zich ongecontroleerd en dringen de omliggende weefsels binnen.
Minder vaak kan LCV in verband worden gebracht met maligniteiten zoals:
- solide tumoren
- lymfoom
- leukemie
- myeloproliferatieve aandoeningen
- myelodysplastische aandoeningen
Inflammatoire darmaandoening
LCV kan verband houden met inflammatoire darmaandoeningen (IBD), waaronder de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa.
In sommige gevallen wordt LCV veroorzaakt door geneesmiddelen die IBD behandelen. De aandoening ontwikkelt zich meestal ook jaren na een IBD-diagnose.
Leukocytoclastische vasculitis symptomen
De meest opvallende symptomen van LCV hebben betrekking op de huid. Meestal omvat dit huiduitslag die wordt gekenmerkt door:
- voelbare purpura (verhoogde paarsrode vlekken)
- pijn en branderig gevoel
- jeuk
- bullae (met vloeistof gevulde zakjes)
- puisten
- knobbeltjes
- korstige zweren
- livingo reticularis (gevlekte huid)
Meestal vormt de uitslag zich op de onderbenen. Tot een derde van de mensen ontwikkelt ook uitslag op de romp en de bovenste ledematen.
De volgende symptomen van lichte bedrijfsvoertuigen zijn systemisch of meer gegeneraliseerd:
- lichte koorts
- onverklaarbaar gewichtsverlies
- spierpijn
- gewrichtspijn
- bloederige urine of ontlasting
- buikpijn
- braken
- hoesten
- zwakheid
Deze systemische symptomen treffen ongeveer 30 procent van de mensen met LCV. In zeldzame gevallen veroorzaakt LCV ook nierontsteking.
Afbeeldingen van leukocytoclastische vasculitis
Leukocytoclastische vasculitis veroorzaakt voornamelijk gegroepeerde huiduitslag op de benen. De uitslag kan ook bestaan uit puisten, knobbeltjes en vlekken.
Hier zijn visuele voorbeelden van LCV:
Diagnose van de aandoening
Om te bepalen wat uw symptomen veroorzaakt, kan een zorgverlener verschillende tests gebruiken, waaronder:
- Lichamelijk onderzoek van uw huid. Uw zorgverlener controleert op pijn, zwelling en ontsteking.
- Medische geschiedenis. Dit helpt uw zorgverlener erachter te komen of iets specifieks uw symptomen heeft veroorzaakt.
- Bloedtesten. Bloedonderzoek kan tekenen van onderliggende aandoeningen vertonen. De tests kunnen een compleet bloedbeeld, een basaal metabool panel en een lever- en nierfunctie omvatten.
- Urineonderzoek. Een monster van uw urine kan worden gecontroleerd op tekenen van ziekte.
- Punch-biopsie. Een zorgverlener neemt een klein huidmonster met een rond gereedschap. Het monster, dat diepere huidlagen bevat, wordt in een laboratorium onderzocht.
Hoewel een zorgverlener LCV kan diagnosticeren door middel van een lichamelijk onderzoek, wordt vaak een ponsbiopsie gebruikt om de diagnose te bevestigen.
Behandeling met leukocytoclastische vasculitis
De behandeling begint met het verwijderen of behandelen van de onderliggende oorzaak van LCV. Als u bijvoorbeeld een LCV heeft ontwikkeld vanwege een medicijn, zal uw zorgverlener u waarschijnlijk laten stoppen met het gebruik ervan.
Het is belangrijk om te onthouden om eerst met uw zorgverlener te praten voordat u met voorgeschreven medicijnen stopt.
Een mild geval van lichte bedrijfswagens kan worden behandeld met huismiddeltjes, waaronder:
- Ice packs
- verhoging
- antihistaminica
- steunkousen
- rust uit
Als uw LCV echter chronisch of ernstig is, heeft u aanvullende behandelingen nodig, waaronder:
NSAID's
NSAID's kunnen helpen bij het beheersen van huid- en gewrichtspijn. Ze zijn zonder recept verkrijgbaar, dus u heeft geen recept nodig.
Colchicine
Uw zorgverlener kan colchicine voorschrijven, dat is gemaakt van de plant Colchicum autumnale. Dit orale medicijn werkt om neutrofielen in het immuunsysteem te beheersen.
Hoewel colchicine huid- en gewrichtssymptomen kan helpen, werkt het niet voor iedereen. Mogelijk moet u het samen met andere medische behandelingen innemen.
Dapsone
Dapson is een ontstekingsremmend medicijn dat wordt gebruikt om chronische LCV te behandelen. Het helpt om ontstekingen door neutrofielen te verminderen.
Afhankelijk van uw symptomen kan uw zorgverlener dapson voorschrijven, samen met:
- colchicine
- steroïden
- antihistaminica
Steroïden op recept
Net als NSAID's worden orale steroïden gebruikt om huiduitslag en gewrichtspijn te behandelen. De meeste mensen reageren op een korte kuur met steroïden, zoals prednison of methylprednisolon.
Als uw inwendige organen zijn aangetast of als u ernstige huidlaesies heeft, kan uw zorgverlener intraveneuze corticosteroïden aanbevelen.
Wanneer moet je naar een dokter
Leukocytoclastische vasculitis kan variëren van mild tot ernstig. Daarom wordt aanbevolen dat u uw zorgverlener raadpleegt zodra u symptomen van LCV opmerkt.
Zoek medische hulp als u:
- pijnlijke, brandende huiduitslag
- verhoogde paarsrode vlekken
- koorts
- onverklaarbaar gewichtsverlies
- moeite met ademhalen
- zwakheid
- bloederige urine of ontlasting
- braken
- aanhoudende gewrichts- of spierpijn
Afhalen
Als u de diagnose leukocytoclastische vasculitis heeft, betekent dit dat de kleine bloedvaten in uw huid ontstoken zijn.
Het kan verband houden met:
- medicatie
- een auto-immuunziekte
- een infectie
Meestal is er echter geen bekende oorzaak.
Uw zorgverlener zal een behandelplan opstellen om eventuele onderliggende aandoeningen te behandelen. Als u huid- en gewrichtspijn heeft, kunnen zij ook medicijnen voorschrijven om u te helpen zich beter te voelen.